ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2022

ซียวหมิงชิวคนเดียวต่อสู้กับย่าเหยียยน เซียวฉวนเองก็วางใจไม่ได้เลย

ปลุกเจตนาฆ่าของเธอขึ้นมาและได้อธิบายความแข็งแกร่งคร่าว ๆ ของย่าเหยียนให้เซียวหมิงชิวฟัง พ่อผู้พิทักษ์จอมบ้าคลั่ง จะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปง่าย ๆ ได้อย่างไรกัน

เซียวมิงชิวกล่าว “ท่านพ่อไม่ต้องกังวล เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหมิงชิวเลยด้วยซ้ำ”

"ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว ท่านสบายใจเถอะ"

พูดจบ เธอก็เตรียมที่จะวางสายไป ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจไปดวลนัดชี้ชะตากับย่าเหยียน

เซียวเฉวียนกลับตะโกนขึ้น “หมิงชิว ฟังพ่อก่อน อย่าไปสู้กับเธอเลย เจ้าลืมที่ผนึกจูเสินพูดไว้แล้วหรือ?”

ย่าเหยียนไม่ได้ฆ่าง่าย ๆ นะ

เซียวหมิงชิวกล่าวว่า “พ่อวางใจเถอะ หมิงชิวรู้อยู่แก่ใจ”

พูดจบ เซียวหมิงชิวก็วางสายไป

เซียวเฉวียนไม่มีวิธีจะขวางเซียวหมิงชิวแล้วจริง ๆ แต่เขาก็กลัวว่าเซียวหมิงชิวจะพบเจออันตราย เขาจึงพยายามส่งกระแสจิตไปถึง “หมิงชิว รีบกลับมา”

แต่พบว่าเซียวหมิงชิวไม่ได้สนใจเขาเลย

ไม่ใช่ว่าเซียวหมิงชิวไม่อยากตอบเซียวเฉวียน แต่เป็นเพราะตอนนี้เธอกำลังรับมือกับย่าเหยียนอย่างเต็มความสามารถ

แผนที่สองของย่าเหยียนล้มเหลวไม่เป็นท่า เธอจึงได้ถือโอกาสนี้ที่หมิงชิวกับเซียวเฉวียนกำลังส่งกระแสจิตกัน จับไม้เท้านั้นอีกครั้ง แล้วรีบเข้ามาใกล้เซียวหมิงชิวด้วยความรวดเร็ว

ท่าทางนั้นทำให้หมิงชิวไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย เธอก็ไม่ได้ตอบเซียวเฉวียน

ในขณะนี้เอง ไม้เท้ายาวของเซียวหมิงชิวก็กำลังพยายามต้านไม้เท้าของย่าเหยียนไว้

ทั้งสองเพิ่มกำลังให้กับอาวุธในมือของตัวเองอย่างต่อเนื่อง แข่งกันว่ากำลังภายในของใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน

ในชั่วหนึ่ง อนุภาพของทั้งสองที่ยังหลงเหลืออยู่ได้ทำให้เส้นผมปลิวว่อนไป ต้นไม้รอบ ๆ แกว่งไปแกว่งมาเรื่อย ๆ ราวกับกำลังมีพายุ

ในขณะที่ทั้งสองอยู่ท่ามกลางของพายุ

อนุภาพของทั้งสองที่ยังหลงเหลืออยู่ทําให้ทั้งคู่ต้องหรี่ตาแข็งสู้กัน

เซียวหมิงชิวคิดว่าไม้เท้าของย่าเหยียนเป็นท่าไม้ตายสุดท้ายของเธอแล้ว ตอนนี้จึงได้พบว่าไม่ใช่

หญิงชราคนนี้มีพลังมากกว่าที่เธอที่จะจินตนาการได้

เมื่อกี้เซียวหมิงชิวมีความตั้งใจที่จะฆ่าและคิดว่าเธอสามารถฆ่าย่าเหยียนได้ จึงไม่ฟังคำพูดของเซียวเฉวียน ตอนนี้ต้องรีบหาโอกาสหนีออกไปจากที่นี่แล้ว

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอควรจะฟังคําพูดของเซียวเฉวียนจริง ๆ

แม้ว่าความแข็งแกร่งของเธอจะไม่น้อยไปกว่าย่าเหยียนมากนัก แต่ท่าทางแบบนี้ หากยังสู้ต่อไปก็ไม่เป็นผลดีต่อตัวของเซียวหมิงชิวเอง

อย่างไรก็ตาม ลูกศรอยู่บนเส้น จําเป็นต้องส่งไป ตอนนี้คิดถึงสิ่งเหล่านี้ไปก้ไม่มีประโยชน์ สู้ไปตั้งใจสู้กับย่าเหยียนซะดีกว่า

ย่าเหยียนเห็นเธอได้หยุดชะงักอยู่ขณะนี้ ก็ไม่ได้ทำร้ายเซียวหมิงชิวเลยแม้แต่น้อย เธอยังไม่มีสัญญาณบ่งบอดกความพ่ายแพ้แม้แต่น้อย ย่าเหยียนก็อดที่จะหายใจในใจไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเด็กน้อยนี่ช่างน่าตื่นตาตื่นใจจริง ๆ !

แต่เธอไม่สามารถพ่ายแพ้ให้กับคนที่ฆ่ามือขวาของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าได้ เธอยกไม้เท้าในมือขึ้นทันที แล้วจู่โจมไปที่ร่างของเซียวหมิงชิว

คิดจะถือโอกาสที่เซียวหมิงชิวไม่ทันตั้งตัวแล้วฆ่าเธอทิ้งซะ

เซียวหมิงชิวก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบโต้กลับมาชั่วขณะหนึ่ง เธอถูกไม้เท้าของย่าเหยียนทำให้ได้รับบาดเจ็บ

ไม้ที่เต็มไปด้วยพลัง ฟาดลงบนร่างเล็ก ๆ เซียวหมิงชิวเองก็ทนไม่ไหว ร่างล้มลงกับพื้น

เมื่อเห็นแบบนี้ ย่าเหยียนก็ยิ้มออกมาด้วยความภาคภูมิใจ เธอกล่าวว่า “เฮ่อะ! กล้ามาสู้กับเจ้าสำนักอย่างข้า ไม่เจียมตัว!”

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าว่าเซียวหมิงชิวเองก้มีความสามารถจริง ๆ แต่ถ้าเธอคิดว่าแค่ความสามารถเล็กน้อยของเธอนั้นจะสามารถจัดการกับย่าเหยียนได้ ยังอยากจะให้ย่าเหยียนมาอยู่ในกำมือเธอ เธอก็คิดตื้นเกินไปแล้ว!

เหมือนคำโบราณที่ว่า บ้านที่ล้มละลายก็ยังมีทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้เหลืออยู่ ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็เป็นชาวคุนหลุนที่ยังเหลือรอดอยู่!