ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 560

เซียวเฉวียนและฉินซูโหรวเป็นคู่แต่งงานแรกของกันและกัน ดังนั้นจึงผูกพันธะโลหิต

นับตั้งแต่เซียวเฉวียนรู้ว่ากวีสมุทรคุนหลุนยังคงอยู่ เขาก็พยายามครุ่นคิดวิธีตัดพันธะโลหิตบ้านี่ที่มีกับฉินซูโหรว

มิเช่นนั้น สักวันหนึ่งในภายภาคหน้า ฉินซูโหรวจะเป็นระเบิดเวลาของเซียวเฉวียน

กวีสมุทรคุนหลุนที่ถูกทำลายกลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมในอนาคต หากผู้ใดควบคุมฉินซูโหรวได้ ก็เท่ากับควบคุมเซียวเฉวียนได้เช่นกัน

เซียวเฉวียนเป็นผู้คิดทำการใหญ่ จะให้ผู้อื่นมาควบคุมเพราะคนอย่างฉินซูโหรวได้อย่างไร?

แต่อย่างไรเสียเขาก็ไม่อาจฆ่าฉินซูโหรวได้ หากฆ่านาง เขาก็พิการไปด้วย เช่นนั้นจะไม่ถือว่าความพยายามสูญเปล่างั้นหรือ?

ดังนั้นจึงต้องตัดขาดพันธะโลหิต

และต้องตัดให้ขาดในตอนนี้

เนื่องจากเซียวเฉวียนได้เข้าราชสำนักอย่างเป็นทางการแล้ว เขาไม่ต้องการให้ตัวเองมีจุดอ่อน

พันธะโลหิต เป็นความสัมพันธ์เดียวที่ฉินซูโหรวและเซียวเฉวียนคงเหลือต่อกัน

และการตัดพันธะโลหิต จะต้องทำลายจุดตันเถียน ในระหว่างที่สามีภรรยาคนใดคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส

จุดตันเถียนเป็นจุดที่เลือดควบแน่นและรวบรวมพลังงานมาโดยตลอด ซึ่งมีอยู่ในตัวของทุกคนและมีตั้งแต่กำเกิด

ไม่เพียงแค่ผู้ที่ฝึกวิชาวิทยายุทธ์เท่านั้น แม้แต่จุดตันเถียนของคนธรรมดาก็ไม่อาจทำลายได้ เพราะเป็นรากฐานของพละกำลังและเส้นเลือดในร่างกาย มันจึงมีความแข็งแกร่งแต่กำเนิด

หากมีผู้หนึ่งที่เจ็บป่วยสาหัส จึงจะมีความหวังว่าจุดตันเถียนจะถูกทำลายได้

ทันทีที่จุดตันเถียนแตกสลาย กำลังภายในจะหมดไปและพลังในเลือดก็จะกระจายหายไป เดิมทีพันธะโลหิตก่อตัวขึ้นจากแก่นแท้ที่ควบแน่นและเลือดของคนสองคน เมื่อแก่นแท้และเลือดกระจัดกระจายออกจากกัน พันธะโลหิตก็จะหายไปตามธรรมชาติ

ทว่าเมื่อจุดตันเถียนถูกทำลาย ร่างกายของฉินซูโหรวก็จะแย่ลงมาก แน่นอนว่านางจะอ่อนเพลียอย่างที่สุด และท้ายที่สุดหากไม่สามารถรวบรวมพลังงานได้ แม้แต่การหายใจก็จะลำบาก

เช่นนั้นชีวิตนี้ของฉินซูโหรว ทำได้เพียงประคองชีวิตให้รอดไปวัน ๆ

“ความคิดที่ร้ายกาจเช่นนี้... เซียวเฉวียนคือผู้เสนอออกมาใช่หรือไม่?”

ฉินซูโหรวมองเซียวจิงอย่างยากที่จะเชื่อได้ “เขากล้าจะทำลายจุดตันเถียนของข้างั้นหรือ?”

เซียวจิงไม่ตอบคำถาม ฉินซูโหรวที่คิดไปเองถึงกับส่ายหัว “เป็นสามีภรรยากันเพียงวันเดียวแต่บุญคุณจะอยู่ไปนานเท่านาน ข้าคอยเก็บความลับที่เขาสัมผัสกวีสมุทรคุนหลุนมาโดยตลอด ไม่เคยพูดกับคนนอกเลยแม้เพียงเสี้ยวเดียว แต่เขากลับกล้าทำลายจุดตันเถียนของข้างั้นหรือ?”

“เขา… จิตใจโหดเหี้ยมเสียจริง...”

สีหน้าของฉินซูโหรวยากที่จะเชื่อได้ ผู้ที่ไม่รู้คงคิดว่า เมื่อก่อนนางและเซียวเฉวียนรักกันปานจะกลืนกิน

จุดตันเถียนแข็งแกร่งอย่างมาก เทียบได้กับรากจิตอักษร ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานที่ได้รับจากเทพเจ้า

รากจิตอักษร คือการแสดงความสามารถด้านบทกวี

แต่จุดตันเถียน มันเทียบเท่ากับระบบภูมิคุ้มกันของคนผู้หนึ่ง

หากทำลายจุดตันเถียน ไม่เพียงแต่บุคคลผู้นั้นจะต้องอ่อนแออย่างยิ่ง และยังต้องเต็มใจด้วย หากถูกบังคับ ต่อให้มีไป๋ฉี่สักสิบคนก็ไม่อาจทำลายได้

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากในการทำลายจุดตันเถียนของคนผู้หนึ่ง ซึ่งมากกว่าการฆ่าคนเป็นร้อยเท่า ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ใดจะยอมสูญเสียจุดตันเถียนของตัวเองไป เพื่อกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ และใช้ชีวิตที่น่าสังเวชเช่นนี้?

อย่างน้อยฉินซูโหรวก็ไม่มีทางยอม

พันธะโลหิตนี้เป็นความสัมพันธ์เพียงอย่างเดียวของนางและเซียวเฉวียน แม้ว่าความสัมพันธ์นี้จะอ่อนแอลงโดยไร้สาเหตุ แต่อย่างน้อยก็ยังคงมีอยู่

นี่เป็นเพียงความสัมพันธ์เดียวของนางและเซียวเฉวียน นางไม่ยอมตัดมันโดยเด็ดขาด

ตอนนี้ไม่สนว่าฉินซูโหรวจะยอมหรือไม่ แต่เป็นเพราะเซียวเฉวียนไม่ยินยอมอย่างมาก

ตอนนี้นางเป็นเหมือนตัวตลกที่น่าขันสิ้นดี อยากครอบครองในสิ่งที่ไม่ใช่ของนางไว้แน่น

“หากเจ้ายินยอม ท่านพี่ของข้าบอกว่าจะล้างมลทินให้ท่านปู่ของเจ้า”

การปฏิเสธของฉินซูโหรว อยู่ในการคาดเดาของตระกูลเซียวตั้งแต่แรก ดังนั้นเซียวจิงจึงยื่นข้อเสนอที่เซียวเฉวียนบอกไว้

เว่ยเชียนชิวคือฆาตกรตัวจริงที่ฆ่าฉินปาฟาง และในวันนี้ยังคงลอยนวลอยู่เหนือกฎหมาย

ผู้คนต่างเดาได้ว่า ฆาตกรตัวจริงไม่ได้มีเพียงซ่งจือและฉินฮุ่ย แต่ซ่งจือมีเว่ยเชียนชิวชักใยอยู่เบื้องหลัง

ทว่าเป็นเช่นนั้นแล้วอย่างไรเล่า?

คนตระกูลฉินไร้ความสามารถ ไร้หนทางจับจุดอ่อนของเว่ยเชียนชิวได้

“ท่านปู่...”

ฉินซูโหรวนึกถึงการตายที่น่าเวทนาของท่านปู่ก็ร้องไห้ออกมา

นางเกลียดเว่ยเชียนชิวโดยแท้จริง

แต่ว่า...

ไม่

นางไม่ยอมตัดความสัมพันธ์จากเซียวเฉวียนด้วยวิธีนี้อย่างแน่นอน