ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 733

เทือกเขาคุนหลุน

ชาวคุนหลุนทอดมองไปทางต้าเว่ยจากระยะไกลอยู่ตลอดเวลา

พวกเขาได้เตรียมพร้อมซึ่งอาวุธ เสบียงอาหาร และกลยุทธ์การต่อสู้แล้ว พวกเขากำลังรอให้ตราจูเสินถูกทำลายแล้วจะไปพิชิตโลกใต้ฟ้านี้

และเซียวเฉวียนเป็นกุญแจที่สำคัญสุด

ที่ต้าเว่ย มีเพียงเซียวเฉวียนคนนี้ที่ชิงหลงห่วงใยอยู่

สำหรับเจี้ยนเหล่า เย่าเหล่าหรือชาวคุนหลุนคนอื่นๆ ในสายตาของชิงหลง พวกเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ ตายแล้วก็ตายไป ทุกคนล้วนต้องตาย ไม่ต้องไปเศร้ามันมาก

ชิงหลงกระตือรือร้นที่จะทำลายตราประทับจูเสิน แต่เซียวเฉวียนเป็นคนมีระเบียบวินัยและมีเหตุผล แม้ว่าชาว คุนหลุนคิดทุกวันอยากให้ทำลายตราจูเสินในวันนี้เลย แต่เซียวเฉวียนก็มีจังหวะและขั้นตอนของเขาเอง ใครจะมาเร่งไม่ได้ จะมายุ่นอะไรก็ไม่ได้

ดังนั้นชิงหลงจึงได้แต่รอเท่านั้น

เย่าเหล่าเริ่มแรกส่งข่าวมาบอกว่าเซียวเฉวียนจะทำลายตราจูเสิน หลังจากการสอบคัดเลือกขุนนาง

นี่ทำให้ชาวคุนหลุนที่ใจร้อนวิตกกังวลมาก แต่ก็ต้องรออีกสามเดือนตามที่เซียวเฉวียนคิดไว้ ชาวคุนหลุนรอคอยมานานเป็นพันปีจากรุ่นสู่รุ่น รออีกสามเดือนคงไม่เป็นไร

ทุกวันขณะที่รอ ชิงหลงกังวลมาก กลัวว่าเซียวเฉวียนจะทิ้งชีวิตในต้าเว่ยเสียก่อน

โชคดีที่เซียวเฉวียนรอดชีวิตจากภยันตรายในเส้นทางเดินมาทุกครั้ง ชิงหลงที่กินไม่ได้นอนไม่หลับ จึงยังพอที่จะโล่งอกได้

สุดท้ายในวันนี้ เย่าเหล่าส่งข่าวมาบอกว่าเซียวเฉวียนตัดสินใจจะทำลายตราจูเสินในอีกสิบวัน เลื่อนเร็วขึ้นสองเดือนเต็มๆ

ข่าวนี้ทำให้ชาวคุนหลุนรู้สึกปลาบปลื้ม และชิงหลงก็ยินดีอย่างยิ่ง อย่างนี้อิสรภาพของชาวคุนหลุนใกล้จะมาถึงแล้ว!

แต่หลังจากที่เย่าเหล่าส่งข่าวดังกล่าวมา ชิงหลงก็ขาดการติดต่อกับเย่าเหล่า

จากรายงานของสายลับ ชิงหลงได้รับรู้ว่าเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงในพระราชวังต้าเว่ย ชิงหลงจึงเกิดกังวลในใจอีกครั้ง เพราะต้นเหตุสำคัญของการเปลี่ยนแปลงในวังคือเซียวเฉวียนและไทเฮา

ชาวคุนหลุนคนอื่นๆ มีความสุขมาก พวกเขาเฉลิมฉลองด้วยการดื่มเหล้ากินเนื้อกัน ต้าเว่ยวุ่นวายดีแล้ว อีกสิบวัน พวกเขาก็จะออกจากสถานที่แสนขมขื่นหนาวเหน็บแห่งนี้แล้ว! มีความสุข! มีความสุขจริงๆ!

ชิงหลงยืนอยู่บนยอดเขาหิมะ ทอดมองไปที่ทิศทางของต้าเว่ย หนักอกหนักใจ ไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนจะสามารถรอดจากเหตุการณ์นี้อย่างปลอดภัยหรือไม่

ชิงหลงเข้าใจสถานการณ์ในต้าเว่ยเป็นอย่างดี แต่นั่นไม่เกี่ยวกับชาวคุนหลุน ชิงหลงจึงไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของต้าเว่ยอย่างแน่นอน

ตอนนี้เซียวเฉวียนและไทเฮากำลังวิวาทกัน ซึ่งก็หมายความว่าองค์จักรพรรดิและไทเฮาวิวาทกัน องค์จักรพรรดิจะผงาดขึ้น จึงต้องขยายอำนาจของตนเองอย่างรวดเร็ว ชิงหลงเชื่อว่า การทำลายตราจูเสินไม่ใช่วันนี้ก็เป็นพรุ่งนี้ ไม่ใช่อีกสิบวัน

เงื่อนไขเบื้องต้นคือเซียวเฉวียนต้องมีชีวิตอยู่รอดได้

กำหนดวันเลื่อนเร็วขึ้นมาเรื่อยๆ จนมาถึงตรงหน้าแล้ว ฝ่ามือของชิงหลงตื่นเต้นจนเหงื่อออกซิบๆ

ถูกตราจูเสินครอบงำมายาวนานเกินไป กำลังจะต้อนรับความอิสระ ชิงหลงรู้สึกตื่นเต้นตัวสั่นไปทั้งร่าง

“ท่านชิงหลง ท่านอยู่หรือเปล่า? ข้าเอง”

เวลานี้ เสียงขององค์หญิงดังมาจากจี้หยกที่ห้อยอยู่บนตัวของชิงหลง

เซียวเฉวียนอยู่ในต้าเว่ย และชิงหลงไม่สามารถเข้าออกต้าเว่ยได้อย่างอิสระ แต่ว่าภูมิภาคตะวันตกอยู่ห่างจาก คุนหลุนใกล้หน่อย เพื่อที่จะประจบ ไม่ เพื่อบรรเทาความกังวลของเซียวเฉวียน ชิงหลงจึงแอบคอยดูแลองค์หญิงต้าถง ยังให้จี้หยกที่สามารถส่งเสียงไกลหมื่นลี้ไว้กับเธอ ให้เธอติดต่อเขาได้ยามมีเหตุฉุกเฉิน

ชิงหลงขยันทำงานสนับสนุนเซียวเฉวียนอยู่แนวหลัง ก็เพื่อเป็นสินน้ำใจกล่าวต่อหน้าเซียวเฉวียนในวันข้างหน้า

เพียงแต่ว่าองค์หญิงมีกษัตริย์และพี่ๆ ในภูมิภาคตะวันตกคอยดูแลอยู่แล้ว การกระทำของชิงหลงจึงดูเหมือนเกินความจำเป็นและมีเจตนา เจตนาจนชิงหลงถูกมองว่าทำประจบสอพลอ แน่นอนว่า ชิงหลงถึงตายก็ไม่ยอมรับราชทายาทแห่งคุนหลุนอย่างเขาคนนี้จะประจบสอพลอใคร

นี่เป็นครั้งแรกที่องค์หญิงติดต่อหาเขา

ไม่ต้องพูดก็รู้ องค์หญิงคงกังวลเรื่องเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงในพระราชวัง

ทันทีที่องค์หญิงเปิดปาก เธอก็ขอร้องให้ชิงหลงพาเธอไปที่ต้าเว่ยเพื่อพบเซียวเฉวียน ตอนนี้เซียวเฉวียนเป็นตายร้ายดียังไงไม่รู้ เธอเป็นห่วงมาก

ชิงหลงปฏิเสธทันที "องค์หญิง ตอนนี้เป็นเวลาที่อันตรายที่สุด หากเสด็จไปในเวลานี้ ไม่เท่ากับไปเพิ่มปัญหาหรือ?"