ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 479

ทุกคนต่างพากันคิดเช่นนี้ เพราะว่าไม่เพียงมีอาเซียงคุกเข่าอยู่ที่พื้นเท่านั้น แต่ฉินหนานกับฉินเป่ยสองคุณชายตระกูลฉินก็ยังมาอยู่ที่หน้าประตูจวนเซียวอีกต่างหาก แต่พวกเขาไม่ได้คุกเข่าแค่เพียงยืนเงียบๆเท่านั้น

พวกเขาให้ชิงกั่วและอวิ๋นกั่วไปรายงานให้ทราบก่อนแล้ว ผลคือเด็กหนุ่มสองคนยื้อยึงอย่างสุดความสามารถไม่เพียงไม่รายงานเท่านั้นอีกทั้งใบหน้ายังเหยเกจนดูไม่ได้ และไม่ใช่จะไว้หน้าให้เพียงเพราะพวกเขาเป็นคุณชายแห่งจวนฉินและเป็นขุนนางราชสำนักอีกด้วย

ก่อนหน้านี้เซียวเฉวียนไม่อยู่จวนเซียวจึงลำบากเป็นอย่างมาก คนของจวนฉินแม้สักคนก็ไม่ได้โผล่ออกมาเลย

ตอนนี้เซียวเฉวียนกลับมาแล้ว คนของตระกูลฉินกลับค่อยๆออกมาร้องป่าวขอความช่วยเหลือ

เรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องที่จวนเซียวเข้าใจผิด คนอื่นๆในตระกูลฉินจะไม่ให้ความช่วยเหลืออย่างแน่นอน แต่เซียวเฉวียนถูกเนรเทศ ฉินหนานเอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายอยู่ในจวนบอกว่าอยากจะติดตามไปกับพี่เขย ส่วนฉินเป่ยแม้ว่าจะไม่ได้โวยวายอะไรแต่ก็จิตใจเศร้าโศกจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ

แม่ฉินเห็นลูกชายทั้งสองเสียใจจนแทบบ้าเช่นนั้น ก็กลัวว่าบุตรทั้งสองจะเป็นอย่างเจ้าบ้าเว่ยอวี๋ที่ตามเซียวเฉวียนไปจนถึงเกาะจูเสิน เห็นเช่นนั้นแม้แต่การรายงานตัวที่พระราชวังตอนเช้าจึงไม่ได้ให้พวกเขาไปเข้าร่วมและได้กราบทูลฮ่องเต้ขอลาป่วยให้

ฉินหนานและฉินเป่ยออกจากบ้านไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียวถูกกักอยู่แค่ภายในจวนของตนเอง

ตอนนี้พวกเขาถูกชิงกั่วและอวิ๋นกั่วกล่าวหาว่าเป็นคนเนรคุณ ฉินหนานน้อยเนื้อต่ำใจเป็นอย่างมากแต่ความจริงแล้วเขาไม่ได้ปรากฏตัวออกมาเลยและไม่ได้ให้ความช่วยเหลืออะไรจวนเซียว ขอบตาเขาเริ่มแดงแต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากไปกว่านั้น

ชิงกั่วตะคอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่ององค์หญิงพวกเจ้าไม่เกี่ยวอันใดกับพวกข้า จะมาขอร้องพระราชบุตรเขยของพวกข้าก็ไม่มีประโยชน์!”

“กลับไปเสียเถิด! อย่ามาทำเหมือนจวนเซียวของพวกข้ารังแกคนเช่นนี้!”

ผู้คนต่างพากันพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น ศีรษะของอาเซียงก็บวมและมีเลือดไหลออกมา

“พี่เขยไม่อยากพบหน้าข้าจริงๆหรือ?”

ฉินหนานเอ่ยถามออกมาอย่างน่าสงสาร แต่ชิงกั่วก็ยังตะคอกใส่เขาเช่นเดิม “แน่นนอนอยู่แล้ว ทำไมเขาต้องอยากมาเห็นหน้าพวกเจ้าด้วย!”

“ถ้าเช่นนั้น ข้ากับฉินเป่ยจะไปรอพบเขาที่ห้องหนังสือชิงหยวน”

มาถึงจวนเซียวแต่ไม่ได้พบกับเซียวเฉวียน ก็เหลือเพียงแค่วิธีนี้เท่านั้น

ในอดีตคนตระกูลฉินไล่เซียวเฉวียนออกไปอย่างสุดความสามารถ ตอนนี้อยากจะเห็นหน้าเขาสักหน่อยกลับเป็นเรื่องยากเสียเหลือเกิน

“จวนฉินทำตัวเองก็ต้องรับผลกรรมที่ตัวเองก่อ!”

ผู้คนรอบข้างมองดูเหตุการณ์นี้อย่างสนุกสนาน

“ฮ่าฮ่าฮ่า ใครจะไปคิดว่าเซียวเฉวียนจะสามารถรบชนะกลับมาจากเกาะจูเสินได้! นับว่าเป็นคนแรกในต้าเว่ยเลยทีเดียว!”

“นั่นสิ ถ้าหากจวนฉินให้ความช่วยเหลือจวนเซียวสักเล็กน้อยตอนพวกเขาลำบาก เรื่องก็คงไม่มาถึงขนาดนี้หรอก”

“ใช่! จึ๊จึ๊จึ๊! มีวันที่จวนฉินต้องมาร้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นด้วย!”

ขณะนี้มีคนกระซิบกระซาบกัน “เห้ย ใครทำให้ชื่อเสียงขององค์หญิงแปดเปื้อนแบบนี้ ได้ยินมาว่าพระนางได้สมรสกับผู้นำของเจียงหูเค่อแล้ว!”

“จริงหรือนี่?” ผู้คนที่มามุงซุบซิบกันต่างพากันตกใจ งั้นนี่ก็เป็นการแต่งงานครั้งที่สามน่ะสิ เหลียงไหวโหรวถูกหลอกถึงขั้นนี้เลยหรือ?

“จริงแท้แน่นอน! เจียงหูเค่อที่เข้าร่วมพิธีสมรสตอนนี้เป็นทหารในต้าเว่ยกันหมดแล้ว ข่าวแพร่ไปทั่วเหล่าทัพแล้ว! เห็นว่าใต้เท้าเซียวก็อยู่ในสถานการณ์ด้วย เรื่องราวเป็นมายังไงท่านใต้เท้าเซียวคงรู้ชัดแป็นแน่”

“ได้ยินมาว่ามันเป็นเพียวแผนการชั่วคราวเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าเป็นการสมรสจริงหรือหลอก! ใต้เท้าเซียวก็อยู่ที่นั่นจะต้องคืนความบริสุทธิ์ให้กับองค์หญิงให้ได้แน่ เพียงแค่พูดออกมาประโยคเดียวเท่านั้น!”

“ไม่น่าล่ะถึงต้องมาร้องขอความช่วยเหลือจากใต้เท้าเซียว!”

“แต่ข้าก็ได้ยินมานะ หลังจากที่ใต้เท้าเซียวนำทัพกลับมาก็ไม่ได้พูดแทนฉินซูโหรวเลยแม้แต่คำเดียว!”

“เห้ย! ใครจะช่วยเธอล่ะ! แต่ก่อนตระกูลฉินใช้สายตาดูถูกเหยียดหยาม ใจร้ายกับใต้เท้าเซียวขนาดนั้นการที่ใต้เท้าเซียวจะช่วยเหลือพวกเขาก็แปลกแล้ว! ได้ยินมาว่าเหลียงไหวโหรวโกรธมากจนทุบตีองค์หญิงทุกวันเลยนะ! ร้องระงมไปหมดผู้คนได้ยินกันไม่น้อยเลยทีเดียว”

“ฮ่าฮ่า! สมควรแล้ว! คนชั่วก็ต้องเจอกับคนชั่วนั่นแหละ!”

มีคนพูดกันว่าสายตาของผู้คนนั้นมิได้มืดบอด กลุ่มผู้คนที่กำลังยืนซุบซิบกันอยู่นั้นรู้เรื่องทั้งหมดอย่างชัดเจน ฉินหนานและฉินเป่ยเสียหน้าเป็นอย่างมากได้แต่เดินออกไปด้วยความขมขื่น

อาเซียงที่ยังคิดจะคุกเข่าอยู่ตรงนั้นก็โดนฉินหนานลากออกไป

ณ จวนฉิน

“คุณหนู ข้าไม่เห็นเซียวเฉวียนเลย”

หลังจากอาเซียงกลับมา ฉินซูโหรวเอาแต่มองตามข้างหลังของเขา

ฉินซูโหรวได้ยินคำพูดของเขาก็โกรธเป็นอย่างมาก “เขามิรู้หรือว่าข้าถูกทุบตี?”

“หรือว่าเขาไม่เต็มใจที่จะมา?”

ทันทีที่พูดจบฉินซูโหรวรู้คำตอบได้ด้วยตัวเอง เธอกับเซียวเฉวียนมีพันธะโลหิตกัน เขาจะไม่รู้ได้เยี่ยงไรว่าเธอทุกข์ทรมานมากแค่ไหน

เธอไม่รู้เลย เซียวเฉวียนรู้ถึงความเจ็บปวดของเธอดีอยู่แล้วแต่มิใช่เพราะพันธะโลหิต

ความทุกข์ใจเจ็บปวดของเธอเป็นสิ่งที่เซียวเฉวียนคาดเอาไว้อยู่ก่อนแล้ว

ฉะนั้นวันนี้ที่อาเซียงขอความช่วยเหลือจากเซียวเฉวียนไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว