ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 727

ฮ่องเต้ตรัสว่านี่คือม่านพลังที่เกือบจะเหมือนกับผนึกจูเสิน บ้าเอ๊ย ถ้าผนึกตราประทับสีขาวเล็กๆ นั้นแข็งแกร่งขนาดนี้ ผนึกจูเสินจะทำลายได้ยากขนาดไหน?

เซียวเฉวียนรู้สึกวิตกกังวลในทันที แต่เรื่องเร่งด่วนที่สุดคือการช่วยฮ่องเต้ อย่าเพิ่งกังวลเกี่ยวกับอนาคต!

หลังจากลองทุกอย่างแล้วก็ยังไม่เกิดความเสียหายกับผนึกตราประทับสีขาว เซียวเฉวียนต้องหาทางอื่น มิฉะนั้นพระโอรสของฮ่องเต้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส

เซียวเฉวียนวางมือลง ปิดปาก หยุดคำพูดที่ไม่เหมาะสม

“เซียวเฉวียน! ไม่สามารถทำลายผนึกนี้ได้! จงเร่งเข้ามาก้มหัวศิโรราบ ข้าจะทำให้ร่างกายของเจ้าไม่บุบสลาย!”

ในผนึกตราประทับสีขาวมีเสียงของไทเฮาดังขึ้น

เซียวเฉวียนไม่ได้แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่ได้ยินอะไร จิตใจเขามั่นคงแล้ว และไม่สนใจสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด

เขากลั้นลมหายใจและตั้งสมาธิ สังเกตผนึกตราประทับสีขาวอีกครั้ง

ด้านนอกพระราชวังขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ก็ค่อยๆ ทนไม่ไหวอีกต่อไป พวกเขากังวลมาก ทำไมไม่มีข่าวออกมาจากพระราชวังเลย?

ไม่ได้ข่าวว่าใครชนะ ใครแพ้ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?

“เซียวเฉวียนทำได้ไหม?” ในเวลานี้มีคนตั้งคำถาม “แม้เขาจะเป็นราชครู ทั้งยังเป็นขุนนางขั้นสาม แต่เขาไม่มีอำนาจที่แท้จริง มีใครในวังให้เกียรติเขาบ้าง? เขาอยู่ในนั้นมานานแล้ว ไม่มีข่าวคราวฝ่าบาทแม้แต่น้อย ไม่ใช่ว่าเซียวเฉวียนตายแล้วหรือ?”

“หากมีการรัฐประหารในวังจริง ไทเฮาจะทรงลงมือหนักและจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน สำหรับคนอย่างเขาที่อาศัยโชคในการหาประโยชน์ทางทหาร คราวนี้เขาคงจะเดือดร้อนแน่”

“ใช่ ใช่ การรักษาโชคด้วยความแข็งแกร่งคือความโง่เขลาที่สุด”

สิ่งที่ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊บ่นคือการต่อสู้ของเซียวเฉวียนกับเหล่าจอมยุทธ์ในรัฐไป๋ลู่ที่หากในเวลานั้นไม่มีโคลนถล่มอย่างกะทันหัน เซียวเฉวียนจะชนะหรือไม่

พวกเขาไม่รู้เลยว่าโคลนถล่มนั้นเกิดจากการที่เซียวเฉวียนสัมผัสกวีสมุทรคุนหลุนโดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นไม่ใช่โชค แต่เป็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงซึ่งเกิดจากกวีสมุทรคุนหลุน

“ถ้าไม่เป็นไรก็เข้าไปเลย! มัววุ่นวายอะไรกัน?”

ในเวลานี้มีคนผู้หนึ่งตะโกนขึ้น

นั่นคือสวีซูผิง

ในฐานะหนึ่งในขุนนางผู้ใหญ่เก้าตำแหน่ง สวีซูผิงผู้ยิ่งใหญ่มีตำแหน่งสูงอำนาจต่ำ เขามีอิทธิพลน้อยที่สุดในบรรดาขุนนางผู้ใหญ่เก้าตำแหน่ง แต่ไม่มีความรู้สึกของการมีอยู่อีกต่อไป แต่สถานะก็ยังอยู่ ทันทีที่เขาพูด ขุนนางชั้นผู้ใหญ่เหล่านั้นต้องหุบปาก

เฉาสิงจือถูกไทเฮาสังหาร สวีซูผิงรู้สึกเศร้าและโกรธมาก ทันทีที่การเคลื่อนไหวนี้ออกมา ไม่ต้องพูดถึงไทเฮาที่ทำการรัฐประหารในวัง แม้เซียวเฉวียนจะกล่าวว่าไทเฮามีความสัมพันธ์กับเว่ยเชียนชิว ว่ากันว่าทั้งสองสมคบกันเพื่อแย่งชิงอำนาจ สวีซูผิงเชื่อมันจนสุดใจ!

คำพูดโกรธแค้นของสวีซูผิงในใจเผยให้เห็นความจริงโดยไม่คาดคิด แต่เขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาแค่โกรธอย่างบ้าคลั่งอยู่ในใจ

เขากังวลมากเช่นกัน เขาสงสัยว่าเซียวเฉวียนไม่อยู่ในสภาพที่ดีและฝ่าบาทจะยิ่งแย่ลงไปอีก

สวีซูผิงฟังเสียงการฆ่าที่ทำลายล้างอยู่ภายในแล้วกำหมัดแน่น การกระทำล่าสุดของไทเฮาถือเป็นสิ่งที่มนุษย์ควรทำหรือไม่?

ใครมีสมองก็ควรรู้ว่าขณะนี้ฝ่าบาทกำลังตกอยู่ในอันตรายและคนเหล่านี้ก็ยังพูดอยู่นี่!

อย่างไรก็ตามสายฟ้าจากภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิทะลุทะลวงจนปิดกั้นประตูพระราชวังโดยตรง ไม่เช่นนั้นสวีซูผิงคงเข้าไปด้วยตนเองแล้ว

จะทำอย่างไร? ไม่มีข่าวคราวจากในวังมานานแล้ว ใครสามารถช่วยพวกเขาได้บ้าง?

เซียวเฉวียนมีความรับผิดชอบอย่างมากในการทำสิ่งต่างๆ มาโดยตลอด ตอนนี้เขายังไม่เชื่อเลย เซียวเฉวียนกำลังจะตายจริงหรือ?

แม้ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊จะจู้จี้จุกจิก แต่ก็มีความจริงบางอย่างในสิ่งที่พวกเขาพูด เซียวเฉวียนเป็นเพียงขุนนางขั้นสามเท่านั้น ไม่ว่าเขาจะต่ำหรือสูง หากไทเฮามีผนึกตราประทับสีขาวอยู่ในมือ เขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง

ผนึกตราประทับสีขาวที่เซียวเฉวียนพบนั้นถูกมองเห็นโดยสวีซูผิง

ไม่เพียงแต่เขาจะได้เห็นมันเท่านั้น สวีซูผิงยังได้เห็นวิธีที่อดีตฮ่องเต้ต่อสู้กับมันอีกด้วย

นับตั้งแต่การก่อตั้งต้าเว่ยก็มีตราประทับเหวินอิ้น ผนึกตราประทับสีขาวและผนึกจูเสินอยู่แล้ว ตราบใดที่เป็นขุนนางที่คุ้นเคยกับอดีตฮ่องเต้ย่อมรู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของผนึกตราประทับสีขาว

ฮ่องเต้ปกครองใต้หล้าและทรงสถิตอยู่ยงคงกระพัน ทรงอำนาจในใจของทุกคน ดังนั้นผู้คนในใต้หล้านี้จึงรู้แต่เรื่องตราประทับเหวินอิ้นเท่านั้น ส่วนคนที่อ่านหนังสือโบราณมากกว่าจะรู้เกี่ยวกับผนึกจูเสิน สำหรับผนึกตราประทับสีขาว แทบจะไม่มีใครนอกจากขุนนางที่คุ้นเคยกับฝ่าบาทรู้เรื่องนี้ องค์ฮ่องเต้จะไม่ยอมให้คนจำนวนมากเกินไปรู้เรื่องนี้