อ่านสรุป บทที่ 1496 ปฏิบัติต่อกันตามมารยาท จาก ซูเปอร์ลูกเขย โดย ชิงเฉิง
บทที่ บทที่ 1496 ปฏิบัติต่อกันตามมารยาท คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายจีนโบราณ ซูเปอร์ลูกเขย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ชิงเฉิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
หากมีคนถูกวางยาพิษห้องสมุดชิงหยวนก็จะวุ่นวาย และเซียวเฉวียนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้!
คราวนี้ เซียวเฉวียนจะหนีไม่พ้น
โอกาสที่ดีเช่นนี้ อู๋จี้ จะละทิ้งได้อย่างไร
หากไม่ใช้ประโยชน์จากความสับสนวุ่นวายของการเริ่มต้นเรียน โอกาสเช่นนี้จะหาได้ยากในอนาคต
นอกจากนี้ นอกเหนือจากวิธีนี้แล้ว อู๋จี้ ก็คิดไม่ออกวิธีอื่นที่จะจัดการกับเซียวเฉวียน
ในขณะที่อู๋จี้ กำลังรอข่าวดีอย่างมีความสุข เขาได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้นเป็นครั้งคราวจากด้านนอก
ช่างน่าเบื่อจริงๆอู๋จี้ พูดเสียงเรียบๆ ว่า “ใครก็ได้!”
เมื่อคนรับใช้ได้ยินเสียงก็เข้ามา ยืนอยู่ตรงหน้า อู๋จี้ อย่างเรียบร้อย ไม่กล้ามองหน้าเขา เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า “คุณชาย มีคำสั่งอะไรไหม?”
อู๋จี้ มองคนรับใช้แล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?ทำไมถึงมีเสียงดัง?”
คนรับใช้ตัวหนึ่งสั่นสะท้าน ดวงตาเริ่มหลบเลี่ยง พูดตะกุกตะกัก: “คุณชาย ...คุณชาย ...ข้างนอก ...ข้างนอก”
อู๋จี้ เกลียดคนพูดติดอ่างที่สุด เขาฟังแล้วรู้สึกหงุดหงิด เขาพูดอย่างไม่พอใจ“พูดเร็วๆ เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?”
ดูจากท่าทางของคนรับใช้ที่พูดติดอ่าง ดูเหมือนว่าเรื่องใหญ่
คนรับใช้หนึ่งสั่นสะท้าน ทรุดตัวลงกับพื้นและขอร้อง “คุณชาย ใจเย็นๆ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมประตูจะมีศพแขวนอยู่”
ฮือ ๆ ๆ
ประตูหน้าของบ้าน อู๋จี้ มีศพแขวนอยู่ ไม่มีใครรู้ว่าถูกแขวนเมื่อไหร่หรือใครแขวนไว้
นี่เป็นเรื่องใหญ่ที่ทำให้ประตูบ้าน อู๋จี้ เสื่อมเสียชื่อเสียง!
คุณชายจะต้องโกรธมาก และคนรับใช้อย่างพวกเขาจะต้องรับโทษหนัก
จวนอู๋จี้ มีผู้คนมากมาย และมียามเดินตรวจตราเป็นพิเศษ แต่พวกเขากลับไม่พบศพคนแรกและจัดการเรื่องนี้ได้ทันเวลา ทำให้คุณชายตกใจ
จะต้องแย่แล้ว
......
เมื่อได้ยินคำพูดของคนรับใช้ อารมณ์ดีของ อู๋จี้ ก็หายไปทันที
ใบหน้าของเขามืดครึ้มราวกับจะหยดน้ำออกมาได้
อะไรนะ?
ประตูหน้าของจวนอู๋จี้ มีศพแขวนอยู่?
คนรับใช้มากมายในวัง ทำไมไม่มีใครพบเห็นเลย?
ทั้งหมดเป็นถังขยะหรือ?
อ๊ะ?
อู๋จี้ โกรธจนตาถลน “ออกไป!”
คนรับใช้เหล่านี้ช่วยประหยัดพลังงานได้ไหม?
คนรับใช้เพิ่งลุกขึ้นเพื่อจากไปและถูก อู๋จี้ เรียกไว้ “เดี๋ยวก่อน มองเห็นศพไหม?”
คนรับใช้พูดอย่างกล้าๆ กลัว “มองเห็นได้ แต่ไม่มีใครรู้จักเขา”
ไม่ใช่คนจากบ้าน อู๋จี้
เมื่อได้ยินเช่นนี้ อู๋จี้ มีลางสังหรณ์ไม่ดี เป็นไปได้ไหมที่แผนการวางยาพิษถูกเปิดเผย?
ยังไม่ได้รับการยืนยันในใจของเขา อู๋จี้ ก็โกรธจัด แม้แต่เรื่องง่ายๆ เช่นนี้ก็ยังทำไม่ได้?
ปรมาจารย์ยกำลังมองหาใคร?
ท่านสามารถหาคนที่น่าเชื่อถือกว่านี้ได้ไหม?
คนพวกนี้น่าเป็นห่วงจริงๆ!
อู๋จี้พูดด้วยความโกรธ"ไปเถอะ รีบไป เรียกข้าว่าคุณชาย!"
หลังจากล้มเหลวในการทำหลายสิ่งหลายอย่างและพ่ายแพ้ให้กับเซียวเฉวียน อู๋จี้อยากจะถามปรมาจารย์ว่าเขาทำได้ยังไง!
คนรับใช้ปฏิบัติตามคำสั่งและหายตัวไปจากสายตาของอู๋จี้
ในเวลานี้ อู๋จี้โกรธจัด ใครเข้ามาใกล้เขาคงโชคร้าย หากเขามีโอกาสหลบหนี คนร้ายคงไม่อยากอยู่ต่อไปแม้แต่ครึ่งวินาทีแน่นอน
ในตอนแรก เนื่องจากซ่งจือ และ ซ่งเชียนเวิ่นทำให้เซียวเฉวียน ขุ่นเคืองอย่างสิ้นเชิงเซียวเฉวียนจึงสังหารตระกูลซ่ง อย่างเงียบ ๆ โดยไม่มีหลักฐานใด ๆ
เขาไม่รู้เรื่องนี้เลย ถ้าเขาไม่พูดเองทีหลัง คงไม่มีใครในโลกนี้ที่จะฝันว่าเป็นเซียวเฉวียนที่เป็นคนทำ
เป็นเพราะพวกเขาได้ยินมามากเกี่ยวกับการกระทำของเซียวเฉวียน ทำให้อู๋ฟานและอู๋จี้เรียนรู้ที่จะเป็นคนเงียบๆ และใจเย็น
ในใจของพวกเขา เซียวเฉวียนนั้นแย่มาก ราวกับยมบาลแห่งนรก เขาสามารถปลิดชีวิตใครก็ตามที่เขาต้องการได้อย่างเงียบ ๆ
นอกจากนี้ เว่ยเชียนชิวยังยืนอยู่ต่อหน้าเซียวเฉวียนในอดีต
ประการแรก พวกเขาไม่กล้าอวดตัวต่อหน้าเว่ยเชียนชิว
ประการที่สอง พวกเขาต้องการดูเว่ยเชียนชิวและ เซียวเฉวียนต่อสู้กันจนตาย แล้วเก็บเกี่ยวผลประโยชน์
เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือเซียวเฉวียนน่ากลัวเกินไป และพวกเขาไม่กล้ารุกรานเขาง่ายๆ
แม้ว่าอู๋ฟาน ไปเยี่ยม เซียวเฉวียนในศาลสองครั้งอู๋จี้ก็ไม่เห็นด้วยกับการที่พ่อของเขาทำเช่นนั้น
การทำเช่นนี้จะเสี่ยงเกินไป
เห็นได้ชัดว่าฮ่องเต้เอนเอียงไปทางเซียวเฉวียน แม้ว่าเซียวเฉวียนจะไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงแล้ว ฮ่องเต้จะไม่ยอมให้ใครสั่นคลอนสถานะของเซียวเฉวียน
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ จะไม่ได้รับประโยชน์อย่างแน่นอนจากการเผชิญหน้ากับเซียวเฉวียนอย่างเปิดเผย
แต่หลังจากการตายของเว่ยเชียนชิว อู๋ฟานก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาเพิกเฉยต่อคำแนะนำของลูกชายและเจ้านายของเขา และเดินตามทางของตัวเอง โดยมุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียน อย่างชัดเจน
ส่งผลให้กำลังตกอยู่ในความเดือดร้อนจริงๆ
“แปะ!แปะ!”
ในเวลานี้ เสียงปรบมือดังขึ้นสำหรับ อู๋จี้
อู๋จี้ได้ยินเสียงจึงมองไป ม่านตาของเขาสั่นเทา"เซียวเฉวียน ท่านมาทำอะไรที่นี่"
ถูกต้องแล้ว เซียวเฉวียนอยู่ที่นี่
เซียวเฉวียนตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า "อู๋จี้มันผิดที่เจ้าถามแบบนี้ เจ้าให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่ชิงหยวน ในฐานะประมุขชิงหยวน ข้าไม่ควรมาขอบคุณเป็นการส่วนตัวหรือ?"
เจ้าอู๋จี้ต้องการยุ่งเกี่ยวกับชิงหยวน ของข้าและเห็นข้าเซียวเฉวียน ประสบปัญหา โดยธรรมชาติแล้วข้าต้องตอบแทนและดูว่าตระกูลอู๋เป็นอย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
อ่านแรกๆก็สนุกนะแต่อ่านไปสักพักก็งงกับตรรกะของนักเขียน..นักเขียนจีนนี่โนทัศน์แปลกๆรื่องราวไล่เรียงไปเหมือนมีเหตุผลอยู่ก็กลับไร้เหตุผลดื้อๆซะงั้นคงอ่านไปต่อไม่ได้แล้วมันช่างทำร้ายจิตใจคนอ่านเป็นระยะอ่านไปรู้สึกหนืดๆไม่ไหลลื่นเลย...
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...