อายุน้อยแค่นี้ แต่เซียวหมิงชิวกลับรู้จักคำว่าแฟนสาวแล้วงั้นหรือ?
นางรู้ความหมายที่แท้จริงของมันหรือเปล่า?
อี้กุยเดินไปคิดไป เนื่องจากทำอะไรสองอย่างพร้อมกัน เขาจึงเกือบจะเดินชนประตู
วันนี้ช่างเป็นวันที่พิเศษเสียจริง!
เมื่อเห็นอี้กุยกระสับกระส่าย เซียวเฉวียนก็ยิ้มออกมาโดยไม่ตั้งใจ “หมิงชิว ต่อไปอย่าล้อเล่นกับอี้น้อยเช่นนี้อีก”
เด็กคนนี้ขี้อายมาก หยอกล้อไม่ได้เลยจริงๆ
หากปล่อยให้เซียวหมิงชิวหยอกล้ออีกสักสองสามคำ หลังจากนี้เมื่ออี้กุยเห็นนางในระยะไกลก็คงหลงทาง แม้กระทั่งเห็นเซียวเฉวียนก็อาจจะหลงทางเช่นกัน แบบนั้นจะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเซียวเฉวียน
เซียวหมิงชิวยิ้มและพูดออกมาว่า “ท่านพ่อ ข้าเข้าใจแล้ว”
ในสายตาของเซียวหมิงชิว อี้กุยเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ
เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจของนาง เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาด้วยความสงสัยว่า “หมิงชิว เจ้ารู้หรือไม่ คำว่าแฟนสาวมีความหมายว่าอย่างไร?”
เซียวหมิงชิวกะพริบตา “ข้าต้องรู้อยู่แล้ว ท่านพ่อรักใคร่ชื่นชมในตัวท่านแม่ ท่านแม่รักใคร่ชื่นชมในตัวท่านพ่อ ก่อนที่ท่านแม่จะย้ายเข้ามาอยู่ในจวนเซียว นางก็คือแฟนสาวของท่าน”
“นี่ใช่ความหมายของมันหรือไม่?”
เซียวเฉวียนพยักหน้า “อ่า จะพูดเช่นนี้ก็ไม่ผิด”
แต่เพราะเหตุใด เซียวหมิงชิวอายุน้อยเพียงเท่านี้ แต่กลับเข้าใจในทุกเรื่อง หากอยู่ในยุคปัจจุบัน นางคงเป็นคนที่เรียกว่าเด็กแก่แดดใช่หรือเปล่า?
แก่แดดเช่นนี้ ถือว่าเป็นอาการป่วยชนิดหนึ่งหรือไม่?
เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลเกี่ยวกับวุฒิภาวะที่เติบโตก่อนวัยอันควรของเซียวหมิงชิว
เขารู้อย่างชัดเจน เหตุผลที่นางรู้อะไรมากมายขนาดนี้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะนางสืบหามันมาจากเสียงหัวใจของเซียวเฉวียน
หรือพูดอีกอย่างก็คือ ความรู้ที่อยู่ในสมองของเซียวเฉวียน ความคิด ทั้งหมดเซียวหมิงชิวสามารถลอกเลียนได้ และนำเข้าไปในสมองของนาง
เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ที่เสี่ยวเซียนชิวรับรู้มันจากการเต้นของหัวใจเซียวเฉวียน
นี่ทำให้เซียวเฉวียนรู้สึกว่าความเป็นส่วนตัวของเขานั้นไม่เป็นส่วนตัวอีกต่อไป แม้ว่าจะเป็นลูกสาวของตนเอง แต่เซียวเฉวียนก็รู้สึกอึดอัดเป็นอย่างยิ่ง
หากมีวิธีที่ทำให้เซียวหมิงชิวไม่สามารถอ่านเสียงหัวใจของเซียวเฉวียนได้ก็คงจะดี
เมื่อคิดถึงตรงนี้ จู่ๆ เซียวเฉวียนก็นึกขึ้นมาได้ว่า เขาฟังเสียงหัวใจของพี่น้องเว่ยหง ย่าเหยียน และนักปราชญ์ไม่ได้ไม่ใช่หรือ?
คิดว่าพวกเขาน่าจะมีวิชาปิดกั้นอ่านใจอยู่เป็นแน่
เมื่อคิดเช่นนี้ เซียวเฉวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุข เป็นไปได้หรือไม่ว่า หากเขาสามารถฝึกวิชาปิดกั้นอ่านใจได้สำเร็จ เท่านั้นเซียวหมิงชิวก็จะไม่สามารถฟังเสียงหัวใจของเขาได้?
ทันใดนั้น เซียวหมิงชิวได้ทำลายความกระตือรือร้นของเขา “บางทีอาจเป็นไปได้ ท่านพ่อลองดูสิ”
ความหมายของมันก็คือ ไม่มีอะไรรับประกันว่าจะสำเร็จโดยสมบูรณ์
ถูกลูกสาวอ่านความคิดอีกครั้ง เซียวเฉวียนนำมือขึ้นมาขยี้จมูกโดยไม่รู้ตัว “อ่า ไว้ข้าจะไปขอคำแนะนำจากท่านลุงมู่จิ่นของเจ้า”
ขอแค่มีหวัง เซียวเฉวียนก็เต็มใจที่จะลอง
เพราะความรู้สึกของการถูกลูกสาวของตัวเองอ่านใจได้ มันเป็นอะไรที่แย่มาก
เมื่อเห็นว่าเซียวเฉวียนจริงจัง เซียวหมิงชิวก็เตือนเซียวเฉวียนออกมาด้วยความหวังดี “ท่านพ่อ หรือว่าท่านลืมไปแล้ว แม้ว่าท่านจะไม่มีวิชาปิดกั้นอ่านใจ แต่เวลานี้คงที่สามารถอ่านใจของท่านได้ก็มีเพียงแค่เซียวหมิงชิวคนเดียวไม่ใช่หรือ?”
แน่นอน ผนึกจูเสินได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกับเซียวเฉวียนไปแล้ว เขาจึงไม่นับอยู่ในกรณีนี้
เมื่อได้รับการแจ้งเตือนจากเซียวหมิงชิว เซียวเฉวียนก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ ดวงตาคู่นั้นของเขาเป็นประกาย “ใช่แล้ว ข้าลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไรกัน?”
แม้แต่คนที่เก่งกาจอย่างย่าเหยียนก็ยังไม่สามารถอ่านเสียงหัวใจของเซียวเฉวียนได้
แบบนี้ก็หมายความว่า เซียวหมิงชิวเก่งกาจกว่าย่าเหยียนอย่างนั้นหรือ?
หากเป็นเช่นนั้นจริง เซียวเฉวียนก็ต้องมองเซียวหมิงชิวใหม่อีกครั้ง
เซียวหมิงชิวกล่าวว่า “หมิงชิวจะเหนือกว่าย่าเหยียนหรือไม่ เรื่องนี้ยังไม่แน่ แต่เซียวหมิงชิวหมิงชิวมั่นใจเป็นอย่างยิ่งกว่า หมิงชิวสามารถหลบหนีออกมาต่อหน้านางได้อย่างไร้บาดแผล”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...