ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1511

สรุปแล้วอยู่ในสายตาของคนประเภทนี้ ไม่ว่าพวกเขาทั้งสามจะทำพฤติกรรมสุดโต่งอะไรก็ตาม ความผิดไม่ได้อยู่ที่ทั้งสามคน แต่อยู่ที่เซียวเฉวียน

เหตุผลที่เซียวเฉวียนผิดก็เพราะเขาแข็งแกร่งกว่าทั้งสามคนนั้นเอง

ความคิดของคนประเภทนี้เป็นสิ่งที่ผิด แต่ความคิดผิดแบบนี้สามารถมีผลต่อพลเรือนมาก

เนื่องจากกลุ่มผู้คนก็เป็นกลุ่มที่อ่อนแอเช่นกัน พวกเขาจึงมีชะตากรรมเช่นเดียวกับทั้งสามคน

แน่นอนว่าในกลุ่มผู้คนก็มีบางคนที่บริสุทธิ์และดี

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าทำไมทั้งสามคนนั้นถึงระเบิดจวนเซียว แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าไม่ได้ผิดที่เซียวเฉวียน

ในสายตาของพวกเขา ลักษณะของเซียวเฉวียนนั้นยิ่งใหญ่มาก โดยปกติแล้วเขาไม่ถือสาคิดเล็กคิดน้อยกับใครเลยและอะไรที่เขาให้อภัยได้ก็ให้อภัยไป

หากไม่ใช่เป็นเพราะมีคนอยากจะกำจัดเซียวเฉวียนให้สิ้นซากละก็ เซียวเฉวียนก็จะไม่ถือสาคิดเล็กคิดน้อยด้วยซ้ำ

ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนที่เฝ้าดูความตื่นเต้นแบ่งออกเป็นสองฝ่าย

กลุ่มหนึ่งไว้วางใจเซียวเฉวียนโดยไม่มีเงื่อนไข อีกกลุ่มก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะใส่ร้ายเซียวเฉวียน

หากพูดถึงขนาดเล็กใหญ่ของค่าย แน่นอนว่ามีคนจำนวนมากที่ไว้วางใจเซียวเฉวียนมากกว่าคนที่ใส่ร้ายเขา

อย่างไรแล้วนับตั้งแต่ที่เซียวเฉวียนได้นำดวงวิญญาณห้าหมื่นดวงของกองทัพตระกูลเซียวกลับมาที่เมืองหลวง กลุ่มพลเรือนในเมืองหลวงต่างก็รู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของเซียวเฉวียนเป็นอย่างยิ่ง เมื่อประกอบกับการกระทำต่างๆนาๆของเซียวเฉวียนแล้ว ยิ่งทำให้ตำแหน่งเซียวเฉวียนที่อยู่ในหัวใจของกลุ่มพลเรือนก็มีเสถียรภาพมากขึ้น

มีเพียงแต่กลุ่มคนน้อยเท่านั้นที่จิตใจเหี้ยมโหดเสมือนหมาป่า ชอบเอาชีวิตที่ไม่สมหวังไปใส่ให้คนอื่น เจอใครก็ไม่ชอบไม่เข้าตาสักคนเลย และชอบตัดสินคนอื่นด้วยความรู้สึกของตัวเองเสมอ

ตัวอย่างเช่น หากคนอื่นรู้สึกว่าเซียวเฉวียนเป็นคนดีและยกย่องเซียวเฉวียน พวกเขาจะต่อต้านคนเหล่านั้นและกลายเป็นคนเหยียดหยาม

เช่นเดียวกับเกรียนในโลกอินเทอร์เน็ตในสมัยใหม่ ไม่ว่าเจอใครเห็นใครก็ใส่ร้ายไปทั่ว ไม่ว่าถูกหรือผิดก็ตาม

การใส่ร้ายนั้นกลายเป็นความสุขเพียงอย่างเดียวของพวกเขา

พวกเขามักจะเพ้อฝันและต้องการใช้อำนาจของตนเพื่อบิดเบือนทัศนคติทั้งสามด้านของผู้คน

ฉะนั้น เมื่อผู้ที่มีทัศนคติทั้งสามด้านได้โต้เถียงกับพวกเขาเพื่อโต้แย้งนั้น พวกเขาทั้งๆรู้ว่าความชั่วร้ายนั้นไม่สามารถมีชัยเหนือความดี และไม่สามารถชนะการอภิปรายนี้ได้ แต่พวกเขายังคงรวบรวมพลังทั้งหมดของพวกเขาและใช้มันอย่างรุนแรงในการโต้เถียงต่อไปแม้ว่าพวกเขาจะโมโหจนหน้าดำหน้าแดงก็ตาม

พูดให้ชัดเจนก็คือ ก็เหมือนพูดจาแข็งกร้าวราวกับเป็ดที่ตายแล้ว

ตัวแทนของกลุ่มพลเรือนฝ่ายยุติธรรม การพูดอย่างถูกต้องและยุติธรรม:"พวกเจ้าตาบอดกันแล้วหรือไง?แม้ว่าใต้เท้าเซียวจะผิด แต่พวกเขาก็ไม่ควรมาระเบิดที่ประตูเช่นนี้"

“หากทุกสิ่งทุกอย่างแก้ไขปัญหาด้วยกำลังอันดุร้าย แล้วมีที่ว่าการมีเพื่อประโยชน์อะไร?”

“แค่คุยกันไม่ถูกกันก็จะทะเลาะกันและฆ่ากัน การกระทำเช่นนี้ไร้มารยาท?”

ตัวแทนของกลุ่มพลเรือนฝ่ายต่อต้าน มีน้ำเสียงเหยียดหยาม:"คนยืนพูดย่อมไม่ปวดเอว ใครล่ะจะอยากเดินเท้าเปล่าถ้าคุณมีรองเท้า?"

“ถ้าเซียวเฉวียนไม่ได้มีอำนาจและอิทธิพลมหึมา ไม่มีทางฟ้องร้องได้ พวกเขาจะต้องใช้มาตรการที่รุนแรงเช่นนี้หรือไม่?”

“ใครล่ะจะไม่อยากอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข?”

ฝ่ายยุติธรรมและฝ่ายต่อต้าน พ่อตาบอกตัวเองมีเหตุผล แม่ยายบอกตัวเองมีเหตุผล และพวกเขาก็โต้เถียงกันไม่ลงตัว

ฝ่ายยุติธรรมพูดอีกว่า:"พวกข้าไว้วางใจในตัวของใต้เท้าเซียว หากไม่ใช่เพราะใต้เท้าเซียวละก็พวกข้าคงตายกันในกองเพลิงนั้นแล้ว"

ตอนที่เซียวเฉวียนสิ้นหวังตกระกำลำบาก ทุกคนในเมืองหลวงต่างก็มองเรื่องตลกของเซียวเฉวียนและหัวเราะเยาะเขา

เซียวเฉวียนเป็นผู้ช่วยชีวิตพลเมืองของเมืองหลวงจากความทุกข์ยากครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่คำนึงถึงความสงสัยในอดีต

เซียวเฉวียนเป็นผู้มีพระคุณของชาวเมืองหลวงทั้งหมด

เซียวเฉวียนเป็นผู้ที่ต่อต้านเว่ยเชียนชิวอย่างกล้าหาญ โดยค่อยๆสลายอำนาจของเว่ยเชียนชิว และปลดปล่อยพลเมืองในเมืองหลวงและแม้แต่ต้าเว่ย ทั้งหมดจากการกดขี่อำนาจของเว่ยเชียนชิว

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเซียวเฉวียนเป็นคนช่วยและปลดปล่อยชีวิตพลเมืองของต้าเว่ยทั้งหมด

ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวเฉวียน ต้าเว่ยคงไม่อยู่ในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

ถึงแม้ว่ามีก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่

ดังนั้นหัวใจของเซียวเฉวียนจึงอยู่ใกล้กับพลเมือง