ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 661

ฮ่า?

เสียสละเนื้อตัว?

ฉินหนานและฉินเป่ยมองหน้ากันและรีบตามขึ้นไป "รอข้าด้วย! รอด้วย!"

ที่จวนฉิน

ฉินซูโหรวตัวปลอมแต่งหน้าแต่งตัวเรียบร้อยและรอให้เซียวเฉวียนมา เธอมองดูในกระจกซ้ำแล้วซ้ำอีก อาเซียง ยิ้มอย่างหมดอารมณ์ "เจ้าหญิงสวยมากแล้ว แป้งสีแดงนี้เข้ากับท่านเป็นอย่างดี"

”อื่ม ข้าก็คิดว่ามันดูดีเหมือนกัน”

ฉินซูโหรวในกระจกยิ้มอย่างสดใส หากตันเถียนของเธอไม่ถูกทำลาย สีหน้าของเธอจะยิ่งแดงเปล่งปลั่งมากขึ้น เสียดายที่......

เธอสัมผัสใบหน้าที่สูญเสียความแวววาวไปบ้าง "ข้ากับเซียวเฉวียนได้ปลดพันธะโลหิตแล้ว เขาคงจะรู้สึกขอบคุณเรามาก ตอนนี้ เขาไม่มีจุดอ่อนอีกต่อไปแล้ว"

”ใช่ค่ะ ท่านเซียวจะต้องซาบซึ้งใจอย่างยิ่งกับความตั้งใจและความร่วมมืออันดีของเจ้าหญิงอย่างแน่นอน” อาเซียงถอนหายใจเบา ๆ และพยักหน้า

“ขอให้เขาปฏิบัติตามข้อตกลงและปกป้องจวนฉินต่อจากนี้ไป เรากับเขาจะมีโอกาสติดต่อกันมากขึ้น” ฉินซูโหรวดีดลูกคิดวางแผนการเข้าข้างความปรารถนาของตัวเอง

อาเซียงก็ไม่อาจจะพูดอะไร ในเมื่อเจ้าหญิงมีนิสัยเอาแต่ใจไม่ใช่เพิ่งจะเป็นวันสองวัน เธอชอบเซียวเฉวียน จึงได้แต่ปล่อยให้เธอทำตามสบาย

ตอนนี้เจ้าหญิงมีดาบชีวันด้วย ในใจเธอยิ่งดูถูกทุกคน และไม่มีใครห้ามเธอจากการทำอะไรได้

“เจ้าหญิง คุณชายทั้งสองกลับมาแล้ว!” เวลานี้ สาวใช้คนหนึ่งมารายงาน ฉินซูโหรวลุกขึ้นยืนทันที “เซียวเฉวียนอยู่ที่ไหน เขามาด้วยหรือเปล่า”

“มาด้วยค่ะ” สาวใช้คนนั้นหน้าแดงด้วยความดีใจ “ยังนำของขวัญมาให้เจ้าหญิงด้วย!”

ของขวัญ?

อาเซียงตกตะลึง ใต้เท้าเซียวเปลี่ยนนิสัยกะทันหันหรือ? หรือว่าเขากลัวดาบชีวันจริงๆ ?

"ฮึ ดี! ดี ๆ ๆ !" ฉินซูโหรวดีใจมาก "รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี เซียวเฉวียนคนนี้ไม่ทำให้เราผิดหวังจริงๆ! ไปกันเถอะ!"

ห้องโถงด้านข้าง

เซียวเฉวียนและพี่น้องสองคนกำลังนั่งดื่มชา อารมณ์ของทั้งสามคนถูกบังคับให้สงบลง แต่การแสดงออกของ ฉินหนานและฉินเป่ยยังดูไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่เล็กน้อย

แต่เซียวเฉวียนอารมณ์สบายๆ ความโกรธเมื่อกี้นั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย เขาจิบชาแล้วพูดว่า "ชาของจวนฉินนี้ดีจริงๆ ถึงเวลานำมาให้ข้าหน่อยสิ"

”ไม่มีปัญหา” ฉินหนานตอบอย่างหงุดหงิด พี่เขยยังมีอารมณ์ดื่มชา เขาหงุดหงิดเมื่อคิดถึงว่าเดี๋ยวจะได้เจอพี่สาวคนโตตัวปลอมในอีกไม่ช้า

มีเสียงจี้หยกดังขึ้น ฉินซูโหรวตัวปลอมมาแล้ว

นี่เป็นการพบกันอย่างเป็นทางการครั้งแรก

การพบกันครั้งแรกระหว่างเซียวเฉวียนและฉินซูโหรวตัวปลอม

เมื่อก่อน เธออาศัยสถานะของคุณหนูคนโตตระกูลฉิน แต่ตอนนี้ในสายตาของพวกเซียวเฉวียน เธอเป็นนักหลอกลวง เป็นคนมาหลอกผู้คนมากมายเล่น

ดวงตาของเซียวเฉวียนและพี่น้องฉินสองคนนั้นจมลึกมาก ลึกมาก

ลึกจนฉินซูโหรวรู้สึกใจเต้นผิดจังหวะ วันนี้ทำไมสามคนนี้ถึงทำท่าแปลกๆ?

พวกเขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ราวกับว่าพวกเขาจำเธอไม่ได้

“เจ้าเด็กสองคนนี้ กินเหล้ากินจนโง่ไปแล้วหรือไง?” ฉินซูโหรวพูดคำเดียว พี่น้องทั้งสองจึงกลับมามีสติและหัวเราะแห้งๆ "ไม่ ไม่ พี่สาวคิดมากไปเอง"

เซียวเฉวียนมองดูเธออย่างเงียบๆ นี่คืออดีตภรรยาของเขาหรือ?

ใช่ เธอนี่แหละ

ถึงเธอจะไม่ใช่ฉินซูโหรวตัวจริงๆ แต่เธอก็เคยเป็นภรรยาของเขา

เพียงแต่ว่า ภรรยาคนนี้ไม่สร้างความประทับอย่างยิ่ง

เมื่อเซียวเฉวียนคิดย้อนกลับไปถึงทุกสิ่งที่เขาอยู่กับเธอในปีที่ผ่านมา รู้สึกราวกับว่าอยู่กันคนละโลก

เธอสวมตัวตนและใบหน้าของฉินซูโหรว ตัวตนของเธอเป็นของปลอม ความโกรธ ความรัก และความห่วงใยของเธอที่มีต่อเขาและแม้แต่ความใกล้ชิดในขณะนี้ของเธอกับเขาก็ยังเป็นของปลอมหรือ?

เธอเป็นใคร?

ทำไมเธอถึงลำบากลำบนที่จะแต่งงานกับเขา?

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉินซูโหรวคงดูถูก แต่ตอนนี้เธอกลับดูสุขใจมาก ถึงแม้เธอจะตะลึงเมื่อเปิดกล่องผ้านั้น แต่สีหน้ายังคงแสดงความดีใจเล็กน้อย "เซียวเฉวียน วันนี้เจ้าเป็นอะไรไป?"

”ไม่เจอกันนาน คิดถึงเธอ อยากให้ของขวัญเธอ”

เซียวเฉวียนยิ้มอ่อนโยนอีกครั้ง ตอนนี้เขาร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่งขึ้น มีความรู้สึกชอบธรรมและแรงอาฆาต ฮอร์โมนเต็มเปี่ยม แม้แต่เม่ยซีซึ่งเป็นสาวงามที่ไม่มีใครเทียบได้ ก็ไม่อาจสู้ต่อความอ่อนโยนของชายหนุ่มที่แข็งแกร่งอย่างเซียวเฉวียน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฉินซูโหรว?

ยิ่งกว่านั้น ในสมัยโบราณการให้ถุงหอมเป็นอะไรที่ลึกซึ้งคลุมเครือมาก นั่นเป็นการมอบให้กันเพื่อแสดงความรักต่อกันระหว่างคู่รักเท่านั้น

ดวงตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยนดั่งสายน้ำของเซียวเฉวียนทำให้ฉินหนานและฉินเป่ยรู้สึกน่าสยดแสยง พี่เขยนี้แสดงเก่งมาก

อย่างไรก็ตามฉินซูโหรวซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็สนุกกับมันมาก ถุงที่ซื้อติดมือมานี้ทำให้ฉินซูโหรวซึ่งแต่เดิมต้องการเข้าใกล้เซียวเฉวียนจมอยู่ในปลัก ในที่สุดเซียวเฉวียนก็มามอบของขวัญให้เธอ

"อะแฮ่ม..." ฉินหนานเห็นสีหน้าเขินอายของเธอ ถึงได้เข้าใจว่าพี่เขยบอกเมื่อกี้ว่าเสียสละเนื้อตัวนั้นหมายถึงอะไร

เขาและฉินเป่ยมองหน้ากัน พวกเขาควรจะถอยออกไปเพื่อที่พี่เขยจะได้แสดงการเสียสละเนื้อตัวได้ดีขึ้นไหม?

พี่น้องทั้งสองยังไม่ทันพูดอะไร เซียวเฉวียนออกตัวเอ่ยขึ้นให้ว่า "คุณชามสาม เจ้าเพิ่งบอกว่ามีงานราชการต้องทำ เป็นเพื่อนดื่มชากับข้าไม่ได้ไม่ใช่หรือ?"

"โอ้ ใช่แล้ว" ฉินหนานหัวเราะอย่างเชื่องช้าเล็กน้อยและพยักหน้า "จู่ๆ ข้ามีงานยุ่งขึ้นมา ต้องขอตัวก่อน! ฉินเป่ย ไปกันเถอะ!"

พี่น้องทั้งสองขอตัวจากไปอย่างเร็ว สีหน้าของฉินซูโหรวยิ่งแดงขึ้นอีก เธอโบกมือขอให้อาเซียงและสาวใช้คนอื่นก็ถอยออกไปด้วย

ในห้องโถงด้านข้างก็เหลือเพียงชายโสดหญิงม่ายสองคน

เซียวเฉวียนพูดอย่างตรงประเด็นโดยไม่ปิดบัง "เธอนี่ดันทุรังจัง อุตส่าห์ไปคุกคามอี้กุย อยากเป็นเพื่อนกับอี้กุยเพื่อมาใกล้ชิดกับข้าด้วย"

เขากะพริบตา "เธอเงี่ยนในร่างกายของข้าเหรอ?"

"พรวด!" ฉินซูโหรวซึ่งแสร้งทำเป็นกุลสตรี พ่นน้ำชาออกมาอึกเดียว เธอมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกับฉินหนานไม่ผิดเพี้ยน

”งั้นวันนี้ ข้าจะสนองให้เธออย่างหนำใจ ดีไหม”

พูดจบ เซียวเฉวียนก็เตรียมจะปฏิบัติการอันร้อนระเบิดในห้องโถงด้านข้างนี้เลย