ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 676

“ขอรับ นี่คือสิ่งที่น่าแปลก” อี้กุยดวงตาแดงก่ำพลางก้มหน้าลง “อาจเป็นเพราะตอนที่สร้างกระบี่ชีวัน ไม่เพียงแต่ใช้เลือดของแม่ฉิน แต่ยังใช้เลือดของผู้แอบแฝงฉินซูโหรวด้วยขอรับ”

“ดังนั้นกระบี่ชีวันจึงยอมรับเพียงผู้แอบแฝง และแทบไม่รู้จักฉินซูโหรวตัวจริง”

ดูท่าทางกระบี่ชีวันจะโหดเหี้ยมอย่างไร้ที่ติจริง ๆ ยอมรับเพียงเจ้านายแค่คนเดียว เช่นนั้นหลังจากนี้หากเซียวเฉวียนไม่อยู่ พู่กันจินหลุนเฉียนคุนจะเป็นอย่างไรเล่า?

เซียวเฉวียนสูดหายใจเข้าลึก และพูดเสียงเย็น “เช่นนั้นนางยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?”

“เจี้ยนเหล่าบอกว่าอันตรายมาก” อี้กุยส่ายหัว อาการสาหัสมากเหลือเกิน ตอนที่เจี้ยนเหล่าเห็นนาง เขาถอนหายใจหลายครั้ง หมดปัญญาที่จะรักษา

ไม่ ฉินซูโหรวจะตายไม่ได้ เซียวเฉวียนหันกลับมาตะคอกเสียงกร้าว “เหมิงเอ้า เจ้าไปเชิญเย่าเหล่ามาจากกระท่อมน้ำพุ! ห้ามหยุดม้าโดยเด็ดขาด! เร็วได้ที่สุดยิ่งดี!”

“ขอรับ! นายท่าน!” เหมิงเอ้าหายตัวแวบอย่างไร้ร่องรอย

เซียวเฉวียนกำหมัดแน่น น่าแค้นใจ!

น่าแค้นใจอย่างที่สุด!

การแต่งงานและชีวิตของเขากับฉินซูโหรวถูกกลั่นแกล้งก็มากพอแล้ว!

ตอนนี้เซียวเฉวียนยังต้องคอยตามเช็ดปัญหาที่คนร้ายทิ้งไว้ทุกอย่าง!

ฉินซูโหรวก็ต้องเอาชีวิตมาตามเช็ดล้างปัญหานี้ด้วย!

“นางต้องรอด!” ตราประทับกลางระหว่างคิ้วของเซียวเฉวียนแดงระเรื่อ “ใช้ยาที่ดีที่สุด! และหมอที่เก่งที่สุด!”

“ท่านปู่น้อย ฝ่าบาททรงทำแน่ขอรับ” อี้กุยพยักหน้า ความโกรธที่มองเห็นได้ของเซียวเฉวียนกำลังลุกโชน แม้ว่าเขาจะไม่พูด ฮ่องเต้ก็จะหาทางรักษาอย่างสุดกำลัง

เพียงแต่ บาดแผลของฉินซูโหรวสาหัสมากเกินไป

เป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่เจ็บหนัก?

กระบี่ชีวันเล่มแรก พวกของปีศาจกวีทั้งสามรวมพลังกันจึงจะจัดการได้

กระบี่ชีวันเล่มที่สองนี้ ไม่ใช้สิ่งที่อี้อู๋หลี่สร้างขึ้นมาเอง ดังนั้นพลานุภาพจึงไม่อาจเทียบเล่มแรกได้ และฉินซูโหรวจึงสามารถทำลายมันได้ แม้ว่ามันไม่อาจเทียบเล่มแรกได้ ทว่าความโหดเหี้ยมของมันนั้นทำให้อี้กุยกลัวในตอนแรก ฉินซูโหรวจัดการมันได้ด้วยตัวของนางเอง จะต้องทรมานอย่างมากเป็นแน่

ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะบอกว่านางไม่กลัวเพราะนางไม่รู้ หรือควรบอกว่าแม่นางผู้นี้ไม่กลัวตาย

อี้กุยยื่นขวดใบหนึ่งมา “กระบี่ชีวันถูกทำลาย นี่คือเลือดบริสุทธิ์ในกระบี่ชีวัน”

“อาหมานบอกว่า ต้องมอบให้ท่านจัดการด้วยตัวเอง”

ตอนที่ฉินซูโหรวกลับมาที่วัง นางยังเหลือลมหายใจเฮือกสุดท้าย ในมือของนางกำขวดใบนี้ไว้แน่น

ขวดใบนี้คือเลือดบริสุทธิ์ที่นางใช้แรงเฮือกสุดท้ายในการเก็บลงขวด หลังจากที่นางได้ทำลายกระบี่ชีวันแล้ว

ฉินซูโหรวบอกว่า แม้เลือดบริสุทธิ์นี้จะเป็นเลือดบริสุทธิ์ของท่านแม่ผู้ให้กำเนิดนาง ทว่านางได้กลายเป็นกระบี่ชีวันแล้ว มีความอาฆาตที่รุนแรง เป็นความบาปที่ไม่อาจเก็บไว้บนโลกนี้ได้

หากนำเลือดบริสุทธิ์นี้มอบให้แก่สายเลือดราชวงศ์หรือท่านพ่อ เกรงว่าพวกเขาจะเสียดายจนไม่กล้าทำลายทิ้ง

มีเพียงมอบให้แก่เซียวเฉวียน นางจึงจะไว้ใจที่สุด

นางแอบนำขวดใบนี้ยัดใส่ในมือของอี้กุย ทันทีที่เอียงศีรษะ นางก็สลบไปในที่สุด

เจี้ยนเหล่ารีบรักษานางอย่างเร่งด่วน และก็ช่วยนางมาจนถึงตอนนี้

“ได้”

เซียวเฉวียนรับขวดใบน้อยมา ข้างในเป็นเพียงเลือดเก่าธรรมดา ๆ หยดหนึ่ง

ทว่าเพียงเลือดแค่หยดเดียว กลับทำให้กระบี่ชีวันโหดเหี้ยมได้ถึงเพียงนี้ แม้แต่ลูกสาวแท้ ๆ ของตัวเองก็ไม่ละเว้น

เซียวเฉวียนจ้องมองมันอย่างเย็นชา เขาทำลายมันอย่างแน่นอน เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้

เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือช่วยชีวิตฉินซูโหรวให้ได้เสียก่อน

“ปิดตำหนักยางหวา และไม่ขอพบผู้ใด”

เซียวเฉวียนออกคำสั่ง หากไม่ปิดตำหนัก เมื่อถึงเวลารับประทานอาหารเย็น ผู้แอบแฝงฉินซูโหรวก็จะคอยมาเอาอกเอาใจอีก

เซียวเฉวียนไม่อยากเห็นใบหน้าของผู้แอบแฝง แม้ว่านางจะงดงามมาก แม้ว่าจุดตันเถียนของนางจะถูกทำลาย แต่ก็ถือว่านางเคยร่วมมือกับเขาครั้งหนึ่ง

เขากลัวว่าหากพบกับผู้แอบแฝง เขาจะอดไม่ได้ที่จะสังหารนางด้วยคมมีดเพียงเล่มเดียว