คำพูดของเซียวเฉวียน ทุกประโยคล้วนแทงใจ กระตุ้นให้เกิดความสำนึก เหล่านักเรียนอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี สีหน้าราวกับมะเขือเฉาและก้มหน้าลงโดยไม่ได้พูดคำใด
โน้มน้าวใจได้ไวเช่นนี้เชียวหรือ?
เซียวเฉวียนแอบตกใจ ตอนนี้พูดสามคําก็พลิกสถานการณ์ได้ สามารถทำให้อารมณ์ที่พุ่งพล่านของเหล่านักเรียนผู้คร่ำครึเย็นลงได้งั้นหรือ?
เซียวเฉวียนยังไม่ทันได้ดีใจ
“เซียวเฉวียน ไปตายเสียเถอะ! ท่านทำให้ข้าหมดหวังกับอนาคต! ท่านมันคนเลวทราม!”
ในขณะเดียวกันนั้นเอง มีนักเรียนคนหนึ่งสะบัดมีดสั้นที่แหลมคมอย่างมาก พุ่งไปยังเซียวเฉวียนด้วยความว่องไว
อย่างไรเสียโดยปกติแล้วนักเรียนคนนี้ไม่เคยฝึกวิทยายุทธมาก่อน จึงวิ่งด้วยท่าทางที่อ้อนแอ้น และมีความตุ้งติ้งเล็กน้อย
เซียวเฉวียนเหลือบมองเขา ต้าเว่ยจำเป็นต้องเพิ่มวิชาพละศึกษาแล้วจริง ๆ ดูร่างกายที่บอบบางของปัญญาชนเหล่านี้สิ หากวิ่งแปดร้อยเมตรคงไม่เหนื่อยตายเลยหรือ?
สถานการณ์ที่กระทันหันนี้เป็นสิ่งที่กลุ่มนักเรียนคาดไม่ถึง พวกเขาต่างพากันถอยห่างออกไปตามสัญชาตญาณ เพื่อป้องกันไม่ให้นักเรียนคนนั้นเข้ามาทำร้ายตนเอง และเว้นระยะห่างจากเซียวเฉวียน
นักเรียนคนนี้มีชื่อว่าโจวหลี่ และถูกเว่ยเชียนชิวซื้อตัวไว้แล้ว
ใช้จังหวะที่เซียวเฉวียนเผลอและฆ่าเซียวเฉวียนทิ้ง นี่เป็นภารกิจที่เว่ยเชียนชิวให้แก่โจวหลี่
โจวหลี่มีคุณสมบัติปานกลาง เขาสอบอยู่หลายปีกว่าจะผ่านการทดสอบระดับชนบท และเข้าร่วมการทดสอบระดับมณฑลอย่างยากลำบาก เมื่อมองเห็นความหวังอยู่รำไร การทดสอบระดับมณฑลที่มาถึง เซียวเฉวียนกลับออกโจทย์หิน ทำให้ความหวังของเขาต้องดับลง
โจวหลี่รู้แก่ใจว่าเขามีความสามารถเพียงใด เพราะเหตุนี้ เขาจึงรู้สึกว่าอนาคตของตัวเองมืดมน
และในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังของโจวหลี่ คนของเว่ยเชียนชิวก็หาเขาพบ
คนคนนั้นบอกกับโจวหลี่ว่า เพียงโจวหลี่ฝากเนื้อฝากตัวกับเว่ยเจียนกั๋วและฆ่าเซียวเฉวียน การทดสอบระดับมณฑลครั้งหน้า เว่ยเจียนกั๋วรับประกันว่าชื่อของโจวหลี่จะต้องปรากฏบนกระดานรายชื่อการทดสอบระดับมณฑลแน่นอน
หากโจวหลี่อยากมีรายชื่อบนกระดานด้วยความสามารถของตนเอง ถือว่าเป็นไปได้ยาก
ถึงขั้นที่ชั่วชีวิตนี้อาจจะหยุดอยู่แค่การทดสอบระดับชนบท และไม่ได้ก้าวหน้าไปไหน
ทว่าหากมีเว่ยเชียนชิวหนุนหลังก็จะต่างออกไป ความหวังที่ตำแหน่งจะขึ้นพรวดพราดมาถึงแล้ว
แม้นว่าโจวหลี่จะฆ่าเซียวเฉวียนไม่สำเร็จ แต่เซียวเฉวียนเป็นประมุขแห่งชิงหยวน จึงไม่อาจต่อสู้กับนักเรียนได้ โจวหลี่ไม่จำเป็นต้องห่วงชีวิตของตนเอง
อีกทั้งคำสัญญาของเว่ยเชียนชิวก็ยังใช้ได้ผล
สำหรับโจวหลี่แล้ว นี่คือการทำธุรกิจที่มีแต่ได้และไม่ขาดทุนสักแดงเดียว
เมื่อโจวหลี่คิดวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนแล้ว สุดท้ายก็พยักหน้ารับปากคนคนนั้น
เดิมทีหนทางการสอบขุนนางสำหรับโจวหลี่ก็ยากพอตัว เซียวเฉวียนยังเพิ่มอุปสรรคด้วยการออกโจทย์หิน นี่ไม่ใช่การบีบเขาให้เดินทางตันงั้นหรือ?
เมื่อการหนทางการสอบขุนนางที่ซื่อตรงหมดหวังลง โจวหลี่จำเป็นต้องวางแผนใหม่เพื่ออนาคตของตัวเอง
เว่ยเจียนกั๋วถือเป็นผู้มีอิทธิพลในต้าเว่ย นี่เป็นเรื่องที่ชาวต้าเว่ยทุกคนรู้ดี
มีผู้คนมากมายอยากอาศัยบารมีของเว่ยเชียนชิว แต่ก็ไร้ซึ่งหนทาง
วันนี้เว่ยเชียนชิวมาตามหาเขาด้วยตัวเอง และยังเสนอเงื่อนไขที่ใจกว้างเช่นนี้ โจวหลี่มีเหตุผลใดให้ปฏิเสธ?
ขอเพียงฆ่าเซียวเฉวียน เขาก็จะได้รับความชื่นชอบที่มากขึ้นจากเว่ยเชียนชิว พร้อมกับอนาคตที่สดใส!
ดังนั้นตอนที่โจวหลี่เดินทางออกจากบ้าน เขาได้พกมีดสั้นที่ลับจนแวววับติดตัวมาด้วย เมื่อมีโอกาสดีก็จะลงมือฆ่าเซียวเฉวียนทันที!
โจวหลี่โวยวายเช่นนี้ ทำให้หมิงเจ๋อที่จะเข้าไปยุยงนักเรียนให้ก่อจลาจลอีกครั้งก็ถอยกลับไป และซ่อนตัวใหม่อีกครั้ง สายตาที่โหดร้ายจ้องมองเซียวเฉวียนไม่ขยับ มุมปากฉีกยิ้มด้วยความชั่วช้า เขาพึมพำในใจว่า “เซียวเฉวียนมีศัตรูเยอะถึงเพียงเชียวหรือ”
มีคนต้องการฆ่าเซียวเฉวียน นับว่าเป็นเรื่องที่หมิงเจ๋อดีใจที่สุด
มองเห็นแต่สิ่งที่จะได้อยู่ข้างหน้า แต่หารู้ไม่ว่ายังมีภัยมหันต์กำลังจะตามมา ถึงตอนนี้หมิงเจ๋อก็ยังคิดว่าตัวเองซ่อนตัวได้ดีแล้ว ทว่าเขาไม่รู้ว่าฉินซูโหรวเห็นเขาอยู่นานแล้ว และกำลังจ้องมองเขาด้วยความโกรธ
หมิงเจ๋อใจจดจ่ออยู่กับเซียวเฉวียน นอกจากความสุขแล้ว สีหน้าแห่งความเกลียดชังนั้นยังคงอยู่เหมือนเดิม ราวกับผู้หญิงที่ถูกทิ้งจากผู้ชายที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิง แบบนี้จะทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิดได้ง่ายว่าเขาและเซียวเฉวียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะไม่ควร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...