ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1766

การแสดงของภรรยานายอำเภอถือว่าแสดงได้ดีทีเดียว

การแสดงของคนรับใช้ก็โดดเด่นเช่นกัน

แสดงได้แนบเนียนน่าเชื่อจริงๆ

การแสดงของทั้งสองคนนี้ถ้าอยู่ในยุคปัจจุบัน ไม่รู้ว่าจะทำร้ายนักแสดงคนอื่นไปอีกกี่คน

แต่น่าเสียดาย เกิดในช่วงเวลาที่ไม่ถูกต้อง

ที่แท้ หลังจากที่เซียวเฉวียวย่างกระต่ายกินไปแล้ว เซียวเฉวียนก็พาเสวียนอวี๋ลงมาจากเขา

สิ่งที่เซียวเฉวียนคาดไม่ถึงก็คือ พวกเขาทั้งสองลงมาจากเขา ก็ได้ยินประชาชนกำลังพูดถึงเขาอยู่

บอกว่าช่วงนี้คนที่หายไป คนที่ตายไป เป็นฝีมือของเซียวเฉวียนที่เป็นคนทำ

โชคดีที่ เมืองหลวงห่างจากที่นี่ไกลมาก ประชาชนไม่เคยเห็นเซียวเฉวียนมาก่อน

เซียวเฉวียนยืนต่อหน้าพวกเขา พวกเขาก็ไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาก็คือคนโหดร้ายที่พวกเขาพูดถึง

นอกจากนี้แล้ว เซียวเฉวียนยังได้ยินมาว่า ประชาชนพูดกันว่าตอนนี้เซียวเฉวียนหลบหนีไปอยู่บนภูเขาจงหนาน ให้ระวังตัวเอาไว้ให้ดี

เซียวเฉวียนคิดไม่ถึงว่า เวลาผ่านไปหลายวัน ข่าวลือที่บอกว่าเขาเป็นคนฆ่าคนจะยิ่งได้รับความสนใจมากยิ่งขึ้นอย่างนี้

เขาประเมินความอดทนของประชาชนพวกนี้ต่ำไปจริงๆ

เพื่อต้องการรู้เรื่องราวความจริง เซียวเฉวียนจึงมาที่ศาลาว่าการแห่งนี้

ยังไม่ทันจะได้เข้าไปใกล้ศาลาว่าการ เซียวเฉวียนและเสวียนอวี๋ก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ

ไม่ต้องบอกเซียวเฉวียนก็รู้ว่าจะต้องเป็นเหล่าประชาชนที่เอาไข่เน่าผักเน่ามากมายมาปาใส่ไว้ที่นี้

คนที่เคยผ่านเรื่องรามมาก่อน เซียวเฉวียนเข้าใจได้ในทันที

ที่ศาลาว่าการไม่มีคนค่อยเฝ้าประตูแม้แต่คนเดียว และก็ไม่มีประชาชนรวมตัวกันอยู่ด้านหน้าแล้ว ดูท่าทาง ศาลาว่าการจะไม่มีคนอยู่

หรือถึงแม้ว่าจะมีคน แต่กลิ่นเหม็นเหล่านั้นก็ยังคงไม่ลดน้อยลง

กลิ่นแรงขนาดนี้ คนไม่สามารถทนอยู่ได้

ดังนั้น เซียวเฉวียนและเสวียนอวี๋จึงเปลี่ยนไปที่จวนของนายอำเภอ

ผลก็คือ ทุกคนมารวมตัวกันอยู่ที่นี่

เสวียนอวี๋กระพริบตาและพูดว่า “เซียวเฉวียน ผู้หญิงคนนั้นพูดโกหก”

เซียวเฉวียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “ข้ารู้”

แต่ว่า เซียวเฉวียนก็ไม่ได้คิดจะเปิดโปงภรรยาของนายอำเภอ

ครั้งนี้ประชาชนประท้วงสร้างความวุ่นวายมากเกินไปแล้วจริงๆ

ที่ว่าการดำเนินการทำงาน ยังต้องให้พวกเขามาคอยแนะนำสั่งสอนหรือไง？

ถ้าพวกเขามีความสามารถจริง ทำไมตัวเองไม่ออกไปจับคนร้ายเองละ？

รู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถ ก็ไม่ควรสร้างความวุ่นวายให้มากเกินไป

การเรียกร้องสามารถทำได้ แต่ก็ต้องอยู่ในความเหมาะสมพอดี

ที่ว่าการไม่อยากจะจัดการคดีงั้นเหรอ？

ราชสำนักได้ส่งคนมาแล้ว ถือว่าให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากพอแล้ว

ปัญหาคือนักปราชญ์เก่งกาจมากจริงๆ ไม่ใช่ว่าพวกเขาคิดอยากจะจับก็จะจับได้

และประชาชนก็ร้องเรียนเรื่องนี้ไม่ยอมปล่อย ปากก็พูดว่าเซียวเฉวียนเป็นคนร้ายฆ่าคน เห็นได้ชัดว่าถูกคนปลุกปั่นยุยง

มีคนอยู่เบื้องหลังคอยควบคุมอยู่ ถ้าไม่มีเหตุผลเพียงพอที่สามารถทำให้พวกเขาพอใจได้ พวกเขาก็ไม่ยอมหยุดเรื่องนี้ง่ายๆแน่นอน

แผนการของภรรยาของนายอำเภอ ใช้ได้ผลกับประชาชนพวกนี้

เซียวเฉวียนดีใจที่นางทำได้สำเร็จ ทำไมจะต้องไปเปิดโปงนางด้วยละ

ยิ่งอยากจะปรบมือชื่นชมมากกว่า

ภรรยาของนายอำเภอเห็นว่าทำตามเป้าหมายได้สำเร็จแล้ว ทำท่าทางโศกเศร้าเสียใจ และเดินหันหลังกลับเข้าไป

ประชาชนเห็นเช่นนั้นไม่เพียงแต่ไม่ขัดขวาง และยังแสดงท่าทางรู้สึกผิดที่เข้าใจนายอำเภอผิดไป

เซียวเฉวียนและเสวียนอวี๋อดที่จะแอบหัวเราะไม่ได้

ในเวลานี้ เซียวเฉวียนพาเสวียนอวี๋ เดินออกไปอย่างเปิดเผย

เสวียนอวี๋แอบกระซิบพูดว่า “ลุงเซียว ทำอย่างนี้ท่านไม่กลัวว่าคนอื่นจะจำท่านได้เหรอ？”

ในเมื่อตอนนี้เซียวเฉวียนคือคนที่ทุกคนพูดว่าเป็นคนร้ายฆ่าคน ไม่ใช่ราชครูและประมุขแห่งชิงหยวนที่อยู่ที่เมืองหลวงที่ได้รับการเคารพนับถือ

จะต้องมีเบื้องหลังอย่างแน่นอน เป็นคนที่สำคัญมีอำนาจ

แต่ว่าเซียวเฉวียนไม่ยอมพูด ประชาชนยิ่งรู้สึกสนใจมาก ไม่ได้ซักถามต่อไป

แต่ฟังคำแนะนำจากเซียวเฉวียน ไปยังศาลาว่าการ จัดการทำความสะอาดสิ่งที่พวกเขาก่อไว้ในหลายวันที่ผ่านมา

ออกมาสร้างความวุ่นวายก็จะต้องชดใช้คืน

เซียวเฉวียนหลอกลวงพวกเขาอย่างนี้ ก็เพื่อทำให้พวกเขาเข้าใจเหตุผลว่า อย่าเอาไข่เน่าผักเน่าไปปาทำลายแบบนี้อีก การกระทำแบบนี้ไม่สมควร

ถ้าไม่ระมัดระวัง การกระทำแบบนี้ของพวกเขาก็จะเป็นการขุดหลุมฝังตัวเอง！

รอให้พวกเขาทำความสะอาดไข่เน่าผักเน่าที่ศาลาว่าการแล้ว คิดว่าอาหารที่พวกพึ่งกินเข้าไปก็คงจะอ้วกออกมาจนหมดแล้วละมั้ง！

ก็คงจะจำได้ฝังใจอย่างแน่นอน

ก็คิดว่าซะเป็นการให้พวกเขาได้รับบทเรียน！

เซียวเฉวียนและเสวียนอวี๋ไม่ตามไปกับพวกแน่นอน ทั้งสองคนแอบหนีไปโดยที่ไม่มีใครรู้

อันหยวน

หลังจากที่นักปราชญ์หนีออกมาจากภูเขาจงหนาน ก็ตรงมาที่อันหยวน

อันหยวนเป็นเหมือนสถานที่ที่ถูกลืม เป็นสถานที่ที่เหมาะกับการซ่อนตัวเป็นอย่างมาก

และอีกอย่าง ที่นักปราชญ์มาถึงที่นี่ได้ฆ่าทาสคุนหลุนไปมากมายหลายคน แต่กลับไม่มีใครพบเห็นความผิดปกตินี้

อันหยวนยังเป็นสถานที่ที่เงียบสงบ

ทาสคุนหลุนพูดกับนักปราชญ์ว่า เป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ

แต่ทาสคุนหลุนกล้าหาญเข้มแข็ง นักปราชญ์กว่าจะฆ่าพวกเขาได้ต้องใช้พลังมาก เมื่อเทียบกับการฆ่าคนคุนหลุนแล้วยิ่งต้องใช้พลังมากกว่า

ตอนนี้นักปราชญ์อาศัยอยู่ในกระท่อมหลังหนึ่งที่ดูไม่เป็นที่สะดุดตา

กระท่อมหลังนี้ดูธรรมดาเรียบง่าย เงยหน้ามองขึ้นไป บนหลังคงทั้งสี่ทิศทางมีแสงส่องผ่านลงมา

ถ้าเป็นฤดูฝน กระท่อมหลังนี้ก็คงจะกลายเป็นสระน้ำ

แต่นักปราชญ์ทำนายสภาพอากาศดูแล้ว ช่วงนี้ไม่มีฝน สามารถวางใจพักอยู่ที่นี่ได้

เพียงแต่ว่า ตัวแทนของสวรรค์ผู้สง่างาม เจ้าสำนักหมิงเซียน จะต้องมาอาศัยอยู่ในกระท่อมธรรมดาเช่นนี้ นักปราชญ์รู้สึกอึดอัดใจจริงๆ