ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 356

ฉินซูโหรวเป็นบุตรีของตระกูลมั่งมี บัดนี้เป็นท่านหญิงแล้ว เมื่อถูกเว่ยอวี๋กล่าวเช่นนี้จึงบันดาลโทสะจนสรรพางค์กายสั่นเทาไปทั่วร่าง กัดฟันกำลังจะตบตีแล้ว ทว่าเว่ยอวี๋เองก็เป็นถึงเสด็จลุงด้วยเช่นเดียวกัน นางจึงทำได้เพียงแค่ฟังเท่านั้น

งานเลี้ยงพิธีสมรสในค่ำวันนี้ ตัวเอกคือเซียวเฉวียนและองค์หญิงต้าถง

ส่วนนางที่เป็นท่านหญิงผู้สง่างามแห่งต้าเว่ยคนหนึ่งกลับกลายเป็นตัวเสริมเสียอย่างนั้น!

หนึ่งวินาทีก่อนหน้าเซียวเฉวียนยังเป็นสามีของนางอยู่เลย!

ตอนนี้กลับกลายเป็นคนของสตรีอื่นไปเสียแล้ว!

ฉินซูโหรวเป็นคนที่ทั้งเห็นแก่ตัวทั้งบ้าอำนาจเช่นนี้ มองเซียวเฉวียนเป็นสิ่งของที่อยู่ในกระเป๋าของตนเอง

ในเมื่อเป็นสิ่งของของนาง แม้นางจะโยนทิ้งไปก็ตาม คนอื่น ๆ ก็ไม่สามารถหยิบขึ้นมาเอาเปรียบได้เช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว บัดนี้เซียวเฉวียนเติบโตใหญ่โต ทั้งยังหล่อเหลาเอาการ ฉินซูโหรวสบตามองดูบุรุษที่เป็นของตนเองกลับกลายเป็นสามีของผู้อื่น ภายในหัวใจโกรธแค้นไร้เทียบเทียม!

โกรธ!

โกรธจนอย่างจะหยิบกระบี่มาสับคอของเซียวเฉวียนให้รู้แล้วรู้รอด!

ฉินซูโหรวกำหมัดแน่น สีหน้าบิดเบี้ยวแดงก่ำ คล้ายกับว่าเธอสามารถสังหารเซียวเฉวียนได้เลยก็ไม่ปาน

"ท่านหญิง" ในตอนนั้นเอง พ่อฉินกล่าวเสียงเบาออกมาหนึ่งเสียง ตักเตือนบุตรสาวที่กำลังสูญเสียอาการไปเล็กน้อย

ฉินซูโหรวที่บันดาลโทสะจนทรวงอกกระเพื่อมขึ้นลงไปมา ส่งเสียงหึเย็นชาหนึ่งเสียง นัยน์ตาเย็นยะเยือกสบตามองทุกอย่างทั้งหมดตรงหน้า ทว่ากลับทำเป็นมองไม่เห็นอะไรเลย

แต่งกับองค์หญิงต้าถงแล้ว มันจะไม่ได้กลายเป็นเขยแต่งเข้าบ้านเป็นนายท่านผู้หนึ่งหรอกหรือไร!

แถมยังเป็นเขยแต่งเข้าบ้านเป็นนายท่านแห่งซินเจียงอีก!

เป็นสถานะต่ำต้อยเหมือนกัน ขึ้นสวรรค์ไม่ได้!

ฉินซูโหรวออกแรงดึงกระโปรงแน่น หัวใจกำลังมีหยดโลหิตไหลริน แม่ฉินนั้นยิ่งบันดาลโทสะจนศีรษะวิงเวียนคล้ายจะเป็นลมเข้าไปกันใหญ่ หนึ่งในนี้จะต้องมีแผนการชั่วแน่!

แม่ฉินได้ยินมาตั้งนานว่าองค์หญิงสิ้นพระชนม์ไปตั้งนานแล้ว เหตุใดบัดนี้ยังคงมีชีวิตอยู่?

นางสบตามองฮ่องเต้ที่กำลังปลื้มปีติหนึ่งหน หรือว่าฮ่องเต้ทรงคาดเดาได้ว่านางจะทำเช่นนี้ ดังนั้นจึงจงใจเผยแพร่ข่าวปลอมออกมา?

ไม่ผิดแน่ แม่ฉินติดกับดักเข้าให้แล้ว

ฮ่องเต้ไม่เพียงล่วงรู้ว่าคนของฝ่ายเว่ยเจียนกั๋วจะสังหารองค์หญิงสิ้นพระชนม์เท่านั้น ทั้งยังทรงคาดเดาถึงอุปนิสัยนี้ของพระเชษฐภคินีองค์โตได้ ว่าจะต้องไม่ปล่อยองค์หญิงไปอย่างแน่นอน

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วจึงปล่อยข่าวปลอมออกมาหนึ่งข่าวเช่นนี้ นั่นก็เพื่อรักษาความปลอดภัยขององค์หญิงเอาไว้

แผนการนี้พ่อฉินเองก็ทราบ เพราะว่ายามเมื่อฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาลงมา พ่อฉินเองก็กำลังฟังอยู่ ทว่าไร้หนทาง เป็นเพราะบุตรสาวของตนเองเป็นฝ่ายประทับลายนิ้วมือหย่าก่อนเอง ตอนนี้เขาเองก็ไม่มีความสามารถที่จะหวนกลับไปแก้ไขได้แล้วเช่นเดียวกัน

คนตระกูลฉินทำได้เพียงแค่จ้องมองเซียวเฉวียนกลายเป็นนายท่านของตระกูลผู้อื่นไปได้ก็เท่านั้น

ตะกี้นี้ยังปวดใจอยู่เลยที่เซียวเฉวียนจะต้องแต่งกับขุนนางทั้งหลายที่เป็นคนตายผู้หนึ่ง ก่อนจะอ้าปากตาค้าง น้ำเปรี้ยวในหัวใจพรั่งพรูออกมาจนจะจมน้ำตายอยู่แล้ว!

นี่คือองค์หญิงเลยเชียวนะ!

นี่คือองค์หญิงห้าผู้สูงศักดิ์ไร้เทียบเทียมแห่งซินเจียงเลยเชียวนะ!

ดอกฟ้าหนึ่งดอกกลับถูกเก็บโดยเซียวเฉวียนไอ้หมาวัดตัวนี้ไปเสียแล้ว!

ไอ้หมาวัดนี่มันมีสิทธิ์อะไรกัน ถึงได้มีดอกฟ้าอย่างท่านหญิงดอกนี้ก่อน หลังจากนั้นก็มีดอกฟ้าดอกนี้ที่ดีกว่าอย่างองค์หญิงอีก?

เซียวเฉวียนกุมพระหัตถ์ขององค์หญิงเอาไว้ ก่อนหน้าที่องค์หญิงลงเกี้ยว เขากล่าวความปรารถนาหนึ่งอย่างโดยตรงเสียงเบาทันทีว่า "หากองค์หญิงสมรสกับข้าแล้ว เช่นนั้นก็หมายถึงสมรสเข้าตระกูลเซียว ต้าเว่ยมีครอบครัวข้า มีอาจารย์ที่ข้าเคารพ มีมิตรสหายของข้า ผู้แซ่เซียวจะไม่ติดตามท่านไปซินเจียงอย่างเด็ดขาด"

เมื่อองค์หญิงได้ฟังเช่นนี้แล้ว ร่างทั้งร่างชะงักค้างไปทันที เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าคิดไม่ถึงว่าเซียวเฉวียนจะกล่าวออกมาเช่นนี้

เซียวเฉวียนสัมผัสได้ถึงความละล้าละลังขององค์หญิง "องค์หญิง หากท่านไม่คิดแต่งงาน เช่นนั้นก็ยกเลิกไปเสียตอนนี้ ตัวข้าผู้แซ่เซียวจะยอมรับคำครหาทั้งหมดเอง"

"หากท่านยินยอมที่จะแต่งงาน ข้าเซียวเฉวียนจะปกป้องท่านไปทั้งชีวิต ให้ท่านได้กลายเป็นสตรีที่มีความสุขที่สุดในต้าเว่ย"

คำนี้ของเซียวเฉวียนนั้นกล่าวอย่างจริงใจเป็นอย่างมาก เขาเห็นใจที่องค์หญิงต่างแดนตัวคนเดียวเหมือนกันกับเขา อยู่ในต้าเว่ยสถานที่ผู้คนมากหน้าหลายตาไม่คุ้นเคย

องค์หญิงยังคงชะงักค้างอยู่ ราวกับต้องเลือกอย่างยากลำบาก

เซียวเฉวียนเข้าใจถึงความลังเลของนาง นางอยากกลับซินเจียง หากเซียวเฉวียนไม่ยินยอมให้ไป เรื่องงานสมรสระหว่างนางกับเซียวเฉวียนก็จะยิ่งส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อความสัมพันธ์ต้าเว่ยและซินเจียง

"องค์หญิงมิต้องวิตก ท่านไม่แต่งกับผู้แซ่เซียว ผู้แซ่เซียวย่อมต้องออกหน้ารับผิดชอบทุกสิ่ง ฝ่าบาทจะทรงคัดสรรผู้ล้ำเลิศมากยิ่งขึ้นและยินยอมติดตามท่านกลับซินเจียงไปเป็นพระราชบุตรเขย เมื่อถึงตอนนั้นทั้งสองต่างก็ล้วนสมบูรณ์แบบ ทั้งก็เป็นเรื่องมงคลเรื่องหนึ่งด้วยเช่นเดียวกัน"

เซียวเฉวียนยังไม่ทันจะได้กล่าวจบ พระหัตถ์เล็กขององค์หญิงกลับคว้ามือของเขาไปจับหมับเข้าให้เสียแล้ว "ข้าจะแต่ง"

เซียวเฉวียนดวงตาแดงก่ำทันที เหตุใดองค์หญิงจริงใจเช่นนี้ ยินยอมอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ทั้งก็ยินยอมสมรสกับเขาด้วย?

"คำพูดของท่านในวันนี้ สามารถใช้ได้ไปตลอดชีวิตหรือไม่?"

สตรีให้ความสำคัญกับคำสัญญาเป็นอย่างมาก ไม่ทันไรก็ตลอดชีวิตเสียแล้ว

เซียวเฉวียนพยักหน้า กล่าวอย่างจริงใจ "ถูกต้อง ชั่วชีวิต"

"ประเสริฐ ข้าแต่งเข้าจวนเซียว ท่านเองก็ไม่จำเป็นที่จะต้องติดตามข้ากลับซินเจียงแล้วเช่นกัน"

เมื่อสุรเสียงของนางจบกล่าวลง องค์หญิงที่คลุมผ้าแดงอยู่หัวเราะเล็กน้อย ออกจากเกี้ยวแล้ว

งดงามจริง ๆ!