ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 427

พิธีสมรสของคนโบราณยิ่งใหญ่และซับซ้อนกว่ายุคสมัยใหม่

ถึงแม้เฉินอี้จะเป็นคนไม่มีความรู้ แต่เขาก็ตระเตรียมงานแต่งอย่างพิถีพิถัน

ชุดเสื้อผ้าของฉินซูโหรวนั้นดูประณีตและมีราคาแพง ไม่รู้ว่าเป็นชุดแต่งงานที่เฉินอี้ไปแย่งชิงมาจากครอบครัวร่ำรวยที่ไหนมา มันก็ดูดีเกินพอแล้วสำหรับฉินซูโหรว

เซียวเฉวียนมองเธอขึ้นๆ ลงๆ การแต่งหน้าของเธอก็ดูเข้าท่าดี ดูเหมือนว่าเฉินอี้จะชอบฉินซูโหรวเอาจริงๆ ทุกอย่างเตรียมพร้อมให้อย่างรอบคอบ

ด้วยความภาคภูมิใจ เขาจ้องมองไปที่ฉินซูโหรวซึ่งรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เมื่อกี้เธอถูกหญิงชาวเขาฉุดลากหลายครั้ง เธอยังมีอาการเหมือนกระต่ายตื่นตูม ดวงตาหลบๆ ซ่อนๆ ไม่กล้ามองคนเหล่านี้

ดังนั้น เธอจึงกล้าแต่จ้องมองที่เซียวเฉวียนคนเดียว

ตอนนี้เธอเหมือนลูกแกะที่กำลังรอให้เฉือน และมีดก็อยู่ในมือของเซียวเฉวียน

เธอมองเขาอย่างขมขื่น เซียวเฉวียนไม่รู้ใช้กลอุบายอันน่ารังเกียจอะไร ทำให้เขาได้รับความไว้วางใจจากชาวนักพเนจรเหล่านี้

"เจ้ามองดูอะไร?" ฉินซูโหรวตะโกนเสียงดังใส่เซียวเฉวียน "เจ้าทำให้ฉันขายหน้า! เจ้ามีความสุขมากใช่ไหม! ไอ้คนหลอกลวง!"

เซียวเฉวียนตกใจ ไม่คิดว่าฉินซูโหรวจะชี้ระบุตัวเขาจะๆ เขาทำหน้าเฉย ด้วยสีหน้าเย็นชา "หยุดพร่ำเสียที ไปเข้าพิธีสมรส"

”เฮ้ ดี ๆ!” เฉินอี้ดูมีความสุขอย่างมากโดยไม่สนใจว่าฉินซูโหรวดุเซียวเฉวียนว่าอะไร เขาจะโอบกอดร่างหญิงงามคืนนี้และสังหารนายน้อยของเมืองไป๋ลู่ในวันพรุ่งนี้ สุขมาเยือนเป็นคู่ ทั้งเมืองไป๋ลู่และหญิงงามมาอยู่ในมือข้า! มหัศจรรย์! มหัศจรรย์!

เฉินอี้ก้าวไปข้างหน้า ฉินซูโหรวสะดุ้นจนก้าวถอยหลัง "อะไรนะ? เซียวเฉวียน เจ้าจะไม่ช่วยฉันหรือ? เจ้าจะเอาจริงให้ฉันกับพวกโจรแต่งงานกันหรือ?"

ถุย!

การแสดงออกของฉินซูโหรว ทำอย่างกะว่าเซียวเฉวียนให้ร้ายเธอมากมาย เขาเหลือบมองเธออย่างเย็นชา ราวกับว่าไม่รู้จักกัน “เจ้าว่าอะไรนะ?”

"เลิกเสแสร้งซะที!" ฉินซูโหรวโกรธจนตาจะระเบิด "ถึงอย่างไรฉันก็เคยเป็นเมียเจ้า! เจ้าทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง!"

อา?

เมื่อชาวนักพเนจรได้ยินสิ่งที่ฉินซูโหรวพูด ต่างลืมเหล้าที่ถือไว้ในมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความงงงัน! เทพเจ้าก็ชอบหญิงงามชาวมนุษย์ด้วยหรือ?

เฉินอี้มองไปที่เซียวเฉวียนอย่างซื่อบื้อ เฉินอี้ไม่ทันได้ตอบสนองต่อข้อเท็จจริงที่ว่าเซียวเฉวียนเคยเป็นเขยของตระกูลฉิน เขากลับคิดไปว่า เทพเจ้าแต่งงานได้ด้วยหรือ?

”เจ้าสาว กรุณาระวังคำพูดด้วย สองท่านนี้เป็นเทพเจ้าชาวคุนหลุน......” นางแม่สื่อตักเตือนอย่างตกตะลึง “เธอคงสับสน จำผิดคนแล้วกระมัง”

ฉันหรือ สับสน?

ฉินซูโหรวตะคอกเสียงเย็นชา เธอกำลังจะบอกทุกคนในนี้ว่า เซียวเฉวียนเป็นลูกชายคนโตของบ้านเซียว เป็นเจ้าของโรงเรียนชิงหยวน และเคยเป็นเขยจวนฉินด้วย! เธอเองก็เป็นผู้หญิงของเซียวเฉวียน!

วันนี้ถ้าดำเนินงานแต่งปุ๊บ ไม่เพียงแต่ฉินซูโหรวจะขายหน้า เซียวเฉวียนก็ต้องขายขี้หน้าเช่นกัน!

ชาวโลกก็จะบอกว่าเซียวเฉวียนแย่ยิ่งกว่านักพเนจร ยกผู้หญิงของตัวเองให้กับโจรคนหนึ่ง!

“เป็นถึงเจ้าของแห่งโรงเรียนชิงหยวนแท้ๆ แต่มาหลอกกินหลอกใช้อยู่ตรงนี่” ฉินซูโหรวมองไปรอบๆ “หรือว่าสายตาเจ้าหญิงแห่งต้าเว่ยแท้ๆ อย่างฉันจะมีความคิดอ่านสู้นักพเนจรป่าเถื่อนอย่างพวกเจ้าไม่ได้? คนที่อยู่ตรงหน้าใช่เซียนเฉวียนหรือไม่ ฉันรู้ดีกว่าพวกเจ้า!”

เซียวเฉวียนแอบกำหมัดไว้แน่น เขารู้ว่าฉินซูโหรวโง่ แต่ไม่คิดว่าฉินซูโหรวจะโง่ถึงขนาดนี้! รู้ว่าเธอเอาแต่ใจ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเอาแต่ใจหนักขนาดนี้!

เธอรู้อยู่แล้วว่าเซียวเฉวียนได้รับราชโองการให้ปราบการกบฏ แต่ฉินซูโหรวมาเปิดโปงเขาต่อหน้าทุกคน! ไม่คำนึงถึงสถานการณ์โดยรวม!

เมื่อเฉินอี้เห็นฉินซูโหรวพูดอย่างมั่นใจ เขาจึงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

“ยังจะให้แต่งงาน!” ฉินซูโหรวหัวเราะเยาะ “เซียวเฉวียน ถ้าเจ้ากล้าให้เฉินอี้แตะต้องฉัน! เจ้าอย่าคิดว่าจะเอาตัวรอด! รอให้พ่อฉันกำราบพวกอันธพาลเหล่านี้เสร็จ ฉันจะแยกร่างเจ้าเป็นชิ้นๆ !”

อรหันต์ทั้ง 17 คนถูกฉินซูโหรวยั่วยุจนเกิดโทสะแทบตาย!

เซียวเฉวียนกำลังรอตราประทับเหวินอิ้น ตอนนี้เขาพยายามทุกวิถีทางเพื่อชะลอเวลา แต่ฉินซูโหรวโง่บรรลัยแทบอยากจะให้เซียวเฉวียนตายคามือให้ได้!

เซียวเฉวียนสีหน้าทั้งเขียวและซีด พู่กันเฉียนคุนพุ่งออกมาจากแขนเสื้อ!

ปลายพู่กันชี้ตรงไปที่ฉินซูโหรว !

“งานแต่งวันนี้ เธอไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง!”

“เจ้ากล้าดียังไง!” ฉินซูโหรวยังคิดว่าที่นี่คือเมืองหลวง ที่นี่ยังคือจวนฉิน คิดว่าที่นี่ยังเป็นอาณาบริเวณของราชวงศ์ เธอจึงยังติดความเย่อหยิ่งและเอาแต่ใจไม่ต่างไปจากปกติ

เสือออกห่างจากถิ่นของตัวเองยังถูกสุนัขรังแก ทุกคนควรเรียนรู้ที่จะปรับตัวตามสภาพ ก้มหน้าสู้คน แต่ฉินซูโหรวผู้นี้ตั้งคอแข็ง เหมือนกำลังยอมตายอย่างกล้าหาญ

หากวันนี้ฉินซูโหรวไม่เข้าพิธีแต่งงาน เฉินอี้ต้องฆ่าเธอตายอย่างแน่นอน

เพื่อเห็นแก่สถานการณ์โดยรวม เซียวเฉวียนย่อมไม่ขัดขวางเฉินอี้แต่งงานกัน