เพื่อเพิ่มแรงจูงใจ จางจิ่นเอ่ยต่อ ต้าเว่ยต้องการพัฒนา ต้องการความสงบสุข ไม่อาจต้านทานแรงระเบิดของสงครามได้ ถ้าสงครามจะต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว เช่นนั้นเราคงต้องพยายามถ่วงเวลาออกไป”
ต้าเว่ยถูกเว่ยเชียนชิวทำลายเสียจนเป็นรูพรุน ทั้งยังต้องต่อสู้กับศัตรูต่างเมืองมานานนับปี กล่าวได้ว่าทรมานทั้งจากภายในและภายนอก
ปัญหาที่ต้องแก้ไขด้วยเสบียง ไม่ควรแก้ไขแบบเอาจริงเอาจังมากนัก
ต่อให้ต้องแลกความสงบสุขเพียงชั่วคราวแต่นั่นคือเวลาที่ต้าเว่ยต้องเตรียมตัวและพัฒนา
เสนาบดีในราชสำนักย่อมตระหนักถึงเหตุผลข้อนี้
ดังนั้นหลังจากที่จางจิ่นโพล่งออกไป เหล่าเสนาบดีต่างไม่มีใครคัดค้าน เป็นอันว่าพวกเขายินยอมที่จะสนับสนุนคุนหลุน
จางจิ่นคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคำพูดมั่วซั่วของเขาจะทำให้เหล่าเสนาบดีจากไปอย่างง่ายดาย
เดิมทีคิดว่าต้องใช้คำพูดที่รุนแรงกว่านี้ปิดปากคนเหล่านี้ ด้วยเหตุนี้จางจิ่นจึงเตรียมวาทศิลป์ไว้มากมาย
ตอนนี้คำพูดเหล่านี้ไม่ได้ถูกใช้ เหล่าเสนาบดีไม่ได้คัดค้าน ไม่มีอะไรที่ยากไปกว่านี้แล้ว
ประโยคนี้โพล่งออกมาจากปากของจางจิ่น กลบความคิดเห็นของเหล่าเสนาบดีอย่างง่ายดาย หากคนรอบตัวกล่าวเช่นนี้ เสนาบดีเหล่านี้จะต้องมีสีหน้าที่แตกต่างจากเดิม และอาจมีความผิดโทษฐานเผยแพร่ข่าวลือจนทำให้ผู้อื่นตื่นตกใจ
เหล่าเสนาบดีไม่ยอมรับแม้แต่วาจาของฮ่องเต้
กษัตริย์ของประเทศกล่าววาจาที่สุดจะทนต่อต้าเว่ย ทั้งยังพยายามไกล่เกลี่ยเพื่อความยุติธรรม ประนีประนอม นี่ไม่ใช่ท่าทีที่กษัตริย์พึงมี
แต่สิ่งที่จางจิ่นกล่าวนั้นแตกต่างกัน จางจิ่นเป็นผู้นำของประชาราษฎร์ มีไหวพริบในการจัดการเรื่องราว เขาเป็นขุนนางมานานหลายปีแล้ว ยังไม่เคยมีใครทำให้เขาโกรธเลยสักครั้ง
แม้ว่าเขาจะเคยปฏิบัติหน้าที่เพื่อต้าเว่ย แต่มันก็เหมือนกัน
ยิ่งไปกว่านั้นทุกคำพูดของจางจิ่นนั้นสมเหตุสมผลมาก ต่อหน้าขุนนาง เขาจางจิ่นมีความน่าเชื่อถือที่สุดในบรรดาขุนนาง
ยิ่งนานวันเข้าความเชื่อถือที่เสนาบดีมีต่อจางจิ่นก็ยิ่งฝังลึกเข้ากระดูกดำ ดังนั้นทันทีที่จางจิ่นลั่นวาจา พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกไม่เคารพแล้ว ยังรู้สึกว่าสมเหตุสมผลอีกด้วย
ด้วยเหตุนี้เรื่องนี้จึงได้รับการแก้ไขอย่างราบรื่น
ส่วนจะสนับสนุนมากน้อยแค่ไหนนั้น ฮ่องเต้ต้องโยนให้จางจิ่นตัดสินใจเรื่องนี้เอง
ฮ่องเต้เองก็ไม่อยากพัวพันกับเรื่องนี้เช่นกัน
ดูสิ โชคดีที่ไว้ชีวิตจางจิ่น คนแบบนี้ยังมีประโยชน์อีกมาก
รู้จักใช้คน เป็นสิ่งสำคัญ
หลังจากแก้ไขเรื่องนี้ได้แล้ว ฮ่องเต้ก็ถอนหายใจโล่งอก
ในตอนนี้เอง อู๋ฟานก็แตกแถวออกมากล่าวหาต่อเซียวเฉวียน
แม้ว่าอู๋ฟานจะถูกลดตำแหน่งลง แต่ตำแหน่งฝ่ายตรวจการยังว่าง
จ้าวหลานที่เพิ่งเลื่อนตำแหน่งกลับเมืองหลวงไปแล้วไม่ใช่หรือ?
เมื่อไม่มีผู้นำ องค์กรนี้เหลือเพียงอู๋ฟานก็ช่างเถอะ แต่เขายังควบตำแหน่งดูแลเหล่าขุนนางด้วย ถ้ามีปัญหา เขายังต้องรายงานฮ่องเต้โดยตรง
วันนี้อู๋ฟานใช้ข้ออ้างที่ว่าเซียวเฉวียนดูแลไม่ได้ประสิทธิภาพกล่าวหาเซียวเฉวียน เหตุผลคือเซียวเฉวียนปล่อยให้คนในราชสำนักกดขี่ข่มเหงราษฎร์
ในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว เมื่อวานระหว่างที่อู่ฟานกำลังเดินทางนั้น เขาเห็นว่ามีคนกำลังทำร้ายประชาชนจากจากที่ไกล ๆ คนผู้นั้นบอกว่าเป็นคนจากจวนเซียว
อู๋ฟานรุดหน้าเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น คาดไม่ถึงว่าเขาจะหนีทันทีที่เห็นอู๋ฟานเข้าไป ต่อมาคนที่ถูกทำร้ายพูดว่าเขาคือพ่อค้าที่ซื้อขายสด ค้าขายอยู่บนเส้นทางนี้ ไม่คิดว่าจะมีคนชักดาบไม่ยอมจ่ายเงิน พ่อค้าไล่ตามเอาเงินจากเขา จากนั้นก็เกิดภาพที่คนของจวนเซียวทำร้ายประชาชนขึ้น
อู๋ฟานที่เป็นกังวลว่าจะไม่มีโอกาสได้เจอเซียวเฉวียน จึงคว้าโอกาสที่จะได้บุกไปถึงที่เอาไว้แน่น
แต่ถึงอย่างไรก็มีหลักฐานทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเซียวเฉวียน ฮ่องเต้ทรงปกป้องเซียวเฉวียนเช่นนั้น เขายิ่งต้องระวัง เตรียมการให้พร้อม
มิเช่นนั้นหากไม่ระวัง การจะล่วงเกินฮ่องเต้เข้า แม้แต่ตำแหน่งขุนนางอู๋ฟานก็ไม่ได้ปฏิบัติ
ดังนั้นอู๋ฟานจึงรีบออกคำสั่งให้คนตรงไปจับตัวคนที่คิดจะหนีกลับมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...