ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2000

องค์หญิงกล่าวทั้งน้ำตา "ขอบคุณท่านพี่"

เพียงเพราะเสวียนจิ้งมาแอบหลงในตัวองค์หญิง เซียวเฉวียนจึงต้องคอยตามจ้องเสวียนจิ้งและกำจัดให้สิ้นเสีย เซียวเฉวียนทะนุถนอมองค์หญิงเพียงใด องค์หญิงประทับใจอย่างสุดซึ้ง

เธออดหลั่งน้ำตาแห่งความสุขออกมาไม่ได้ อดไม่ได้ที่อยากจะกล่าวขอบคุณเซียวเฉวียน

แต่งงานกับเซียวเฉวียนคือทางเลือกที่ถูกต้องที่สุดที่เธอเคยทำในชีวิต !

ได้สามีแบบนี้ หญิงจะปรารถนาอื่นใดอีกเล่า ?

จะมาว่าอะไรก็แล้วแต่ เธอเป็นภรรยาของเซียวเฉวียนเขา มีคนมาโลภในตัวเธอ เซียวเฉวียนก็ต้องกำจัดคนขยะเยี่ยงนี้อยู่แล้วนี่ !

มิฉะนั้น เซียวเฉวียนจะมีศักดิ์ศรีสู้หน้าองค์หญิงได้อย่างไร ?

ในฐานะลูกผู้ชายอกสามศอก หากเขาไม่อาจปกป้องแม้แต่ภรรยาของตัวเอง แล้วเซียวเฉวียนจะมีหน้าทำมาหากินอยู่ในโลกนี้ได้อย่างไร ?

เขาจะสู้หน้าลูก ๆ ของเขาได้อย่างไร ?

เซียวเฉวียนกล่าวว่า "องค์หญิง เจ้ากับข้าเป็นสามีภรรยากัน ไม่จำเป็นต้องมาพูดเหมือนเป็นคนอื่นไกล"

ไม่จำต้องกล่าวขอบคุณ ถ้าจะต้องกล่าวจริง ก็ควรจะให้เซียวเฉวียนเป็นคนกล่าว

คือองค์หญิงที่ไม่รังเกียจความยากจนตกอับของเซียวเฉวียน มาเลือกเอาตัวเซียวเฉวียน

เซียวเฉวียนถูกเนรเทศไปยังเกาะจูเสิน แต่องค์หญิงยังคงซื่อสัตย์ต่อเซียวเฉวียน ดูแลจัดการบ้านของเซียวเฉวียนให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ช่วยเซียวเฉวียนดูแลแม่เซียวและน้องเซียวจิง

ถ้าเป็นหญิงคนอื่น เธอไม่ฉวยโอกาสกวาดเอาทรัพย์สินเงินทองหนีไปก็บุญแล้ว ยังจะหวังให้เธอมาดูแลจวนเซียวงั้นหรือ ?

ฝันไปเถอะ !

โดยเฉพาะผู้หญิงที่โลภลาภฟุ่มเฟือยอย่างอาจื่อ ม้วนทรัพย์ไปไม่ว่า เธออาจมาด่าว่าเซียวเฉวียนทำให้เธอเดือดร้อน ด่ายันบรรพบุรุษของเซียวเฉวียนย้อนสิบชาติแปดชาดก็เป็นได้

ไม่น่าแปลกใจที่บรรดาผู้เฒ่ามักจะกล่าวว่า จงหาภรรยาที่มีจิตใจงดงาม

และไม่น่าแปลกใจที่เขาว่า มีภรรยาจิตใจไม่ดีนำภัยสู่สามชั่วอายุคน

ในยุคปัจจุบัน เซียวเฉวียนยังเป็นโสด ไม่เข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งในนั้น

ได้โผล่มาต้าเว่ยเที่ยวนี้ ได้ประสบกับการแต่งงานถึงสองครั้ง เซียวเฉวียนก็เข้าใจความจริงในเหตุผลนี้อย่างทะลุปรุโปร่ง

อาจื่อและองค์หญิงเป็นคู่เปรียบเทียบที่เห็นได้อย่างชัดเจน

ก่อนที่แยกทางกับอาจื่อ เธอไม่เคยทำตัวดีให้กับเซียวเฉวียนเลยไม่ว่า แม้กระทั่งแม่สามีอย่างแม่เซียว ซึ่งเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ เธอก็ไม่ได้มองในสายตา

แค่นั้นยังไม่พอ ยังทำให้ชีวิตของเซียวเฉวียนไม่เป็นอันกินอันนอน ก่อกวนไม่หยุดไม่หย่อน ทำให้เซียวเฉวียน แม่ลูกสามคนมีชีวิตอย่างไม่เป็นสุข

สิ่งนี้ส่งผลทำร้ายต่อสองชั่วอายุคน

ถ้าเซียวเฉวียนและอาจื่อไม่ได้แยกทางกัน เกิดมีลูกขึ้นมา ด้วยสันดานที่จองหองและเห็นแก่ตัวของอาจื่อ เธอจะมีลูกอยู่ในสายตาไหม จะเลี้ยงดูลูกอย่างดีหรือ คงเป็นไปไม่ได้

นี่จะเป็นการทำร้ายถึงสามชั่วอายุคน

กลับมาดูองค์หญิง เธอดูแลทั้งตระกูลเซียวและลูก ๆ มาเป็นอย่างดี

ในใจของเธอ เธอห่วงใยในเซียวเฉวียนอยู่เสมอ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเป็นผู้ช่วยฝ่ายในที่ดีของเซียวเฉวียน

ตามคำกล่าวของผู้เฒ่า จะมีภรรยา ก็ต้องหาหญิงลักษณะอย่างองค์หญิง

ห่วงใยครอบครัวและเป็นประโยชน์ต่อสามีด้วย

ในใจของเซียวเฉวียน ไม่มีใครเทียบได้กับองค์หญิง

ก็เป็นเพราะลักษณะขององค์หญิง เซียวเฉวียนจึงรู้สึกอยู่เสมอว่าเขาติดค้างองค์หญิงมาก

เซียวเฉวียนพูดเบา ๆ "องค์หญิง มาแต่งงานกับข้า ทำให้เจ้าต้องลำบากแล้ว"

ชีวิตจะอาศัยอยู่ในบ้านของตัวเองยังไม่ได้ ต้องมาอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ

องค์หญิงเอาเสื้อผ้าวางไว้อย่างดี ยิ้มเบาๆ พูดว่า "ได้แต่งงานกับท่านพี่ น้องไม่รู้สึกลำบากเลยแม้แต่นิดเดียว"

“ฉะนั้น ท่านพี่อย่าได้มีภาระทางจิตใจใดๆ เลย”