ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2081

ข่าวลือพวกนี้มิอาจเป็นเรื่องจริงได้

เซียวเฉวียนมิรู้ว่าข่าวลือที่ชิงหลงได้มาเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ ทว่า เซียวเฉวียนมั่นใจเป็นอย่างมากว่า ต้องมีคนจงใจปล่อยข่าวลือพวกนี้ออกมาอย่างแน่นอน

เพื่อป้องกันมิให้ผู้คนเข้ามาในป่าแห่งนี้

ฉะนั้น เซียวเฉวียนจึงรู้สึกว่าภายในป่าทึบต้องมีความลับอะไรบางอย่างที่มิต้องการให้ผู้อื่นล่วงรู้อย่างแน่นอนเลย

ไม่อย่างนั้นป่าทึบเช่นนี้ ผู้ใดจักมาสนใจกันเล่า?

เซียวเฉวียนไม่เชื่อในข่าวลือพวกนี้ พลางเอ่ยออกมาด้วยท่าทีเฉยเมยว่า "กิเลน เจ้าลองเข้าไปดูเสีย"

ชิงหลงพลันเอ่ยห้ามปรามขึ้นมาเสียก่อน "ใต้เท้าเซียว เชื่อในสิ่งที่มีอยู่ สิ่งใดมิมีจริงอย่าได้หลงเชื่อ"

ข่าวลือพวกนี้ หากชิงหลงรู้เรื่องเช่นนั้นนักปราชญ์ย่อมรู้เรื่องเช่นกัน นักปราชญ์ย่อมมินำไพ่เด็ดที่มีอยู่ในมือของตนเองมาลองเสี่ยงอันตรายเช่นนี้ได้

นั่นหมายความว่า ถึงแม้ในป่าทึบนี้จักมีความลับอยู่จริง ๆ แล้วไซร้ ขอเพียงกองทัพมิได้อยู่ด้านใน ชิงหลงพลันรู้สึกว่าพวกเขามิจำเป็นต้องเข้าไปลองค้นหาพวกมัน

มิไม่จำเป็นเลย

ถึงแม้จักเอ่ยเช่นนั้นออกมาจริง ๆ หากแต่เซียวเฉวียนกลับคิดว่า ถ้ากองทัพอยู่ด้านในป่าทึบจริง ๆ เล่า?

ด้วยความสามารถของนักปราชญ์ในยามนี้แล้วนั้น เขาย่อมรู้ดีว่าตนเองหาใช่คู่ต่อสู้ที่แท้จริงของเซียวเฉวียนไม่ เพื่อป้องกันมิให้ เซียวเฉวียนค้นพบที่อยู่ของกองกำลังทหารนั้น หากว่าท่านนักปราชญ์นำกองทัพเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

อาการป่วยขั้นวิกฤติย่อมรีบร้อนตามหาหมอมารักษา

หากในป่าทึบมีเรื่องลับลมคมในอยู่จริง ๆ ละก็ ด้านในย่อมมีคนวางค่ายกลเอาไว้อย่างแน่นอน เพื่อให้สังหารให้ผู้ที่เข้าไปด้านในตกตายอยู่ด้านในป่าทึบ

สถานที่อันตรายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในหนังในละครนั้น ล้วนแต่ถูกสร้างขึ้นด้วยน้ำมือของคน หาใช่การวางค่ายกลไม่

อีกทั้ง นักปราชญ์เองเชี่ยวชาญในด้านการแพทย์และปรุงยาพิษ หากว่านักปราชญ์เข้าไปในป่าทึบจริง ๆ ละก็ มีความเป็นไปได้เก้าส่วนที่พวกเราจักมิเป็นอันใด

คำพูดของเซียวเฉวียนนั้น กลับทำให้ชิงหลงนึกลังเลขึ้นมา เขาพลันรู้สึกว่าการคาดเดาของเซียวเฉวียนก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน

ทว่า การปล่อยกิเลนให้เข้าไปเพียงตัวเดียวนั้น นับว่าเสี่ยงเกินไป

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ชิงหลิงพลางเอ่ยขึ้นมาว่า "ให้ข้าเข้าไปดีกว่า"

หากในป่าทึบมีค่ายกลอยู่จริง ๆ แล้วไซร้ ชิงหลงย่อมสามารถรับมือได้ไม่ยาก เพราะเขาเองก็เชี่ยวชาญค่ายกลเช่นกัน

เซียวเฉวียนรับรู้ได้ถึงความหวังดีของชิงหลง พลางเอ่ยขึ้นมาว่า "มิจำเป็น เจ้าปล่อยกิเลนให้เข้าไปเถอะ"

กิเลนเป็นสัตว์สงคราม ทั้งยังมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง ฉะนั้นแล้วมันย่อมมิเป็นอันใด

หรืออีกอย่างกนึ่งก็คือ เซียวเฉวียนเคยเห็นแต่คนที่หลงทาง หาได้เคยเจอสัตว์สงครามหลงทางไม่

ดังนั้นแล้วการมอบภารกิจนี้ให้กับกิเลนนั้น ทำเอาเซียวเฉวียนนึกโล่งใจขึ้นมาไม่น้อยเลย

หลังจากได้รับคำสั่งแล้วนั้น กิเลนพลันวิ่งกระโจนเข้าไปในป่าทึบในทันที

ทว่า ยามที่กิเลนวิ่งเข้าไปได้ไม่นานนั้น เซียวเฉวียนกลับได้ยินเสียงคำรามของกิเลนดังออกมาแทน

ดูเหมือนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นข้างในจริงๆ เกรงว่ากิเลนจักตกอยู่ในอันตรายก็เป็นได้ เซียวเฉวียนจึงร้องตะโกนออกมาว่า "กิเลน ถอยออกมา!"

วันเวลาที่ค่อย ๆ เดินผ่านไปนั้น เซียวเฉวียนหาได้เห็นกิเลนเดินออกมาไม่

หากแต่เห็นป่าทึบด้านในค่อย ๆ มีไฟกำลังไหม้ลุกรามออกมาแทน ย่อมต้องเป็นกิเลนที่พ่นไฟอยู่ด้านในอย่างแน่นอน

กิเลนที่มิยอมออกมานั้น ไฟที่ลามไหม้อยู่ด้านในค่อย ๆ ขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งควันไฟที่ลอยขึ้นมาต่อหน้าต่อตาของเซียวเฉวียน

ในยามที่ชิงหลงคิดจะเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น เซียวเฉวียนกลับเอ่ยปรามขึ้นมา พลางกล่าวว่า "ชิงหลง เจ้าอยู่ที่นี่กับหมิงชิว ข้าจักเข้าไปดูด้านในเอง"

มิรอให้ชิงหลงเอ่ยอันใดออกมา เซียวเฉวียนพลันหายตัวในทันที

เมื่อจู่ๆ เซียวเฉวียนมาหายตัวไปเช่นนี้ เซียวหมิงชิวจักอยู่นิ่ง ๆ ไปได้อย่างไร?

นางรีบพูดออกมาด้วยท่าทีเป็นกังวลว่า"ท่านลุงชิงหลง หมิงชิวอยากเข้าไปด้านในด้วย"

เซียวเฉวียนสั่งให้ชิงหลงเฝ้านางเอาไว้ ก็เพราะมิต้องการให้นางเข้าไปด้านในไม่ใช่หรือ?

ชิงหลงได้แต่เอ่ยเกลี้ยกล่อมเซียวหมิงชิวว่า "หมิงชิวเด็กดี พวกเรารอบิดาเจ้าอยู่ที่นี่กันเถอะ"

หาใช่ว่าลุงมิอยากให้เจ้าเข้าไปตามบิดาของเจ้า แต่คำพูดของเซียวเฉวียนนั้นเจ้าก็ได้ยินแล้วมิใช่หรือ บิดามิอยากเอาเจ้าเข้าไปเสี่ยงอันตรายด้วย

เซียวหมิงชิวพลางเอ่ยขอร้องออกมา “ท่านลุงชิงหลงมิเป็นห่วงความปลอดภัยของท่านพ่อหรือ?”