ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 448

“หงอวี้”

“หงอวี้รีบมาช่วยข้าเร็วเข้า！”

ฉินซูโหรวออกคำสั่ง ไม่นานหงอวี้ก็ปรากฏตัวพร้อมกับร่มคันหนึ่ง นัยน์ตาของนางเย็นเยียบ “นายท่าน ข้ามาแล้ว”

หงอวี้แทบจะปรากฏตัวขึ้นในทันที ด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง เร็วจนเซียวเฉวียนและตระกูลฉินพากันตกตะลึงไปตาม ๆ กัน

แม้แต่ฉินซูโหรวก็ยังไม่เชื่อสายตาของตัวเอง นางไม่ได้พาหงอวี้มารัฐไป๋ลู่ด้วย ซึ่งก็พูดได้ว่า หงอวี้ออกจากเมืองหลวงตรงมายังรัฐไป๋ลู่ในชั่วพริบตาเดียว！

ฉินซูโหรวแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยหรือ?

ตระกูลฉินมองบุตรสาวของตัวเองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ ไม่ ไม่มีทาง แม้ว่าฉินซูโหรวจะเป็นหญิงผู้มีความรู้และมีชื่อเสียงในเมืองหลวง แต่ความสามารถถือว่าโดดเด่นที่สุดในบรรดาสตรีด้วยกัน แต่ในหมู่ของบุรุษ นางอยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น

อย่าว่าแต่จะอยู่ต่อหน้าเซียวเฉวียนเลย ความสามารถของฉินซูโหรวก็ถูกมองข้ามได้เช่นกัน

แม้แต่ความสามารถของเซียวเฉวียนก็ยังไม่ถึงระดับนี้ ฉินซูโหรวจะไต่ถึงระดับนี้ได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าหงอวี้ต่างจากเมื่อก่อน

กลิ่นอายจิตสังหารทวีความรุนแรงขึ้น สายตาเหี้ยมโหดมากขึ้น พลังชีวิตเพียงพอ

ฉินซูโหรวไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ นางชี้ไปยังเซียวเฉวียน “เซียวเฉวียนจะฆ่าข้า ! ฆ่า...ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้！”

“เจ้าค่ะ” หงอวี้พยักหน้า จากนั้นก็เขวี้ยงร่มคันนั้นไปหาเซียวเฉวียน

ขอบร่มคันนี้ดูคมขึ้นมาทันตา พร้อมเฉือนคอของเซียวเฉวียนได้ทันที

“ไอ้มารผจญ！” ตระกูลฉินตื่นตระหนก พร้อมกับชักกระบี่ ขัดขวางร่มของหงอวี้！

เนื่องจากพลังที่มหาศาล ทันทีที่ร่มด้ามทองและกระบี่ปะทะกันก็เกิดเป็นสะเก็ดไฟ！

ฉินซูโหรวตื่นตระหนก ก่อนเอ่ย “ห้ามทำร้ายท่านพ่อของข้า ！ฆ่าเซียวเฉวียนก็พอ！”

ฉินซูโหรวจนตรอก แต่ก็ยังไม่มีใตสำนึก แต่ก็ยังเล็งเป้าไปยังเซียวเฉวียน

การเปลี่ยนแปลงของหงอวี้เกิดขึ้นฉับพลัน ทำให้เซียวเฉวียนตั้งตัวไม่ทัน

ฉินซูโหรวยกยิ้มมุมปากอย่างลำพองใจ ไม่รู้ว่าวันนี้จะได้รับโชคแบบไหน หงอวี้ถึงได้แข็งแกร่งเพียงนี้ ！ตราบใดที่หงอวี้ยังปกป้องนาง เซียวเฉวียนก็อย่าได้คิดจะแตะต้องนางแม้แต่ปลายก้อย！

ฉินซูโหรวเรียกหงอวี้มาจากเมืองหลวงได้ แล้วไป๋ฉีล่ะ?

เซียวเฉวียนหลบเลี่ยงการโจมตีแรกของหงอวี้ได้ จากนั้นก็ถอยไปด้านข้าง แล้วดีดนิ้ว “ไป๋ฉี！”

ฉินซูโหรวเอ่ยอย่างดูถูก “เซียวเฉวียน เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นข้าหรือ? ไม่ต้องเรียกไป๋ฉีหรอก เพราะมันไม่มีประโยชน์ ！ ตายเสียเถอะ！แค่เจ้า！คิดจะฆ่าข้า！”

....

....

....

ทันทีที่ฉินซูโหรวพูดจบ มุมปากยังไม่ทันปิดสนิท เซียวเฉวียนและไป๋ฉีที่ปรากฏตัวขึ้นฉับพลันได้มองมาทางนางด้วยสายตาดูถูกและค่อนข้างรู้กัน

อะไรนะ?

ฉินซูโหรวอึ้งงัน ใบหน้าที่บวมเป่งยิ่งทวีคูณความเจ็บปวด การปรากฏตัวของไป๋ฉีคล้ายกับการตบหน้าของนางแบบไร้รูปลักษณ์

หงอวี้ตะลึงงัน ก่อนจะถอยไปปกป้องอยู่ข้างกายของฉินซูโหรว “นายท่าน อย่ากลัว ข้าจะปกป้องท่านเอง”

“หงอวี้ เหตุใดเจ้าถึงได้เร็วเช่นนี้?” ฉินซูโหรวหันไปถาม ถามจนหงอวี้อึ้งงัน

เหตุใดผู้อารักขาถึงได้แข็งแกร่งเช่นนี้ แน่นอนว่าเป็นเพราะความสามารถในการประพันธ์ของนายท่านแข็งแกร่งขึ้น

นัยน์ตาของฉินซูโหรวเบิกกว้าง “ไม่รู้สิ ช่วงนี้ข้าว่างแต่งประพันธ์ที่ไหนกัน อย่าว่าแต่ความก้าวหน้าของการประพันธ์เลย”

ยิ่งไปกว่านั้นดูจากความเร็วของหงอวี้แล้ว น่าจะเหนือกว่าระดับเทพกวีถึงขั้นก่งกว่าระดับเทพกวีเลยก็ว่าได้

นางไม่มีทางเก่งเท่ากวีสมุทรคุนหลุนแน่นอน

เวลานี้ ตระกูลฉินมองไปยังบุตรสาวแวบหนึ่ง เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ จึงถามเซียวเฉวียนว่า “ไต้เท้าเซียว เจ้า...เคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุนมากแล้วหรือ?”

เวรอ๊ย！

พอเซียวเฉวียนได้ยินตระกูลฉินถามเช่นนี้ ตัวเองเคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุนมาก่อน จึงถือโอกาสเอาเปรียบฉินซูโหรว?

เรื่องที่เคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุน เซียวเฉวียนไม่เคยเอ่ยถึงใคร ถึงอย่างไรเขาก็ไม่เคยรู้สึก

หลังจากที่เขาได้รับการช่วยเหลือออกมาโคลนถล่ม ถึงแม้จะฝันแปลก ๆ ไปบ้าง แต่พลังกลับแข็งแกร่งขึ้น

ตอนนี้เซียวเฉวียนรู้แล้ว หลังจากสัมผัสกับกวีสมุทร ศักยภาพของไป๋ฉีและเหมิงเอ้าเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

“แต่เหตุใดข้าถึงไม่รู้สึกอะไร?”

ฉินซูโหรวเอ่ยด้วยความประหลาดใจ นางไม่ได้รู้สึกถึงความแข็งแกร่งด้านร่างกายเหมือนกับเซียวเฉวียน

“เพราะเจ้าแค่ได้ติดตาม” ตระกูลฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา เซียวเฉวียนเป็นเจ้าแห่งกวีสมุทรคุนหลุน

เพราะฉินซูโหรวมีแค่สัญญาเลือด จึงได้รับพลังเทพแห่งกวีสมุทรไม่น้อย แม้ว่าจะสูงกว่าคนธรรมดา แต่ก็ยังห่างจากระดับของเซียวเฉวียนมากโข

“ความหมายของเจ้าคือ ระดับอย่างข้าและไป๋ฉีเพิ่งจะแค่เริ่มต้น?”

“ใช่ เพราะเจ้ายังปรับตัวไม่ได้ ดูท่าเจ้าจะเคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุนแล้ว ดังนั้นจึงขับเคลื่อนผู้อารักขามากกว่าหมื่นคน...”

ในศึกสงครามระหว่างจอมยุทธ์กับเหล่าผู้อารักขา ตระกูลฉินเคยสงสัยการบรรลุของเซียวเฉวียน แต่จู่ ๆ ภูเขาก็ถล่มลงมา ตระกูลฉินไหนเลยจะสนใจว่าใช่กวีสมุทรหรือไม่ ขอแค่ช่วยเซียวเฉวียนออกมาได้ก็ค่อยว่ากัน

เป็นนาย

ฉินซูโหรวพึมพำ

นางดีใจมานานแล้ว หงอวี้สู้ไป๋ฉีไม่ได้

ฉินซูโหรวและหงอวี้ถอยร่น เซียวเฉวียนจ้องเขม็งไปทางนาง จะแยกจากนางไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะยังมีสัญญาเลือด

เซียวเฉวียนใช้ดาบของตระกูลฉิน ชี้ไปทางฉินซูโหรว “ข้าฆ่านางแล้วอย่างไรเล่า?”

แต่ผู้ทำสัญญาเลือด เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน หากฆ่านางล่ะก็...” ตระกูลฉินทอดถอนใจ แล้วกล่าวว่า “เจ้าสมควรตายเช่นกัน”

การแสดงออกของเซียวเฉวียนเห็นได้ชัดว่าไม่รู้อะไรเลย ตระกูลฉินค่อนข้างประหลาดใจ “ขอแค่เป็นสามีภรรยา ทำสัญญาเลือด เจ้าไม่รู้หรือ?”

เหอะ！เซียวเฉวียนโกรธมาก ตอนนี้รู้ไปก็ไม่มีประโยชน์

“สัญญานี้ แก้ไขไม่ได้?”

เซียวเฉวียนตกตะลึง ต่อไปใครจะฆ่าฉินซูโหรว จะไม่พินาศเหมือนกับเขาเหรอ?

ผู้หญิงคนนี้โดนผีเข้าหรือ?

คนทั่วไปพอเข้าใจได้ แต่เจ้าเคยสัมผัสกับกวีสมุทรคุนหลุน พลังของกวีคุนหลุนพัวพันกับพวกเขากินไป ดังนั้น....จึงแก้ไขไม่ได้

ตระกูลฉินโพล่งประโยคนี้ออกมา เซียวเฉวียนขาอ่อนยวบ “ทำไมก่อนหน้านั้นจ้าถึงไม่พูด? แค่ต้องการให้ข้าซ็นหย่ากับนางหรือ?”