ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 367

“เจ้าว่ามาสิ เรื่องนี้เซียวเฉวียนตั้งใจจะเป็นอย่างไร?”

แม่ฉินเล่าต้นสายปลายเหตุให้องค์หญิงต้าถงฟัง จากนั้นก็โยนปัญหาทั้งให้องค์หญิง

พวกเขาตรงมายังจวนเซียว หลีกเลี่ยงเซียวเฉวียนเป็นพิเศษ พวกเขาถือโอกาสตอนที่เซียวเฉวียนกำลังยุ่งกับผู้อารักขาใน สถานศึกษาชิงหยวนเดินเข้าไป

บัดนี้นายหญิงเป็นอง์หญิงของจวนเซียวแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวอยู่อย่างสงบสุขในบั้นปลายชีวิต เรื่องราวทั้งหมดในตระกูลเป็นหน้าที่ขององค์หญิง

“เซียวเฉวียนไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้ แม่ทัพฉิน องค์หญิงใหญ่ ต้องเข้าใจอะไรผิดอย่างแน่นอน”

องค์หญิงเป็นหญิงสาวที่อ่อนโยนมาก ประกอบกับความรู้และวัฒนธรรมที่เพียบพร้อม จัดการเรื่องราวได้อย่างเป็นระบบระเบียบ

เมื่อวานที่ฉินเฟิงออกมาสร้างปัญหา ความจริงแล้วองค์หญิงก็ได้ยินเรื่องนี้มาบ้าง เพียงแต่นางไม่ได้สนใจกับเรื่องราวไร้สาระเหล่านี้

คาดไม่ถึงว่าวันนี้พ่อฉินและแม่ฉินจะฉวยโอกาสตอนที่เซียวเฉวียนไม่อยู่บุกเข้ามาถึงที่

“น้องข้า ต้าเว่ยของเราแตกต่างกับซินเจียง” แม่ฉินแสดงท่าทีสูงส่ง บัดนี้องค์หญิงคือน้องสาวบุญธรรมของนาง แม่ฉินจึงวางมาดและรู้ทางหนีทีไล่ดี “ประเพณีซินเจียงของพวกเจ้าเปิดกว้าง แม้แต่องค์หญิงก็ยังอภิเษกสมรสกับผ้ายที่แต่งงานมาแล้วได้ แต่ต้าเว่ยนั้นไม่เหมือนกัน เซียวเฉวียนสร้างความเดือดร้อนให้ราชสำนัก เจ้าไม่เป็นไร แต่เซียวเฉวียนอาจะถูกตัดหัวทั้งตระกูล”

องค์หญิงใจเต้นรัว ชาวใช้สองคนชิงกั๋วและหยุนกั๋วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอยู่ข้างกาย ตระกูลฉินชักจังแกกันเกินไปแล้ว ！เรื่องราวยังไม่ทันจะกระจ่าง ก็ถูกขู่จะตัดหัวทั้งตระกูลแล้ว!

“จวนฉินใส่ร้ายพระราชบุตรเขยของเราเช่นนี้ ไม่ทราบว่ามีหลักฐานไหม?” ชิงกั๋วไม่สบอารมณ์ แพราะจวนเซียวมีจิตใจกว้างขวาง นางเองก็รู้จักบุญคุณคน คอยภักดีต่อจ้านายเสมอมา

“เพี๊ยะ！” แม่ฉินง้างมือตกฉากใหญ่ พ่อฉินขวางไว้ไม่ทัน “เรื่องของข้าและองค์หญิงต้าถง ใช่เรื่องที่ทาสรับใช้อย่างเจ้าควรออกความเห็นไหม?”

ชิงกั๋วกุมหน้าด้วยความไม่อยากชื่อ ที่นี่คือจวนเซียว！ดังคำที่ว่าลงโทษบ่าวก็ควรคำนึงถึงเจ้านายด้วย แม่ฉินตบสาวใช้ของตระกูลเซียวต่อหน้านายหญิงของตระกูลเซียว?

แม่ฉินชักจะเหยียดหยามตระกูลเซียวเกินไปแล้ว ในตอนที่เป็นบุตรเขยของตระกูลฉิน เซียวเฉวียนมักจะประสบพบเจอกับการถูกรังแกเช่นนี้หรือ?

องค์หญิงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ บัดนี้นางคือภรรยาของเซียวเฉวียนแล้ว แล้วจะทนเห็นคนของตระกูลเซียวถูกรังแกได้อย่างไร “พี่ข้า สาวใช้เหล่านี้ล่วงเกินท่าน ข้าลงโทษสั่งสอนอยู่แล้ว เหตุใดพี่ข้าคิดจะลงมือก็ลงมือทันทีเล่า?”

องค์หญิงต้าถงคือองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ของราษฎร์ซินเจียง รู้จักวางตัวดี เป็นคนตรงไปตรงมา ทำการอันใดล้วนทำอย่างเปิดเผย “หากพี่ข้าคิดจริง ๆ ว่าเซียวเฉวียนสร้างความเดือดร้อนให้ราชสำนัก มิสู้กราบทูลฝ่าบาทโดยตรง ให้ฝ่าบาททรงจัดการเอง ข้าเชื่อว่าฝ่าบาทจะต้องตัดสินได้แน่”

องค์หญิงกล่าวเช่นนี้ พ่อฉินขมวดคิ้ว แม่ฉินเริ่มหวาดผวา

จะให้โวยวายต่อองค์จักรพรรดิได้อย่างไร ศักดิ์ศรีของตระกูลฉินเล่า?

ทุกคนต้องพูดกันเป็นสียงเดียวว่าฉินซูโหรวเป็นคนสร้างปัญหา

“ความหมายของเจ้าคือจวนเซียวจะไม่ยอมรับหรือ?”

คำพูดของแม่ฉินชักจะกินไปแล้ว ใส่ร้ายผู้อื่นกันขนาดนี้ เซียวเฉวียนต้องอยู่ไม่เป็นสุขแน่นอน

สร้างความดือดร้อนให้ราชสำนัก ฉินซูโหรวคงไม่เป็นไร แต่จวนเซียวกลับต้องเผชิญหน้ากับหายนะครั้งใหญ่

บัดนี้องค์หญิงกำลังเดินเล่นอยู่บนปากเหวแล้ว

ลำคอละหงขององค์หญิงยืดขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำสียงอ่อนโยน “พี่ข้า เซียวเฉวียนอยู่กับข้าทุกคืน ขาไม่มีเวลาไปพบปะกับองค์หญิงในรัชทายาทเป็นการส่วนตัวหรอก สู้เจ้าสงบสติ แล้วจับคนที่พูด....”

คำชี้แนะขององค์หญิงนั้นสมเหตุสมผลมาก ปรากฏว่าแม่ฉินโกรธ “จะไม่ใช่เซียวเฉวียนได้อย่างไร！หรือว่าในตอนที่จ้านอนหลับจ้ารู้ว่าเซียวเฉวียนไม่อยู่ข้างกาย? เขาทำเรื่องอื้อฉาวเช่นนี้！บัดนี้ทำผิดแล้วจะไม่ยอมรับเสียอย่างนั้น?”

“น้องข้า” แม่ฉินกล่าวสียงแหลมจนแสบแก้วหู “องค์หญิงในรัชทายาทและเซียวเฉวียนอยู่ด้วยกันมากกว่าจ้าเสียอีก นางจะจำเซียวเฉวียนไม่ได้อย่างไร?”

“ข้า....”องค์หญิงพูดไม่ออก

“เซียวเฉวียนเหยียบเรือสองแคม คิดอยากเป็นพระราชบุตรเขย แต่ก็ยังอาลัยอาวรณ์กับความมั่งคั่งและตำแหน่งในตระกู,ฉิน ดังนั้นจึงทำเรื่องที่โง่เขลาเช่นนี้！” แม่ฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าก็อย่าปล่อยให้เขาหลอกล่ะ คนที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะยากจน เพื่อไต่ขึ้นสูง ก็ทำได้ทั้งหมด”

ชิงกั๋วโกรธมาก คงไม่ได้จะมาสร้างความอับอายให้องค์หญิงของเราหรอกนะ?

“องค์หญิงใหญ่ไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้！” ชิงกั๋วกล่าวอย่างลนลาน เสี่ยงต่อการถูกตบหน้าอีกครั้ง

พ่อฉินดึงตัวแม่ฉินไว้ “ฮูหยิน ที่เรามาวันนี้ก็พื่อถามให้แน่ใจ บัดนี้ยังไม่ทันตัดสินเลย อย่าพูดถึงพระราชบุตรแขยช่นนี้....”