ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1591

เม่ยซีพูดอย่างจริงจังว่า “แม่นางน้อย เม่ยซีไม่กล้าล้อเล่นเรื่องสำคัญแบบนี้ เม่ยซีพูดจริงทุกคำ พี่ไม่เชื่อก็ไปถามฝ่าบาทดูสิเพคะ”

คำว่า “ฝ่าบาท” ที่พูดออกมาถี่ ๆ ทำให้หัวใจของนางสนมคนนี้สั่นไหว นางหัวเราะแห้งๆ ว่า “แม่นางน้อย อย่าจริงจัง แม่นางแค่พูดเล่นนิดหน่อยเองนะ เรื่องนี่นะ แม่นางอย่าเอาไปบอกฝ่าบาทล่ะ”

พูดจบ นางสนมคนนี้ก็จับมือเม่ยซีพร้อมกับอ้อนวอนอย่างเอาอกเอาใจ “น้องสาวที่ดีของข้านะ อย่าทำร้ายพี่สาวล่ะ”

สำหรับนางสนมคนนี้แล้ว ถ้าเรื่องสำเร็จ ในอนาคตนางก็มีโอกาสที่จะกลายเป็นนางสนมคนโปรดได้

แต่ถ้าล้มเหลว ตราบใดที่เม่ยซีไม่นำเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ไปบอกใคร นางก็ไม่เสียหายอะไร

นางสนมคนนี้คิดถึงผลลัพธ์เช่นนี้ จึงกล้าลองเสี่ยง

ทว่าเม่ยซีไม่ง่ายที่จะหลอก เธอยังคงทำหน้าเฉยๆ กับนางสนมคนนี้

เม่ยซีแกล้งคิดสักพักแล้วจึงพูดด้วยสีหน้าเรียบๆ ว่า “แม่นางวางใจได้ เรื่องนี้ เม่ยซีจะไม่บอกฝ่าบาทแน่นอน”

เมื่อได้รับคำตอบที่นางต้องการ นางสนมคนนี้ก็ยิ้มแก้มปริ “แม่นางน้อยดีจัง”

เม่ยซียิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “พี่สาวมีเรื่องอื่นอีกไหมเจ้าคะ”

เมื่อถูกเม่ยซีถามแบบนี้ นางสนมคนนี้จึงค่อยๆ ลุกขึ้น “ไม่มีแล้ว ไม่มีแล้ว แม่นางน้อยพักผ่อนดีๆ พี่ขอตัวก่อน”

พูดจบ นางสนมคนนี้ก็หันหลังและก้าวออกไปอย่างสง่างาม

นางนำของที่นางสนมคนนี้นำมาให้ไปอย่างครบถ้วน

คนส่งของไม่สามารถจะรับได้ แต่ของที่ส่งมาให้นั้น ไม่ควรจะปฏิเสธ

เมื่อแน่ใจว่านางสนมคนนี้ไปแล้วไกลแล้ว เม่ยซีก็ลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับนำของที่นางสนมคนนี้นำมาให้ไปให้ห้องโถงด้านข้าง

ทว่า ปรากฏว่าองค์หญิงกำลังหลับอยู่

โชคดีที่เซียวเฉวียนอยู่

เพื่อไม่ให้รบกวนการพักผ่อนขององค์หญิง เม่ยซีจึงวางของลงแล้วจากไป

แต่ก่อนที่นางจะจากไป นางได้ถามเซียวเฉวียนว่า “เซียวเฉวียน พี่เซียว องค์หญิงทำไมจู่ๆ ถึงป่วยหนักได้ขนาดนี้”

เม่ยซีไม่ใช่คนอื่น ดังนั้น เซียวเฉวียนจึงบอกนางทุกอย่าง

ยิ่งกว่านั้น ถึงแม้เซียวเฉวียนจะไม่บอก แต่อีกไม่กี่วัน ข่าวการสวรรคตของกษัตริย์แห่งซินเจียงก็จะถูกเผยแพร่ไปทั่วเมืองหลวง และไปถึงพระราชวัง เม่ยซีก็จะรู้เรื่องนี้เช่นกัน

เมื่อถึงตอนนั้น เม่ยซีก็จะเชื่อมโยงเรื่องนี้เข้าด้วยกันโดยธรรมชาติ

เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเฉวียนเม่ยซีก็เข้าใจแล้ว นางพูดว่า "พี่เซียว ดูแลองค์หญิงดีๆ นะเพคะ”

เซียวเฉวียนพยักหน้า จากนั้นจึงขอให้เม่ยซีนำข่าวไปบอกฮ่องเต้ว่า ช่วงนี้เขาพักอยู่ที่ห้องโถงด้านข้างเพื่อสะดวกในการดูแลองค์หญิง

ต้องบอกว่ายาของมู่จิ่นใช้ได้ผลจริงๆ

สมกับเป็นศิษย์เอกของสำนักหมิงเซียน ฝีมือการแพทย์ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ

องค์หญิงดื่มยาได้สองวัน ร่างกายก็ดูดีขึ้นมาก

ไม่เพียงเท่านั้น นางยังสามารถลุกจากเตียงเดินเล่นในห้องได้

การเดินเล่นไม่เพียงช่วยฟื้นฟูร่างกายเท่านั้น แต่ยังช่วยเบี่ยงเบนความสนใจขององค์หญิง ทำให้อารมณ์ของนางนั้นดีขึ้น

ภายใต้การดูแลอย่างเอาใจใส่ของเซียวเฉวียนสามวันต่อมา อาการป่วยขององค์หญิงก็หายเป็นปกติ

และอารมณ์ของนางก็ดีขึ้นตามไปด้วย

ช่วงนี้เซียวเฉวียนเอาใจใส่นางเป็นอย่างดี คอยเล่าเรื่องสนุกๆ ให้นางฟัง และยังพาเซียวหมิงชิวมาเดินเล่นกับนางอีกด้วย องค์หญิงเห็นได้ชัดว่าเซียวเฉวียนต้องการให้นางก้าวออกมาจากความเศร้าโศกให้เร็วที่สุด

เมื่อเห็นพ่อลูกคู่นี้พยายามขับไล่อารมณ์ด้านลบออกจากใจนางอย่างหนัก องค์หญิงก็รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก และในเวลาเดียวกัน นางก็รู้สึกว่านางเสียใจมานานเกินไปแล้ว นางก็ควรที่จะลุกขึ้นสู้ได้แล้ว

ดังที่เซียวเฉวียนกล่าวไว้ ชีวิตดำเนินต่อไป ผู้ที่จากไป ผู้ที่อยู่ จงเข้มแข็ง

องค์หญิงก็ได้คิดได้ในที่สุดว่า เซียวหมิงชิวและเซียวเฉวียนก็ต้องการนางเช่นกัน

องค์หญิงคิดได้ในที่สุดว่าคนตายไปแล้ว คนที่ยังอยู่ก็ต้องเข้มแข็ง นางเริ่มฟื้นตัวจากโศกเศร้า และกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง

แม้ว่ารอยยิ้มของนางจะน้อยลง แต่เซียวเฉวียน ก็รู้ว่านางต้องใช้เวลาในการฟื้นตัวจากโศกเศร้าให้สมบูรณ์

เพียงแค่นางก้าวออกมาได้ ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีแล้ว รออีกสักหน่อยก็ไม่เป็นไร?

เวลาก็ผ่านไปอย่างเงียบๆ เหมือนสายน้ำ