ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1815

เสี่ยวเซียวชิวเป็นดาบวิญญาณที่มีสถานะไม่ธรรมดา และความแข็งแกร่งที่เหนือชั้นเป็นเลิศ

หากว่านักปราชญ์และลูกศิษย์ของเขารู้ว่าเสี่ยวเซียนชิวอยู่ที่เกาะนกกระสา ด้วยนิสัยของพวกเขาจะต้องคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่

จะต้องคิดว่าที่เกาะนกกระสามีบางสิ่งที่สำคัญเป็นแน่ และสำคัญถึงขนาดเซียวเฉวียนให้เสี่ยวเซียนชิวอยู่ที่นี่

หากพวกเขามีความคิดนี้ พวกเขาจะต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน

ขอแค่พวกเขาตั้งใจไปสืบค้น จะต้องหาตัวเซียวจิงเจออย่างแน่นอน

เพราะฉะนั้นจะต้องไม่ให้นักปราชญ์และลูกศิษย์ของเขารู้ว่าเสี่ยวเซียนชิวอยู่ที่เกาะนกกระสาเป็นอันขาด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เสี่ยวเซียนชิวก็โล่งใจที่เธอไม่ได้ทำอะไรโดยพละการ และไปปรากฏตัวต่อหน้านักบุญ

ไม่เช่นนั้นจะเป็นกลายเจตนาดีแต่ดันก่อปัญหาแทน

เสี่ยวเซียนชิวก็รับปาก “ลูกรู้แล้ว！ท่านพ่อ !”

หลังจากที่ทั้งสองจบบทสนทนาแล้ว เซียวเฉวียนก็บอกเจี้ยนจงและคนอื่นๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ทันที

ไอ้แก่ตายยาก！

ช่างรวดเร็วยิ่งนัก นี่ถึงขนาดไปถึงเกาะนกกระสาเลยเหรอ!

เจี้ยยจงอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างโมโหว่า “ ไป ! พวกเราไปเยี่ยมเขาหน่อยเถอะ!”

ช่างกล้าสิ้นดี คิดที่จะเปลี่ยนเป้าหมายไปที่เกาะนกกระสา!

เกาะนกกระสานั้นเป็นถิ่นดินแดนของเซียวเฉวียนเลยนะ!

หากนักปราชญ์ทำลายพืชผลทั้งหมด เซียวเฉวียนจะต้องแบกรับความสูญเสียเท่าไร?

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ สิ่งสำคัญคือเซียวจิงอยู่ที่เกาะนกกระสา และจะต้องไม่ถูกนักปราชณ์ค้นพบตัวเธอ!

เซียวเฉวียนก็มีความตั้งใจนี้ ดังนั้นทั้งสองคนจึงเตรียมออกเดินทางไปที่เกาะนกกระสาทันที

และแน่นอนเสวียนอวี๋ก็ต้องติดตามไปด้วยเป็นเรื่องธรรมดา

แต่เซียวเฉวียนห้ามไม่ให้พวกเขาติดตามไปด้วย และขอให้พวกเขาอยู่ที่หูโจวหมู่บ้านคุนหลุนแทน เผื่อป้องกันนักปราชญ์ย้อนมาโจมตีอย่างไม่ทันทั้งตัว

ไป๋ฉี่อาจไม่สามารถต้านทานเพียงลำพังได้

แต่ว่าชิงหลงก็ยังคงขอติดตามไปด้วย

ที่นี่มีไป๋ฉี่อยู่ หากมีสิ่งใดเกิดขึ้นที่นี่ ไป๋ฉี่ก็สามารถแจ้งเซียวเฉวียนได้ทันที เซียวเฉวียนก็สามารถดำเนินการจัดการได้ทันเวลา

นอกจากนี้ยังมีเสวียนอวี๋คอยช่วยเหลืออยู่ น่าจะถ่วงเวลาจนกำลังเสริมมาถึงได้ ไม่น่ามีปัญหาอะไร

เซียวเฉวียนไม่ยอมให้เขาไปด้วย เสวียนอวี๋จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอยู่ต่อ

เขาได้แต่มองดูเซียวเฉวียนและคนอื่นๆเดินทางไปเกาะนกกระสา

พวกเขาสามคนรู้วิชาเคลื่อนย้ายวิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องนั่งเรือไป

ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง พวกเขาทั้งสามก็ข้ามทะเลอันกว้างใหญ่มาถึงเกาะนกกระสา

ด้านนักปราชญ์และเสวียนจิ้งอาศัยยามค่ำคืนที่มืดมิดไร้ผู้คน ลงมือแกะรูปภาพที่ติดตามท้องถนนทั้งหมดออกมาแล้วเผาทิ้ง

ในขณะที่กำลังเผาอยู่ นักปราชญ์ก็แช่งด่าว่าเซียวเฉวียนด้วยความโกรธแค้น ด่ายันโคตรเง้าบรรพบุรุษทั้งสิบแปดรุ่นของเซียวเฉวียน

ไอ้บัดซบเอ๊ย !

หลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลเซียวต้องหาสถานที่ที่มีฮวงจุ้ยที่ดีแค่ไหน ถึงได้มีคนที่มีความสามารถยอดเยี่ยมอย่างเซียวเฉวียนเช่นนี้ได้?

แค่เด็กอายุเพียงยี่สิบปีก็สามารถจัดการนักปราชญ์ชายผู้มีชีวิตอยู่มานานหลายสิบปี และมีประสบการณ์มากมาย ให้ตกอยู่ในสถาพบอบช้ำได้ขนาดนี้!

ความสามารถของเซียวเฉวียนนั้นน่าทึ่งมาก!

หลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลเซียวอาจจะถูกปกคลุมไปด้วยควันแล้ว!

คิดจะทำอะไรก็ต้องทำให้ถึงที่สุด ไม่งั้นก็ไม่ต้องไปทำมัน

ไหน ๆ ก็คิดจะแกะออก ก็ต้องแกะออกให้หมด กำจัดรูปภาพให้หมดทั่วทั้งเกราะนกกระสาไปเลย

เกาะนกกระสาจะว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่ จะว่าเล็กก็ไม่ได้เล็ก

หากต้องการเดินให้ทั่วทั้งเกาะนกกระสาโดยไม่พลาดสักจุดที่มีรูปภาพติดอยู่ ด้วยความเร็วของนักปราชญ์ ยังไงก็ต้องใช้ระยะเวลาสองวันขึ้นไป

กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าอาจารย์และลูกศิษย์จะทำทั้งวันทั้งคืน เป็นไปไม่ได้ที่จะแกะรูปภาพทั้งหมดบนเกาะนกกระสาได้หมด

ถึงกระนั้น พวกเขาทั้งสองก็ทำงานทั้งคืนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อแกะรูปภาพทีละแผ่นทีละแผ่น

อย่างไรก็ตามพวกเขาจะทำได้แค่เฉพาะช่วงเวลากลางคืนเท่านั้น

ฉะนั้น แม้คืนนี้พวกเขาจะไม่ได้นอนก็ตาม ก็ต้องแกะรูปภาพออกมาให้ได้มากที่สุด

แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือสิ่งที่อยู่ด้านหลังของพวกเขา เซียวเฉวียน และคนอื่น ๆ ก็กำลังแปะรูปภาพใบใหม่ทดแทนเข้าไป

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่ว่านักปราชญ์และเสวียนจิ้งจะแกะไปมากแค่ไหน ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามแค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์

มันเป็นการเข้าใจผิดของเขา หรือมีคนกำลังแสร้งทำล่อเล้น?

เพื่อความปลอดภัย นักปราชญ์ไม่รอช้ารีบทำค่ายกลกระบี่ขึ้น โดยวางค่ายกลกระบี่ไว้รอบๆตัวเขาและเสวียนจิ้ง

จากนั้นก็ใช้ภาพลวงตาเพื่อหลอกลวงผู้อื่น และอาศัยจังหวะนี้หนีออกไปจากที่นี่

ในเมื่อนักปราชญ์ไม่สามารถพักผ่อนอย่างสงบที่นี่ได้ เขาจึงไปหาที่อื่น

เกาะนกกระสากว้างใหญ่เต็มไปด้วยสถานที่รกร้างมากมาย

ต้องบอกว่าค่ายกลกระบี่ของนักปราชญ์นั้นใช้ได้ผลจริง ๆ

ปิดกั้นการมองเห็นของเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ ได้สำเร็จ

ใช่แล้ว การเคลื่อนไหวเมื่อกี้นี้เกิดจากความจงใจของพวกเขานั่นเอง

จุดประสงค์คือเพื่อทำให้นักปราชญ์ตกใจกลัว

แต่ทันทีที่เขาและเสวียนจิ้งซ่อนตัวอยู่ภายใต้ค่ายกลกระบี่ เซียวเฉวียนก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้อีก

แม้ว่าชิงหลงจะรู้วิชาค่ายกลกระบี่นี้ แต่ญานเขาก็ไม่สูงเท่านักปราชญ์ เขาไม่รู้ว่านักปราชญ์จะตั้งกลไกอะไรไว้ข้างใน ดังนั้นชิงหลงจึงไม่กล้าที่จะบุกเข้าไปค่ายกลกระบี่ของนักปราชญ์อย่างหุนหันพลันแล่น

ยิ่งไม่กล้าพาเซียวเฉวียนไปเสี่ยงอันตรายด้วย

ความสามารถของนักปราชญ์นั้นทำให้น่าทึ่งอยู่เสมอ และชิงหลงไม่แน่ใจว่ารูปแบบค่ายกลกระบี่ของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าพาทุกคนไปเสี่ยง

อย่างไรก็ตามเซียวจิงอยู่ที่เกาะนกกระสา มีเพียงการไม่ให้นักปราชญ์ทำให้เซียวเฉวียนตกอยู่ในที่นั่งลำบากเท่านั้น จึงจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของเซียวจิงได้

ฉะนั้น ทั้งสามคนได้แต่เฝ้าดูนักปราชญ์และเสวียนจิ้งหลบอยู่ในค่ายกลกระบี่

เซียวเฉวียนพูดอย่างใจเย็นว่า "ไปกันเถอะ พวกเขาหนีไปแล้ว"

ตามที่เซียวเฉวียนรู้จักนักปราชญ์อย่างดี นักปราชญ์นั้นเป็นคนที่ละเอียดอ่อน แม้ว่าเซียวเฉวียนและคนอื่นจะไม่ปรากฏตัว แต่ว่าในสถานการณ์เช่นนี้ เพื่อเอาชีวิตรอดของเขา แน่นอนนักปราชญ์จะใช้โอกาสนี้เปลี่ยนที่พักใหม่

ฉะนั้น พวกเขาไม่มีความจำเป็นต้องเฝ้าอยู่ที่นี่ต่อไป

และตามการคาดเดาของเซียวเฉวียน จุดประสงค์ที่นักปราชญ์และลูกศิษย์มาที่เกาะนกกระสานั้น ก็เพื่อมาดูว่าเซียวเฉวียนมีทรัพย์สินอะไรที่เกาะนกกระสา ที่พวกเขาจะสามารถทำลายมันได้

พูดให้ชัดเจนคือ พวกเขามาถิ่นของเซียวเฉวียนนั้นเพื่อมาหาปัญหา

ตราบใดที่เสี่ยวฉวนและคนอื่นๆ ยังคงอยู่ที่เกาะนกกระสา บนพื้นที่ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเซียวเฉวียน ก็จะไม่มีปัญหาอะไร