เหมิงเอ้ารู้ดี แต่เหมิงเอ้ารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องพูดกับคนซินเจียง
ถึงอย่างไรคนซินเจียงก็ไม่เคยเจอลักษณะในตอนนี้ของหมิงเจ๋อกับตาตัวเอง ไม่ว่าเหมิงเอ้าจะพูดอย่างไรไม่เพียงแต่ไม่เชื่อแล้ว ยังคิดว่าเหมิงเอ้ายังปล่อยข่าวลืออีกด้วย กล่าวหาองค์รัชทายาทหมิงเจ๋อผู้สูงศักดิ์ของพวกเขา
มองเหมิงเอ้าเป็นตัวประหลาด ต้องรับมือกับเหมิงเอ้า
เหมิงเอ้ายังคงเฝ้ามองพฤติกรรมของสำนักหมิงเซียนอยู่ในซินเจียงต่อไป อยู่ในอาณาจักรของผู้อื่น มีเรื่องให้น้อยนับว่าดีที่สุดแล้ว
แค่เหมิงเอ้านำเรื่องที่ซินเจียงเปิดศึกกับต้าเว่ยบอกเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนมีแผนรับมืออย่างแน่นอน
ใช่ ในใจของเหมิงเอ้า เซียวเฉวียนมีความมหัศจรรย์นั้น
ต่อให้เรื่องที่ซินเจียงเปิดศึกกับต้าเว่ยเป็นเรื่องใหญ่ แต่เหมิงเอ้ากลับรู้สึกว่าไม่ใหญ่ เพราะเขามีเซียวเฉวียนอยู่เบื้องหลัง
เรื่องที่ว่าใหญ่เทียมฟ้า ยามอยู่ในมือของเซียวเฉวียน ย่อมได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดาย
เซียวเฉวียนหนีออกมาจากเกาะจูเสิน ล้มเว่ยเชียนชิวได้ ทำลายผนึกจูเสินได้ ทำให้เจี้ยนจงจำผู้เป็นนายได้!
แต่ท่าทางนั้น!
ในสายตาของเหมิงเอ้า เว้นแต่จะตั้งครรภ์ ไม่มีเรื่องอะไรที่ยากเกินความสามารถของเหมิงเอ้า
ด้วยเหตุนี้ หลังจากมั่นใจข่าวนี้แล้ว เหมิงเอ้าร่วมมือกับเซียวเฉวียน บอกเรื่องนี้กับเซียวเฉวียน
ห่างกันหนึ่งแสนแปดพันลี้ สิ้นเปลืองพลังมาก
สรุปใจความสั้น ๆ หลังจากที่เหมิงเอ้าบอกเรื่องสำคัญกับเซียวเฉวียนแล้ว สองนายบ่าวก็สิ้นสุดสัมพันธ์กันทันที
พอได้ยินการรายงานของเหมิงเอ้า ในที่สุดเหมิงเอ้าก็รู้สาเหตุที่นักปราชญ์ตามหาเหล่าเจ้าครองนครแล้ว
ที่แท้ก็รออยู่ที่นี่นี่เอง
คิดจะปั่นหัวเปิดศึกทั้งภายในและภายนอก ฆ่าคนในราชสำนักต้าเว่ยอย่างคาดไม่ถึง?
เหอะ!
เซียวเฉวียนจะยอมเหมือนพวกเขาอย่างนั้นหรือ?
ได้ยินว่าเซียวเฉวียนรู้เรื่องนี้ ใบหน้าของเว่ยหงไม่ได้แสดงท่าทีประหลาดใจแต่อย่างใด
เซียวเฉวียนมีองครักษ์สองคน ไป๋ฉีอยู่รัฐไทโจว แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเหมิงเอ้า
คิดว่าเหมิงเอ้าอาจจะเกิดเรื่องไม่คาดฝัน
เท่าที่เจ้าครองนครรู้ เหมิงเอ้าไม่ปรากฏตัวในเมืองหลวงมาสักระยะหนึ่งแล้ว
ตอนนั้นพวกเขากำลังเป็นกังวลว่าเหมิงเอ้าไปไหน ดูจากตอนนี้ เซียวเฉวียนรู้เรื่องที่ซินเจียงจะเปิดศึกกับต้าเว่ยแล้ว เกรงว่าเหมิงเอ้าอาจจะอยู่ในซินเจียง ข่าวนี้เป็นข่าวที่เหมิงเอ้ากระจายออกมาจากซินเจียง
ต้องบอกว่า เซียวเฉวียนไม่ได้เตรียมการล่วงหน้า
ส่งคนออกไปเป็นสายลับอยู่ในซินเจียงก่อนแล้ว
แต่แล้วอย่างไรเล่า?
บัดนี้กองทัพซินเจียงบีบเข้ามาถึงชายแดนของซินเจียงแล้ว เซียวเฉวียนพึ่งรู้ว่าต่อให้ส่งทหารไปตอนนี้ก็ไม่ทันการณ์แล้ว
เกรงว่าศึกครานี้คงจบไม่สวย!
คิดได้เช่นนี้ มุมปากของเว่ยหงจึงกระตุกเหยียดยิ้มเย็นชาอย่างอดไม่ได้
ดูสิว่าครานี้เซียวเฉวียนและฮ่องเต้จะมีความสามารถมากน้อยเพียงใด ดูสิว่าพวกเขาจะดูแลทั้งสองฝ่ายได้หรือไม่ จะเอาชนะได้หรือไม่!
สำหรับการทรยศที่เซียวเฉวียนกล่าวนั้น เซียวเฉวียนไม่มีหลักฐานใด ๆ การเอาผิดย่อมไม่สำเร็จ
ไม่สิ ต่อให้เซียวเฉวียนจะมีหลักฐาน ราชสำนักแห่งต้าเว่ยก็คงเอาผิดพวกเขาไม่ได้
เพราะมีกองทัพซินเจียงคอยหนุนหลัง กองทัพแห่งเจ้าครองนครย่อมชนะอย่างไม่ต้องสงสัย!
ครั้นเห็นใบหน้าของเจ้าครองนครแสดงออกถึงความพอใจอย่างไม่ปิดบัง เซียวเฉวียนได้แค่ยิ้มเยาะเย็นชา ก่อนเอ่ย “ท่านอ๋องทรงตรัสว่าข้าไม่มีหลักฐาน ท่านอ๋องทรงเข้าใจผิดแล้ว แม่ทัพไป๋เห็นนักปราชญ์เข้าไปในจวนผู้ครองรัฐไทโจวกับตาตัวเอง”
“สถานการณ์คับขันเช่นนี้ พวกท่านไปพบนัปราชญ์อย่างลับ ๆ คงอยากระลึกความหลังกันสินะ? พูดเช่นนี้ เกรงว่าท่านจะไม่เชื่อ!”
หากอยู่ในสถานการณ์ปกติ การเจอกันของเจ้าครองนครกับนักปราชญ์ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ถึงอย่างไรต้าเว่ยและซินเจียงสองแคว้นก็เป็นพันธมิตรต่อกัน เจ้าครองนครสนิทกับคนซินเจียงเป็นอย่างดี จะเป็นพันธมิตรกับนักปราชญ์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...