เมื่อได้ยินข่าวนี้ เซียวเฉวียนที่แต่ไหนแต่ไรมาสงบนิ่งก็อดแตกตื่นตกใจไม่ได้
จะอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่า เขาเคลื่อนไหวได้ซ่อนเร้นปานนี้ ยังจะถูกคนสังเกตเห็นอีกหรือ
พอมีข่าวแบบนี้ปล่อยออกมา เซียวเฉวียนก็รู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก ให้เขาคิดฝันเขาก็ฝันไม่ถึงหรอกว่า เขากับเม่ยสี่จะมีข่าวชู้สาวแบบนี้ออกมาได้
แต่ว่า เคราะห์ดีก็คือ ผู้ที่แอบซ่อนอยู่มุมมืดนั้นยังไม่ได้พบเรื่องขององค์หญิงต้าถง
แต่ที่เคราะห์ร้ายก็คือ เม่ยสี่ถูกฉุดลงมาด้วย และถูกผลักออกไปอยู่กลางวงพายุ
โลกสมัยโบราณโหดร้ายกับสตรีเป็นอย่างมาก สำหรับสตรีแล้วนั้นชื่อเสียงสำคัญยิ่งกว่าชีวิต แล้วยิ่งเป็นพระสนมของฮ่องเต้แล้วด้วย เรื่องที่เกี่ยวพันกับหน้าตาของเชื้อพระวงศ์นั้นไม่อาจจะมีข่าวชู้สาวปะปนได้สักนิด
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้กลับร่ำลือกันได้อย่างออกรสชาติ และมีหลักฐานชัดเจน เรื่องพวกนี้คนโบราณไม่เพียงแค่เชื่อว่าเป็นจริง แต่ยังจะเชื่ออย่างสุดหัวใจอีกด้วย
ดังนั้นแล้ว เรื่องนี้ไม่เพียงแต่คนโบราณจะยึดมั่นไม่ปล่อยวาง ก่อเรื่องจนมาถึงตำหนักฉางหมิง สำหรับเม่ยสี่แล้ว เรื่องนี้ค่อนข้างใหญ่มาก
หน้าตาของเชื้อพระวงศ์นั้นสำคัญดุจดังฟ้า
คนโบราณพวกนี้เพื่อจะปกป้องศักดิ์ศรีของเชื้อพระวงศ์ พวกเขาจะต้องลงแรงสุดความสามารถเพื่อช่วยฮ่องเต้สังหารเม่ยสี่แน่นอน
สำหรับคนพวกนี้แล้ว การสังเวยชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งแล้วสามารถรักษาศักดิ์ศรีของเชื้อพระวงศ์ไว้นั้น พวกเขาย่อมไม่เสียดาย
เมื่อพบกับข่าวลือนี้ เซียวเฉวียนไม่กังวลสภาพแวดล้อมของตัวเองเลยสักนิด ที่เขาเป็นห่วงคือเม่ยสี่
เม่ยสี่นั้นเจตนาดีอยากช่วยลดภาระใหญ่ให้เซียวเฉวียนเช่นนี้ เซียวเฉวียนไม่อาจให้นางถูกวิจารณ์ผิดๆ ได้ และไม่ควรให้นางต้องมาทนทุกข์เลยสักนิด
....
เรื่องนี้ แน่นอนว่าต้องเลื่องลือกันไปถึงหูของขุนนางในเมืองหลวงทั้งหมดแล้ว
แล้วยิ่ง บรรดาขุนนางต่างก็มีสายลับเป็นของตัวเอง แทรกซึมอยู่ในหมู่ประชาชน
มีขุนนางบางคนแอบเปิดการประชุมเล็กๆ เป็นการส่วนตัว เพื่อปรึกษาว่าควรจัดการเรื่องนี้เช่นไร
เหล่าขุนนางพวกนี้ล้วนแต่เป็นผู้จงรักภักดีต่อฮ่องเต้
แต่ละเรื่องราวที่เกี่ยวพันกับเชื้อพระวงศ์ พวกเขาในฐานะขุนนางของราชสำนัก ต้องคะนึงถึงหน้าตาของราชวงศ์ ปกป้องหน้าตาของราชวงศ์ เพื่อลดความกังวลลำบากพระทัยของฮ่องเต้
พอเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เหล่าขุนนางพวกนี้ก็เริ่มเกิดความไม่พอใจในตัวเซียวเฉวียน
ในสายตาของพวกเขา เซียวเฉวียนเดิมทีก็เป็นคนหัวแข็งดื้อรั้น กระทำเรื่องใดๆ ก็ค้านกับหลักสามัญธรรมดา พวกเขาเดิมทีก็แค่ไม่ชอบขี้หน้าเซียวเฉวียนมากๆ ก็เท่านั้น
เห็นแก่ที่ที่ผ่านมาเซียวเฉวียนสร้างคุณูปการต่อต้าเว่ยมากมาย พวกเขาจึงไม่มีความเห็นใดๆ ต่อเซียวเฉวียนชั่วคราว
ยามนี้ เซียวเฉวียนดันไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตาจนถึงขั้นนี้ กลับยื่นมือไปถึงวังหลังของฮ่องเต้
ผู้ที่โอหังกระทำการไม่เห็นหัวใครปานนี้ หากไม่มัดเขามาลงโทษ แล้วหน้าตาของฮ่องเต้จะเหลือได้อย่างไร?
กฎหมายของต้าเว่ยจะบังคับใช้ได้อย่างไร?
เรื่องนี้หากแพร่ไปจนถึงประเทศอื่นๆ ให้คนต่างแคว้นได้รู้ว่าฮ่องเต้แคว้นต้าเว่ยถูกเซียวเฉวียนสวมเขา แล้วเซียวเฉวียนก็ยังปลอดภัยหายห่วงอยู่ พวกเขาจะต้องชี้หน้าหัวเราะเยาะว่าฮ่องเต้ไร้ความสามารถแน่นอน
แล้วฮ่องเต้จะทรงรักษาพระพักตร์ได้อย่างไร?
อาศัยตามที่ขุนนางใหญ่พวกนี้ว่า พวกเขาไม่เพียงแค่อยากจะออกหน้าฆ่าเม่ยสี่แต่ยังอยากจะสังหารเซียวเฉวียนไปด้วยพร้อมกัน เพื่อพิทักษ์กฎหมายและปกป้องศักดิ์ศรีของต้าเว่ย!
เหล่าขุนนางเก่าแก่พวกนี้คิดอยากจะให้เม่ยสี่และเซียวเฉวียนตาย ช่างมีคุณธรรมเหลือเกิน
แล้วยิ่งพวกเขาไม่ได้เล่นลอบกัด แต่เป็นเพราะเชื่อคำเล่าลือเฉยๆ เท่านั้น
อีกทั้งยังมีขุนนางที่ทนอยากเห็นเซียวเฉวียนซวยแทบไม่ไหว รังเกียจว่าเรื่องราวยังใหญ่ไม่มากพอจึงส่งคนไปเติมพริกเติมเกลืออีกรอบคิดอยากจะก่อเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ ก่อเรื่องจนฮ่องเต้กับเซียวเฉวียนไร้หนทางรับมือ และไม่มีทางจะกดให้เรื่องเงียบลงมาได้ พอถึงเวลานั้นเซียวเฉวียนก็ได้แค่ต้องซวยรับกรรมแล้ว!
กำลังกลัดกลุ้มว่าไม่มีจุดอ่อนเล่นงานเซียวเฉวียน การที่มีข่าวลือแพร่สะพัดไปแบบนี้ พวกเขาย่อมไม่อาจปล่อยไปได้ ต้องเอามันมาใช้เพื่อให้เซียวเฉวียนไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปาก
ดังนั้นแล้ว ข่าวชู้สาวของเซียวเฉวียนกับเม่ยสี่ จึงร่ำลือกันไปเช่นนี้ และถึงขั้นที่มีคนเริ่มพูดว่า ตั้งแต่เริ่มแรกนั้นที่เม่ยสี่เข้าวังหลวงก็เป็นแผนของเซียวเฉวียน เขาหมายใช้แผนคนงาม
หากมิใช่เพราะเม่ยสี่คอยกระซิบกระซาบข้างหู ฮ่องเต้ก็คงไม่ทรงไว้พระทัยใช้งานเซียวเฉวียนหรอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...