ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 382

รอ......รอ?

เว่ยเจียนกั๋วเต็มใจที่จะรอเขางั้นเหรอ?

เว่ยเจียนกั๋วเป็นผู้ที่ทรงอำนาจบาตรใหญ่แท้ๆ ฆ่าคนมานับจำนวนไม่ถ้วน คิดไม่ถึงว่าจะยอมรอเซียวเฉวียน?

อย่าว่าแต่เหลียงไหวโหรวจะตะลึงงง แม้แต่พวกองครักษ์ยังตกตะลึง

ตอนนี้ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายาอายุวัฒนะของเซียวเฉวียนนั้นเป็นของจริงหรือเท็จ ทำไมเว่ยเจียนกั๋วถึงสุภาพกับเขาขนาดนี้?

เว่ยเจียนกั๋วทำกับองค์จักรพรรดิยังไม่เห็นสุภาพขนาดนี้!

เมื่อใดก็ตามที่เว่ยเจียนกั๋วต้องการเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ เขาจะเข้าไปหาโดยตรงเลยโดยไม่รอส่งคำขออนุญาตเข้าเฝ้า

ตอนนี้เซียวเฉวียนเป็นเพียงข้าราชสำนักระดับ 4 แต่เว่ยเจียนกั๋วเต็มใจที่จะลดบทบาทของตน? ท่าทางยาอายุวัฒนะมีแรงดึงดูดเว่ยเจียนกั๋วอย่างมหาศาล

เหลียงไหวโหรวตัวสั่น ให้ตายเถอะ เว่ยเจียนกั๋วให้ความสำคัญกับเซียวเฉวียนมาก เดี๋ยวถ้าเซียวเฉวียนจะขอให้ เหลียงไหวโหรวกินอึ เว่ยเจียนกั๋วก็คงเห็นด้วย!

แต่ว่า มีผู้คนมากมายเฝ้ามองอยู่อย่างนี้ เหลียงไหวโหรวจะยอมให้เซียวเฉวียนเหยียดหยามเช่นนี้เหรอ?

ในเวลานี้ มีชาวบ้านชาวมุงไม่น้อยห้อมล้อมอยู่รอบๆ ส่งเสียงเป็นระลอกๆ สีหน้าประหลาดใจ

”โอ้พระเจ้า! เซียวเฉวียนก่อเรื่องอีกแล้ว! ไม่คิดว่าเขาจะล่วงเกินเว่ยเจียนกั๋ว!”

ชาวบ้านเอามือปิดปาก จบกัน จบกัน เซียวเฉวียนเที่ยวนี้จบกันแล้วจริงๆ!

ใครไม่ไปล่วงเกิน แต่มาล่วงเกินอันธพาลหมายเลขหนึ่งของต้าเว่ย!

"ข้าว่านี่ไม่ใช่ล่วงเกินเจียนกั๋วหรอก! ลองคิดดู เหลียงไหวโหรวเป็นเขยของตระกูลฉิน และเซียวเฉวียนเป็นเขยในอดีต สองคนนี้ต้องไม่ถูกชะตากัน! เว่ยเจียนกั๋วต้องมาหนุนหลังให้เหลียงไหวโหรวอย่างแน่นอน!”

”ว้าว! เหลียงไหวโหรวผู้นี้ฮึกเหิมเกินไปแล้ว! น่ากลัวจริงๆ! แต่เซียวเฉวียนเป็นเจ้าของโรงเรียนชิงหยวนแล้วไม่ใช่หรือ?”

”นั่นมันไร้สาระ! เจียนกั๋วครอบครองทั่วต้าเว่ยอยู่ในมือ จะสั่งสอนเจ้าของโรงเรียนชินหยวน มันยากตรงไหน?”

”เซียวเฉวียนช่างน่าสมเพชมาก หลังจากออกจากจวนฉินแล้ว ยังคงถูกคนตระกูลฉินรังแกอยู่ร่ำไป!”

ไม่ต้องพูด ไม่ต้องพูด!

เหลียงไหวโหรวผู้อ่อนโยนมาโดยตลอดส่งเสียงคำรามอยู่ในใจ ตอนนี้ยิ่งเหยียบเซียวเฉวียนมากเท่าไร เหลียงไหวโหรวก็จะยิ่งขายหน้ามากเท่านั้น!"

อย่างว่า เว่ยเจียนกั๋วเลิกคิ้ว "เจ้า ไปเคาะประตูสิ"

เหลียงไหวโหรวรู้ว่า ประตูนี้ ถึงเคาะก็ไม่เปิด

เซียวเฉวียน มันจงใจล่อเว่ยเจียนกั๋วมาที่นี่

แต่เขาทำได้แต่กัดฟันไปเคาะ

"ก๊อกๆ "

ที่กองอารักขา

เหลาหลี่อารมณ์เดือดๆ มาแล้ว "ต้าหลี่ ต้าหลี่! ไม่ ไม่ ไม่ ใต้เท้าหลี่ จวนเซียวเที่ยวนี้แย่แล้ว!"

เหลาหลี่กระโจมเข้ามาอย่างกะลมกรด ตอนนี้หลี่มู่กำลังทำความสะอาดดาบของเขา เหลาหลี่ทิ้งตัวเข้ามาและชนยังตัวหลี่มู่พอดี

ถ้าหลี่มู่ไม่แข็งแกร่งพอ เขาอาจถูกชนจนกระเด็น

เหลาหลี่จับมือหลี่มู่เอาไว้ "เซียวเฉวียนมีเรื่องอีกแล้ว! กำลังจะแย่แล้ว! คราวนี้มันต้องจบแน่ๆ !"

”เขาก่อปัญหาทุกวัน ไม่จบสิแปลก” หลี่มู่ดูนิ่งๆ เขาชินกับมันแล้ว

”คราวนี้มันไม่เหมือนกัน!” เหลาหลี่กระทืบเท้าอย่างร้อนใจ “เขา ๆ ๆ ไปแหย่เอาเว่ยเจียนกั๋วเข้า!”

“ตอนนี้ เว่ยเจียนกั๋วกำลังนำผู้คนจำนวนมาก อยู่หน้าจวนเซียว ด้วยสีหน้าอารมณ์ฉุนเฉียว!”

”ปัง!” ดาบของหลี่มู่ร่วงลงกับพื้น สะดุ้งตกใจเป็นอย่างมาก “อะไรนะ?”

ไอ้สารเลวเอย! เพิ่งจะปราบพู่กันจินหลุนเฉียนคุนได้ คิดจะไปท้าทายกับเว่ยเจียนกั๋วซึ่งหน้าแล้ว?

ทุกคนในกองอารักขารู้ว่า เซียวเฉวียนส่งเซี่ยวเฟิงไป เพราะเขามีแผนสำหรับเว่ยเจียนกั๋ว ไม่ใช่เพราะเขาจะสวามิภักดิ์ต่อเว่ยเจียนกั๋วจริง

โดยไม่คาดคิด เว่ยเจียนกั๋วจะมาสังหารเขาเร็วขนาดนี้ และมาถึงที่ประตูบ้านของเซียวเฉวียนด้วยตัวเอง!

นี่เป็นลักษณะจะทำลายล้างทั้งตระกูลนะนี่!

คราวนี้ ตระกูลเซียวต้องหนาวแน่ๆ !

”ทำไงดี ทำไงดี?”

เหลาหลี่ร้อนใจกระทืบเท้า แม้ว่าเจ้าหน้าที่หลายคนในกองอารักขาไปช่วย ก็ยังไม่สามารถช่วยชีวิตเซียวเฉวียนจากเว่ยเจียนกั๋วได้!