ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 798

กองทัพตระกูลเซียวเป็นอะไร!

นั่นเป็นกองทัพที่ทรงพลังมากที่สุดในราชวงศ์ต้าเว่ย

บวกกับเซียวเทียนที่นำทัพดั่งเทพเจ้า กองทัพตระกูลเซียวจึงกล่าวได้ว่ารบเมื่อไรชนะเมื่อนั้น หามีคู่ต่อสู้ไม่!

เป็นกองทัพที่ประเทศศัตรูหวาดกลัวอย่างยิ่ง!

และผู้นำของกองทัพ เซียวเทียน เป็นบุคคลแรกในราชวงศ์ต้าเว่ยที่ได้สัมผัสทะเลกวีคุนหลุน!

เฉพาะดาบฉุนจวินของเขาเล่มนั้น ก็สามารถทำให้ผู้คนสยบอยู่ตรงหน้า

แม่ทัพผู้นำที่ทรงพลังและกองทัพที่แข็งแกร่งเช่นนี้ก็ยังพ่ายแพ้ให้กับนักรบแท้ของเขา! ดาวที่ส่องแสงร่วงหล่นตั้งแต่นั้นมา ไม่มีกองทัพตระกูลเซียวในโลกนี้อีกต่อไป!

ตระกูลเซียวก็ตกอับตั้งแต่นั้นมา!

ตอนนี้เซียวเฉวียนเพียงคนเดียว กล้าที่จะมาส่งเสียงเอะอะกับเว่ยเชียนชิว? เขาพิจารณาดูตัวเองแล้วหรือว่าจะเอาอะไรมาสู้!

เว่ยเชียนชิวสามารถใช้นิ้วบดขยี้เซียวเฉวียนแค่เบาๆ ก็ไม่เหลือซากได้!

ฮึ !

พอคิดได้เช่นนี้ ในที่สุดเว่ยเชียนชิวก็ปลอบใจตัวเองได้บ้าง และคลายความโกรธเคืองในใจไปเกือบครึ่ง

เขาขยี้คิ้วตาซึ่งปวดเมื่อยเนื่องจากความโมโห และเริ่มพักจิตใจ

เขาจะต้องฟื้นประสาทของเขาก่อนที่จะไปจัดการกับเด็กที่ยโสโอหัง ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจากครอบครัวต่ำต้อยคนนั้น!

............

............

ที่เทือกเขาคุนหลุน

ชิงหลงกลับมาที่คุนหลุนพร้อมกับข่าวดีอันยิ่งใหญ่ ตราจูเสินถูกทำลายในที่สุด ทุกคนในคุนหลุนก็ตื่นเต้นอย่างเดือดพล่าน!

พวกเขารอนาทีนี้มานานมากเกินไปแล้ว!

เคยคิดว่าพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนแห้งแล้งนี้ไปทุกชั่วโคตร ไม่มีวันที่จะเงยหัวได้

ไม่คิดว่า เป็นเซียวเฉวียนที่ให้ความหวังแก่พวกเขา ช่วยพวกเขากำจัดการกดบังคับของตราจูเสิน!

ในขณะที่ชาวคุนหลุนตื่นเต้นดีใจ และรู้สึกซาบซึ้งต่อเซียวเฉวียน

แต่พอพวกเขารู้ว่าคำสาบานของเจ้าชายเป็นไปตามคำขอของเซียวเฉวียน ความซาบซึ้งใจที่มีต่อเซียวเฉวียนก็จางหายไปทันที

ราชวงศ์ต้าเว่ยเป็นสถานที่ที่มีทรัพยากรอุดมที่สุดในโลก เนื้อชิ้นโตนี้พวกเขาจ้องไว้จะกินแน่แล้ว แต่ตอนนี้เซียวเฉวียนได้ก้าวเข้ามาขวางและเล่นให้เจ้าชายให้คำสาบานในนามของคุนหลุน จบกัน เนื้อชิ้นโตหมดกัน!

เห็นเนื้อชิ้นโตๆ ที่กำลังจะเข้าปากแต่กลืนไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็แล้วแต่ คงอึดอัดน่าดู!

ผลก็คือ ความปีติยินดีจากการที่ตราจูเสินถูกทำลายก็จางหายไปมาก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเนื้อชิ้นโตจะอดกิน แต่เนื้อชิ้นเล็ก และเศษเนื้อก็ยังดีกว่าไม่มีเลย ชาวคุนหลุนยังคงเตรียมพร้อมอย่างสนอกสนใจสำหรับกิจการใหญ่ของพวกเขา เริ่มหารือเรื่องราวเกี่ยวกับการขยายอาณาเขต

ภายในตำหนักประชุมของคุนหลุน

ชิงหลงนั่งอยู่บนที่นั่งหลัก ตั้งแต่กลับมาจากราชวงศ์ต้าเว่ย สีหน้าอารมณ์เบิกบานของเขายังไม่จางหาย ยังคงมีรอยยิ้มที่ไม่อาจซ่อนเร้นอยู่ทั้งสองข้างของปาก

แต่ที่ด้านล่างทางซ้าย ผู้อาวุโสอวิ๋นเฮ่อนั่งอยู่ ใบหน้าดูมืดมนไร้ความสุข โกรธพลางเป่าเคราและจ้องตามอง

ในตอนแรก เขากักขังชิงหลงไว้ในเขาคุนหลุนเพื่อป้องกันไม่ให้ชิงหลงลงไปย่ำในน้ำโคลนที่เซียวเฉวียนทำลายตราจูเสิน แต่ไม่คิดว่าชิงหลงก็ยังหลบหนีออกไปได้! ยังเชื่อคำโกหกของเซียวเฉวียนและให้คำสาบานในนามของคุนหลุนด้วย!

ประเด็นสำคัญก็คือเซียวเฉวียนประสบความสำเร็จในการทำลายตราจูเสินด้วย!

อวิ๋นเฮ่อหน้าแก่แตกสลาย!