ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 696

คำพูดของเซียวเฉวียนไม่ได้มีไว้สำหรับฉินเซิง

แต่พูดให้ฮ่องเต้ทรงฟังในอนาคตว่า ดูเถิด คนในตระกูลของแม่ทัพฉินเซิงพยายามอย่างดีที่สุดที่จะช่วยท่าน แม้จะล้มเหลวในการช่วยชีวิตท่าน แต่สามารถเห็นได้ว่าการพึ่งพาตนเองย่อมดีกว่าพึ่งฟ้าดิน

ผู้มีปัญญาเช่นฮ่องเต้จะต้องเห็นความสำคัญของความเข้มแข็งในฐานะฮ่องเต้อย่างชัดเจน

อดีตฮ่องเต้รู้สึกอยู่ในใจเสมอว่าเมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้น ขุนนางของพระองค์ต้องเข้าช่วยอย่างแน่นอน ท่านมีความไร้เดียงสาของวัยหนุ่มอยู่ในใจมาโดยตลอด

ใช่แล้ว ขุนนางสามารถทำทุกอย่างเพื่อองค์ฮ่องเต้ได้ แต่ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย ฮ่องเต้ยังเป็นกระดูกสันหลัง

ฮ่องเต้ผู้ล่วงลับสิ้นพระชนม์เร็วเกินไปและไม่เคยบอกฮ่องเต้เกี่ยวกับเด็กคนนี้เลย ในโลกแห่งอำนาจ ฮ่องเต้ถูกกำหนดให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว ฮ่องเต้ควรจะสามารถนั่งอย่างมั่นคงบนบัลลังก์ได้แม้จะต้องสูญเสียใครก็ตาม ไม่ว่าขุนนางจะมีอำนาจแค่ไหน ฮ่องเต้ที่ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์โดยรวมได้ก็ไม่สามารถแบกไปด้วยได้ แม้ว่าจะมีฮ่องเต้หลายองค์แต่ก็อาจไม่อาจแบกทองสัมฤทธิ์ได้[1]

คราวนี้เซียวเฉวียนเพิกเฉยต่อการจำคุกของฮ่องเต้ นี่คือการต่อสู้แย่งชิงอำนาจในราชวงศ์ เซียวเฉวียนไม่สามารถเข้าร่วมได้ เพื่อไม่ให้เสียโอกาสในการสั่งสอนฮ่องเต้ เขาตัดสินใจว่าการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะขุนนางให้ดีก็เพียงพอแล้ว

หน้าที่ของขุนนางคือทำทุกอย่างที่ฮ่องเต้สั่งให้ทำ และเขาเซียวเฉวียนจะทำสิ่งนั้น ไม่ว่าฮ่องเต้จะปรากฏตัวหรือไม่ก็ตาม เซียวเฉวียนจะทำงานที่ได้รับมอบหมายจากฮ่องเต้ให้สำเร็จ

คราวนี้เซียวเฉวียนและจ้าวหลานถูกเรียกว่าผู้คุมสอบสำหรับการทดสอบขุนนาง เซียวเฉวียนจะดูแลการสอบตั้งแต่ต้นจนจบ ดังนั้นเขาจึงต้องเป็นผู้คุมสอบที่ดี

ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงฮ่องเต้ที่ไม่ปรากฏตัว แม้ฟ้าจะถล่ม แต่เซียวเฉวียนก็ยังคงเป็นผู้ดูแล

เซียวเฉวียนแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นสิ่งอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อกลอุบายทั้งหมดของไทเฮา

ทหารมาใช้ขุนพลต้านรับ น้ำมาใช้ดินต้าน[2] เซียวเฉวียนเพียงมุ่งความสนใจไปที่การทำหน้าที่ของตน

“ท่านพ่อ อาจารย์ ข้าตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม?” เซียวเฉวียนยืนอยู่ข้างบ่อน้ำ มองหลุมลึกอย่างเงียบๆ อาจจะรุนแรงไปสักหน่อยที่จะปล่อยให้ฮ่องเต้เติบโตในลักษณะเช่นนี้ แต่ฮ่องเต้ไม่มีเวลาแล้ว

ขุนนางของพระองค์ก็หมดเวลาแล้วเช่นกัน

ไทเฮาทรงจำคุกฮ่องเต้และรับผิดชอบงานราชการต่างๆ มันเพียงพอที่จะทำลายฮ่องเต้และความพยายามของขุนนางที่สนับสนุนพระองค์ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

บ่อน้ำลึก ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วจะไม่มีใครตอบเซียวเฉวียน

จิตวิญญาณชายที่แข็งแกร่งปะทะกับหน้าอกของเซียวเฉวียน ทำให้เกิดความเจ็บปวดรุนแรงชั่วขณะ เซียวเฉวียนกำหมัดแน่น พลังของกระบี่ฉุนจุนช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ แต่ไม่เป็นไร รอจนกว่าเขาจะรับท่านแม่กลับมา แล้วปล่อยนางช่วยเขากำจัดพลังกระบี่ฉุนจุน

สมมติฐานก็คือ ท่านแม่เต็มใจ เซียวเฉวียนไม่ได้บอกใครเพราะเขากลัวว่าท่านแม่จะไม่ยอมรักษาเขา เพราะฉุนจุนบอกไปแล้วว่าท่านแม่รู้อยู่แล้วว่าเซียวเฉวียนไม่ใช่ลูกชายของนาง

หากเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือท่านแม่ เซียวเฉวียนก็ไม่มีอะไรจะพูด ไม่ว่าท่านแม่จะมีทัศนคติต่อเขาอย่างไร ในยามนี้เขาจะเป็นลูกชายที่ดีของตระกูลเซียว

“ท่านพี่” ในเวลานี้จิ่นเซ่อตะโกนออกมาพร้อมถือขวดไว้ในมือ “มีชายคนหนึ่งแอบอยู่ที่ประตู ข้ากับคุณชายโย่วควนจับตัวไว้แล้ว เขาบอกว่าสิ่งนี้มีไว้สำหรับท่าน”

มันเป็นขวดที่บรรจุเลือดบริสุทธิ์

จิ่นเซ่อส่งมอบมันอย่างระมัดระวัง “ชายคนนั้นบอกว่านี่เป็นของจ้าวอีโต้ว”

เซียวเฉวียนเข้าใจทันที เขาพยักหน้าและรับมา เขาสัญญากับจ้าวอีโต้วว่าจะเหลือเลือดบริสุทธิ์ของท่านแม่ไว้ ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงขอต่อฮ่องเต้ว่าอย่าลงโทษเลือดบริสุทธิ์ของแม่ของจ้าวอีโต้วอีกต่อไป ซึ่งฮ่องเต้ทรงเห็นด้วย

สิ่งที่เซียวเฉวียนไม่คาดคิดก็คือฮ่องเต้จะยังคงจำสิ่งที่เขาสัญญากับเซียวเฉวียนเมื่อเขาถูกจำคุกได้

ตอนนี้ฮ่องเต้ไม่มีอำนาจแล้ว การได้เลือดหยดนี้คงเป็นเรื่องยากมาก

คนโบราณก็มีข้อดีนั่นคือการรักษาสัญญา ลูกชายของฮ่องเต้ก็เป็นคนดีจริงๆ

เซียวเฉวียนเปิดขวดแล้วโยนมันลงในบ่อ น้ำไหลเข้าไปในขวด หยดเลือดถูกทำให้เจือจางอย่างรวดเร็วด้วยน้ำในบ่อ ในไม่ช้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เมื่อมองบ่อน้ำจางๆ นี่ถือได้ว่าเป็นการปฏิบัติตามสัญญาของเขาที่มีต่อจ้าวอีโต้วแล้ว เซียวเฉวียนปรบมือ “เอาล่ะ เสร็จแล้ว! จิ่นเซ่อขอบคุณ ไม่เช่นนั้นข้าคงพลาดสิ่งสำคัญเช่นนี้ไป”

เซียวเฉวียนที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้ ทุกคำและประโยคมีเสียงดังและทรงพลัง ทุกประโยคตรงไปตรงมามาก ในขณะเดียวกันก็อาฆาตแค้น

โชคดีที่จิ่นเซ่อปรับตัวเข้ากับสถานะของเซียวเฉวียนได้ ไม่เช่นนั้นนางจะหวาดกลัวเขา นางยิ้มบางเบา “ท่านพี่ จิ่นเซ่อแนะนำ...หากไม่มีเรื่องใดจำเป็น เราออกไปด้านนอกให้น้อยหน่อยเถอะ”

“ทำไม?” เซียวเฉวียนสับสนมาก การออกไปข้างนอกตอนนี้ผิดกฎหมายหรือ?