ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 842

ฉินซูโหรวคนปลอมแสร้งทำเป็นอ่อนโยนได้ไม่ถึงสามวินาทีก็เผยธาตุแท้ออกมา สีหน้าเปลี่ยนเร็วยิ่งกว่าวันในเดือนหก

สุนัขไม่อาจเปลี่ยนนิสัยชอบกินอึตลอดไป !

เซียวเฉวียนครุ่นคิดอยู่ว่ายังไงก็แล้วแต่ เขาไม่สามารถปล่อยให้ฉินซูโหรวคนปลอมก้าวเข้ามาในบ้านเซียวแม้แต่ก้าวเดียว

จิตแห่งอักษรจะยับยั้งไม่ให้เซียวเฉวียนลงมือสังหารผู้รู้หนังสือโดยตรง ภัยมืดร้ายแรงนี้ทำให้เซียวเฉวียนซึ่งไม่เคยไม่เกรงกลัวอะไรในอดีตรู้สึกวิตกหวาดกลัว

มีผู้รู้หนังสือมากมายในราชวงศ์ต้าเว่ย ผู้รู้หนังสือที่ไม่มีแรงแม้แต่จะผูกไก่เป็นคนมีลวดลายมากที่สุดและมักจะจิตใจโหดเหี้ยมไร้ความปรานี

มีตัวอย่างมากมายในประวัติศาสตร์จีน ตัวอย่างเช่น เยว่เฟยนำทัพต่อสู้เพื่อนำสันติภาพมาสู่โลก สร้างคุณูปการทางทหารยอดเยี่ยม มีพละกำลังค่อนข้างมาก เรียกได้ว่าเป็นแม่ทัพที่มีชื่อเสียงรุ่นหนึ่ง

แต่ในที่สุดบุคคลที่โดดเด่นเช่นนี้ก็ถูกผู้รู้หนังสือฉินฮุ่ยสังหารและเสียชีวิตอย่างอนาถในเรือนจำ

ฉินซูโหรวคนปลอมเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถมีชื่อเสียงในเมืองหลวง เธอสามารถแฝงตัวอยู่ในจวนฉินเป็นเวลาหลายปีโดยไม่มีใครค้นพบ ฝีมือของเธอจึงดีทีเดียว

ความลับของเซียวเฉวียนนี้หากถูกฉินซูโหรวคนปลอมรู้เข้า มันจะเป็นปัญหาร้ายแรงทีเดียว !

เดิมทีเซียวเฉวียนวางแผนที่จะให้ไป่ฉีและเหมิงเอ้าแยกตัวตั้งสำนักเอง

เรื่องนี้ เซียวเฉวียนได้วางแผนไว้นานแล้ว แต่มาเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นอย่างกะทันหัน เรื่องนี้จึงต้องเลื่อนไปก่อน อย่างน้อยก็จนกว่าเซียวเฉวียนจะหาทางจัดการกับมันได้ก่อน

ปัจจุบัน เซียวเฉวียนไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีไป่ฉีและเหมิงเอ้า !

เซียวเฉวียนคิดต่างๆ นาๆ ในลานของจวน

ในเวลาเดียวกัน ประตูใหญ่ของจวนเซียวถูกชายกำยำที่เดินผ่านมานั้นเคาะเสียงดังปังๆ

เซียวเฉวียนขมวดคิ้ว เหลือบมองทีเดียวและไม่สนใจ

ฉินซูโหรวคนปลอมอยากเคาะก็ให้เธอเคาะไปให้พอ

ถึงยังไงประตูใหญ่ที่ซ่อมเปลี่ยนใหม่นี้ทำจากไม้ชิงชันที่ดีที่สุดโดยอี้กุย แข็งแรงมาก !

ไม้ชิงชังหรือเรียกอีกอย่างว่าไม้พะยูงหอม

ผลิตในอินเดีย ไทยเป็นต้น และมีปลูกในไหหลำ กวางตุ้ง กวางสี และสถานที่อื่นๆ ในประเทศจีนด้วย

ไม้พะยูงหอมเป็นต้นไม้เพศผู้ที่มีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับอุณหภูมิได้ดี ชอบแสงแดดและสภาพแวดล้อมที่มีการระบายน้ำได้ดี

สามารถใช้เป็นพันธุ์ไม้ปลูกในเมืองได้ เนื้อไม้มีคุณภาพสูง แข็งแรง หนัก เนื้อแน่น สามารถใช้ทำเฟอร์นิเจอร์ได้

ไม้คุณภาพสูงเช่นนี้หาได้ยากในต้าเว่ย

โชคดีที่อี้กุยมีเงินมากมาย ขอให้เงินถึง แม้ดวงดาวบนท้องฟ้าก็จะมีคนดิ้นรนไปสอยลงมาให้เขาจนได้ !

ประตูของจวนเซียว ตามคำพูดของอี้กุย ให้คนที่มีกำลังแข็งแกร่งแค่ไหนมากระทือ ประตูก็ยังคงสภาพเดิมไม่ขยับตัวซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของมันโดยเฉพาะ !

ดูสง่างามไร้เทียมทาน !

ราวเวลาหนึ่งช่วงชาผ่านไปแล้ว ชายร่างกำยำก็เคาะจนมือชา หากยังเคาะต่อไปอีก มือเขาจะต้องพิการแน่

ชายร่างกำยำขอร้อง "คุณหนูฉิน มือของผู้น้อยชาไปหมดแล้ว ให้เคาะต่อไปอีก มือต้องพังแน่ๆ "

“ขอความเมตตาด้วย ผู้น้อยมีผู้ใหญ่และเด็กน้อยต้องเลี้ยงดู จะเป็นอะไรไปไม่ได้”

แต่ฉินซูโหรวคนปลอมไม่สนใจว่ามือของชายร่างกำยำจะพิการไม่พิการ เธอสนใจแต่เรื่องเซียวเฉวียน หากเธอเข้าไปในจวนเซียวไม่ได้ เธอจะไม่สามารถแสดงบทหญิงงามช่วยชีวิตวีรบุรุษ

ดังนั้น ฉินซูโหรวคนปลอมจึงพูดอย่างดุร้าย "หยุดพร่ำไร้สาระ ! เคาะต่อไป แรงขึ้น ใช้แรงมากขึ้น !"

ฉินซูโหรวคนปลอมมีสถานะสูงส่ง ชายร่างกำยำไม่กล้าขัดคำสั่งของเธอ เขาทำได้แต่ทนหายใจและเคาะจนเสียงปังๆ เบาลงเรื่อยๆ......

"ปัง !"

ทันใดนั้น ช่ายร่างกำยำก็ล้มลงกับพื้น

ช่วยไม่ได้ ชายร่างกำยำทนต่อไปไม่ไหว จึงได้แต่แกล้งทำเป็นลมไป

“ไร้ประโยชน์ !”

ฉินซูโหรวคนปลอมเตะร่างชายกำยำอย่างรังเกียจเคียดแค้น

ชายร่างกำยำมาเล่นแง่ในเวลาสำคัญ เซียวเฉวียนก็ไม่มาเปิดประตูตั้งนานแล้ว น่าโมโหนัก !

ฉินซูโหรวคนปลอมรู้สึกว่าเซียวเฉวียนนี้พูดกันดีๆ ไม่ชอบซะแล้ว

เธอคำรามที่หน้าประตู "เซียวเฉวียน ! เจ้าออกข้อสอบทำให้ลูกศิษย์ทุกคนสอบตกหมด ! เป็นถึงเจ้าของชิงหยวน ทำเรื่องอัปยศเช่นนี้ ! เจ้ารู้ไหมว่าเจ้ากำลังประสบปัญหาใหญ่ !"