ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 365

เปลือกตาของเซียวเฉวียนกระตุก ก่อภัยพิบัติในพระราชวัง?

ฉินเฟิงหน้าตาดูแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม เซียวเฉวียนก็ประหลาดใจ "ให้ข้ายอมรับอะไร ข้ากับฉินซูโหรวแยกทางกันแล้ว ข้าจะไปร่วมกับฉินซูโหรวได้อย่างไร?"

นี่ฟังดูแล้ว ยังจะมารังเกียจน้องสาวเขาอีกเหรอ? ฉินเฟิงกัดฟัน "เซียวเฉวียน! เจ้านี้ไร้ยางอายสิ้นดี!"

ความโกรธของฉินเฟิง ดูแล้วค่อนข้างจะเอาจริงซะด้วย

เซียวเฉวียนและเว่ยอวี๋ตระหนักทันทีว่า เรื่องนี้ไม่ใช่จิ๊บๆ เสียแล้ว

”หลังจากที่เจ้าแต่งงานกับองค์หญิง เจ้ายังเล่นไม่ซื่อ แอบมาพบปะกับน้องสาวข้าอย่างลับๆ ทุกวัน! ช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา เจ้ามาที่ห้องส่วนตัวน้องสาวข้าทุกวัน!” ฉินเฟิงยิ่งกล่าวยิ่งโกรธมากขึ้น จนน้ำลายพ่นออกจากปาก "ตอนนี้น้องท้องแล้ว เจ้ายังไม่ยอมรับอีกเหรอ?"

”เฮ้ เจ้าพูดอะไรนี่ เจ้าต้องมีหลักฐานนะพี่น้อง” เว่ยอวี๋สวนกลับประโยคเดียว “น้าเขยของเจ้ากับข้าฟังงิ้วในร้านอาหารทุกคืน ดื่มเหล้าเสร็จก็กลับบ้าน มีเวลาไปพบปะเจ้าหญิงอย่างแอบๆ ได้ที่ไหน?”

”ทำไมจะไม่ได้!” ฉินเฟิงจ้องไปที่เซียวเฉวียน “ในค่ำคืนมืดๆ เมื่อทุกคนหลับแล้ว เจ้าก็แอบย่องเข้ามา! เจ้าไม่ละอายใจต่อองค์หญิงหรือ? เจ้าไม่ละอายใจต่อน้องสาวของข้าหรือ?”

เซียวเฉวียนหัวคิ้วหนักอึ้ง อย่าว่าแต่แอบไป ถึงตระกูลฉินจะเชิญเขาไป เขาก็จะไม่ก้าวเข้าไปในจวนฉินแม้แต่ก้าวเดียว!

เขารักษาสัญญากับฉินปาฟาง ว่าจะปกป้องตระกูลฉิน แต่เขาจะดำเนินการต่อเมื่อตระกูลฉินตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น

ไม่มีเหตุอะไร เขาจะไปหาฉินซูโหรวทำไม?

”ไม่ใช่ว่าข้าไม่ยอมรับ ข้าจะรับได้อย่างไรในเมื่อข้าไม่เคยทำแบบนั้น?” เซียวเฉวียนขมวดคิ้ว “มานี่ เชิญท่าน ฉี่จวีหลาง “

ฉี่จวีหลาง ในจีนโบราณ เป็นเจ้าหน้าที่ที่เชี่ยวชาญด้านการบันทึกคำพูดและการกระทำขององค์จักรพรรดิ

ในราชวงศ์ต้าเว่ย ไม่เพียงแต่จักรพรรดิเท่านั้นที่มีฉี่จวีหลางคอยติดตาม แม้แต่องค์ชายและองค์หญิงก็มีฉี่จวีหลาง ที่คอยบันทึกคำพูดและการกระทำขององค์หญิงองค์ชาย แม้กระทั่งสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องหลับนอน

องค์หญิงต้าถงเป็นระดับเจ้าหญิง และเซียวเฉวียนเป็นราชบุตรเขย แน่นอนจึงมีฉี่จวีหลางคนหนึ่งอยู่คอยจับตาดูสิ่งที่ทำกันระหว่างเซียวเฉวียนกับองค์หญิงในห้องทุกวัน

เซียวเฉวียนและองค์หญิงปิ๊งกันเมื่อไร และรักกันกี่ครั้ง ล้วนมีบันทึกไว้ในสมุด

ฉี่จวีหลางถือสมุดบันทึกและเปิดดูทีละหน้าต่อหน้าฉินเฟิง

มีบันทึกไว้ว่าตั้งแต่เซียวเฉวียนแต่งงาน เขาค้างในห้องขององค์หญิงทุกคืนถึงเช้ารุ่งสางถึงจากไป ทั้งสองมีความรักใคร่กันอย่างมาก และพวกเขาก็ร่วมรักกันบ่อยกว่าคู่รักทั่วไป

ฉินเฟิงดูจนหน้าแดงและผลักสมุดออกไป "บันทึกรายวันนี้สามารถปลอมแปลงได้ไม่ใช่หรือ! เซียวเฉวียน เจ้าเป็นคนเจ้าเล่ห์ บันทึกประจำวันจะใช้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจ้าได้ไง?"

ปรากฎว่าท่านฉี่จวีหลางของเซียวเฉวียนก็มีอารมณ์เช่นกัน เขาเป็นชายชรา อายุห้าหรือหกสิบปี เขาได้รับมอบหมายเป็นพิเศษจากจักรพรรดิให้กับองค์หญิง "คุณชายฉิน ท่านกำลังบอกว่าข้าน้อยไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างถูกต้องใช่ไหม?”

ฉินเฟิงขมวดคิ้ว ท่านฉี่จวีหลางโกรธเคืองเล็กน้อย "ข้าน้อยเป็นฉี่จวีหลางที่ได้รับการแต่งตั้งจากองค์ฝ่าบาท ข้าน้อยมิอาจทำผิดพลาดหรือละเลยในการจดบันทึกคำพูดและการกระทำของราชบุตรเขยและองค์หญิง ทั้งหมดนี้ยังจะต้องรายงานต่อฝ่าบาท ”

”คุณชายฉินหมายความว่า ข้าน้อยกำลังหลอกลวงองค์จักรพรรดิเหรอ?”

ท่านฉี่จวีหลางอายุมากแล้ว มีนิสัยเข้มงวดอยู่ในกรอบ เขาไม่ยอมให้ผู้ใดมาระแวงในงานวิชาชีพเฉพาะของเขา

”ข้า......” ฉินเฟิงถูดสวนมาจนพูดไม่ออก เซียวเฉวียนโบกมือให้ท่านฉี่จวีหลางถอยออกไป “คุณชายฉิน ข้าไม่ได้ไปที่จวนฉินจริงๆ”

สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเจ้าในตอนนี้ไม่ใช่มาต่อว่าข้า แต่ต้องไปค้นหาคนที่ทำให้น้องสาวของเจ้าท้อง "

"เจ้าพูดอะไร?"

ความเฉยเมยและความดูหมิ่นในน้ำเสียงของเซียวเฉวียน ทำให้ฉินเฟิงโกรธเคืองมาก

”เนื่องจากชายคนนั้นมาทีครึ่งเดือน น้องสาวของเจ้าใกล้ชิดนัวเนียกับเขาทุกวัน เธอคงจะชอบผู้ชายคนนั้นมาก ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าคงพบมันมานานแล้ว” เซียวเฉวียนตะคอก “ข้าเดาว่าทุกครั้งที่เขามา ทุกอย่างจะมืดมิดไปหมด และน้องสาวของเจ้าก็ไม่เห็นด้วยซ้ำว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง ถูกไหม?”

ฉินเฟิงรู้สึกตะลึง จริงอย่างว่า ฉินซูโหรวพักนี้ข้าวปลากินไม่ลงคอ หมอดูอาการให้ พบว่าเธอมีชีพจรตั้งครรภ์ เรื่องที่ฉินซูโหรวแอบพบผู้ชาย คนในตระกูลฉินถึงได้รับรู้

ฉินเฟิงกำหมัดแน่น "แม้ว่าจะไม่เห็นหน้า แต่น้องสาวบอกว่าเป็นเซียวเฉวียนแน่นอน!"

”ตอนนี้ ข้าบอกว่าไม่ใช่ข้า” เซียวเฉวียนพูดอย่างขวานผ่าซาก ตรงไปตรงมา

ฉินซูโหรวนี้ช่างร้ายจริงๆ หลังจากแยกทางกันไปแล้ว เธอยังหาเรื่องสวมเขาที่ไม่ใช่ของเขามาให้จนได้!

“เจ้ากล้าดีนัก!” เว่ยอวี๋พูดด้วยความโกรธ “ไม่ดูให้ดีๆ ก่อน ก็มาทำลายข้าวของ มากล่าวหาจวนเซียว! ฉินเฟิง เจ้าทำการอย่างนี้ เหลวไหลมากเกินไปแล้ว!”

ฉินเฟิงถูกตะคอกจนใจหายอย่างอธิบายไม่ได้

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะเป็นคนที่ไม่น่าเชื่อถือ ชอบพูดเรื่องแปลกๆ แต่เขาเป็นคนที่พูดหนึ่งก็หนึ่ง พูดสองก็คือสอง

เขาบอกว่าไม่ใช่เขา เป็นไปได้ที่ไม่ใช่เขาจริงๆ

แล้วมันจะเป็นใครได้อีก?

หากเซียวเฉวียนไม่ยอมรับ ฉินซูโหรวชาตินี้ทั้งชาติก็อาจไม่สามารถแต่งงานได้อีก!

นี่เป็นเรื่องอัปยศขายหน้า อื้อฉาวมโหฬารจริงๆ !

“ถ้าพวกเจ้าอยากรู้ว่าคนนั้นคือใคร คืนนี้พวกเจ้าก็แอบรวบตัวเขาไว้ ก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ?”

เซียวเฉวียนวางถ้วยชาลง "เขามาทีเป็นครึ่งเดือน คืนนี้เขาก็ต้องมาอีกแน่นอน"

ฉินซูโหรวโง่เขลาและน่ารำคาญ คนๆ นี้จึงรังแกเธอที่เธอโง่นี้แหละอย่างเห็นได้ชัด ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนตระกูลฉินจะโกรธมากขนาดนี้

เว่ยอวี๋ไม่มีความรู้สึกต่อหลานชายเหล่านี้ เพราะไม่มีความทรงจำ เขาพูดด้วยความรังเกียจอย่างมาก "ยังไม่รีบไสหัวกลับไปจับหัวขโมยอีก? จะคุกเข่าตรงนี้ขายขี้หน้าอยู่อีกหรือ?"