บ่อนพนันและโรงเหล้าเปิดบริการอย่างราบรื่น เงินทองลอยเข้ากระเป่าเซียวเฉวียนราวกับเกล็ดหิมะ
เซียวเฉวียนอยู่อย่างอิสระ หลังจากดื่มยาพิษของโย่วควนไป เขามักจะเจ็บหน้าอกเสมอ
แต่เป็นแค่ความเจ็บปวดเล็กน้อย ไม่ใช่อุปสรรค ถึงอย่างไรเป็นยาพิษ ไม่ใช่ช็อกโกแลค เมื่อพิษในร่างกายระบายออกมา เขาก็ดีขึ้นแล้ว
ผู้มีอำนาจในต้าเว่ยต่างลืมสิ้นซึ่งการตายของฉินปาฟาง ซือชือและคนอื่น จิตใจพะว้าพะวงแต่เรื่องการจัดหาพระราชบุตรเขยขององค์หญิง
ข้อมูลที่ทุกคนได้รับนั้นต่างกัน สำหรับการสอบบัณฑิตจิ้นชื่อติดหนึ่งในสามอันดับแรกของคุณสมบัติการได้เป็นพระราชบุตรเขยขององค์หญิง
หยางเจาบัณฑิตทั่นฮวาเสียชีวิตแล้ว เซียวเฉวียนบัณฑิตจอหงวนก็แต่งงานแล้ว เหลือเพียงเหลียงไหวโหรวที่ยังเป็นตัวเลือกได้ ส่วนบัณฑิตคนอื่นแม้จะอยากเป็นแต่ก็ไม่กล้าคิดเรื่องนี้
สำหรับผู้มีอำนาจบารมีคนอื่น พวกเขาเคยได้ยิน แต่ลูกหลานผู้สูงศักดิ์ที่ยังไม่แต่งงานล้วนได้รับคัดเลือกเป็นพระราชบุตรเขยได้ทั้งนั้น
ดังนั้นการเข้าร่วมประลองยุทธแต่งเขนเข้าบ้าน เหล่าผู้มีอำนาจและบารมีพากันหัวปั่น ค่างก็เพื่อจะได้ครองหัวใจขององค์หญิง และกลายเป็นราชนิกุลในราชวงศ์ของซินเจียง
มีเพียงเซียวเฉวียนที่จมอยู่กับความมั่งคั่ง
เงิน!
เงิน!
เงิน!
เศรษฐีเพียงข้ามคืน!
เศรษฐีในทุกคืน!
เซียวเฉวียนเปลี่ยนเครื่องแต่งกายตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เสื้อผ้าไหนที่มีราคาแพงเขาก็ใส่ตัวนั้น!
เครื่องประดับใหม่ ๆ ที่เพิ่งมาถึงหออู๋เตี่ยน เขาจะตรงเข้ามาซื้อเป็นคนแรก โดยไม่เสียดายเงิน!
เสื้อผ้าที่แพงที่สุดในเกียวโต! อาหารที่มีราคาสูงที่สุด!ม้าที่เพงที่สุด!รองเท้าหนังหุ้มข้อเท้าที่แพงที่สุด!
เซียวเฉวียนซื้อ !ซื้อ!ซื้อ!
ไม่เพียงแต่ซื้อให้ตัวเอง ยังซื้อให้ครอบครัว! ซื้อให้ไป๋ฉีและเหมิงเอ้าอีกด้วย!
แถมยังซื้อให้เหล่าสาวใช้ในบ้าน!
เพราะความใจกว้างและกล้าได้กล้าเสียของเซียวเฉวียน มีหลายคนปรารถนาจะเข้าไปเป็นเด็กรับใช้ในจวนเซียว เป็นทาสในจวนเซียว แม้ว่าจะต้องทำงานหนัก แต่เสื้อผ้าที่สวมใส่คล้ายกับของคุณหนูคุณชายไม่มีผิด ได้ยินว่าแม่เซียวยังใจดีอีกด้วย ไม่ค่าดุด่าว่ากล่าวคนเบื้องล่าง ทาสในจวนอื่นต่างพากันอิจฉาไม่น้อย
แม้แต่ทาสในจวนฉินต่างก็อิจฉาตาร้อนกันทั้งนั้น เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ว่าจวนเซียวอยู่ที่ไหน หรือแม่แต่ที่ตั้งของตระกูลเซียว เรื่องที่น่าทึ่งคือไม่มีใครบอกที่อยู่กับคนตระกูลฉิน
เหล่าผู้มีอำนาจกลับพากันดูถูก เซียวเฉวียนกลัวความยากจน พอมีเงินจึงรีบขจัดกลิ่นอายความจนออกจากเนื้อตัวทันที!
คางคกชุบทอง แต่มันก็คือคางคก คงเปลี่ยนมาเป็นคุนเผิง*ไม่ได้
ลูกหลานตระกูลสูงศักดิ์ต่างวุ่นกับการฝึกวิทยายุทธิ์ เพื่อจะได้เป็นตัวเลือกอันดับแรกขององค์หญิง ส่วนเซียวเฉวียนก็เอาแต่ผลาญเงินราวกับผลาญดิน ฟุ่มเฟือยทุกวัน พวกเขาได้แต่ฟังเรื่องตลกแล้วก็ผ่านไป
คนจนพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มีชีวิตที่ดี พวกเขาเกิดมาพร้อมทุกอย่าง ไม่เคยขาดแคลน
เรื่องเดียวที่ทำให้ลูกหลานตระกูลสูงศักดิ์หวาดกลัวคือ เซียวเฉวียนขุนนางน้อยขั้นเจ็ดที่ไร้อนาคตผู้นี้มีสนมแล้ว!
แถมยังมีถึงสี่คน!
ความเป็นเขยมาส่งถึงหน้าบ้าน เขารับเด็กสาวที่งามหยดย้อยเข้ามาเป็นสนมถึงสี่คน เพื่อง่ายต่อการจดจำ เขาจึงตั้งชื่อว่า ชุนเซียง เซี่ยเซียง ชิวเซียงและตงเซียง
ทั้งสี่คนจะช่วยแม่เซียวดูกแลจัดการโรงเหล้า และทำอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
ภรรยาและสนมของเขาต่างไม่เคยปรากฏตัว
เซียวเฉวียนมักจะทิ้งให้เหล่าสนมของตัวเองทำงานหาเงิน!
ตระกูงเซียวจะไม่เลี้ยงดูคนขี้เกียจ
ให้ตายเถอะ!
เซียวเฉวียนโลภแค่ไหน?
ได้ยินมาว่าทั้งสี่คนไม่เคยเจอแม้แต่สามีของตัวเอง เพราะเซียวเฉวียนอยู่ในจวนฉินตลอด พูดได้ว่าเซียวเฉวียนซื้อเด็กสาวทั้งสี่คนในราคาถูกมาทำงานให้กับครอบครัวของตน
ขี้งก!
ขี้งกมาก!
ชื่อเสียงของทั้งสี่สาวมากขึ้นพอ ๆ กับกิจการของหอปี๋เซิ่ง
แม้ว่าฉินหนานจะปกปิดแทนเซียวเฉวียน แต่ฉินซูโหรวก็ยังรู้อยู่ดี
ปากของพวกคุณหญิงคุณนายไม่เคยปิดสนิท ฉินซูโหรวได้ยินว่าเซียวเฉวียนรับสนมเข้ามา จึงลากตัวฉินหนานไปคิดบัญชีกับฉินเฟิงทันที
ผลปรากฏว่าเซียวเฉวียนไม่อยู่ในลานเล็กของตระกูลฉิน
พอสอบถามทาสในลานเล็ก ก็รู้ว่าเซียวเฉวียนไม่กลับมาหลายวันแล้ว
คราที่แล้วเป็นเพราะเซียวเฉวียนไม่พอใจอาหาร หลังจากเผาครัวจนวอดวายก็ไม่กลับมาอีกเลย!
ไม่กลับมา?
“ท่านพี่? เขาต้องไปกกตัวอยู่ในหมู่บ้านเวินโหรวแน่นอน!”ฉินซูโหรวกระทืบเท้าอย่างขุ่นเคือง ใบหน้าของนางอาบน้ำตาดั่งดอกสาลี่ต้องหยาดฝน ในท้องของนางคือลูกของเซียวเฉวียนอยู่นะ!แต่เขาเอาแต่เตร็ดเตร่อยู่ข้างนอก!
เป็นอย่างที่คาดไว้ ผู้ชายมักจะเปลี่ยนเพราะเงิน!
ชายที่แต่งงานแล้วมีสิทธิ์อะไรมีสนม
ได้คุณหนูผู้ร่ำรวยอย่างนางมาเป็นภรรยานับว่าโชคดีมากแล้ว
เขาต้องบำเพ็ญเพียรหลายชาติถึงจะได้รับความโชคดีเช่นนี้!
เขาไม่พอใจนางตรงไหน ถึงได้รับสนมเข้ามาเร็วเช่นนี้!
แถมยังรับเข้ามาถึงสี่คน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...