ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1599

ความหมายก็คือ หลินเฉิงได้ไปที่โรงเรียนชิงหยวนหรือไม่ ไม่ขึ้นอยู่กับเซียวเฉวียนที่จะพูดหรือ

ถ้าเซียวเฉวียนบอกว่าเขาไม่ได้ไป ทุกคนก็จะพูดตามเซียวเฉวียนว่าเขาไม่ได้ไป

เพราะพวกเขาไม่คิดที่จะสูญเสียสิทธิ์ที่จะอยู่ในชิงหยวนเพียงเพราะไปขัดใจเซียวเฉวียน

ตอนนี้ เซียวเฉวียนเข้าใจจนได้แล้ว ว่าทำไมถึงมารออยู่ตรงนี้

เซียวเฉวียนสืบฟังเสียงในใจของเฉินเหยาอย่างแอบ ๆ

ที่แท้ หลังจากที่หลินเฉิงตายไป มีคนมาหาเฉินเหยาถึงบ้าน และพูดเรื่องไม่ดีมากมายเกี่ยวกับเซียวเฉวียนให้ฟัง เอาความตายของหลินฟ่างและหลินเฉิงโยนผิดให้กับเซียวเฉวียน และยุยงว่าหากเฉินเหยานทำตามที่เขาบอก เขาจะช่วยเฉินเหยาแก้แค้นได้

แต่ว่า คนนั้นไม่ได้บอกเฉินเหยาถึงสาเหตุการตายที่แท้จริงของหลินเฉิง

แน่นอนว่าเขาไม่บอกอยู่แล้ว เพราะเขานั่นแหละคือคนที่ฆ่าหลินเฉิง

ยิ่งไม่ได้บอกเฉินเหยาว่า หลินเฉิงไม่เคยได้ไปที่โรงเรียนชิงหยวนเลย

เขาบอกเฉินเหยาซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า เซียวเฉวียนเจ้าเล่ห์ เขาไม่มีทางยอมรับว่าหลินเฉิงได้กลับไปที่โรงเรียนชิงหยวน และปฏิเสธในเรื่องการตายของหลินเฉิงอย่างแน่นอน นางต้องนิ่งไว้ อย่าให้เซียวเฉวียนตบตาได้

เดิมที เฉินเหยายังรู้สึกว่า ถึงแม้การตายของหลินฟ่างจะหนีไม่พ้นเกี่ยวข้องกับเซียวเฉวียน แต่สุดท้ายอู๋จี้ก็เป็นคนฆ่าหลินฟ่าง นางรู้ว่าความรับผิดชอบนี้ไม่ได้อยู่กับตัวเซียวเฉวียน

นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เฉินเหยาไม่ได้มาก่อความวุ่นวายกับเซียวเฉวียน หลังจากที่หลินฟ่างตาย

การตายของหลินฟ่าง ทุกคนได้เห็นกับตา หากเฉินเหยายังมาหาเรื่องเซียวเฉวียน มันไม่สมทั้งเหตุและผล ดีไม่ดี นางอาจถูกเซียวเฉวียนย้อนกลับมาฟาดเอาที ทำให้จวนหลินกลายเป็นเรื่องตลก ตกเป็นขี้ปากของชาวบ้าน

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เซียวเฉวียนเป็นเจ้าของชิงหยวน และหลินเฉิงยังต้องกลับไปเรียนที่ชิงหยวนต่อ เฉินเหยาไม่อยากให้ลูกชายกลายเป็นเป้าหมายการเอาคืนของเซียวเฉวียน

ถึงจะมีลูกศิษย์จำนวนมากมายในชิงหยวน เซียวเฉวียนไม่กล้าทำอะไรกับหลินเฉิงภายใต้สายตาของสาธารณะชน แต่เซียวเฉวียนเป็นคนหัวดี เล่ห์เหลี่ยมรอบด้าน ใครจะรู้ว่าเขาอาจจะมีวิธีอื่นในการเอาคืนจากหลินเฉิง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลินเฉิงเป็นปัจจัยหลักที่เฉินเหยาจะทำให้ปัญหาสงบลง

แต่ท้ายที่สุดแล้ว ความอดกลั้นของนางก็ไม่ได้รับความเมตตาจากเซียวเฉวียน เขาไม่ไว้ชีวิตแม้กระทั่งหลินเฉิง ลูกศิษย์ของตัวเอง !

เจ้าของชิงหยวนทำร้ายลูกศิษย์ของตัวเองถึงตาย เป็นการละเมิดกฎหมายของต้าเว่ย !

เซียวเฉวียนในฐานะเจ้าของชิงหยวน ในฐานะมหาราชครู ในฐานะข้าราชฯ ระดับห้า เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้ !

เขารู้กฎแต่จงใจละเมิดกฎ ! ไม่มีขื่อไม่มีแป !

เซียวเฉวียนทำร้ายสามีของนาง นี่มาทำร้ายลูกชายอีก ตอนนี้ยังปฏิเสธไม่ยอมรับ เฉินเหยาอดเคียดแค้นไม่ได้ ตาที่มองเซียวเฉวียนดั่งมีไฟกำลังคุกรุ่น

แต่เซียวเฉวียนกลับพูดอย่างใจเย็น "ถ้าคุณนายหลินยืนกรานจะกล่าวหาว่าเซียวบ่ายเบี่ยง งั้นคุณนายก็ไปถามได้ทุกแห่งเลย"

หลินเฉิงจะไปหรือไม่ได้ไปที่โรงเรียนชิงหยวน จะต้องมีคนรู้เห็น ถามดูทีก็รู้เรื่อง

ถึงจะเป็นอย่างที่นางกล่างอ้าง ลูกศิษย์ถูกเซียวเฉวียนบังคับให้พูดเสียงเดียวกัน แต่ก็ยังมีชาวบ้านคนๆ ที่สามารถสอบถามได้

เมืองหลวงออกกว้างขวางใหญ่โต นอกจากไปที่โรงเรียนชิงหยวน มีสถานที่อีกมากมายที่หลินเฉินสามารถไปได้

ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน ก็ต้องมีพ่อค้าขายของริมถนนหรือผู้คนสัญจรไปมาเห็นตัวเขา

ถามสักนิด ก็จะรู้ความจริงเอง

แทนที่จะฟังคนเพียงด้านเดียว เขาว่าอะไร นางก็คิดเป็นอย่างนั้น โง่เขลาเบาปัญญาถูกเขาหลอกใช้ยังไม่รู้ตัว

ถึงเซียวเฉวียนจะเก่งกาจสักเพียงใด ก็ไม่สามารถกล่อมให้ชาวบ้านทุกคนฟังเขาคนเดียวได้นี่ !

ได้ยินคำพูดของเซียวเฉวียน มุมปากของเฉินเหยากระตุก นางกะจะโต้แย้งเซียวเฉวียนโดยยกเหตุผลต่างๆ นาๆ อีก แต่นางก็รู้สึกว่าคำพูดของเซียวเฉวียนนั้นไร้ที่ติ ไม่รู้จะโต้แย้งยังไงดี

และในขณะนี้ ชาวบ้านที่ล้อมวงดูอยู่ก็เริ่มกระซิบกระซาบ วิพากษ์วิจารณ์กัน

พวกเขากำลังพึมพำอะไรกัน เฉินเหยาได้ยินได้ไม่ทั้งหมด

แต่มีอยู่ประโยคหนึ่งที่เฉินเหยาได้ยินมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ

มีคนว่า "ข้าว่านะ ท่านเซียวสามารถยืนต่อหน้าพวกเราอย่างเปิดเผยองอาจ กล่าวออกมาแบบนี้ บางทีเรื่องนี้อาจปรักปรำท่านเข้าจริงๆ "

ลองคิดดูสิ หยางซูก็เคยทำกับท่านเซียวอย่างนั้น แต่พอถึงเวลาสำคัญ ท่านเซียวก็ยังไม่คิดจะทำร้ายหยางซู

เห็นได้ว่าเซียวเฉวียนยังคงทะนุถนอมลูกศิษย์ของชิงหยวน ทะนุถนอมบุคลากร