ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 611

เจ็บ!

เจ็บปวดมาก!

จ้าวอีโต้วเป็นเพียงคนที่เก่งในการพูด จะทนต่อการถูกรุมทำร้ายโดยคนที่โกรธแค้นเช่นนี้ได้อย่างไร

ทีแรกเขายังฝากความหวังไว้กับองค์จักรพรรดิ หวังว่าทหารองครักษ์หน้าตำหนักจะสามารถดึงคนกลุ่มนี้ออกไปได้ โดยเฉพาะกวนเหลียงผู้บ้าคลั่งคนนี้

แต่ทหารองครักษ์หน้าตำหนักยิ่งห้ามเขาก็ยิ่งถูกทุบตีหนักยิ่งขึ้น

จ้าวอีโต้วเข้าใจแล้ว เขาได้กลายเป็นศัตรูของปวงชนไปแล้ว

มันเป็นไปไม่ได้ที่องค์จักรพรรดิจะช่วยเขาแม้แต่นิดเดียว

จ้าวอีโต้วก็รู้เหตุผลอยู่แล้วว่า ในเมื่อในรายชื่อนั้นยังมีน้องสาวของราชินีอยู่

และแล้ว องค์จักรพรรดิจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?

เขาถูกทอดทิ้ง ถูกองค์จักรพรรดิจะทอดทิ้งนั้นแหงอยู่แล้ว แต่พวกข้าราชฯ ฝ่ายเว่ยเชียนชิวก็ทิ้งเขาด้วยเช่นกัน!

คนพวกนี้ไม่มีหลักเกณฑ์จริงๆ!

เขาไม่ได้ฆ่าคนในครอบครัวพวกเขา ที่เขาทำสิ่งนี้ไปก็เพื่ออำนวยความสะดวกให้เว่ยเจียนกั๋ว คนพวกนี้ไร้วิสัยทัศน์ ทำไมพวกเขาไม่คิดเผื่อเว่ยเจียนกั๋วบ้างล่ะ?

จ้าวอีโต้วยังคิดที่จะรอให้เว่ยเจียนกั๋วมาช่วยชีวิตเขา

แต่เว่ยเจียนกั๋วไม่ได้มา

จ้าวอีโต้วคิดว่าบางทีเจียนกั๋วอาจไม่รู้หรืองานยุ่งเกินไปกระมัง

เว่ยเจียนกั๋วไม่มา แต่จ้าวอีโต้วมีกิเลน นั่นเป็นรางวัลที่เว่ยเจียนกั๋วให้มา ถ้ามีกิเลนอยู่ มันก็มีค่าเท่ากัน

ได้ยินชื่อกิเลน ทำให้ใจของเซียวเฉวียนสะดุ้ง ไม่น่ามั่ง มีเซี่ยวเฟิงก็ยุ่งยากพอแล้ว ยังมีกิเลนอะไรนี่อีกหรือ?

กิเลนเป็นสัตว์มงคลตามประเพณีในตำนานโบราณ คนโบราณเชื่อกันว่ากิเลนปรากฏตัวที่ไหนก็ต้องมีเรื่องมงคลปรากฏที่นั่น

บางครั้ง กิเลนใช้เพื่ออุปมาอุปไมยบุคคลที่มีความสามารถโดดเด่นทั้งความสามารถและคุณธรรม

บทที่ 9 หลี่อวี้นในคัมภีร์หลี่จี้ (คัมภีร์จารีต) ของประเทศจีนเขียนไว้ว่า "กิเลน นกหงส์ เต่า และมังกร เรียกว่าสี่สัตว์เทพ" เห็นได้ว่าสถานะของกิเลนอย่างน้อยมีสถานะเท่ากับของมังกร ไม่ต่ำกว่ามังกร

กิเลนเป็นรุ่นหลานของยิ่งหลง บทตี้สิงซวิ่น (ฝึกภูมิศาสตร์) ในหนังสือไหวหนานจื่อของจีนมีบันทึกว่า “เหมาตู๋ ให้กำเนิดยิ่งหลง ยิ่งหลงให้กำเนิดเจี้ยนหม่า เจี้ยนหม่าให้กำเนิดกิเลน กิเลนให้กำเนิดซู่โซ่ว สัตว์มีขนนั้นเกิดมาจากซู่โซ่ว”

ที่เรียกว่า เหมาตู๋ ยิ่งหลง เจี้ยนหม่า กิเลน ซู่โซ่ว ล้วนเป็นสัตว์ประหลาดในตำนานโบราณ

สัตว์เทพเหมาตู๋ เกิดจากการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างมังกรแท้กับหงส์ฟ้า เหมาตู๋สืบทอดสายเลือดของมังกรแท้กับหงส์ฟ้า มีหัวมังกรร่างหงส์ ปีกหงส์ฟ้าสองข้างอยู่บนหลัง ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยขนสีดำคล้ายดาบ

มันลอยขึ้นเหมือนมังกรเหิน เรียกลมเรียกฝนได้ ผ่อนลมหายใจเหมือนฟ้าร้อง หมอบลงเสมือนหงส์ฟ้า ทะยานขึ้นสู่สวรรค์ชั้นเก้าควบคุมเปลวเพลิงได้

ลูกชายของเหมาตู๋คือ ยิ่งหลง หรือที่รู้จักในชื่อ เฟยหลง ยิ่งหลงเป็นลูกผสมระหว่างเหมาตู๋กับมังกร ในตำนานโบราณ มีมังกรที่มีปีกชนิดหนึ่ง มีสองปีก ลำตัวเป็นเกล็ดและสันมีหนาม หัวใหญ่และยาว ปากแหลม จมูก ตา และหูเล็ก และเบ้าตาใหญ่ คิ้วสูง ฟันแหลมคม หน้าผากยื่นออกมา และปลายหางแหลมยาว

ยิ่งหลงเป็นสัตว์มงคลในตำนานโบราณ มันมักทำเรื่องกุศลอยู่เสมอ

ในตำนานจีนโบราณ ยิ่งหลงช่วยหวงตี้สังหารชือโหยว เทพเจ้าแห่งดวงดาวควาฟู่จะล้างแค้นให้ชือโหยว เขาไม่เจียมตัวและไล่ตามยิ่งหลง และถูกยิ่งหลงฆ่าตาย ยิ่งหลงหมดแรงหลังจากผ่านการต่อสู้มาสองครั้งและไม่สามารถบินกลับยังสวรรค์ได้จึงซ่อนตัวอยู่ในป่าเขา บังเอิญพบต้าอวี่เดินผ่านมาตอนที่เขาบำบัดภัยน้ำท่วม ยิ่งหลงก็ได้ช่วยต้าอวี่บำบัดน้ำท่วมและปราบปีศาจอู๋จือฉี จึงได้ทิ้งชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ไว้ชั่วนิรันดร์

ที่ว่ายิ่งหลงให้กำเนิดเจี้ยนหม่านั้น เจี้ยนหม่าเกิดจากยิ่งหลงและเทียนหม่า จึงเรียกได้อีกอย่างว่า หลงหม่า

หลงหม่าไม่ใช่ม้ามังกรสีขาวที่เดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกทางตะวันตก หลงหม่าตัวนี้มีลำตัวเป็นม้าและหางเป็นมังกร ทั้งตัวมีเกล็ดมังกรปกคลุม มีปีกอยู่บนหลัง ม้าตัวนี้บินได้เร็วมาก ว่ากันว่าเป็นพันลี้ในชั่วพริบตา หลงหม่านั้นหายากมากในโลกเทพนิยาย ในเทียนหม่าหนึ่งหมื่นตัวอาจมีหลงหม่าสักหนึ่งตัว ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นหนึ่งในหมื่น

กิเลนเป็นบุตรชายของหลงหม่า หลานชายของยิ่งหลง และเป็นเหลนของเหมาตู๋

ในฐานะที่เป็นสัตว์ในตำนานของจีน กิเลนยังเป็นสัญลักษณ์ประจำชนชาติจีนอีกด้วย ลวดลายของกิเลนมักปรากฏบนภาพวาดและเครื่องใช้ต่างๆ

กิเลนมีหัวมังกร เขากวาง ตาสิงโต หลังเสือ เอวหมี เกล็ดงู กีบม้า และหางวัว

เซียวเฉวียนคำราม ในเมื่อมันเป็นสัตว์ประหลาด ก็ต้องให้สัตว์ประหลาดมาจัดการกับมัน!

เมื่อบรรดาข้าราชบริพารได้ยินว่าเซี่ยวเฟิงจะมา พวกเขาก็รู้สึกโล่งใจทันที สัตว์สงครามต้าเว่ยผู้ยิ่งใหญ่อยู่ที่นี่แล้ว! ทำไมต้องกลัวกิเลนด้วย!

"โฮ่ง!"

สุนัขตัวน้อยๆ เห่าเสียงใสๆ

เซี่ยวเฟิงเข้าประจำที่

บรรดาข้าราชสำนักทั้งหลายตกตะลึง และทุกคนก็ก้มหน้าลงพร้อมกัน มองดูก้อนสุนัขตัวเล็กๆ บนพื้น โอ้ ไม่นะ ก้อนเล็กๆ ของเซี่ยวเฟิง ซีด....... นี่คือ... นี่คือเซี่ยวเฟิงอะเหรอ?

เซียวเฉวียนหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง แม่...... เซียวเฉวียนลืมไปแล้วว่า เซี่ยวเฟิงถูกชิงหลงย่อร่างลงเท่าลูกสุนัขไปแล้ว!

ชิงหลง ไอ้เวรนั่น จู่ๆ ก็หายตัวไปไหนโดยไม่บอกกล่าว ไม่บอกเซียวเฉวียนว่าจะเปลี่ยนเซี่ยวเฟิงให้กลับสภาพเดิมยังไงด้วย

เท้าของเซียวเฉวียนเริ่มสั่นเล็กน้อย ถึงเขาจะแข็งแกร่งขึ้นมากหลังจากหายจากอาการป่วย แต่กิเลนนี้ลมหายใจออกมายังเป็นไฟ เลือดเนื้อของเขาจะเอาไปฝืนสู้ไม่ได้อย่างแน่แท้

แต่ตอนนี้ทุกคนถอยกลับไปแล้ว ยกเว้นเซียวเฉวียวนและจ้าวอีโต้วที่อยู่กลางห้องของตำหนัก

เซียวเฉวียนจะขี้ขลาดไม่ได้ในเวลานี้!

เขาเหลือบมองเซี่ยวเฟิงที่เป็นเหมือนลูกหมาอย่างช่วยไม่ได้ "เจ้าไหวไหม?"

"โฮ่ง!"

อุ้งเท้าเล็กๆ ทั้งสี่ของเซี่ยวเฟิงกระโจมอย่างตื่นเต้น เล็กแล้วเป็นไร ! ถึงจะเล็กแค่ไหนก็ยังเป็นเซี่ยวเฟิง! โฮ่ง!

เมื่อเห็นว่าเซี่ยวเฟิงมีความมั่นใจขนาดนี้ เซียวเฉวียนก่ายหน้าผาก "ไปเถอะ อย่าแพ้จนน่าเกลียดเกินไปก็แล้วกัน รักษาหน้าเจ้านายไว้บ้าง"