ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 806

ไอ้คนอายุสั้น? พูดว่าไอ้คนอายุสั้นอีกแล้ว! เซียวเฉวียนรู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมา!

“นายท่าน! ข้าอยู่นี่ขอรับ!”

เสียงของไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าดังออกมา

ไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าหายตัววับ และปรากฏอยู่ด้านหน้าของเซียวเฉวียนด้วยอารมณ์ที่เดือดพล่าน ในมือถือดาบจิงหุนรอรับคำสั่งอยู่!

เว่ยเชียนชิวอดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย พวกเขาสองคนยังไม่ตายจริง ๆ ด้วย!

โดนเซียวเฉวียนต้มอีกแล้ว!

ขณะนั้นเอง ความโกรธที่ลุกเป็นไฟในร่างกายของเซียวเฉวียนก็โหมขึ้นมา!

ตระกูลเซียว! ตระกูลเซียว!

ตระกูลเซียวก็คือไส้ศึกของเซียวเฉวียน!

เว่ยเชียนชิวกลับพูดถึงเรื่องของตระกูลเซียวซ้ำแล้วซ้ำเล่า!

ในครานั้นหากไม่ใช่เพราะเว่ยเชียนชิวกระทำการใหญ่โต ส่งชาวยุทธ์แท้ไปฆ่าเซียวเทียนพร้อมกับกองทัพตระกูลเซียวอีกห้าหมื่นนาย!

จวนเซียวคงไม่ตกอับถึงเพียงนี้!

คนในตระกูลเซียวก็จะไม่ยากลำบากเช่นนี้!

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนทำเพื่อเว่ยเชียนชิว!

เขายังมีหน้ามาพูดว่าจวนเซียวเป็นคนอายุสั้นอย่างไม่ละอายใจอีกงั้นหรือ?

เซียวเฉวียนเช็ดรอยเลือดที่มุมปากครู่หนึ่ง ดวงตาราวกับไฟที่ลุกโชน จ้องมองเว่ยเชียนชิวอย่างเคียดแค้น!

อารมณ์ความอาฆาตที่อยู่ท่วมตัวเขาเดือดดาลมากขึ้น!

ความน่าสะพรึงกลัวปกคลุมไปทั่ว!

ความเด็ดขาดและกล้าหาญของเซียวเฉวียนปะทุออกมาจากด้านในสู่รอบ ๆ ด้านนอกอย่างรวดเร็ว ลมหายใจเหล่านี้ราวกับกำแพงกั้นที่ปกคลุมเขาไว้!

พลังที่ทรงอานุภาพเช่นนี้!

เว่ยเชียนชิวอดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย

ทว่า พลังอันน้อยนิดของเว่ยเชียนชิวยังสามารถทำให้เซียวเฉวียนบาดเจ็บเช่นนี้ แน่นอนว่าเว่ยเชียนชิวไม่เห็นเซียวเฉวียนอยู่ในสายตา!

เซียวเฉวียนในตอนนี้เป็นเพียงแค่ศัตรูที่อ่อนกำลังลง และใช้แรงเฮือกสุดท้ายในการต่อสู้ก็เท่านั้น!

นายท่านอยู่ในสภาพเช่นนี้แล้ว ผู้อารักขาอีกสองคนจะสามารถต่อกลอนได้อย่างไรเล่า!

“จุ๊ ๆ! ดูท่าแล้ว เจ้าคงไม่ยอมจริง ๆ นะ!” เว่ยเชียนชิวกัดเล็บของเขาอย่างหยิ่งทระนง จากนั้นก็เป่าฝุ่นที่ขูดออกมาจากเล็บเบา ๆ พลางจ้องมองเซียวเฉวียนอย่างเหยียดหยาม “ไม่ยอมแล้วจักทำสิ่งใดได้เล่า! เป็นเพียงแค่พวกตระกูลยาจก ไม่มีทางรู้จักที่ต่ำที่สูง! และไม่รู้จักประมาณตนเอง!”

รอให้ชาวยุทธ์แท้ของเขามาเสียก่อน จักรื้อถอนจวนเซียว ฆ่าไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าให้สิ้น เซียวเฉวียนก็จะกลายเป็นหมาไร้ที่ซุกหัวนอน!

ทันทีที่คิดว่าเซียวเฉวียนเป็นหมาจนตรอกไร้ทางไป มุมปากของเว่ยเชียนชิวก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย พลางทำเสียงฮึดฮัด!

นี่เพิ่งเริ่มต้น!

ถึงเวลานั้น เขาจะนำตัวเซียวเฉวียนกลับไปยังจวนเจียนกั๋ว และทรมานเขาอย่างช้า ๆ!

วิธีการทรมานคนของเว่ยเชียนชิวยังมีอีกมาก!

เขาต้องทำให้เขาอยู่ต่อไปก็ไม่รอด แต่หากจะตายก็เป็นไปได้ยาก!

กล้าหลอกลวงเขา เซียวเฉวียนก็ต้องชดใช้!

เขาจักต้องทำให้เซียวเฉวียนคุกเข่าลงกับพื้น ทั้งร้องทั้งตะโกนและกอดขาเขาอย่างร้องขอชีวิต!

“เหอะ!” เมื่อเห็นท่าทางของเว่ยเชียนชิวที่ยโสโอหังอย่างยิ่ง เซียวเฉวียนพูดเสียงฮึดฮัด “เหลวไหล! การที่หลอกท่านได้ถือเป็นความสามารถของข้า! มาสิ!”

คำพูดของเซียวเฉวียน เรียกได้ว่าเป็นข้อห้ามที่กระทบต่อเว่ยเชียนชิวโดยตรง!

เป็นถึงเจียนกั๋ว ทว่ากลับถูกผู้ที่มาจากตระกูลยากจนหลอกลวงราวกับคนโง่!

เซียวเฉวียนไม่พูดก็ยังไม่เท่าไร แต่เมื่อเซียวเฉวียนเอ่ยถึง เว่ยเชียนชิวก็ปะทุความโกรธออกมา “เซียวเฉวียน! เจ้ารนหาที่ตายเสียจริง!”

เว่ยเชียนชิวหายตัวไปด้วยความว่องไว และโผล่ไปยังด้านซ้ายเพื่อหลบไป๋ฉี่และเหมิงเอ้า ฝ่ามือวายุพุ่งตรงไปซัดกระหน่ำยังเซียวเฉวียน!

เมื่อเห็นเช่นนั้น เซียวเฉวียนจึงหายตัววับ หลบฝ่ามือวายุของเว่ยเชียนชิวได้ทันท่วงที

“ดูสิว่าเจ้าจะหลบไปที่ไหนได้อีก!”

เว่ยเชียนชิวกระตุ้นกำลังภายใน กระโดดขึ้นด้วยความเบาที่สุดและแปลงร่างกลายเป็นเงา พร้อมกับกวาดฝ่ามือวายุที่คมกริบเข้าโจมตีที่กลางหัวใจของเซียวเฉวียน!

ในขณะเดียวกันนั้นเอง เงาทั้งสองก็ปรากฏกายขึ้น ไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าขวางอยู่ด้านหน้าเซียวเฉวียน ทั้งสองร่วมมือกันได้ดีโดยไม่ต้องเอ่ยคำใด เหมิงเอ้าเน้นการป้องกันการโจมตีเป็นหลัก เพื่อคุ้มกันความปลอดภัยของเซียวเฉวียน