ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 443

เว่ยอวี๋กำลังถือถ้วยยาด้วยท่าทางละล่ำละลัก “เจ้าดื่มยาเสียก่อนเถอะ มิเช่นนั้นยาจะเย็นเอาได้”

“ตอนนี้ร่างกายข้าสบายดีแล้ว เว่ยไป๋ล่ะ?”

เซียวเฉวียน “พึบ” ลุกขึ้นยืนมองซ้ายมองขวา เหตุใดถึงมีเว่ยอวี๋อยู่ที่นี่เพียงคนเดียว?

เว่ยอวี๋คือท่านอ๋องสิบหก เป็นคนในราชวงศ์ แม้จะต้องมาปรนนิบัติเซียวเฉวียน ก็ไม่ถึงตาเว่ยอวี๋ต้องมาทำด้วยตนเอง

เซียวเฉวียนเงยหน้ามองห้องนี้ ซึ่งเป็นห้องธรรมดาสะอาดเรียบง่าย ไม่มีแม้กระทั่งภาพวาดตกแต่งห้อง

ไยเหมือนห้องสำหรับขุนนางพักอาศัยกันเล่า?

ดูคล้ายกับห้องที่ถูกที่สุดในโรงเตี๊ยมอย่างไรอย่างนั้น

ปกปิดยังไงก็ไม่อยู่ เว่ยอวี๋จึงทำได้เพียงกล่าวอธิบายตามความเป็นจริง

เขาเล่าเซียวเฉวียนพร้อมน้ำตา เว่ยไป๋ สิบเจ็ดอรหันต์นั้นเสียชีวิตไปแล้วสิบหกคน เหลือรอดหนึ่งคน นอกนั้นไม่รอดสักคน

“ไม่รอดหมายความว่า?” เซียวเฉวียนขมวดคิ้ว

เว่ยอวี๋ตาแดงก่ำร่ำไห้ “แง” ออกมาทันที “พวกเขาล้วนถูกฉินซูโหรวสังหารไปแล้ว!”

อะไรกัน?

เซียวเฉวียนอึ้ง เขาก้าวเท้าไปด้านหน้า “เว่ยไป๋! เว่ยไป๋ล่ะ?”

เว่ยไป๋เป็นพ่อของไป๋ฉี่!

เขายังต้องพาเว่ยไป๋กลับไปเยี่ยมไป๋ฉี่และมั่วสี่!

“เว่ยไป๋ก็เสียแล้ว!”

เว่ยอวี๋ร้องไห้ดังกว่าเดิม เขาร้องไห้คร่ำครวญ เล่าเรื่องราวในวันนั้นหนึ่งรอบ

ฉินซูโหรวยืนกรานจะสังหารเว่ยไป๋สิบเจ็ดอรหันต์ เหล่าอรหันต์จึงต้านสุดกำลัง แต่คนของฉินซูโหรวมากเกินไป แม้พวกเว่ยไป๋จะผ่านศึกนับไม่ถ้วนบนเกาะจูเสิน แต่มิอาจต้านศัตรูนับร้อยได้ ครั้นแล้วจึงสิ้นทั้งหมด

เหลือรอดเพียงสิบหกคนเดียว ภายใต้การป้องกันสุดกำลังต่งจัวและเว่ยอวี๋ถึงรอดมาได้ ทว่าก็บาดเจ็บสาหัสเช่นกัน

“ฉินซูโหรวเป็นคนสังหาร?” เซียวเฉวียนตาโตเขม็งด้วยความโมโห ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือด “เพราะเหตุใด?”

“นางแค่อยากสังหาร กล่าวว่าพวกเขาเป็นนักโทษที่ถูกเนรเทศ! กล่าวว่าพวกเขาเป็นคนของท่าน! ต้องสังหารให้ได้!”

“ตอนนี้ข้ากับท่านถูกขังไว้ในห้องนี้ ต่งจัวและสิบหกถูกขังห้องข้างๆ พวกข้าออกไปไม่ได้”

เว่ยอวี๋ปาดน้ำตา หลังจากเซียวเฉวียนถูกช่วยกลับมา กระดูกหักทั่วร่าง สลบไสลไม่ได้สติอยู่หลายวัน

ช่วงเวลาห้าวันที่สลบไสลนี้ เซียวเฉวียนพึมพำว่าหนาว เว่ยอวี๋จึงห่มผ้าห่มสามชั้นให้เขา

ฉินเซิงกำลังตามสังหารจอมยุทธเจียงหูเค่อด้านนอก ไม่มีเวลาสนใจเรื่องค่ายทหารทางนี้ ตอนนี้ในค่ายทหารฉินเฟิงดำรงตำแหน่งสูงสุด

ดังนั้นการปฏิบัติต่อกลุ่มเซียวเฉวียนถึงได้ย่ำแย่เช่นนี้

สถานการณ์ภาพรวมในตอนนี้ได้รับชัยชนะแล้ว พวกเซียวเฉวียนถูกใช้งานเสร็จก็ถูกทิ้งราวกับขยะไร้ค่า

เกินไป เกินไปจริงๆ! เซียวเฉวียนกำหมัดแน่น “ตัวนางอยู่ที่ใด?”

“ฉินซูโหรวหรือ?” เว่ยอวี๋พบว่าเซียวเฉวียนจิตวิญญาณเปี่ยมล้น ในเมื่อเซียวเฉวียนฟื้นแล้ว พวกเขาก็ไม่ต้องถูกคนรังแกอีก ดังนั้นจึงกล่าวอย่างโมโหด้วยความไม่ได้รับความเป็นธรรมว่า “ก็อยู่ในค่ายแหละ สองสามวันมานี้นางแสดงอำนาจเหลือเกิน อ้างว่าตระกูลฉินทำความดีความชอบ วางท่าท่านหญิงไปทั่วค่ายทุกหนทุกแห่ง”

“ชิงหลงล่ะ?”

เซียวเฉวียนถามเช่นนี้ เว่ยอวี๋ไม่พอใจเป็นอย่างมาก “เอ่ยถึงเรื่องนี้ ฉินซูโหรวและฉินเฟิงปฏิบัติต่อชิงหลงดีเยี่ยม ได้ยินว่าชิงหลงเป็นคนจากคุนหลุน สองพี่น้องผู้นี้จึงประจบสอพลอ”

ห้องพักของชิงหลงก็เป็นห้องที่ดีที่สุดในค่ายทหาร

อาหารการกินก็เป็นอาหารที่สดใหม่ที่สุดเช่นกัน

“ทว่าชิงหลงไม่สนใจสงพี่น้องนั่น ทุกวันเขากับฉินเซิงออกไปจัดการกับเจียงหูเค่อด้วยกัน ตอนกลับมามักจะมาดูท่านว่าฟื้นหรือยังทันที”

เซียวเฉวียนนับว่าฟังเข้าใจแล้ว มีเพียงฉินเซิงและชิงหลงที่กำลังภารกิจสำคัญ ฉินเฟิงกับฉินซูโหรวใช้ตำแหน่งอำนาจในทางมิชอบ!

เหอะ ตอนแรกที่สองพี่น้องผู้นี้ถูกเจียงหูเค่อถูกจับไปยังจวนเจ้าผู้ครองรัฐ มีชีวิตราวกับลูกไก่ มาตอนนี้กลับวางอำนาจขึ้นมา