เซียวเฉวียนเดินออกจากห้องส่วนตัว โดยไม่สนใจต่อสายตาแปลก ๆ เหล่านั้นของลูกหลานขุนนางปัญญาชน
รอจนถึงวันประกาศรายชื่อ คนเหล่านี้ก็จะเก็บสายตาดูถูกด้วยความมีสติโดยธรรมชาติ
เซียวเฉวียนส่งข้อสอบก่อนเวลา ทำให้หัวหน้าขุนนางผู้คุมสอบที่นั่งอยู่ที่ประตูเกิดความประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะในสนามสอบไม่เคยมีคนอวดดีเช่นนี้มาก่อน
หัวหน้าขุนนางผู้คุมสอบมีชื่อว่าเฉาสิงจือ เป็นมนตรัรัฐพิธีหนึ่งในขุนนางผู้ใหญ่เก้าตำแหน่ง เขาเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนสนิทของฮ่องเต้ วันนี้ตั้งใจมาคุมสอบระดับชนบทของเมืองหลวง
บุคคลที่มีความสามารถที่ฮ่องเต้รักและเคารพ เฉาสิงจือก็เช่นกัน ดังนั้นจึงให้ความสนใจผู้สมัครสอบในปีนี้เป็นพิเศษ
ดังนั้น เซียวเฉวียนที่เดินออกจากสนามสอบ จึงดึงดูดความสนใจของเฉาสิงจือทันที
เฉาสิงจือขมวดคิ้ว เขาเป็นคนชอบคนที่มีความสามารถ แต่ก็ไม่ใช่จะชอบไปเสียทุกอย่าง
คิดว่าเซียวเฉวียนเป็นผู้สมัครสอบที่ที่เฉยเมยต่อการสอบ ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทุกปีจะมีผู้เข้าสอบมาเดินเตร่ในสนามสอบ
เพียงแต่คนที่ไม่ใส่ใจการทดสอบระดับชนบทเหล่านั้น ล้วนเป็นลูกหลานตระกูลขุนนางที่มีเส้นสาย ตอนนี้ลูกที่มาจากครอบครัวที่ยากจนคนนี้กลับทําลวก ๆ แบบนี้ เป็นการทำลายอนาคตตัวเองจริงๆ!
ทว่าระยะเวลาแค่ครึ่งวัน เขาคนนี้จะเขียนบทความได้ดีขนาดไหนกัน? ปัญญาชนธรรมดา เกรงว่าเรียนอีกสามปี ก็คงไม่สามารถเขียนบทความที่งดงามได้
ภายใต้ฝนที่ตกหนักลงมา เซียวเฉวียนเดินตากฝนจากไป
เฉาสิงจือหันไปมองร่มกระดาษที่อยู่ข้าง ๆ คนผู้นี้ทั้ง ๆ ที่เขาเห็นแล้วว่าตรงนี้มีร่มอยู่ ถ้าเขาอ้าปากขอละก็ เฉาสิงจือต้องให้อย่างแน่นอน แต่เขากลับยอมเดินตากฝนไป ไม่อ้าปากขอร้องคนอื่น ยังคงอายุน้อยที่ไม่รู้จักอยู่เลยจริง ๆ
เฉาสิงจือผิดหวังเป็นอย่างมาก ลูกในครอบครัวยากจนที่ยึดมั่นในคุณธรรม เขาผู้นี้ไม่มีข้อยกเว้น
ข่าวที่เซียวเฉวียนเดินออกจากสนามสอบเป็นคนแรก แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว
ขุนนางชั้นสูงที่มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ลูกหลานตระกูลขุนนางของเมืองหลวง ต่างรู้ว่าการสอบเริ่มต้นขึ้นได้ไม่นาน ก็มีบุคคลหนึ่งส่งข้อสอบแล้ว ทำให้เหล่าผู้คุมสอบต่างไม่พอใจ
ดังนั้น ข่าวที่ลูกเขยของตระกูลฉินส่งข้อสอบเปล่าแพร่จากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย ทำให้เซียวเฉวียนกลายเป็นตัวตลกของเหล่าคุณชายและคุณผู้หญิงอีกครั้ง
ชื่อของเซียวเฉวียน กลายเป็นเรื่องตลกอันดับหนึ่งของเมืองหลวงอย่างรวดเร็วไม่สามารถต้านทานได้ ชื่อที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...