พรุงนี้หรือ?
โย่วควนตะลึงงัน ความจริงอี้กุยก็ตกใจเช่นกัน นี่เร็วกว่าแผนเดิมที่วางไว้เสียอีก
ทว่าในเมื่อนี่เป็นการตัดสินใจของฝ่าบาท เช่นนั้นก็นับว่าผ่านการพิจารณาที่ถี่ถ้วนดีแล้ว
เมื่อผนึกจูเสินถูกทำลาย ผู้อารักขาใต้หล้าก็จะได้รับอิสระภาพ และสงครามจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เซียวเฉวียนในฐานะตัวเอกของเรื่อง ทุกคนที่อยู่รอบด้านก็จะกลายเป็นเป้าหมายที่ถูกโจมตี ดังนั้นคนในตระกูลเซียวเฉวียน รวมถึงเพื่อน ๆ จึงต้องรีบซ่อนตัว
มิเช่นนั้น อาจไม่มากพอให้ศัตรูเข่นฆ่าได้
ฮ่องเต้จะทำลายผนึกจูเสินด้วยท่าทาง เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างรู้อยู่แล้ว
เรื่องการทำลายผนึกจูเสินในอดีต ทุกคนต่างเคยได้ยินมาบ้าง แต่ไม่กล้าคิดว่าจะเป็นเรื่องจริง
ครั้งนี้ฮ่องเต้ประกาศทำลายผนึกจูเสินจากปากพระองค์เอง เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างประหลาดใจ
พวกเขาไม่ได้ประหลาดใจที่ฮ่องเต้จะทรงทำลายผนึก ปฏิกิริยาของพวกเขาคล้ายกับที่เว่ยเชียนชิวคัดค้าน พวกเขาประหลาดใจในความมั่นใจของฮ่องเต้หนุ่ม ผนึกจูเสินเป็นตราประทับโบราณที่อยู่มานับพันปี ราวกับเทพเจ้าที่ดำรงอยู่ แคว้นต้าเว่ยที่เพิ่งสถาปนาประเทศได้ไม่นาน แม้จะทุ่มเทกําลังทั้งประเทศ ก็ไม่มีความสามารถมากพอที่จะทําลายผนีกได้
เมื่อฮ่องเต้นำเรื่องนี้ประกาศออกไป มีเพียงอี้กุยแห่งศาลาคุนหวู่ที่จริงจัง เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างคิดว่าเป็นเรื่องขำขัน เห็นทีไทเฮาจะพูดถูก ฝ่าบาททรงประชวรจริง ๆ
ฝ่าบาทไม่เพียงแต่ประชวรเท่านั้น แต่อาการยังสาหัสอีกด้วย
ทว่าเหล่าขุนนางทั้งหลายกลับไม่กล้าคัดค้านอะไร อย่างไรเสียพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องแสดงความเห็นกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เมื่อถึงเวลาที่พ่ายแพ้ พวกเขาไม่ต้องพูดอะไร ฝ่าบาทก็จะทรงวางมือเอง
พวกเขาคิดเช่นนี้ และวางแผนที่จะทำแบบขอไปทีกับฮ่องเต้
การไร้ความสามารถและการไม่เห็นด้วยของเหล่าขุนนาง ทำให้สายตาของฮ่องเต้มีแต่ความผิดหวังและความเย็นชาอย่างที่สุด
ฮ่องเต้กลับไม่ได้พูดสิ่งใด สิ่งที่ต้องเตรียมก็ได้เตรียมไว้หมดแล้ว คนเหล่านี้จะสนับสนุนพระองค์หรือไม่ ฮ่องเต้รู้สึกว่าไม่ได้สำคัญเลย
ขอเพียงมีราชครูอยู่ด้วย เช่นนั้นก็เพียงพอแล้ว
ดังนั้น ฝ่ายคู่แข่งในเมืองหลวงจึงแบ่งออกเป็นสามพรรค
พรรคแรกคือผู้ที่มีใจตื่นตัวอย่างอี้กุย สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของฮ่องเต้ และเริ่มทำการตอบสนอง นอกจากอี้กุยแล้ว ยังมีกลุ่มคนอย่างสวีซูผิงและเว่ยอวี๋ที่เข้าใจฮ่องเต้และเซียวเฉวียน เริ่มพะวงหน้าระวังหลัง เพื่อเตรียมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่จะเกิดขึ้น
อีกพรรคคือเหล่าขุนนางที่เป็นตัวแทนของเว่ยเชียนชิว ซึ่งพวกเขาเลือกที่จะเพิกเฉยต่อการตัดสินใจที่ไร้สาระของฮ่องเต้ พวกเขาให้ความสนใจกับต้นสายปลายเหตุของกบฏวังและการเปลี่ยนแปลงในราชสำนักเสียยิ่งกว่า
ส่วนสิ่งที่ฮ่องเต้ต้องเจอในหลายวันนี้ แม้พวกเขาจะประหลาดใจ แต่กลับไม่สนใจไยดีมากพอ
ขอเพียงฝ่าบาทยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร อย่างไรเสียฝ่าบาทก็ไม่ได้เปิดปากอธิบายสิ่งใด พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะไตร่สวนและไถ่ถามพระองค์เพิ่มเติม
และอีกพรรคก็คือกลุ่มประชาชนที่รอกินเผือก พวกเขาต่างไม่รู้สิ่งใดเลย รู้เพียงความสนุกที่ได้ซุบซิบนินทาเรื่องสำคัญ อย่างมากก็คือพวกกลุ่มคนของหยางซู พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไทเฮามีท่าจะพ่ายแพ้ และไม่สามารถคุ้มกะลาหัวพวกเขาได้แล้ว กลุ่มคนของหยางซูกลับคิดเพียงว่าจะฆ่าคนหน้าเนื้อใจเสืออย่างเซียวเฉวียนอย่างไรดี
เมืองหลวงแห่งต้าเว่ยวุ่นวายเช่นนี้ มีคนกลุ่มหนึ่งที่ดีใจอย่างออกหน้าออกตา
ในโรงเตี้ยมนอกเมืองทางเหนือของเมืองหลวง เป็นดังที่อี้กุยว่าไว้ เว่ยเป่าและคนหนุ่มนับสิบคนกำลังกินดื่มกันอย่างสำราญใจ
คนหนุ่มสิบคนนี้ ไม่ใช่สิบคนนั้นที่ติดตามเว่ยเป่าไปฆ่าจวนเซียวก่อนหน้า
กลุ่มคนหนุ่มนี้มรทั้งหมดยี่สิบคน หลังจากมีสิบคนที่ติดตามเว่ยเป่าไปฆ่าจวนเซียวแล้ว ก็รีบออกจากเมืองหลวงของต้าเว่ย และมุ่งหน้าไปทำภารกิจต่อไปที่รัฐมู่อวิ๋น
สิบคนที่เหลืออยู่ มีหน้าที่คุ้มกันเว่ยเป่าไปยังภูเขาจงหนาน
เว่ยเป่ามีอายุราวห้าปี เขาดูเด็กอย่างเห็นได้ชัด เมื่ออยู่ในกลุ่มของเด็กหนุ่มที่สูงใหญ่
ขณะที่พวกเรากำลังกินดื่มอยู่นั้น ก็มีคนคอยจับตามองพวกเขาอยู่ตลอดเวลา หนึ่งในนั้นก็คือสายลับของอี้กุย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...