ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1546

โชคดีที่แม้เซียวหมิงชิวจะเป็นเด็กที่ดื้อรั้น แต่ก็เข้าใจว่าอะไรควรอะไรไม่ควร ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้นางก็ไม่เคยทำให้องค์หญิงต้องลำบากใจ

เป็นนางฟ้าตัวน้อยที่น่ารักมาโดยตลอด

แต่ตอนนี้องค์หญิงก็อดที่จะรู้สึกกังวลไม่ได้

เซียวหมิงชิวฉวยโอกาสตอนที่นางไม่ระวังแอบหนีไปด้านนอก

แม้ว่านางจะไปที่จวนเซียว แต่มันก็เป็นการกระทำที่อุกอาจเกินไป

เรื่องการแอบหนีไปข้างนอก มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สอง

เซียวหมิงชิวมีความสามารถที่เหลือเชื่อ หากนางคิดจะทำอะไร องค์หญิงกับเสวี่ยเยี่ยนคงไม่อาจขวางนางไว้ได้

ครั้งนี้ยังดีที่เป็นจวนเซียว หากในวันข้างหน้านางไปยังสถานที่อื่นและบังเอิญไปพบกับคนที่ร้ายกาจกว่านาง เช่นนั้นจะทำอย่างไร?

ต่อให้เซียวหมิงชิวเก่งกาจแค่ไหน สุดท้ายนายก็เป็นแค่เด็กที่ยังอายุไม่ถึงหนึ่งขวบ สติปัญญาของนางสู้ผู้ใหญ่ไม่ได้ แล้วนางจะไปสู้กับคนชั่วที่เต็มไปด้วยเจตนาร้ายได้อย่างไร?

แค่คิดก็ทำให้องค์หญิงสั่นสะท้าน

เซียวหมิงชิวคือหัวใจของนางและเซียวเฉวียน หากเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมา นางจะทำใจได้อย่างไร

แน่นอนว่าเซียวหมิงชิวที่มีความแข็งแกร่งเหนือธรรมชาตินั้นสัมผัสได้ถึงความกังวลขององค์หญิง เมื่อรู้ว่าการแอบหนีไปในครั้งนี้ของนางทำให้องค์หญิงเป็นกังวล เซียวหมิงชิวก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย นางยื่นมือเล็กๆ ของนางไปหาองค์หญิง ต้องการที่จะให้องค์หญิงอุ้มนาง

องค์หญิงเข้ามาอุ้มเซียวหมิงชิวด้วยความคุ้นเคย ในตอนนั้นเองเซียวหมิงชิวก็กระซิบเบาๆ ข้างหูขององค์หญิงว่า “ท่านแม่ หลังจากนี้ จะไม่ทำอีกแล้ว”

แม่และลูกสาวมีหัวใจเป็นหนึ่งเดียวกัน องค์หญิงกังวล เซียวหมิงชิวจะมีความสุขได้อย่างไร

หลังจากนี้ไปนางจะเป็นเด็กดีที่เชื่อฟัง นางจะไม่แอบหนีออกไปอีกต่อไปแล้ว หากจะออกไป นางจะต้องได้รับการอนุญาตจากองค์หญิงเสียก่อน ให้องค์หญิงรู้ว่านางจะไปที่ใด และไปเพื่ออะไร

เมื่อได้ยินเช่นนั้นองค์หญิงก็มองมาที่เซียวหมิงชิวด้วยใบหน้าที่อบอุ่น แววตาของนางอ่อนโยน บ่งบอกถึงความโล่งใจ

แน่นอนว่านี่เป็นความลับเล็กๆ ระหว่างแม่กับลูกสาว ประโยคที่เซียวหมิงชิวพูดออกมา แน่นอนว่าเซียวเฉวียนไม่ได้ยิน

พูดไปพูดมาก็แปลก เซียวเฉวียนไม่สามารถรับฟังเสียงการเต้นของหัวใจองค์หญิงได้อย่างสมบูรณ์ เรื่องนี้แม้แต่เซียวเฉวียนเองก็ไม่รู้เช่นกัน จนกระทั่งวันนี้ก็มีเรื่องที่แปลกเกิดขึ้นอีกเรื่องหนึ่ง เซียวเฉวียนไม่สามารถตรวจจับการเต้นของหัวใจเซียวหมิงชิวได้ นั่นเป็นเพราะว่าเซียวหมิงชิวไม่อยากให้เซียวเฉวียนได้ยินในสิ่งที่นางพูด แม้ว่าจะพูดต่อหน้าเซียวเฉวียน และเซียวเฉวียนมีทักษะการฟังที่ละเอียดอ่อน แต่ก็ยังไม่ได้ยินอยู่ดี

เรื่องนี้เขาก็ไม่สังเกตเห็นถึงมันเช่นกัน

เนื่องจากตอนที่เซียวหมิงชิวพูดประโยคนี้ออกมา นางหันหลังให้กับเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนไม่เห็นแม้แต่การขยับปากของนาง

หากได้เห็นมัน เซียวเฉวียนอาจจะยังพอสังเกตได้ว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ

ในเมื่อเข้ามาในพระราชวังแล้ว เซียวเฉวียนก็เลยอยู่เป็นเพื่อนองค์หญิงและลูกสาวสักพัก

เสวี่ยเยี่ยนถอยออกไปอย่างเงียบๆ ปล่อยให้พวกเขาสามคนได้มีเวลาส่วนตัวด้วยกัน

เวลาที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกันนั้นเต็มไปด้วยความสุข และช่วงเวลาแห่งความสุขก็จะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แค่พริบตาก็ค่ำเสียแล้ว

หลังจากเซียวเฉวียนทานอาหารเย็นกับลูกสาวและภรรยาเรียบร้อย เขาอยู่ต่ออีกพักหนึ่ง จากนั้นก็เดินทางออกจากพระราชวัง

กฎเกณฑ์ในพระราชวังนั้นเคร่งครัดมาก ไม่อนุญาตให้มีผู้ชายภายนอกเข้ามาในวังหลัง

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะไม่สนใจสตรีในวังหลังเหล่านั้น แต่อย่างไรที่นี่ก็คือดินแดนของฮ่องเต้ และฮ่องเต้ก็รู้ว่าองค์หญิงอาศัยอยู่ในพระราชวัง แต่ก็ยังช่วยเซียวเฉวียนปกปิดเรื่องนี้

ฮ่องเต้ช่วยเหลือเซียวเฉวียนมากถึงเพียงนี้ แน่นอนว่าเซียวเฉวียนจะไม่ทำอะไรตามใจชอบในดินแดนของฮ่องเต้

แม้ว่าการบุกรุกเข้ามาในวังหลังจะเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความป่าเถื่อนอยู่แล้ว แต่การที่บุกเข้าไปแล้วและอยู่ที่นั่น เมื่อเทียบกันแล้วก็มีความแตกต่างอยู่มาก

แม้ว่าการบุกเข้าไปและค้างคืนจะมีความผิดทั้งสองกรณี แต่การที่ค้างคืนจะมีความผิดที่ยิ่งใหญ่มากกว่า

ก่อนที่ฮ่องเต้จะค้นพบ และหลังจากที่ฮ่องเต้ค้นพบ การทำเช่นนี้จึงมีความแตกต่างกันอยู่

ก่อนหน้านี้ฮ่องเต้ไปรู้ว่าองค์หญิงต้าถงยังมีชีวิตอยู่ เซียวเฉวียนคิดจะปิดบังเรื่องนี้ เขาแอบเข้ามาในพระราชวัง แม้ว่าจะถูกฮ่องเต้ค้นพบก็ยังสามารถอธิบายออกมาได้ และเขาเชื่อในอุปนิสัยของเซียวเฉวียน

แต่เวลานี้ฮ่องเต้ได้รู้เรื่องนี้แล้ว เซียวเฉวียนยังแอบเข้ามาในพระราชวัง หากถูกฮ่องเต้รู้เข้ามันคงยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้ฮ่องเต้ไม่พอใจ

เนื่องจากที่นี่คือวังหลังของฮ่องเต้ ไม่ว่าจะยังไงเซียวเฉวียนก็ควรที่จะบอกกล่าวฮ่องเต้เสียก่อน

มันคือการแสดงออกถึงความเคารพที่มีต่อฮ่องเต้

แต่คราวนี้มันเป็นสถานการณ์พิเศษ เซียวเฉวียนพาตัวเซียวหมิงชิวกลับมาส่ง

และเรื่องที่เซียวหมิงชิวออกเดินทางไปยังจวนเซียวเพียงลำพัง เรื่องนี้จะปล่อยให้ฮ่องเต้รับรู้ไม่ได้เป็นอันขาด ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงไม่อาจบอกกล่าวฮ่องเต้ล่วงหน้าได้

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว มันเป็นเรื่องยากที่ฉินเฟิงจะติดต่อกับโลกภายนอกโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

ส่วนเสวียนจิ้ง เขารู้สึกหงุดหงิดกับไป๋เจวี๋ยเป็นอย่างมาก วันๆ เอาแต่อยู่ในกระโจมไม่ยอมโผล่หัวออกมา

เสบียงสำหรับทหารเหลือน้อยเต็มทีแล้ว ตอนนี้ยังไม่เห็นวี่แววของนักปราชญ์ ไม่มีเสบียงสำรอง และไม่มีข้อความใดๆ ในฐานะที่ตนเองเป็นแม่ทัพ ไป๋เจวี๋ยร้อนใจเป็นอย่างมาก

เขาไม่อาจปล่อยให้ทหารของเขาอดตายได้

ภายใต้สถานการณ์ที่ไร้หนทาง เขาทำได้เพียงพัวพันอยู่กับเสวียนจิ้งในทุกวันเพื่อตามหาและคาดเดาแผนการของนักปราชญ์

เสวียนจิ้งคือลูกศิษย์ของนักปราชญ์ ไม่หาเขาแล้วจะให้ไปหาใคร?

เสวียนจิ้งเองก็ช่วยอะไรไม่ได้ จริงอยู่ว่าเขาได้ทำการติดต่อกับนักปราชญ์ แต่นักปราชญ์พูดกับเขาเพียงประโยคเดียวว่า “รีบนำเสบียงพวกนี้กลับไป” จากนั้นก็ไล่เสวียนจิ้งออกมา

และก็เหมือนกัน ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน นักปราชญ์ไม่ได้บอก เสวียนจิ้งเองก็ไม่กล้าถามออกไป

เพราะหากถามมากเกินไปก็กลัวว่าจะทำให้นักปราชญ์ไม่มีความสุข

เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของไป๋เจวี๋ย เสวียนจิ้งก็ตอบไปตามคำพูดของนักปราชญ์

คำพูดนี้สามารถใช้ได้ในระยะเวลาสั้นๆ หลังจากนั้นไป๋เจวี๋ยก็มาหาเสวียนจิ้งในทุกวัน ต้องการรู้ว่านักปราชญ์อยู่ที่ไหนและกลับมาเมื่อใด เสวียนจิ้งไม่อยากทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องขุ่นเคือง เขาทำได้เพียงหลบซ่อน พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อไม่ให้ตนเองต้องไปเผชิญหน้ากับไป๋เจวี๋ย

ส่วนหมิงเจ๋อ เขาถามแม่ทัพเกี่ยวกับเรื่องนกพิราบ เขียนจดหมายส่งไปยังองครักษ์ของเขา ให้องครักษ์เขียนจดหมายไม่ระบุตัวตนถึงฮ่องเต้แห่งต้าเว่ยเพื่อเปิดเผยความจริงว่าองค์หญิงต้าถงยังมีชีวิตอยู่

หมิงเจ๋อตาบอด ดังนั้นเขาจึงเขียนจดหมายด้วยความรู้สึก ตัวอักษรยุ่งเหยิงไปหมด องครักษ์ศึกษามันเป็นเวลานานถึงจะรับรู้ได้ทั้งหมดว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

นี่ก็เสียเวลาไปแล้วหนึ่งวัน

หมิงเจ๋อนับนิ้วของเขา คำนวณเวลา จดหมายฉบับนั้นน่าจะส่งไปถึงมือของฮ่องเต้แห่งต้าเว่ยตั้งนานแล้ว ข่าวเรื่องความสัมพันธ์ที่ล่มสลายระหว่างฮ่องเต้กับเซียวเฉวียนเองก็น่าจะส่งมาถึงแล้วไม่ใช่หรือ?

แต่เขาก็รอแล้วรอเล่า ก็ไม่มีข่าวคราวใดส่งมาถึงมือของเขาเลย จดหมายนั้นราวกับว่าตกหายไปในมหาสมุทร

จนกระทั่งวันนี้ ลางสังหรณ์อันเลวร้ายปรากฏขึ้นในหัวใจของหมิงเจ๋อ นานขนาดนี้แล้วยังไม่มีข่าวคราวอะไรส่งกลับมา คิดว่าแผนการคงจะล่มสลายอีกครั้งเป็นแน่