ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 555

“ที่เธอพูดนี้ เป็นเรื่องจริงเหรอ?”

องค์ชายสามแทบไม่เชื่อหู! เซียวเฉวียนจะกล้าพูดโกหกเรื่องใหญ่โตกับคนมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?

"จริง......ค่ะ"

เสียงขององค์หญิงต้าถงเบาจนไม่รู้จะเบายังไงอีกต่อไป นี่เป็นความลับระหว่างเธอกับเซียวเฉวียน เธอสัญญากับเซียวเฉวียนแล้วว่าจะไม่บอกใคร

แต่ตอนนี้เมื่อเสด็จพี่สองคนต้องการพาเธอไป เธอจึงจำเป็นต้องพูด

เธอรู้นิสัยพี่ชายทั้งสองของเธอเป็นอย่างดี หากเธอจากไปแบบนี้ พวกเสด็จพี่คงจะสร้างเหตุให้ดูเป็นว่าเธอตายแล้ว ให้ทุกคนในโลกเชื่อว่าเธอตายแล้ว

และเซียวเฉวียนก็ไม่สามารถหาเธอพบอีกเลยจริงๆ

การพรากจากกันครั้งนี้ คงเป็นการจากกันอย่างถาวร!

เธอต้องการจะบอกพี่ทั้งสองคนว่าเซียวเฉวียนห่วงใยเธอ และห่วงใยมากด้วย!

เขาไม่เพียงแต่ห่วงใยเท่านั้น เขายังเต็มใจที่จะเสี่ยงอนาคตของตัวเองและชีวิตทั้งครอบครัวเพื่อเธอ!

เมื่อแม่ฉินเสียชีวิต ไม่มีใครในตระกูลฉินที่จะกล้ามารังแกเธอหรือตระกูลเซียวอย่างโจ่งแจ้งอีกต่อไป

องค์ชายสามและองค์ชายห้าเป็นผู้ชาย เมื่อองค์หญิงบอกเซียวเฉวียนว่าเขาโกหก พวกเขาได้ยินไม่ใช่ความรู้สึกของความห่วงใยกัน แต่พวกเขารู้สึกไวต่อความโหดร้ายและเล่ห์เหลี่ยมของเซียวเฉวียนมากกว่า!

ต้าเว่ยเป็นประเทศที่เจริญรุ่งเรือง แม้จะก่อตั้งมาเพียงสี่สิบปีในเวลาสั้นๆ แต่ผู้คนในต้าเว่ยก็อ่านออกเขียนได้ สู้รบเก่งกาจ ฉลาดหลักแหลม ในบรรดาประเทศโดยรอบ ต้าเว่ยอาจเรียกได้ว่าเป็นประเทศมหาอำนาจ

แม้ว่าภูมิภาคตะวันตกจะร่ำรวยเช่นกัน แต่ก็ยังตามหลังต้าเว่ยนิดหนึ่ง

แต่เซียวเฉวียนลูกหลานจากครอบครัวยากจนที่เพิ่งเข้ารับราชการได้เพียงหนึ่งปี ก็เอาบรรดาบุคคลสำคัญๆ ในประเทศต้าเว่ยอันใหญ่โตมาปั่นเล่นในฝ่ามือ!

พวกเขาควรจะบอกว่าเซียวเฉวียนเป็นผู้เก่งกาจใจถึง หรือว่าเซียวเฉวียนเป็นคนชอบขัดขืนขัดบท?

ข้าราชสำนักที่ไม่เชื่อฟังเช่นนี้ ถึงแม้ในภูมิภาคตะวันตกที่มีกระแสนิยมเปิดกว้างและตาสว่าง ก็ยังถือว่าน่าตกใจ!

องค์ชายสามตกใจจับมือองค์หญิงไว้ ผ่อนแรงเล็กน้อย เขาและองค์ชายห้ามองหน้ากัน ไม่พูดอะไรอีก

องค์ชายห้าและองค์หญิงต้าถงเป็นฝาแฝดกัน หน้าตาก็ค่อนข้างคล้ายกัน เขาเอ็นดูองค์หญิงต้าถงมากที่สุดและทั้งคู่ก็มีจิตใจที่ตรงกันเสมอ

เมื่อองค์ชายห้าได้ยินว่าเซียวเฉวียนใจกล้าบ้าระห่ำ เขาพูดตรงๆ "ไม่ได้! แบบนี้ เจ้ายิ่งจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้! เซียวเฉวียนพูดเรื่องโกหกครั้งใหญ่นี้ต่อราชสำนัก ต้องถูกประหารชีวิตอย่างแน่นอน!"

”เมื่อถึงตอนนั้น มันจะมาพัวพันถึงเจ้าและลูกในท้องของเจ้าอย่างแน่นอน เจ้าต้องกลับบ้านพร้อมกับพี่!”

องค์ชายห้าไม่สนใจว่าน้องเขยคนนี้จะรักเอ็นดูน้องสาวของเขาหรือไม่ เซียวเฉวียนไอ้คนอันตรายเยี่ยงนี้ ก่อความวุ่นวายก้าวล่วงเบื้องสูง ไม่ใช่คนที่จะสามารถฝากเนื้อฝากตัวตลอดชีวิตได้จริงๆ

“น้องสาว ไม่ต้องห่วง จะไม่มีใครรู้ว่าเจ้ากำลังหนีไป” องค์ชายห้ายังหนุ่มและหล่อเหลา เป็นชายหนุ่มรูปงามที่ลือชื่อของภาคตะวันตก เขาพูดนุ่มนวลทั้งหนักแน่น “ขอให้เจ้าไปจากต้าเว่ย เจ้าไม่ต้องสนใจกับอะไรที่เกิดขึ้นทีหลัง”

พูดจบ องค์ชายห้าก็จะลากองค์หญิงต้าถงออกไปข้างนอกแล้ว

ในทางตรงกันข้าม องค์ชายสามยังคงนิ่งเฉย สีหน้าบึ้งตึง กำลังครุ่นคิดลึกซึ้งเกี่ยวกับปัญหาอะไรสักอย่าง

“เสด็จพี่ ปล่อยข้า” องค์หญิงต้าถงถูกลากตัวไป แต่เธอไม่กล้าที่จะร้องเสียงดัง เธอได้แต่ดิ้นรนอย่างสุดแรง

"ตระกูลเซียวก็ไม่ใช่ครอบครัวที่ร่ำรวยสูงศักดิ์อะไร" คำพูดขององค์ชายห้าเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลนเซียวเฉวียน "เขาไม่คู่ควรกับเจ้า! ไปกันเถอะ!"

“เสด็จพี่สาม!” องค์หญิงต้าถงส่ายหัวแล้วหันไปหาองค์ชายสามแล้วร้องหา “ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย!”

มือใหญ่ข้างหนึ่งยื่นมาดึงองค์ชายห้าไว้แน่น

”พี่สาม!” องค์ชายห้ามองเขาด้วยความประหลาดใจ “เจ้าเชื่อเรื่องไร้สาระของน้องเล็กคนนี้ด้วยเหรอ? วันนี้เราต้องพาเธอไปให้ได้!”

“น้องห้า!”

องค์ชายสามคว้าตัวน้องชายไว้ เขาคิดเปลี่ยนใจแล้ว