ค้างคาวถูกขังอยู่ในค่ายกล มันถูกเผาด้วยเปลวไฟ มันเหมือนกับผีเสื้อกลางคืนที่บินวนอยู่ท่ามกลางเปลวไฟ กระพือปีกอย่างต่อเนื่องเพื่อหาทางหนี
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้มันรู้สึกไม่สบายใจ และต้องการหลบหนีจากสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างมาก
แม้จะเห็นว่ามันกลัวไฟ แต่เซียวเฉวียนก็กังวลว่าไฟอาจจะไม่สามารถสังหารมันได้
เพื่อความมั่นใจที่มากขึ้น เซียวเฉวียนจึงให้ภาพชุนเซี่ยวเอาระเบิดมือออกมา
ระเบิดมือมีพลังทำลายสูง เซียวเฉวียนเองก็อยากจะรู้ว่าระเบิดมือนี้สามารถระเบิดร่างของค้างคาวตัวนี้ให้เป็นจุณได้หรือไม่
นี่เป็นครั้งแรกที่ชิงหลงได้เห็นมัน เขาจึงถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “ใต้เท้าเซียว นี่มันคืออะไรงั้นหรือ?”
เซียวเฉวียนคงบอกไม่ได้ว่าเขาเอามันออกมาจากคลังอาวุธ เขาจึงจำเป็นต้องโกหกโดยไม่ตั้งใจ “นี่คืออาวุธใหม่ที่ข้าคิดค้นขึ้น”
อาวุธ?
ชิงหลงเห็นว่าของสิ่งนี้ไม่ใช่มีดและไม่ใช่ดาบ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย สิ่งนี้จะเป็นอาวุธได้อย่างนั้นหรือ?
ประโยชน์ของมันคืออะไร?
เซียวเฉวียนกล่าวออกไปอย่างเงียบสงบ “ประโยชน์ของมันนั้นยิ่งใหญ่ ข้าจะให้ทันได้เห็นมันด้วยตาของตัวเอง”
พูดจบเซียวเฉวียนก็พาเหมิงเอ้าและชิงหลงออกห่างจากตรงนั้นออกมาอีกหน่อย จากนั้นก็โยนระเบิดมือเข้าไปในค่ายกล
ในขณะเดียวกันเซียวเฉวียนก็เน้นย้ำออกมาว่า “ชิงหลง รีบกางม่านพลังขึ้นมาเร็ว! ขอหลาย ๆ ชั้นเลย”
แม้ชิงหลงจะไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนต้องการให้เขากางค่ายกลออกมาเพื่ออะไร แต่เขาก็ทำตามที่เซียวเฉวียนสั่ง สร้างม่านพลังออกมารอบกายของพวกเขาทั้งสามทั้งหมดสามชั้นด้วยความรวดเร็ว
ทันทีที่กางม่านพลังเสร็จ ชิงหลงก็เห็นระเบิดมือระเบิดออกมา เสียงระเบิดดังลั่น ในชั่วพริบตา ควันลอยอบอวนไปทั่ว เปลวไฟพุ่งขึ้นและกระจายไปทั่วทิศทาง แผดเผาทำลายทุกสิ่งอย่าง ทำลายม่านพลังที่เซียวเฉวียนเป็นคนสร้างขึ้นจนไม่เหลือแม้แต่ร่องรอย
นี่มันน่าตกใจเกินไปแล้ว!
ดวงตาของเหมิงเอ้าและชิงหลงยังคงเบิกกว้าง
ด้วยม่านพลังที่ชิงหลงเป็นคนสร้างขึ้น ทั้งสามคนจึงยังปลอดภัย
แต่เสียงระเบิดยังคงดังกึกก้องอยู่ในหูของพวกเขา
ชิงหลงไม่สนใจอีกต่อไป เขาพูดด้วยท่าทีที่กระหายความรู้ “ใต้เท้าเซียว อาวุธนี้ของท่านมีชื่อว่าอะไร?”
พลังทำลายมหาศาลขนาดนี้ หากนำมาใช้ในสงคราม มันจะต้องกลายเป็นตัวช่วยที่ทรงพลัง
เมื่อคิดเช่นนั้น ร่างกายของชิงหลงก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไหว มันน่ากลัวจริง ๆ โชคดีที่เขาเชื่อฟังคำสั่งสอนของผู้อาวุโสว่าห้ามเป็นศัตรูกับต้าเว่ย ไม่อย่างนั้น หากเซียวเฉวียนใช้อาวุธชนิดนี้เพื่อโจมตีชาวคุนหลุน กองทัพคุนหลุนก็คงจะถูกกวาดล้าง เกรงว่าคุนหลุนคงกลับไปเป็นเหมือนอดีจเมื่อพันปีที่แล้ว เผชิญหน้ากับอันตรายจนพังพินาศ
เป็นศัตรูกับต้าเว่ย มันช่างน่ากลัวยิ่งนัก
นั่นก็เพราะต้าเว่ยมีเซียวเฉวียนอยู่
ตามเหตุผลแล้ว ชาวคุนหลุนถึงเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้า คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนที่ทำให้ชาวคุนหลุนกวาดกลัวปรากฏขึ้นในต้าเว่ย คนผู้นั้นก็คือเซียวเฉวียน มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ
นี่คือความเหนือชั้นทางเชื้อชาติอย่างนั้นหรือ?
เวลานี้ชิงหลงรู้สึกโชคดีเป็นอย่างมาก เขารู้สึกโชคดีที่ได้เป็นมิตรกับเซียวเฉวียน
ชิงหลงที่ได้เห็นพลังทำลายของระเบิดมือก็ได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ รอเขากลับไปยังคุนหลุน เขาจะเล่าฉากที่เกิดขึ้นนี้ให้กับผู้อาวุโสได้รับรู้ ทำให้พวกเขาล้มเลิกความคิดที่จะโจมตีต้าเว่ยให้เร็วที่สุด
ไม่ได้น่าเป็นกังวลอย่างที่คิดไว้ ค้างคาวที่แม้แต่ดาบจิงหุนก็ไม่สามารถทำลายได้ ภายใต้แรงระเบิดเมื่อครู่ ร่างของค้างคาวฉีกขาดเป็นชิ้น ๆ เมื่อควันลอยขึ้นและสลายหายไป ชิงหลงก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าร่างของค้างคาวได้แหลกเป็นจุณไปแล้ว ทุกอย่างถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน
เซียวเฉวียนเห็นฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้า เขาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ อาวุธสมัยใหม่ใช้ประโยชน์ได้ดีจริง ๆ
เซียวเฉวียนตอบกลับมาว่า “มันเรียกว่าระเบิดมือ”
ระเบิดมือ?
ไม่ต้องพูดเรื่องที่ชิงหลงไม่เคยได้ยิน แม้แต่เหมิงเอ้าเองก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นกัน
เหมิงเอ้าเคยได้ยินแค่เรื่องปืน พก แต่ไม่รู้ว่าในมือของเซียวเฉวียนยังมีอาวุธที่ทรงพลังขนาดนี้อยู่ มันน่าตกใจยิ่งนัก!
เช่นนั้น ในเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมาแล้ว เหตุใดเซียวเฉวียนจึงไม่ยอมใช้มันตั้งแต่แรก?
หากใช้มันออกมาตั้งแต่แรก มันก็คงไม่เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขนาดนี้ออกมาไม่ใช่หรือไง?
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ที่จริงมันก็โทษเซียวเฉวียนไม่ได้
เซียวเฉวียนเองก็ไม่รู้ว่าค้างคาวพวกนี้จะรับมือได้ยากขนาดนี้ อีกอย่างเซียวเฉวียนรู้สึกว่า การที่จะสร้างระเบิดมือขึ้นมาแต่ละลูกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย การที่ใช้มันจัดการค้างคาวเพียงแค่ตัวเดียว มันอาจจะรู้ไร้ประโยชน์เกินไปหน่อย
พูดตามตรง หากสถานการณ์ไม่บีบบังคับถึงเพียงนี้ เซียวเฉวียนก็คงไม่มีทางใช้ระเบิดมือออกมา
ข้อแรกก็คือสิ้นเปลือง ข้อที่สองก็คือส่งผลเสียต่อสภาพแวดล้อม ข้อที่สามก็คืออำนาจในการทำลายสูงเกินไป อาจทำให้ตนเองต้องบาดเจ็บ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...