ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1654

เหล่าองครักษ์มองจ้องไปที่พ่อบ้านอีกครั้ง ในดวงตามีการบ่งบอกถึงการยอมแพ้

ไม่มีดาบแล้ว จะสู้ได้อย่างไร？

พวกเราหลายพันคน สู้กับซียวเฉวียนคนเดียว แต่ไม่สามารถทำอะไรเซียวเฉวียนได้ และยังโดนเซียวเฉวียนฆ่าตายไปอีกหลายคน

แต่นั่นก็ก็ยังไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่ทำให้คนตกตะลึงมากที่สุดก็คือเวลาเพียงแค่ธูปครึ่งก้านเท่านั้น ได้ทำลายพลทหารดาบของพวกเขาจนหมดสิ้น！

อ๊าก！

ระดับความเร็วอย่างนี้ ฝีมืออย่างนี้ เซียวเฉวียนยังเป็นคนอยู่ใช่ไหม？

ต่อสู้กับเซียวเฉวียนไป ถึงแม้พวกเขาจะใช้คนจำนวนมากเพื่อสู้กับเซียวเฉวียน ก็ยังมองไม่เห็นหนทางที่จะชนะได้แม้แต่นิดเดียว

พูดจริงๆว่า พวกเขารู้สึกสิ้นหวังจริงๆ ความมั่นใจที่มีทั้งหมดถูกทำลายจนหมดสิ้น

ในตอนนี้มือทั้งสองข้างของพ่อบ้านกำลังกอดอกอยู่ รู้สึกตกใจถือผงแป้งและมีดดาบพกอยู่ในมือ

พ่อบ้านไม่ได้มีวรยุทธ์เก่งกาจ รู้จักการต่อสู้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ตอนแรกเขาคิดว่าจะใช้โอกาสตอนที่เซียวเฉวียนไม่ทันได้ระวังตัว สาดแป้งใส่เซียวเฉวียน หลังจากนั้นก็ใช้โอกาสนี้เอามีดแทงเซียวเฉวียน

มาถึงตอนนี้ดูท่าทางว่าแผนการของเขาจะใช้ไม่ได้แล้ว

เห็นความสามารถของเซียวเฉวียนแล้ว พ่อบ้านก็ไม่กล้าทำตามแผนการที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ เปลี่ยนเป็นเกิดความลังเล

ด้วยความสามารถของเซียวเฉวียน สู้ไป ก็ตาย

ไม่สู้ รอให้เว่ยหงต่อสู้ชนะกลับมาแล้ว พวกเขาก็ตายอยู่ดี！

ทางไหนก็ตายหมด เปรียบเทียบแค่ว่าอันไหนตายเร็ว อันไหนตายช้า

คิดไม่ตก คิดไม่ตกจริงๆ

พ่อบ้านทนไม่ได้มองไปที่เซียวเฉวียน จังหวะพอดีปะทะกับสายตาที่เยือกเย็นของเซียวเฉวียนเข้า เยือกเย็นจนทำให้พ่อบ้านสั่นไปหมด รีบหลบสายตาลง

ได้เจอคนที่เก่งกาจอย่างเซียวเฉวียน พ่อบ้านไม่รู้จะทำอย่างไรดี

ในตอนนั้น เซียวเฉวียนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ก่อนหน้านี้ยังสะใจอยู่ไม่ใช่เหรอ？ผ่านไปแค่ครู่เดียวทำไมถึงเงียบไปละ？”

จะสู้หรือไม่สู้ เป็นเรื่องที่เลือกได้อย่างง่ายดายมากใช่ไหม？

อยากตายก็สู้ ไม่อยากตายก็ไม่ต้องสู้

เป็นเรื่องที่ง่ายแค่นี้เอง เด็กสามขวบยังเลือกได้อย่างรวดเร็ว

ถึงแม้ว่าพ่อบ้านจะรู้สึกว่าเจ้าผู้ครองรัฐจะสามารถก่อกฏบได้สำเร็จ เมื่อถึงตอนนั้นเว่ยหงกลับมารู้ว่าเขาตายไปแล้ว มันก็เป็นเรื่องหลังจากนี้ไม่ใช่เหรอ？

มีชีวิตอยู่อีกวันก็ถือว่าได้กำไรชีวิตเพิ่มอีกวันจริงไหม？

มีอะไรที่ต้องคิดมาก？

นอกจากอย่างนี้แล้ว เขายังมีตัวเลือกที่ดีกว่านี้อีกเหรอ？

เห็นได้ชัดว่าไม่มี

ทันใดนั้นเซียวเฉวียนก็พูดขึ้น ทำให้พ่อบ้านที่กำลังตื่นตระหนก ตกใจมากยิ่งขึ้น หลังจากที่พ่อบ้านพูดจบแล้ว เขาหลับตาลง เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรที่สำคัญบางอย่าง

ชั่วขณะหนึ่ง เขาก็ลืมตาขึ้น น้ำเสียงที่พูดขึ้นเหมือนหมดหนทางไม่รู้จะทำอย่างไร มีความหวาดกลัวเล็กน้อย “ขอร้องใต้เท้าเซียวโปรดไว้ชีวิตพวกข้าด้วย”

ความหมายก็คือจะไม่สู้แล้ว

ในเมื่อไม่สู้แล้ว ก็อาจจะทำให้รู้สึกเสียงหน้าอยู่ไม่น้อย

ดังนั้นพ่อบ้านจึงใช้กลยุทธ์ที่มีไหวพริบ

ก็แค่นี้และ

เซียวเฉวียนลดพลังปราณเย็นหยินในร่างกายลง พูดด้วยน้ำเสียงปกติว่า “เชื่อในตัวข้าเซียวเฉวียน จะสามารถปกป้องชีวิตของพวกเจ้าไว้ได้”

ความหมายก็คือ นายท่านของพวกเจ้าคงไม่สามารถกลับมาได้อีกแล้ว

พูดจบ พ่อบ้านรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ออกมา เขาไม่รู้ว่าควรจะเชื่อเซียวเฉวียนได้จริงๆหรือไม่

พวกของเว่ยหงเตรียมพร้อมไว้เป็นอย่างดี และยังนำทหารออกไปอย่างไม่ให้ใครรู้ตัว บุกไปที่ราชสำนักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

ไม่รู้จริงๆว่าเซียวเฉวียนไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ถึงได้มั่นใจอย่างมากว่าพวกของเว่ยหงจะไม่มีทางชนะได้

แต่ตอนนี้นอกจากที่จะเชื่อคำพูดของเซียวเฉวียนแล้ว พ่อบ้านก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว