ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 309

น้ำเสียงที่ฟังดูใจร้ายเอาแต่ใจของฉินซูโหรว อย่าว่าแต่ผู้ชายทนไม่ได้เลย แม้แต่ภาพวาดก็พาอารมณ์ฉุนเฉียวไปตาม ๆ กัน

เสียงคำรามของสัตว์ป่าในภาพวาดนั้นค่อย ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ

ไป๋ฉีร้อนใจมาก กระทั่งมีแสงหนึ่งสว่างวาบขึ้นมาในสมองของไป๋ฉี “คุณหนูฉิน ในเมื่อท่านอยากได้ภาพวาดชิ้นนี้ เช่นนั้นข้าจะไปส่งให้ท่านที่จวนฉินเอง”

แม้จะฟังดูเหมือนเจรจา แต่น้ำเสียงของไป๋ฉีกลับเด็ดเดี่ยวมาก ประมาณว่า ‘ท่านต้องเชื่อฟังข้า ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังว่าจะได้ภาพนี้’

ฉินซูโหรวขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก็ได้ ผู้อารักขาของเซียวเฉวียนกล้าเหยียบจมูกของนาง！

อาเซียงเข้าใจนิสัยของคุณหนูฉินซูโหรวดี ที่คุณหนูมาวันนี้ก็เพราะสามีอยากเข้าร่วมการประลองยุทธ์เลือกคู่ คุณหนูจึงโกรธฉุนเฉียว และพยายามสร้างความลำบากใจให้เซียวเฉวียน

“คุณหนู...เชื่อฟังเขาเถอะ เราอย่าทำร้ายไป๋ฉีเลยนะเจ้าคะ”

อาเซียงพยายามโน้มน้าว ไม่หัวรั้นไม่ใช่ฉินซูโหรว เป็นแค่ผู้อารักขาแต่กล้าขู่นาง นางจึงตวาดเสียงดัง “ไป๋ฉี！เจ้าลองไตร่ตรองดูดี ๆ ！ บัดนี้ข้ากำลังตั้งครรภ์ ถ้าเจ้าไม่ยกภาพวาดรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนให้ข้า เกิดข้าโกรธขึ้นมา กระทบถึงลูกในท้อง！ เจ้าจะรับผิดชอบไหวไหม！”

ทันที่ฉินซูโหรวโพล่งออกไป ทุกคนก็พากันตื่นตระหนก

ฉินซูโหรวกำลังตั้งครรภ์?

ทุกคนคิดว่าที่เซียวเฉวียนไม่เคยแตกต้องฉินซูโหรวแม้แต่ปลายก้อย！

แต่ตอนนี้.....

ฉินซูโหรวกำลังตั้งครรภ์?

เซียวเฉวียนและฉินซูโหรวเป็นสามีภรรยากัน แต่เซียวเฉวียนยังจะลงประลองอีก！

เซียวเฉวียนผู้นั้นไร้ยางอายสิ้นดี！

ทุกคนต่างชี้มือชี้ไม่ ด่าเซียวเฉวียน เรื่องนี้ทำให้ฉินซูโหรวยิ่งลำพองใจ เป้าหมายของนางบรรลุแล้ว

ทุกคนไม่รู้ ที่เซียวเฉวียนลงประลองยุทธ์เลือกคู่นั้นเพราะเป็นภารกิจที่ฮ่องเต้ทรงรับสั่ง

ไป๋ฉีบอกเรื่องภารกิจไม่ได้ นัยน์ตาเขาเย็นเยียบ ตั้งครรภ์?

ฉินซูโหรวกล้าพูดเรื่องที่ตัวเองตั้งครรภ์?

แต่ไป๋ฉียังคงเย็นชา ไม่ได้อ่อนโยนลงแต่อย่างใด “ข้านำภาพวาดไปส่งให้ท่านที่จวนฉิน หรือไม่ข้าจะถือไว้เอง”

เหล่าผู้อารักขาพากันส่งเสียงชูว์

เวลานี้เหล่าผู้อารักขากลับตระหนักได้ แม้ว่าพวกเขาและไป๋ฉีจะเป็นผู้อารักขาเหมือนกัน แต่กลับแตกต่างกันมาก！

เขากล้าต่อรองกับภรรยาของผู้เป็นนาย！

นัยน์ตาของไป๋ฉียังคงเด็ดเดี่ยว แต่ในใจของฉินซูโหรวกลับกระวนกระวายกระทั่งมองอย่างอึ้งงัน ไป๋ฉีหมายความว่าอย่างไร ขนาดนางกำลังตั้งครรภ์ก็ไม่มีความหมาย หรือว่าเซียวเฉวียนรู้อะไรมา?

ฉินซูโหรวขาดความเชื่อมั่นกระทั่งรู้สึกเหมือนตัวเองเหยียบอยู่บนดอกฝ้าย ทุกคนต่างเบิกตากว้าง ไป๋ฉีดันพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด นางจะจบได้อย่างไร?

นัยน์ตาของฉินซูโหรวกอ่อนโยนลง และยอมอ่อนข้อลง “เหอะ！คุณหนูอย่างข้าจะให้โอกาสเจ้าก็ได้！ เจ้าไปส่งภาพวาดนั้นที่จยวนฉินให้ข้าด้วยล่ะกัน！”

ฉินซูโหรวทำตัวหยิ่งยโส คนอื่นชินแล้ว ผู้เป็นนายไม่ว่าตระกูลไหนก็เป็นเช่นนี้เสมอ

แต่ไป๋ฉีทำได้แค่พยักหยักหน้าเบา ๆ เขาไม่ได้แสดงท่าทีประจบสอพลอแต่อย่างใด ตรงกันข้ามกับแสดงท่าทีเคารพต่อภาพวาดรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนด้วยซ้ำ

สัญชาตญาณของผู้อารักขา สะท้อนให้เห็นจากตัวของไป๋ฉีแล้ว ของของผู้เป็นนายย่อมควรค่าแก่การเคารพยิ่งกว่าคนอื่น

เวลานี้ ผู้คนนอกลานประลองเหลือเซียวเฉวียนคนเดียว แม้แต่ไป๋ฉียังถูกฉินซูโหรวลากตัวไป

ในลานประลอง กลิ่นอายแห่งจิตสังหารแผ่ขยาย

“สู้！”

“สู้！”

“บุก！”

“บุก！”

ลานประลองในราชสำนักเป็นลานประลองที่ใหญ่ที่สุด

สามารถประลองได้ทั้งยี่สิบแปดคนพร้อมกัน นอกจาเว่ยชิงที่ได้รับความสนใจจนติดหนึ่งในสามอันดับแรก เซียวเฉวียนก็เป็นอีกคนที่ได้รับความสนใจไม่แพ้กัน

นอกเหนือจากเหตุผลในการเดิมพันแล้ว ก็ยังมีสาเหตุมาจากที่ตระกูลฉินเป็นตระกูลใหญ่โต แต่กลับไม่มีใครในตระกูลฉินลงประลองสักคน พอลูกเขนของตระกูลลงประลอง ทุกคนจึงให้ความสนใจเป็นพิเศษ