ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 679

จำได้ว่าตอนนั้นที่แม่มอบกระบี่ฉุนจุนให้เขา กระบี่ฉุนจุนยังเคยตามฆ่าเขา ถึงแม้ว่ากระบี่ฉุนจุนจะมีพลังจิตวิญญาณที่มากพอแต่ไม่เท่ากับกระบี่ชีวัน แต่ก็มีเอกลักษณ์ของมัน ยากที่จะสามารถฝึกให้เชื่องได้

“งั้น......”

สีหน้าของเว่ยอู๋จี้รู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เพราะตอนนั้นเซียวเฉวียวได้ส่งไป๋ฉี่มาเพื่อขัดขวางไว้แล้ว แต่เว่ยอู๋จี้กลับไม่สามารถแยกแยะดีชั่วได้

ความรู้สึกกระตือรือร้นของผู้อารักขาที่ต้องปกป้องนายท่าน เซียวเฉวียนเข้าใจดี：“เว่ยอู๋จี้ เจ้าไม่ต้องคิดมาก บางทีนี่อาจจะเป็นชะตากรรมที่นายท่านของเจ้าสมควรจะได้รับ ไม่ว่าข้าจะขัดขวางอย่างไร ก็ขวางไว้ไม่ได้ ”

“เจ้าสบายใจได้ ข้าจะไม่ยอมให้นายท่านของเจ้าตาย”

ผู้สูงส่งอย่างเซียวเฉวียนเมื่อปลอบโยนคน ก็มีความอ่อนโยน เว่ยอู๋จี้ไม่เคยเห็นความอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน

ในโลกนี้มีที่ไหนที่นายท่านจะปลอบโยนผู้อารักขา ผู้แอบแฝงฉินซูโหรวบ่อยครั้งมีสีหน้าที่หยิ่งทะนงต่อเว่ยอู๋จี้ การพูดจาเย่อหยิ่ง ออกคำสั่งเสียงแข็งกร้าว

“ขอบคุณราชครู” เว่ยอู๋จี้ก้มหัวลง “ถ้าราชครูช่วยนายท่านกลับมา ข้าเว่ยอู๋จี้จะตอบแทนท่านด้วยชีวิต”

“ไม่ต้องตอบแทน แค่มีข้อเรียกร้องอย่างหนึ่ง ข้าหวังว่าเจ้าจะตอบรับคำขอของข้า”

“เชิญท่านราชครูบอกมาได้เลย”

“ข้าเซียวเฉวียนมีสิ่งที่กังวลมากมาย เหล่าพี่น้องที่อยู่กับข้า หลังจากนี้อาจจะต้องพบเจอกับเรื่องที่เป็นอันตราย เรื่องอื่นๆ ข้าก็ไม่สามารถฝากเจ้าไว้ได้ มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น”

น้ำเสียงของเซียวเฉวียนนิ่งสงบแน่วแน่：“มีเพียงคนๆหนึ่ง ต้องการฝากให้เจ้าดูแล”

“คำสั่งราชครู เว่ยอู๋จี้จะต้องทำให้สำเร็จ”

สายตาของเว่ยอู๋จี้เป็นประกาย คนที่เซียวเฉวียนต้องการฝากให้เขาดูแล จะต้องเป็นคนที่สำคัญอย่างมาก：“ท่านราชครู เชิญท่านพูด”

“คนนั้น ก็คือไป๋ฉี่”

เมื่อเซียวเฉวียนพูดจบ ไม่เพียงแต่เว่ยอู๋จี้ที่ตกตะลึงอย่างมาก แม้แต่เจี้ยนเหล่าและอี้กุยก็คกใจจนแทบจะยืนไม่อยู่

“ถ้าหลังจากนี้ไป๋ฉี่พ่ายแพ้ต่อเจ้า ขอให้เจ้าไว้ชีวิตเขาด้วย“

เซียวเฉวียนพูดด้วยน้ำเสียงเบามาก เมื่อพูดจบทำให้คนที่อยู่ตรงนั้นรู้สึกมึนงงเล็กน้อย

ล้อเล่นอะไร？

ตอนนี้ในเมืองหลวงไป๋ฉี่เป็นผู้อารักขามีความสามารถเก่งกาจ ตอนนี้พลังความสามารถของเว่ยอู๋จี้ถึงแม้จะแข็งแกร่งกว่าผู้อารักขาคนอื่น ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เขา ไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าต่อสู้กันผลออกมาเสมอกัน

เว่ยอู๋จี้ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋ฉี่ เขามองเซียวเฉวียน ทำหน้าตาเหยเก：“ราชครู ท่านล้อเล่นหรือเปล่า”

“ข้าจริงจังมาก ฮวาเซี่ยไป๋ฉี่สงสัยในการสิ้นพระชนม์ของฮ่องเต้ ยุคนี้เทพเจ้าแห่งความตายใช้เวลาทั้งชีวิตในสนามรบ หนึ่งในศัตรูที่ทรงพลังมากที่สุดก็คือเว่ยอู๋จี้

ถ้าต้าเว่ยของไป๋ฉี่ ในวันหนึ่งได้พ่ายแพ้ต่อเว่ยอู๋จี้จริงๆ เซียวเฉวียนหวังว่า เขาจะไว้ชีวิตไป๋ฉี่

ถึงแม้ว่าตอนนี้ไป๋ฉี่จะแข็งแกร่งกว่าเว่ยอู๋จี้มาก แต่ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล ใครจะรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น？

สายตาของเซียวเฉวียนดูจริงจัง ทำให้เว่ยอู่จี้รับรู้ได้ว่าเซียวเฉวียนไม่ได้ล้อเล่น เขาพยักหน้า ：“ข้าจะจำไว้”

“ดี พวกเรารอฉุนจุนและเย่าเหล่ามาก่อน” เซี่ยวเฉวียนกำมือแน่น：“พวกเราจะต้อง จะต้องช่วยชีวิตฉินซูโหรวให้ได้”

“อื้ม！” เว่ยอู๋จี้พยักหน้า ในใจเริ่มรู้สึกเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเซียวเฉวียนเล็กน้อย ดูแล้ว คนภายนอกบอกว่าเขาโลภมากกลัวตาย เป็นคนอ่อนแอค่อยแต่พึ่งพาผู้หญิง ช่างเป็นความคิดอคติขัดแย่งอย่างมากจริงๆ

ตำหนักยางหวาที่เงียบสงบ แต่ข้างนอกตำหนักกลับครื้นเครงสนุกสนาน

หลังจากการทดสอบระดับชนบทผ่านไป ผู้เข้าร่วมสอบก็เริ่มรวมตัวกัน คนที่เป็นเจ้าภาพก็คือเว่ยเป้ย

เว่ยเป้ยดีใจและภาคภูมิใจอย่างมาก ในใจของเขา รู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์กว่าเซียวเฉวียนมาก ผู้เข้าสอบที่นี่เขาเป็นคนช่วยเอาไว้