เนื่องจากเซียวเฉวียนลอยอยู่เหนือจุดที่เกิดไฟไหม้หลายจุด ฝนจึงตกโดยใช้เขาเป็นศูนย์กลาง
ดังนั้นทุกที่ที่มีไฟ ฝนจะตก
เพลิงเริ่มสงบลง
ตราบใดที่ฝนยังคงตก ไฟก็จะไม่ลุกลามและจะดับในที่สุด
“ฝนตกแล้ว! ฝนตกเล็กน้อย!”
“ดีจริงๆ!”
ชาวบ้านเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยความยินดี ปล่อยให้ฝนตกลงบนใบหน้า สัมผัสกับสายฝน
“ฝนตกทันเวลาจริงๆ!”
ด้วยความมืด พวกเขาไม่สังเกตเห็นเซียวเฉวียนที่ลอยอยู่กลางอากาศ คิดว่าฝนตกเป็นเพราะโชคชะตา เป็นเพราะเทพเจ้าช่วยพวกเขา
จนกระทั่งพวกเขาเห็นเซียวเฉวียนค่อยๆ ลงจากท้องฟ้า เมื่อเซียวเฉวียนลงจอด พวกเขารู้ว่าเซียวเฉวียนอยู่บนนั้น
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงข่าวลือ ข่าวลือที่ว่าเซียวเฉวียนสามารถเรียกลมและฝนได้
ดังนั้น ฝนนี้เป็นผลงานของเซียวเฉวียน?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของชาวบ้านก็เต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ พวกเขามองเซียวเฉวียนด้วยความชื่นชม
มีคนอยากรู้อยากเห็นว่า “ท่านใต้เท้าเซียว ฝนนี้ท่านเป็นผู้บันดาลให้ตกหรือไม่?”
เซียวเฉวียนมองชาวบ้านด้วยสายตาเฉยเมยและตอบว่า “อืม”
เมื่อได้ยินดังนั้น ชาวบ้านก็มองเซียวเฉวียนด้วยความตกตะลึง
ข่าวลือนั้นเป็นความจริง เซียวเฉวียนมีพลังในการเรียกลมและฝน!
ช่างน่าทึ่งจริงๆ!
อายุน้อย เซียวเฉวียนมีความสามารถมาก น่ากลัวจริงๆ!
ในสายตาของชาวบ้าน เซียวเฉวียนเปล่งประกายสีทองราวกับพระผู้ช่วยให้รอด
ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ ถ้าเซียวเฉวียนไม่ปรากฏตัวทันเวลา บ้านของพวกเขาคงถูกไฟไหม้จนไม่เหลือ
ไม่เพียงแค่บ้านเท่านั้น แต่พืชผลในไร่และภูเขาใกล้เคียงก็จะถูกไฟไหม้เช่นกัน
ท้ายที่สุด ด้วยความรุนแรงของไฟ ชาวบ้านไม่สามารถดับได้
ปล่อยให้มันไหม้ต่อไป ลุกลาม ไม่แปลกที่จะเผาทั้งเกาะนกกระสา
ฝนยังคงตก
ด้วยความที่เจี้ยนจงและชิงหลงสร้างกำแพงกั้นฝนให้กับชาวบ้าน ชาวบ้านจึงไม่เปียกฝน
แต่ด้วยลมเย็นจากเจี้ยนจง อุณหภูมิของน้ำฝนเย็นมาก อุณหภูมิโดยรอบลดลงอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านรู้สึกเย็นยะเยือก อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านและพึมพำว่า “ทำไมมันถึงหนาวขนาดนี้”
พวกเขาถูมือเพื่อให้ตัวเองรู้สึกอบอุ่น
เมื่อเห็นเช่นนั้น เซียวเฉวียนก็เปิดใช้งานฟังก์ชั่นเตาอบของเขาอย่างเงียบๆ ปล่อยความร้อนออกมาช้าๆ เพื่อให้ชาวบ้านรู้สึกอบอุ่นขึ้น
แต่นี่ก็เป็นเพียงวิธีแก้ปัญหาชั่วคราว เซียวเฉวียนสามารถทำให้ชาวบ้านที่นี่อบอุ่นได้ แต่เขาไม่สามารถทำให้ชาวบ้านที่อื่นอบอุ่นได้
ดังนั้น เมื่อเห็นว่าไฟเริ่มสงบลง ไม่ลุกลามต่อไป เซียวเฉวียนก็ให้เจี้ยนจงกลับมา ไม่จำเป็นต้องพัดลมเย็นต่อไป
ด้วยลมเย็น อุณหภูมิจะลดลงและไฟจะอ่อนลง แต่ถ้ามันเย็นต่อไป ชาวบ้านจะทนความหนาวเย็นนี้ไม่ได้
เมื่อไฟไม่ลุกลามอีกต่อไป ปล่อยให้ฝนค่อยๆ ดับมัน
ฝนยังคงโปรยปราย
เซียวเฉวียนจำเป็นต้องกลับไปยังที่อยู่ของทาสคุนหลุน
เขาออกไปเพียงชั่วครู่ ไม่เห็นนักปราชญ์ปรากฏตัว จึงพอจะสรุปได้ว่า เป้าหมายของนักปราชญ์ครั้งนี้คือทาสคุนหลุน
แต่เสี่ยวเซียนชิวไม่ได้ส่งข่าวใด ๆ มา แสดงว่านักปราชญ์ยังไม่ได้ลงมือ
ตอนนี้รีบกลับไปยังทัน
ฝั่งทาสคุนหลุน
หลังจากได้ยินเกี่ยวกับความเก่งกาจของนักปราชญ์ เพื่อช่วยเซียวเฉวียนเสี่ยวเซียนชิว ก็พยายามฝึกฝนพลังของตัวเองอย่างหนักในช่วงที่ผ่านมา
ดังนั้น ในมือของนักปราชญ์ เสี่ยวเซียนชิวไม่ได้อ่อนแออย่างที่เขาคิดและสามารถพ่ายแพ้ได้ง่าย
ในทางกลับกัน 10 กว่ากระบวนท่าผ่านไป นักปราชญ์ก็ยังเอาชนะเธอไม่ได้
สถานการณ์นี้คล้ายกับตอนที่นักปราชญ์ต่อสู้กับไป๋ฉี่ไม่ได้หมายความว่าไป๋ฉี่เก่งมาก แต่เพราะว่าไป๋ฉี่คล่องแคล่ว ว่องไว
เสี่ยวเซียนชิว ในฐานะดาบวิญญาณ ย่อมเก่งกว่าไป๋ฉี่ และคล่องแคล่วกว่าไป๋ฉี่มาก
ดังนั้น การต่อสู้กับเสี่ยวเซียนชิว เป็นไปไม่ได้ที่นักปราชญ์จะเอาชนะได้อย่างรวดเร็ว
เพิ่มเติมด้วยว่าทาสคุนหลุนที่หาจังหวะช่วยเหลือเสี่ยวเซียนชิว ก็ยิ่งทำให้เธอมีเวลาเพิ่มมากขึ้น
หวังว่าเซียวเฉวียนจะจัดการเรื่องทางนั้นให้เสร็จเร็วๆ นี้แล้วรีบกลับมา
แค่เซียวเฉวียนกลับมา นักปราชญ์หนีไม่รอดแน่!
แต่ใครจะรู้ว่าฉวยโอกาสทาสคุนหลุนมาโจมตี นักปราชญ์กลับตีโต้ฆ่าทาสคุนหลุนได้อีกคน
แม้ว่าทาสคุนหลุนจะกล้าหาญและเก่งกาจ แต่พวกเขาอยู่ต่อหน้านักปราชญ์เพียงลำพัง ไม่มีทางสู้กับนักปราชญ์ได้
พูดกันตรงๆ ก็คือ พวกเขาต่อสู้กับนักปราชญ์ก็เหมือนกับรีบไปตาย
เมื่อเห็นทาสคุนหลุนตายอีกคน ใจของเสี่ยวเซียนชิวก็เจ็บปวด เธอรู้สึกผิดที่เธอละเลยคำสั่งของเซียวเฉวียน ไม่สามารถปกป้องทาสคุนหลุนได้ทุกคน
จนถึงตอนนี้ เพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ทาสคุนหลุนก็ล้มตายไปสิบกว่าคนแล้ว
นางรู้สึกผิด
นักปราชญ์ดูเหมือนจะรู้สึกถึงอารมณ์ที่ผิดปกติของเธอ เขาใช้โอกาสตอนเสี่ยวเซียนชิวเผลอ โจมตีเธออย่างรุนแรง
เมื่อเสี่ยวเซียนชิวรู้สึกตัว มันก็สายเกินไปแล้ว เธอถูกนักปราชญ์แทงด้วยดาบอย่างกะทันหัน
แม้ว่าเสี่ยวเซียนชิวจะไม่มีตัวตน แต่เธอก็ต้านทานการโจมตีแบบรุนแรงของนักปราชญ์ไม่ได้
เสี่ยวเซียนชิวรู้สึกได้ชัดเจนว่าพลังของนักปราชญ์ในตอนนี้ มีขึ้นมากเมื่อเทียบกับตอนเริ่มต่อสู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
อ่านแรกๆก็สนุกนะแต่อ่านไปสักพักก็งงกับตรรกะของนักเขียน..นักเขียนจีนนี่โนทัศน์แปลกๆรื่องราวไล่เรียงไปเหมือนมีเหตุผลอยู่ก็กลับไร้เหตุผลดื้อๆซะงั้นคงอ่านไปต่อไม่ได้แล้วมันช่างทำร้ายจิตใจคนอ่านเป็นระยะอ่านไปรู้สึกหนืดๆไม่ไหลลื่นเลย...
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...