ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 448

“หงอวี้”

“หงอวี้รีบมาช่วยข้าเร็วเข้า！”

ฉินซูโหรวออกคำสั่ง ไม่นานหงอวี้ก็ปรากฏตัวพร้อมกับร่มคันหนึ่ง นัยน์ตาของนางเย็นเยียบ “นายท่าน ข้ามาแล้ว”

หงอวี้แทบจะปรากฏตัวขึ้นในทันที ด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง เร็วจนเซียวเฉวียนและตระกูลฉินพากันตกตะลึงไปตาม ๆ กัน

แม้แต่ฉินซูโหรวก็ยังไม่เชื่อสายตาของตัวเอง นางไม่ได้พาหงอวี้มารัฐไป๋ลู่ด้วย ซึ่งก็พูดได้ว่า หงอวี้ออกจากเมืองหลวงตรงมายังรัฐไป๋ลู่ในชั่วพริบตาเดียว！

ฉินซูโหรวแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยหรือ?

ตระกูลฉินมองบุตรสาวของตัวเองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ ไม่ ไม่มีทาง แม้ว่าฉินซูโหรวจะเป็นหญิงผู้มีความรู้และมีชื่อเสียงในเมืองหลวง แต่ความสามารถถือว่าโดดเด่นที่สุดในบรรดาสตรีด้วยกัน แต่ในหมู่ของบุรุษ นางอยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น

อย่าว่าแต่จะอยู่ต่อหน้าเซียวเฉวียนเลย ความสามารถของฉินซูโหรวก็ถูกมองข้ามได้เช่นกัน

แม้แต่ความสามารถของเซียวเฉวียนก็ยังไม่ถึงระดับนี้ ฉินซูโหรวจะไต่ถึงระดับนี้ได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าหงอวี้ต่างจากเมื่อก่อน

กลิ่นอายจิตสังหารทวีความรุนแรงขึ้น สายตาเหี้ยมโหดมากขึ้น พลังชีวิตเพียงพอ

ฉินซูโหรวไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ นางชี้ไปยังเซียวเฉวียน “เซียวเฉวียนจะฆ่าข้า ! ฆ่า...ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้！”

“เจ้าค่ะ” หงอวี้พยักหน้า จากนั้นก็เขวี้ยงร่มคันนั้นไปหาเซียวเฉวียน

ขอบร่มคันนี้ดูคมขึ้นมาทันตา พร้อมเฉือนคอของเซียวเฉวียนได้ทันที

“ไอ้มารผจญ！” ตระกูลฉินตื่นตระหนก พร้อมกับชักกระบี่ ขัดขวางร่มของหงอวี้！

เนื่องจากพลังที่มหาศาล ทันทีที่ร่มด้ามทองและกระบี่ปะทะกันก็เกิดเป็นสะเก็ดไฟ！

ฉินซูโหรวตื่นตระหนก ก่อนเอ่ย “ห้ามทำร้ายท่านพ่อของข้า ！ฆ่าเซียวเฉวียนก็พอ！”

ฉินซูโหรวจนตรอก แต่ก็ยังไม่มีใตสำนึก แต่ก็ยังเล็งเป้าไปยังเซียวเฉวียน

การเปลี่ยนแปลงของหงอวี้เกิดขึ้นฉับพลัน ทำให้เซียวเฉวียนตั้งตัวไม่ทัน

ฉินซูโหรวยกยิ้มมุมปากอย่างลำพองใจ ไม่รู้ว่าวันนี้จะได้รับโชคแบบไหน หงอวี้ถึงได้แข็งแกร่งเพียงนี้ ！ตราบใดที่หงอวี้ยังปกป้องนาง เซียวเฉวียนก็อย่าได้คิดจะแตะต้องนางแม้แต่ปลายก้อย！

ฉินซูโหรวเรียกหงอวี้มาจากเมืองหลวงได้ แล้วไป๋ฉีล่ะ?

เซียวเฉวียนหลบเลี่ยงการโจมตีแรกของหงอวี้ได้ จากนั้นก็ถอยไปด้านข้าง แล้วดีดนิ้ว “ไป๋ฉี！”

ฉินซูโหรวเอ่ยอย่างดูถูก “เซียวเฉวียน เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นข้าหรือ? ไม่ต้องเรียกไป๋ฉีหรอก เพราะมันไม่มีประโยชน์ ！ ตายเสียเถอะ！แค่เจ้า！คิดจะฆ่าข้า！”

....

....

....

ทันทีที่ฉินซูโหรวพูดจบ มุมปากยังไม่ทันปิดสนิท เซียวเฉวียนและไป๋ฉีที่ปรากฏตัวขึ้นฉับพลันได้มองมาทางนางด้วยสายตาดูถูกและค่อนข้างรู้กัน

อะไรนะ?

ฉินซูโหรวอึ้งงัน ใบหน้าที่บวมเป่งยิ่งทวีคูณความเจ็บปวด การปรากฏตัวของไป๋ฉีคล้ายกับการตบหน้าของนางแบบไร้รูปลักษณ์

หงอวี้ตะลึงงัน ก่อนจะถอยไปปกป้องอยู่ข้างกายของฉินซูโหรว “นายท่าน อย่ากลัว ข้าจะปกป้องท่านเอง”

“หงอวี้ เหตุใดเจ้าถึงได้เร็วเช่นนี้?” ฉินซูโหรวหันไปถาม ถามจนหงอวี้อึ้งงัน

เหตุใดผู้อารักขาถึงได้แข็งแกร่งเช่นนี้ แน่นอนว่าเป็นเพราะความสามารถในการประพันธ์ของนายท่านแข็งแกร่งขึ้น

นัยน์ตาของฉินซูโหรวเบิกกว้าง “ไม่รู้สิ ช่วงนี้ข้าว่างแต่งประพันธ์ที่ไหนกัน อย่าว่าแต่ความก้าวหน้าของการประพันธ์เลย”

ยิ่งไปกว่านั้นดูจากความเร็วของหงอวี้แล้ว น่าจะเหนือกว่าระดับเทพกวีถึงขั้นก่งกว่าระดับเทพกวีเลยก็ว่าได้

นางไม่มีทางเก่งเท่ากวีสมุทรคุนหลุนแน่นอน

เวลานี้ ตระกูลฉินมองไปยังบุตรสาวแวบหนึ่ง เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ จึงถามเซียวเฉวียนว่า “ไต้เท้าเซียว เจ้า...เคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุนมากแล้วหรือ?”

เวรอ๊ย！

พอเซียวเฉวียนได้ยินตระกูลฉินถามเช่นนี้ ตัวเองเคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุนมาก่อน จึงถือโอกาสเอาเปรียบฉินซูโหรว?

เรื่องที่เคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุน เซียวเฉวียนไม่เคยเอ่ยถึงใคร ถึงอย่างไรเขาก็ไม่เคยรู้สึก

หลังจากที่เขาได้รับการช่วยเหลือออกมาโคลนถล่ม ถึงแม้จะฝันแปลก ๆ ไปบ้าง แต่พลังกลับแข็งแกร่งขึ้น

ตอนนี้เซียวเฉวียนรู้แล้ว หลังจากสัมผัสกับกวีสมุทร ศักยภาพของไป๋ฉีและเหมิงเอ้าเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ