ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 619

“ฉวี่ฝาน เจ้าตายไปอย่างน่าอนาถมาก”

เซียวเฉวียนพูดพึมพำ จ้าวอีโต้วเปลี่ยนจากพฤติกรรมที่ไร้ยางอายเมื่อครู่นี้ สั่นไปทั้งตัว

ฮ่องเต้ตกตะลึง

ฉวี่ฝาน？

ฉวี่ฝานตายไปหลายปีแล้ว ตอนนั้นฮ่องเต้ยังทรงพระเยาว์ ได้ยินว่าต้าเหวินฮั่นคนนี้ป่วยตาย

ในประวัติศาสตร์ของต้าเว่ยนางเป็นหนึ่งในบรรดาปัญญาชนมากมาย ที่เป็นผู้หญิงเหวินฮั่นเพียงคนเดียวที่มีในรายชื่อ

นางเก่งชำนาญในด้านบทกวี นิสัยกล้าหาญ เป็นคนสวยและซื่อตรง เป็นคนเปิดเผยมีน้ำใจ

ฉวี่ฝานกับเซียวเฉวียนเหมือนกัน เกิดในครอบครัวยากจน แต่ว่าชีวิตของเธอดีกว่าเซียวเฉวียนเล็กน้อย

ฉวี่ฝานเกินในครอบครัวยากจน พ่อแม่ตายทั้งคู่ และนางเป็นผู้หญิง ไม่สามารถเข้าร่วมการสอบขุนนางระดับเคอจี่ได้ แต่นางมีลุงซึ่งพอมีเงินอยู่บ้าง ยอมช่วยส่งให้นางได้เรียนหนังสือ ฉวี่ฝานเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและมีพรสวรรค์ที่หาได้ยากในบรรดากลุ่มผู้หญิง บทกวีของนางมีความโดดเด่น แม้แต่เหวินฮั่นที่อยู่ในระดับคณบดี ยังชื่นชมในตัวนางมาก

โชคชะตากลั่นแกล้ง ฉวี่ฝานอายุเพียงแค่สิบเจ็ดปีก็ป่วยตายแล้ว

นับดูแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นปีเดียวกับที่กองทัพตระกูลเซียวตายอย่างน่าอนาถ หญิงสาวคนนี้ที่เก่งฉลาดและสวยงามก็ได้เสียชีวิตลง

เนื่องจากตอนนั้นกองทัพทั้งหมดถูกกวาดล้าง คนทั้งประเทศร่วมไว้อาลัย การตายของฉวี่ฝานผู้หญิงคนหนึ่งจึงเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ไม่มีใครสนใจนาง ไม่มีใครร้องไห้เพื่อนาง

แต่จ้าวอีโต้วจำนางได้อย่างแม่นย้ำ เพราะว่าฉวี่ฝานตายด้วยน้ำมือของเขา

ฉวี่ฝานผู้หญิงคนนี้มีความสามารถโดดเด่น นิสัยซื่อตรงใจกว้าง ในตอนนั้นระหว่างปัญญาชนด้วยกันก็จะมีการพบปะร่วมตัวกันบ่อยครั้ง พูดคุยเกี่ยวกับบทกวี ฉวี่ฝานก็เป็นหนึ่งคนในหมู่คนเหล่านั้น

นางแต่งตัวเป็นชาย ปรากฏตัวที่งานพบปะพูดคุยบ่อยครั้ง พูดโต้ตอบกับปัญญาชนคนอื่น มีภาพลักษณะที่ดี

นางไม่ได้ตายเพราะป่วย แต่ตายเพราะเกิดการขัดแย้งทะเลาะวิวาทกันขึ้น

ปีนั้น จ้าวอีโต้วอายุเพียงแค่สิบกว่าขวบ

ในงานการพบปะพูดคุยโต้ตอบกัน มีปัญญาชนมากมายเป็นคนของแคว้นเว่ยกั๋ว กองทัพเซียวทั้งหมดถูกกวาดล้าง ปัญญาชนเหล่านี้เยาะเย้ยเซียวเทียนและกองทัพของตระกูลเซียวว่าไร้ประโยชน์

ฉวี่ฝานโกรธมาก เข้าไปพูดโต้แย้งกับพวกเขา

ปัญญาชนเหล่านั้นก็เคยโดนฉวี่ฝานทำตัวเก่งข้ามหน้าข้ามตา ตอนนี้นางผู้หญิงตัวคนเดียว มีความกล้าไม่ยอมใครทั้งนั้น ตั้งข้อสงสัยและตำหนิพวกเขาต่อหน้าทุกคน ในตอนนั้นพวกเขารู้สึกอับอายขายหน้าอย่างมาก

ด้วยชื่อเสียงของฉวี่ฝาน พวกเขาไม่กล้าที่จะทำอะไร แต่ก็มีความคิดไม่ดี ฝังอยู่ในใจของพวกเขาแล้ว

ในวันนั้นเมื่อการพบปะร่วมตัวกันโต้ตอบจบลง ฉวี่ฝานก็ทำตัวปกติเหมือนเดิมปกติ กลับบ้านไปพร้อมกับหญิงรับใช้ตัวเล็กคนหนึ่งของครอบครัวนาง

สุดท้าย นางและหญิงรับใช้ก็โดนปัญญาชนกลุ่มหนึ่งลากตัวเข้าไปในตรอกเล็กๆตรอกหนึ่ง

ปัญญาชนกลุ่มนั้น เป็นคุณชายน้อยที่เกิดในตระกูลที่มีอำนาจ หนึ่งในนั้นก็มีจ้าวอีโต้วอยู่ด้วย เขาเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาคนกลุ่มนั้น

มีทั้งหมดประมาณเจ็ดแปดคน ผลัดกันย่ำยีข่มขืนฉวี่ฝาน

ที่จริงฉวี่ฝานมีโอกาสหนีได้ แต่เมื่อได้ยินหญิงรับใช้ร้องอย่างทรมาน นางก็ย้อนกลับไป

ครั้งนี้ นางไม่สามารถหนีไปได้อีกแล้ว

สุดท้าย ฉวี่ฝานและหญิงรับใช้ก็ตายอยู่ในตรอกแคบๆตรงนั้น ในตอนนั้นเป็นฤดูหนาว หนาวเย็นมาก

ตอนที่ลุงของฉวี่ฝานพบนาง ร่างกายของเธอแข็งไปหมดแล้ว

ฉวี่ฝานเป็นผู้หญิงเหวินฮั่นที่มีชื่อเสียงมาก ตอนที่ตายนางยังไม่ได้แต่งงาน ลุงของนางเสียใจอย่างมาก เพื่อรักษาชื่อเสียงที่ดีของหลานสาวที่น่าสงสารไว้ เขาโกหกต่อทุกคนว่าฉวี่ฝานป่วยตาย และหญิงรับใช้ที่ตาย ก็ทำเพื่อความจงรักภักดีต่อเจ้านายจึงตายตาม

เรื่องนี้จึงถูกปกปิดไว้ได้ ในปีนั้นกองทัพตระกูลเซียวพ่ายแพ้ ผู้คนทั้งหมดของต้าเว่ยยังคงอยู่ในอาการเศร้าเสียใจ การตายของผู้หญิงคนหนึ่ง จึงไม่มีใครคิดสืบหาข้อเท็จจริง

จ้าวอีโต้วจำนางได้

ในทุกคืน เขาคิดถึงนาง

ในตอนนั้นฉวี่ฝาน เป็นคนที่สวยงาม ละยังฉลาดมีความสามารถ ราวกับพระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้า

ถึงแม้ว่าฉวี่ฝานจะเกิดในครอบครัวยากจน แต่จ้าวอีโต้วกลับรู้สึกว่าตัวเองเทียบเธอไม่ได้ ครอบครัวก็เป็นเหมือนครอบครัวทั่วไป ความสามารถก็ธรรมดา ห่างไกลจากฉวี่ฝานมาก

ฉวี่ฝานผู้หญิงคนนี้สำหรับเขาแล้ว เหมือนอยู่ใกล้ แต่ที่จริงแล้วอยู่ห่างไกลมาก

เนื่องจากจ้าวอีโต้วและฉวี่ฝานเกิดในครอบครัวยากจน ตอนที่จ้าวอีโต้วเผชิญหน้ากับฉวี่ฝานรู้สึกอาย นางเคยสั่งสอนคำกวีให้เขา แนะนำให้เขาอ่านบทกวีของนักกวีเจียงหนาน

นางยังเคยให้บทกวีต่างๆที่นางรวบรวมเขียนเองให้กับจ้าวอีโต้ว ตัวอักษรลายมือของนาง สวยงามมาก

ตอนนี้ ถูกเก็บไว้อยู่ในห้องลับของจ้าวอีโต้ว