สามคนนี้ เซียวเฉวียนมองออกได้ในพริบตาว่าเป็นคนในวงการศิลปะการต่อสู้ และฝีมือก็ไม่ธรรมดา
สายตาที่เซียวเฉวียนมอง มีเจตนาสังหารแฝงอยู่
เห็นได้ชัดว่าพวกเขามุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียนและตระกูลเซียว
เซียวเฉวียนตอบรับว่า “เอาล่ะ พวกเจ้าเข้ามา”
พูดจบ เซียวเฉวียนก็พาคนทั้งสามเข้าไปในจวนเซียว
เมื่อเข้ามาในจวนเซียว สามคนก็ไม่ต้องอ้อมค้อม ตรงไปที่จวนเซียวเพื่อค้นหา
เซียวเฉวียนจู่ๆ ก็พาสามคนกลับมา และพวกเขาก็เงียบไปโดยไม่พูดอะไรเลย ดูเหมือนจะกำลังมองหาอะไรบางอย่าง
เสวียนอวี๋และเจิ้งฮ่าวก็มาล้อมรอบ
เสวียนอวี๋พูดว่า “นายท่าน พวกเขาต้องการระเบิดจวนเซียว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจิ้งฮ่าวก็เหลือบมองคนทั้งสามอีกครั้ง เขามองไปที่สามร่างที่ทำงานหนักเหล่านั้น แต่พูดว่า “เสี่ยวเสวียนอวี๋ เจ้าพูดอะไรไร้สาระ”
สองนักชิมได้กินข้าวด้วยกันหลายมื้อแล้ว และได้กินมิตรภาพอันแน่นแฟ้น พวกเขาพูดตรงไปตรงมาเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
ไม่ใช่ว่าเจิ้งฮ่าวไม่เชื่อคำพูดของเสวียนอวี๋ แต่ทั้งสามคนเป็นเซียวเฉวียนที่พาพวกเขาเข้ามา เซียวเฉวียนจะพาคนที่ต้องการระเบิดจวนเซียวเข้ามาได้อย่างไร
ไม่คาดคิด เซียวเฉวียนกลับตบหน้าเจิ้งฮ่าวอย่างแรง และยิ้มอย่างเย็นชาว่า “เสี่ยวเจิ้ง เสวี้ยนอวี๋พูดถูก”
กล่าวคือ คนทั้งสามต้องการระเบิดจวนเซียว
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เซียวเฉวียนพาคนทั้งสามเข้ามาเพื่อจับปูในถัง
อันที่จริง เขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนของทั้งสามคนข้างนอกเพราะคำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชน
มีคนมากมายข้างนอก หากทั้งสามคนต้องการปกป้องตนเอง พวกเขาอาจจุดไฟระเบิดท่ามกลางฝูงชนและทำร้ายประชาชนได้ นั่นคือสิ่งที่น่าตกใจ
เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเฉวียนเจิ้งฮ่าวมองเซียวเฉวียนด้วยสีหน้าไม่เชื่อ พูดด้วยเสียงอ่อนโยนว่า “ท่านพี่เซียว ท่านกำลังทำอะไรอยู่”
ทำไมต้องดึงหมาป่าเข้าบ้าน?
ด้วยความสามารถของเซียวเฉวียนการฝึกฝนคนที่สามนั้นง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก ทำไมต้องพาเขาเข้ามาในจวน
เซียวเฉวียนยิ้มอย่างเย็นชาว่า “เพื่อความปลอดภัยของประชาชน ไม่ต้องการให้ฉันคนเดียวทำร้ายประชาชนผู้บริสุทธิ์”
เซียวเฉวียนสามคนพูดเสียงดังพอที่คนที่วางแผนร้ายจะได้ยินได้ชัดเจน
สามคนไม่สนใจท่าทางอีกต่อไป พวกเขามองเฉวียนซานด้วยความประหลาดใจ พวกเขาสงสัยมาก แม้แต่เด็กตัวน้อยก็รู้ว่าพวกเขาต้องการทำอะไร คนในจวนเซียวโหดร้ายขนาดนี้เลยหรือ?
อย่างไรก็ตาม คนทั้งสามเป็นนักฆ่าที่มีจรรยาบรรณในการทำงาน พวกเขารับเงินเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
นายทุนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาให้เงินก้อนโตแก่พวกเขาเพื่อโจมตีจวนเซียวและเซียวเฉวียนอย่างหนัก
เกี่ยวกับว่าเจ้านายคนนี้คือใคร สามคนไม่รู้
พวกเขาก็ไม่ต้องการรู้
รับเงินเพื่อทำธุรกิจ พวกเขาไม่ถามคำถามอื่น
พวกเขาไม่สนใจว่านายทุนกับจวนเซียวมีเรื่องบาดหมางกันอย่างไร
จวนเซียวมีเกราะป้องกันอยู่เดิม เดิมทีทั้งสามคนยังรู้สึกกังวลอยู่มากว่าจะเข้าไปจวนเซียวอย่างไร
ไม่คิดว่าสวรรค์จะเมตตาพวกเขา ส่งหมอนมาให้พวกเขาในขณะที่พวกเขากำลังงีบหลับ
พวกเขาซุ่มโจมตีใกล้จวนเซียวมาทั้งวัน และได้ยินการสนทนาระหว่างหลี่เมิ่งและเฉวียนซาน
หลังจากเห็นหลี่เมิ่งเข้าไปในจวนเซียว พวกเขาส่งข้อความลับไปหาหลี่ซื่อเพื่อขอให้หลี่ซื่อมาก่อความวุ่นวายในจวนเซียว
หลี่ซื่อก็อยู่ภายใต้แรงกดดันเช่นกัน เมื่อเขารู้ว่าน้องสาวของเขาถูกจับตัวไป เขาจึงรีบมาทีจวนเซียวทันที
สามคนคิดว่าหากปล่อยให้หลี่ซื่อสร้างเรื่องวุ่นวาย พวกเขาจะสามารถใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายและหาทางเข้าไปปฏิบัติภารกิจในจวนเซียวได้
เหตุการณ์ก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดไว้ มันเป็นไปตามที่พวกเขาคาดไว้ ทำให้พวกเขาสามารถเข้าไปในจวนเซียวได้อย่างราบรื่น
แต่เมื่อเข้าไปในจวนเซียวแล้ว เหตุการณ์ก็พัฒนาไปอย่างคาดไม่ถึง
เซียวเฉวียนรู้เจตนาที่แท้จริงของพวกเขาแล้ว
รู้แล้วก็ยังคงสงบสติอารมณ์พาพวกเขาเข้าไป เซียวเฉวียนแบบนี้น่ากลัวนิดๆ
สายตาของทั้งสามคนมองเซียวเฉวียนโดยไม่สมัครใจด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...