ตราบใดที่นักบุปราชญ์ยังมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่เขายังมีลมหายใจ เขาจะทำให้นิกายหมิงเซียนคงอยู่ต่อไป และเขาจะทำให้นิกายหมิงเซียนแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง!
คำโบราณกล่าวไว้ มีเงินจะทำอะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละ นักปราชญ์ไม่อยากจะเชื่อ เพราะเขามีเงินแต่หาซื้อเสบียงไม่ได้เลย
ในขณะนี้ เสียงของเสวียนจิ้งดังมาจากที่ไกล ๆ: "เจ้าสำนัก องค์ชายมีเรื่องต้องการพบท่าน"
ปรากฎว่าเสวี่ยเยี่ยนได้รับคำสั่งจากเซียวเฉวียนให้ไปรับฉินซูโหรวกลับมา เมื่อหมิงเจ๋อรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของเสวี่ยนเยี่ยน ดังนั้นเขาจึงคิดว่าองค์หญิงได้พาเสวี่ยเยี่ยนไปหลบในแหล่งที่ปลอดภัยแห่งใหม่
และจากที่หมิงเจ๋อรู้ตำแหน่งของเสวี่ยเยี่ยนอยู่ไม่ไกลจากเมืองชานถังมากนัก
ดังนั้นหมิงเจ๋อจึงต้องการให้นักปราชญ์เดินทางไปล่วงหน้าเพื่อจับตัวองค์หญิงกลับมา
ตราบใดที่องค์หญิงอยู่ในกำมือเขา มันก็ง่ายกว่ามากที่จะจัดการเซียวเฉลียว
ก็จริงที่เป้าหมายของนักปราชญ์คือเซียวเฉวียน หากเขาคิดเบนเช็มไปที่องค์หญิงแล้วจะได้แต้มต่อมากกว่า แต่หากกระตุ้นมากเกินไป
เซียวเฉวียนไม่เคยเล่นตามเกมส์ ถ้าเขาไม่ตกหลุมพราง มันจะเสียแรงเปล่าใช่หรือไม่?
ยิ่งไปกว่านั้น วิธีนี้ใช่ว่าไม่เคยใช้มาก่อน แค่เสียเวลาไปเปล่า ๆ เท่านั้น
แต่เสวียนจิ้งเป็นใคร เขาคือคนที่อยากจะได้องค์หญิงโฉมงามมาตั้งนานแล้ว
เมื่อเขาได้ยินว่าจะจับตัวองค์หญิงมา เสวียนจิ้งยิ่งพยายามเข้าข้างหมิงเจ๋อและพยายามทุกวิถีทางที่จะเป็นไปได้เพื่อสนับสนุนให้นักปราชญ์จับตัวองค์หญิงมา
เสวียนจิ้งกล่าวว่า เซียวเฉวียนนั่นดีต่อเจ้าหญิงและรักองค์หญิงมาก หากองค์หญิงอยู่ในมือของพวกเขา การจะควบคุมเซียนเฉวียนนั่นย่อมไม่ใช่เรื่องยาก
แต่น่าเสียดาย แม้ว่าเสวียนจิ้งจะพูดจนปากเปลียกปากแฉะ นักปราชญ์ก็ยืนกรานจะไม่ไปจับตัวองค์หญิง
นักปราชญ์รู้ว่าเสวียนจิ้งมีใจให้องค์หญิงมานานแล้ว ตอนนี้ที่เขาพยายามอย่างหนักที่จะโน้มน้าวนักปราชญ์ ไม่ใช่เพราะเขาอยากจะได้องค์หญิงเป็นของเขาโดยเร็วที่สุดหรอกหรือ?
นักปราชญ์จะไม่รู้แผนการณ์ของเสวียนจิ้งได้อย่างไร
แต่ไหนแต่ไรมีแต่นักปราชญ์ที่หลอกใช้คนอื่น ไม่เคยมีใครมีสิทธิ์มาหลอกนักปราชญ์ได้
อีกไปกว่านั้น ตอนนี้เซียวเฉวียนไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาถึงระดับที่แม้แต่นักปราชญ์ก็ยังเกรงกลัว
เขาเหมือนสุนัขจนตรอก
หากว่าเป็นดั่งที่เสวียนจิ้งพูด เซียวเฉวียนรักองค์หญิงมาก ถ้านักปราชญ์ไปแตะต้ององค์หญิง มีหวังเซียวเฉวียนต้องแก้แค้นนักปราชญ์อย่างไร้ความปราณีใช่ไหม?
จนกว่านักปราชญ์จะแน่ใจว่าเขาสามารถเอาชนะเซียวเฉวียนได้ เขาจะไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามและขุดหลุมศพไว้ฝังตัวเอง
ในเวลาเช่นนี้ นักปราชญ์หลบซ่อนตัวเพื่อฟื้นฟูพลังลมปราณของตัวเองดีกว่า แล้วจะไปหาเรื่องชนกับเซียวเฉวียนทำไม?
ไม่ว่าเสวียนจิ้งจะพูดอย่างไร นักปราชญ์ก็จะไม่ส่งคนไปจับองค์หญิงเด็ดขาด
เสวียนจิ้งจึงไปรายงานหมิงเจ๋อถึงความตั้งใจของนักปราชญ์ ใบหน้าของหมิงเจ๋อนั้นสีหน้าแย่ลง ความตั้งใจที่เขาอยากจะแก้แค้น ตราบใดที่มีโอกาสที่จะจัดการเซียวเฉวียนได้ เขาจะไม่มีทางปล่อยมันไป
ในเมื่อนักปราชญ์ไม่เต็มใจที่จะจับตัวองค์หญิงมาหมิงเจ๋อจึงส่งคนไปจัดการเอง
ฉะนั้นหมิงเจ๋อจึงขอนกพิราบกับฉินเฟิงมาหนึ่งตัว เพื่อให้นกพิราบก็ส่งข้อความถึงองครักษ์ของเขาเพื่อให้เขาไปจับตัวองค์หญิงมา
เมื่อองค์หญิงและลูกสาวอยู่ในมือ เขาไม่เชื่อว่าเขาไม่สามารถทำอะไรกับเซียวเฉวียนได้!
นอกเสียจากว่าเซียวเฉวียนจะไม่รักองค์หญิงและไม่สนใจความเป็นความตายขององค์หญิงและลูก
แต่สิ่งที่หมิงเจ๋อคาดคิดไม่ถึงคือ นกพิรามตัวที่เขาส่งข้อความไปนั้นเกือบเปิดเผยที่อยู่ของพวกเขาเสียแล้ว
นกพิราบตัวหนึ่งบินมาจากทางทิศทะเลทราย ซึ่งดึงดูดความสนใจของสายลับชิงหลง
ชิงหลงเตือนซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าตราบใดที่เกี่ยวข้องกับทะเลทรายและภูมิภาคตะวันตก ใครก็ตามที่พบว่ามีความน่าสงสัยจะต้องได้รับการตรวจสอบอย่างเข้มงวดแม้แต่แมลงวันตัวหนึ่งก็ห้ามปล่อยไป
สายลับไม่พูดพรำทำเพลงจัดการยิงนกพิราบที่อยู่บนท้องฟ้าตกลงมา
ขาของนกพิราบสื่อสารมีท่อไม้ไผ่เล็กๆหนึ่งอัน มีข้อความเล็ก ๆ อยู่ในท่อไม้ไผ่เมื่อเขาหยิบขึ้นมาดูก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ข้อความเขียนไว้ว่าให้คนไปจับตัวองค์หญิงต้าถง
สายลับรู้ว่าชิงหลงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเซียวเฉวียน เมื่อรู้ว่ามีคนกำลังจะคิดร้ายภรรยาและลูกสาวของเซียวเฉวียนสายลับรู้สึกว่าเรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งและรีบไปรายงานชิงหลงเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว
ชิงหลงสั่งการทันที: "ทางฝั่งซินเจียงตอนนี้ปล่อยไปก่อน เจ้าเดินทางไปยังสถานที่ที่ระบุในข้อความเพื่อตรวจสอบและตรวจเช็คให้แน่ใจว่าองค์หญิงต้าถงอยู่ที่นั่นจริงๆ หรือไม่"
“จำเอาไว้ว่า ต้องปกป้ององค์หญิง”
เมื่อได้รับคำสั่ง สายลับก็ดำเนินการทันที ในไม่ช้า เขาก็ไปที่ต้าเว่ย
ต้าเว่ยอยู่ห่างจากเมืองชานถังหลายร้อยกิโลเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...