ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 271

ในสมัยโบราณนอกจากภรรยาแล้ว ผู้ชายไม่จำเป็นต้องมีเพียงอนุเท่านั้น

ยังมีอีกประเภทหนึ่งที่เรียกว่าสาวใช้ต้นห้อง

สาวใช้ต้นห้องยังคงอยู่ในฐานะสาวใช้ สถานะของพวกนางสูงกว่าสาวใช้ทั่วไปเล็กน้อย ความสัมพันธ์กับเจ้านายมีความใกล้ชิดมากขึ้น

ยามเจ้านายเข้านอนยามค่ำคืน สาวใช้ต้นห้องต้องรออยู่เคียงข้าง ตกดึกเมื่อเจ้านายผล็อยหลับไป จึงจะสามารถหาสถานที่พักผ่อนได้ แต่จะต้องไม่ถูกเจ้านายทิ้งไว้ข้างหลัง

หากเจ้าของต้องการอะไรในเวลากลางคืน เช่นน้ำดื่ม ผ้าห่ม เปลี่ยนเสื้อผ้าหรืออย่างอื่นพวกนางจะต้องเข้ามาดูแลโดยเร็วที่สุด

ยามนายหญิงมีประจำเดือนหรือตั้งครรภ์ หากนายท่านมีความต้องการ เพื่อป้องกันไม่ให้ฝ่ายชายมีเพศสัมพันธ์กับหญิงอื่นนอกบ้านก็สามารถเรียกใช้สาวใช้ต้นห้องให้มารับใช้ได้

หากสาวใช้ต้นห้องตั้งครรภ์และคลอดบุตรหลังจากปรนนิบัตินายท่านแล้ว นายท่านอาจรับนางเป็นอนุได้ นางจะเป็นปลาหลีฮื้อกระโดดผ่านประตูมังกร[1]กลายเป็นนายในคราวเดียว นี่คือเหตุผลหลักว่าเหตุใดสาวใช้หลายคนจึงแข่งขันกันเพื่อเป็นสาวใช้ต้นห้อง

ฉินซูโหรวที่กำลังตั้งครรภ์ส่งอาเซียงมารับใช้เซียวเฉวียน

แม้คนโบราณจะเป็นพวกอนุรักษ์นิยม แต่เซียวเฉวียนก็ยังตกตะลึงกับความเปิดกว้างนี้จนไม่อาจโต้ตอบ

อาเซียงเป็นสาวน้อยวัยใส นางสวมชุดบางเบาที่โปร่งใสทันทีที่ลงน้ำ

นางยิ้มอย่างสดใส ยกย่องเซียวเฉวียนและพยายามเข้าใกล้ “นายท่านสีลายมังกรบนหลังของท่านนั้นช่างชัดเจนและโดดเด่น บ่าวไม่เคยเห็นรากจิตอักษรที่ดีขนาดนี้มาก่อน อาเซียงจะทำความสะอาดให้ท่านเอง”

สุราประดุจยาพิษทะลุลำไส้ นารีเสมือนมีดขูดกระดูก

ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิก่อลมหายใจถี่ เคลื่อนไหววามกับเรื่องรักใคร่นำพาสุขี

เช่นเดียวกับสุราที่เป็นยาพิษ แม้เซียวเฉวียนจะชอบสุรา แต่เขาก็ไม่ดื่มด่ำกับมันมากเกินไป

คำว่าเพศสัมพันธุ์ราวมีมีดอยู่บนหัว เซียวเฉวียนรักความงาม แต่เขารักหญิงงามมากกว่า ความงามเป็นสิ่งสวยงามบนผิวหนัง แต่หญิงงามนั้นสวยงามทั้งกายและใจ

ความงามนั้นได้มาง่าย แต่สาวงามนั้นหาได้ยาก

หากเจ้าหิวแต่ไม่เลือกอาหาร หนาวแต่ไม่เลือกเสื้อผ้า เพื่อความสวยงามเล็กๆ น้อยๆ กลับยามให้มีมีดอยู่เหนือหัว เจ้าจะถูกโจมตีโดยไม่รู้ตัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

วันนี้อาเซียงโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเขาอย่างไม่ทราบจุดประสงค์ เซียวเฉวียนเผาตัวเองท่ามกลางความร้อนแรง แต่ไม่สามารถคล้อยตามนางได้

“ซ่า!”

น้ำในอ่างอาบน้ำกระเซ็นไปทั่ว เซียวเฉวียนลุกขึ้นยืนแล้วออกจากอ่างทันที ก่อนจะใส่เสื้อผ้า

อาเซียงถูกทิ้งไว้ในอ่างอาบน้ำด้วยสีหน้าสับสน “นายท่าน ท่านอาบน้ำเสร็จแล้วหรือ?”

“หากเจ้ามีอะไรจะพูด ก็พูดมาเถอะ ไม่จำเป็นต้องพูดจาประจบประแจงขนาดนั้น” เซียวเฉวียนพูดอย่างเย็นชา

ไม่ใช่ว่าเซียวเฉวียนเย่อหยิ่ง แม้อาเซียงจะเป็นเพียงสาวน้อย แต่นางก็ดีกว่าฉินซูโหรวที่ดูแย่กว่านั้นอีกเล็กน้อย และยิ่งห่างไกลจากความงามเช่นองค์หญิงอีกด้วย

หากความงามไม่มากพอ เซียวเฉวียนจึงผ่านระดับนี้ได้อย่างง่ายดาย

ในยามนี้หากองค์หญิงยืนอยู่ที่นี่ เซียวเฉวียนยังต้องการให้นางโอบกอดเขาหรือไม่? ข้ากลัวว่าไฟในใจเขาจะเผาไหม้เขาจนมอดลง

จุ๊ๆ อสูรร้าย เซียวเฉวียนแอบสาปแช่งตัวเองและปลอบใจตัวเองว่า “เจ้าไม่ใช่อสูรร้าย เจ้ากำลังทำให้วัยเยาว์ของเจ้าสูญเปล่า”

อาเซียงน้ำตาไหล นายท่านไม่ชอบนางหรือ?

“นายท่าน บ่าวไม่ได้มีเรื่องใด บ่าวเพียงอยากอาบน้ำให้ท่าน”

อาเซียงพูดจานุ่มนวลมาก เซียวเฉวียนคงจะเชื่อนางถ้าเจ้านายของนางไม่ใช่ฉินซูโหรว ไม่มีอะไร? จะใจดีขนาดนี้ได้อย่างไร ในยามไม่มีอะไร? ก่อนหน้านี้ยามเขากลายเป็นอัมพาต เขาไม่เห็นอาเซียงมาดูแลเขาเลย

“เช่นนั้นข้าก็รู้สึกว่าข้าล้างตัวเสร็จแล้ว”

เซียวเฉวียนส่ายผมของเขาราวกับหญิงสาว ผมของชายโบราณคนนี้ยาวเกินไปจริงๆ

เขาพูดตอบโต้เช่นนั้น อาเซียงอดไม่ได้ที่จะกัดฟัน แน่นอนว่านายท่านช่างเข้าหายาก ไม่มีทางเลือก อาเซียงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากต้องบอกความจริง “อันที่จริงบ่าวมีเรื่องจะถามท่าน”

“เพื่อฉินเฟิง?”

“อืม”

ไม่จำเป็นต้องพูด เซียวเฉวียนก็เดาได้ เขาเลิกคิ้วแล้วหัวเราะ

ตลก!

ตลกมาก!

ทำราวฉินเฟิงและองค์หญิงถูกกำหนดให้แต่งงานกัน

“ขออภัย ไม่สามารถโน้มน้าวได้”

เซียวเฉวียนโบกมือแล้วเดินออกจากห้องน้ำ

คนอย่างฉินเฟิงที่ไม่รู้ดีชั่วจะต้องได้รับบทเรียนจากผู้คนจากกลุ่มของเว่ยเจียนกั๋ว

“นายท่าน ข้าขอร้องท่านในฐานะคุณหนู”