ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 643

ไม่มีใครมีเวลามาสนใจเรื่องเงินส่วนตัวของเซี่ยวเฟิง ทุกคนมองที่เซียวเฉวียนด้วยความตกใจ และหลี่มู่ถึงกับตัวสั่นเล็กน้อย

ตายแล้ว ต่อจากนี้ไปคิดอะไรไอ้เด็กนี้มันรู้หมด

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะประหลาดใจกับสิ่งนี้ แต่เขาก็ไม่ได้แปลกใจขนาดนั้น

เพราะตอนที่เรียนรู้ปีศาจกวีครั้งแรก อาจารย์ก็ได้แสดงความสามารถในการอ่านใจของเขาออกมา

แต่เซียวเฉวียนคาดไม่ถึงว่านี่เป็นความสามารถรองที่เกิดจากพลังแห่งถ้อยคำ เขาคิดว่าเขาต้องเรียนรู้มันเพิ่มต่างหาก

ไม่น่าแปลกใจที่เขามักจะได้ยินคนพูดกับเขาอยู่เสมอ วันนี้เขายังคงสงสัยว่าทำไมทุกคนถึงพูดมากแต่กลับกลายเป็นว่าเขาได้ยินเสียงในใจที่ไม่ได้พูดออกมา

อี้กุยเป็นเด็กฉลาด เมื่อเห็นว่าเซียวเฉวียนมีความสามารถดังกล่าว เขาจึงบอกเซียวเฉวียนในใจเกี่ยวกับเรื่องฉินซูโหรวและกระบี่ชีวัน

“ท่านปู่น้อย ข้าอย่าทำลายกระบี่ชีวัน แต่ข้าล้มเหลว มันเร็วกว่าที่ข้าคิดไว้เยอะมาก”

“ข้ารู้ล่ะ” หลังจากได้ยินเสียงหัวใจของอี้กุย เซียวเฉวียนพยักหน้าและตอบอี้กุย : “อย่ากังวล”

ความสามารถนี้มีประโยชน์เพื่อการนี้เท่านั้น เพราะเซียวเฉวียนสามารถได้ยินสิ่งที่คนอื่นคิด แต่คนอื่นไม่สามารถได้ยินสิ่งที่เขาคิด ซึ่งเทียบเท่ากับโทรศัพท์มือถือที่พัง ทำได้เพียงค้นหาและอ่านข้อมูล แต่ไม่สามารถสื่อสารได้ . .

เซียวเฉวียนเงยหน้าขึ้น ไม่น่าแปลกใจที่เขารู้สึกว่าขนลุกเมื่อฉินซูโหรวมา ดูเหมือนว่ากระบี่ชีวันเล่มนี้ไม่พอใจเขามากและมาหาเขา

เมื่อเห็นเขาจ้องมองเธอแบบนี้ คิ้วของฉินซูโหรวก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา: "เซียวเฉวียน เจ้าจะสู้กับข้าไง?"

โย่โฮ ฉินซูโหรวหยิ่งมากตอนนี้ สู้ไหม?

พูดตามตรง อี้กุยรู้สึกกังวลเกี่ยวกับกระบี่ชีวันมากๆ แต่เซียวเฉวียนไม่ได้เอามาใส่ใจเลย

เซียวเฉวียนเชื่อว่า ไม่มีความแตกต่างระหว่างอาวุธที่ดีและไม่ดีในโลกนี้ อาวุธที่ไม่ดีคือคนที่ใช้มัน เนื่องจากกระบี่ชีวันมีพลังมาก ทำไมจึงต้องถูกทำลาย?

เนื่องจากกระบี่ชีวันนี้สร้างโดยไทเฮา เซียวเฉวียนและคนอื่นๆจึงไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งโดยธรรมชาติ

ถ้าฉินซูโหรวต้องการใช้มัน ก็ให้เธอใช้เลย

อย่างไรก็ตาม...

อย่างไรก็ตามฉินซูโหรวไม่ใช่คนเดียวที่มีกระบี่ชีวัน พู่กันจินหลุนเฉียนคุนก็ใช้ได้?

เขาจะไม่เชื่อว่ากระบี่ชีวันของฉินซูโหรว สามารถเอาชนะพู่กันจินหลุนเฉียนคุนได้

ฉินซูโหรวเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เธอพยายามเรียกร้องความสนใจจากเซียวเฉวียน แต่เซียวเฉวียนกลับปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นขี้นินทาและไม่สนใจฉินซูโหรว

นี่เป็นเรื่องใหญ่ในใจของอี้กุย ซึ่งเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่พอที่จะเชิญเจี้ยนเหล่าได้ แต่เซียวเฉวียนไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย อี้กุยต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาปิดปากไว้ เพราะมันไม่ง่ายเลยที่จะทำลายกระบี่ชีวัน แม้แต่อี้กุยซึ่งเป็นทายาทของศาลาคุนหวู่ก็ไม่สามารถทำลายมันได้ ท่านปู่น้อยของเขาก็ทำอะไรไม่ได้ เรื่องนี้ต้องเป็นเจี้ยนเหล่า

"คืนนี้ไม่มีที่ให้นอน"

เซียวเฉวียนเศร้าโศกมาก นี่เป็นเหตุการณ์สำคัญในชีวิต

ต่อจากนี้จะอยู่ที่ไหน?

จวนเซียวถูกเผาจนอยู่ในสภาพที่อาจต้องสร้างใหม่ ด้วยประสิทธิภาพในสมัยโบราณ ต้องใช้เวลาเกือบสิบปีถึงสร้างเสร็จ?

พระราชวังเออฝางกงแห่งจิ๋นซีฮ่องเต้ ใช้กำลังคนเจ็ดแสนคนเป็นเวลาสี่ปีเต็ม มีเพียงแกะดินที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่ถูกสร้างขึ้น แม้หลังจากจิ๋นซีฮ่องเต้สิ้นพระชนม์พระราชวังเออฝางกงก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์

แม้ว่าจวนเซียวจะมีขนาดเล็กกว่าพระราชวังเออฝางกง แต่ก็ต้องใช้กำลังคนและทรัพยากรวัสดุจำนวนมากในการสร้างใหม่

เซียวเฉวียนไม่ยอมใช้เงินเพื่อสร้างมันขึ้นมาใหม่ หากซื้อใหม่มันคุ้มค่ากว่าที่จะสร้างมันขึ้นมาใหม่vud

ด้วยวิธีนี้ คนกลุ่มหนึ่งมองดูไฟคำรามอันเศร้าโศกที่วนเวียนอยู่ในจวนเซียว

เมื่อมันเผาจวนเซียวจนไม่มีอะไรเหลือให้เผา ไฟถึงจะหยุดลงเอง

“กิเลนอยู่ไหน?”

เซียวเฉวียนถาม

ไป๋ฉี่ตกตะลึง เมื่อกี้เขาเดินออกไปเร็วเกินไป เขาแค่อุ้มหลี่มู่ออกจากเตียงเท่านั้น กิเลนยังอยู่ในกรง!

จวนเซียว ลานบ้านของไป๋ฉี

ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนกั้นตรงหน้ากิเลน ค่อยๆเปิดหนังสือออก และดูดไฟอันดุเดือดเข้าไปในภาพ!

แต่ไฟนั้นแรงเกินไป ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนที่ดูดไฟเข้าไป ไฟก็รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

จวนเซียวทั้งหมดถูกไฟไหม้ และแม้ว่าภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนจะดูดซับไฟ แต่เขาก็สามารถต้านทานมันได้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น!

ความร้อนที่เผาไหม้ ทำให้กิเลนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสวิตกกังวลมาก ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิจดจ่ออยู่กับการดูดไฟ แต่ไม่ได้ปราบปรามกิเลนไว้ กิเลนกระโดดขึ้นและลงในกรงเพราะความร้อนและกังวลมาก!