ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 913

“ท่านพ่อเชิญกล่าว”

เซียวเฉวียนกระซิบข้างหูเสี่ยวเซียนชิวอีกรอบหนึ่ง เสี่ยวเซียนชิวยิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้นกว่าเก่า จิตสังหารกลางหว่างคิ้วของนางยิ่งมาก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เอาละ เอาละ ถึงกับมีคนวางแผนจะลงมือกับร่างกายของกองทัพตระกูลเซียว กระทั่งตายแล้วยังไม่เลิกรา ช่างเป็นการหมิ่นหยามคนพวกนี้เหลือเกิน

ไม่สิ ตามที่ท่านพ่อกล่าว คนพวกนี้ไม่ถือว่าเป็นคน มันเป็นเดรัจฉาน แต่ละตัวล้วนเป็นสิ้น!

“เจ้าค่ะ เสี่ยวเซียนชิวจะทำตามที่ว่า จะต้องเจรจาเรื่องนี้ให้สมบูรณ์ดีได้แน่เจ้าค่ะ”

เสี่ยวเซียนชิวพยักหน้า ร่างของนางพลันหายออกจากห้องไป

ภารกิจที่เซียวเฉวียนมอบให้เสี่ยวเซียนชิวนั้นก็คือโน้มน้าวให้วิญญาณวีรบุรุษนับห้าหมื่นรายจากไป หลังจากนั้นเซียวเฉวียนค่อยคิดหาพิธีส่งวิญญาณพวกเขาไป

“ฉินซู เจ้ามานี่”

เซียวเฉวียนขยับนิ้วเรียกฉินซูโหรว เรื่องโลหิตพิสุทธิ์กลางหว่างคิ้วสอบถามจากฉินซูโหรวก็เหมาะสมเป็นที่สุดแล้ว

ฉินซูโหรวในฐานะเป็นธิดาตระกูลขุนศึกแถมยังได้ศึกษาเล่าเรียน นางจะต้องเข้าใจเรื่องเลือดพิสุทธิ์เป็นอย่างดีแน่

เลือดพิสุทธ์หยดหนึ่ง ต้องกระจายหยดเลือดออกไปและผสมมันเข้ากับหยดสายน้ำ ให้มันกลับสู่ความเป็นน้ำ

ทว่าเลือดพิสุทธิ์ที่เซียวเฉวียนจัดการก่อนหน้านี้ ล้วนเป็นเลือดพิสุทธิ์ที่สกัดอย่างมั่วๆ ทั้งสิ้น ยามนี้เลือดพิสุทธิ์กลางหว่างคิ้วของทหารนับห้าหมื่นนายได้ถูกกลั่นออกมาเป็นจิตสังหาร บ้างกลายเป็นเมฆกลายเป็นฝน แสดงว่าวิธีการก่อนหน้านี้เกรงว่าคงไม่สะดวกใช้แล้ว

เซียวเฉวียนกับฉินซูโหรวหลบอยู่ตรงหัวมุม พวกเขาปรึกษากันด้วยน้ำเสียงที่เบาเป็นที่ยิ่ง

ฉินซูโหรวโมโหหนักจนกำหมัดแน่น นางโมโหแทบไม่ไหว!

ฉินซูโหรวเกิดจากตระกูลแม่ทัพ นับตั้งแต่เล็กก็มักเห็นอกเห็นใจทหารที่รบทัพจับศึกอยู่ข้างนอก ต้องนอนกลางดินกินกลางทรายนั้นช่างเถอะ แถมยังต้องเสียสละเลือดเนื้อชีวิตไปอีก กองทัพตระกูลเซียวยิ่งเป็นชายหนุ่มกล้าหาญที่สุดในต้าเว่ยปีนั้น ยามนี้กลับต้องมาตายอย่างไม่สงบเพียงนี้!

“เกินไปแล้ว...”

ฉินซูโหรวสูดลมหายใจหนาวเหน็บ นางเอ่ยเสียงเบา “ท่านราชครู...แม้ว่าข้าจะเรียนหนังสือมาน้อย แต่ว่าก็ไม่เคยพบเหตุการณ์เช่นนี้ในบันทึกประวัติศาสตร์ใดมาก่อน ทว่าอาศัยจากที่ข้าเห็น ผู้ที่สามารถกระทำเรื่องถึงขั้นนี้ได้ต้องไม่ใช่บุคคลธรรมดา”

ถึงกับขุดเอาเลือดพิสุทธิ์กลางหว่างคิ้วของคนนับห้าหมื่นคนมาได้ ดูจากตัวเลขแล้วต้องเป็นกระบวนการอันโอฬารและซับซ้อนยิ่ง

อีกทั้งวิธีการที่แล้งน้ำใจแถมยังอำมหิตปานนี้ ไม่คล้ายเป็นฝีมือของคนต้าเว่ยเลย

เว่ยเชียนชิวนั้นคือบุคคลที่มีความสามารถมากที่สุดในต้าเว่ย หากเอามารสังหารคนผู้นี้เป็นตัวอย่าง แม้ว่าเว่ยเชียนชิวจะสังหารคนดุจมดปลวก แต่ส่วนมากก็แค่ฆ่าคนก็เท่านั้น วางแผนหาความสำราญสักหน่อย ไม่ยุ่งยากลงมืออะไรปานนี้

อีกทั้งหากว่านี่เป็นฝีมือของเว่ยเชียนชิวจริงๆ ก็ไม่ต้องสังสัยเลยว่าเขาจับจุดอ่อนถึงตายของเซียวเฉวียนไว้ได้เรื่องหนึ่ง ทว่าตอนนี้เว่ยเชียนชิวกลับทำอะไรเซียวเฉวียนไม่ได้ และยังไม่ได้เผยไพ่ใบนี้ออกมา การหลบซ่อนหวั่นเกรงนั้นไม่คล้ายเป็นวิธีการลงมือของเว่ยเชียนชิว

ดังนั้นแล้ว จึงมีความเป็นไปได้เดียวก็คือเรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เว่ยเชียนชิวกระทำ

สถานที่อย่างซินเจียงนี้มีผู้มีความสามารถพักอยู่มาก ซินเจียงนั้นอยู่ติดกับเทือกเขาคุนหลุน สองสถานที่ดินน้ำใกล้เคียง วิธีการลงมือของคนพวกนี้แต่ไหนแต่ไรมาก็แตกต่างกับชาวต้าเว่ย

ในยามนี้วิญญาณของผู้กล้านับห้าหมื่นราย ล่องลอยไร้จุดหมาย พุ่งชนกันสับสน ดูคล้ายเป็นวิธีการลงมือของคนนอกด่าน

“ท่านหมายความว่าเป็นคนซินเจียงหรือ?”

เซียวเฉวียนขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกกดดันหนักอึ้ง

ฉินซูโหรวขมวดคิ้วงดงามของนาง “ก็ไม่แน่หรอก ยิ่งไม่มีหลักฐานใดๆ เลยด้วย เพียงแต่ว่าการลงมือกับวิธีเช่นนี้ ไม่คล้ายเหมือนการกระทำของคนต้าเว่ยเลย หากตัดตัวเลือกออก คนซินเจียงหรือกระทั่งคนคุนหลุนล้วนยากจะพ้นข้อสงสัย”

นั่นสิ เซียวเฉวียนเพิ่งจะใจเย็นลงได้

ตระกูลเซียวนั้นถูกคนต้าเว่ยรังแกจนแทบไม่เหลืออะไรแล้ว นับประสาอะไรกับการลงมืออีกสักครั้งกัน?

ทำให้เหล่าทหารไม่อาจจะอยู่อย่างสงบได้ นับเป็นการหมิ่นหยามประเภทหนึ่ง

การหมิ่นหยามต่อต้าเว่ยประเภทนี้

เป็นทั้งการดูถูกและเย้ยหยันทำนองหนึ่ง

ในต้าเว่ย หากเรื่องนี้แม้เป็นเว่ยเชียนชิวยังไม่ทำ เช่นนั้นก็ไม่มีผู้อื่นกระทำได้แล้ว

เซียวเฉวียนกำหมัดแน่น

เขาได้ยินมาว่าผู้ปกครองซินเจียง หรือก็คือท่านอ๋องบิดาขององค์หญิงต้าถง เป็นผู้ปกครองทรงคุณธรรมรายหนึ่ง

อีกทั้งเรื่องที่หมิงเจ๋อกระทำต่อกองทัพตระกูลเซียว เขาก็ไม่เหมือนจะไม่รู้ หรือว่า เรื่องที่ชาวซินเจียงไม่ได้ทำ จะเป็นฝีมือของชาวคุนหลุนเสียแทน?

พวกนักปราชญ์หรือ?

เซียวเฉวียนจำต้องคิดถึงตำแหน่งสถานะของผู้เป็นนักปราชญ์ขึ้นมา

แล้วยิ่ง ในหลายปีที่ผ่านมานี้ ตามวันปรกติเซียวเฉวียนมักถูกเพ่งเล็งโดยไร้เหตุผล ล้วนเป็นเพราะคำพยากรณ์หนึ่งของนักปราชญ์พวกนี้ด้วย

และเพราะนักปราชญ์พยากรณ์ว่าเซียวเฉวียนจะทำให้ซินเจียงดับสูญ เซียวเฉวียนถึงได้ลำบากลำบนปานนี้

หาสาระไม่ได้!

หากไม่หาเจ้าตัวก่อเรื่องคนนี้ให้พบ เซียวเฉวียนไม่มีทางเลิกราแน่!

รอจนกระทั่งข้ามเส้นชายแดนซินเจียง เอาปืนกับเถาวัลย์ต้นมันฝรั่งกลับมา เขาจะกลับคุนหลุนสักรอบ

ไม่อย่างนั้น เจ้านักปราชญ์ที่ว่านี่มันจะได้ใจมากนานเกินไปแล้ว มันนึกว่าตระกูลเซียวไม่มีผู้ใดจึงคิดรังแกได้ตามใจสินะ!

ไม่อย่างนั้น นักปราชญ์ผู้นี้มันคงยังคิดว่าจะเหยียบย่ำกองทัพตระกูลเซียวอย่างไรก็ได้สินะ!

“ไป๋ฉี่! เหมิงเอ้า!”

เจ้าฮ่องเต้น้อยมันคิดอ่านสิ่งใดอยู่?

เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับเขากัน?

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา บอกเขาไปก็เท่านั้นละ?

แม้จะพูดเช่นนี้ แต่เว่ยเชียนชิวก็ไม่ได้กล้าต่อปากต่อคำตรงๆ

เขากำลังระแวง

ยิ่ง ในปีนั้นที่กองทัพตระกูลเซียวกว่าห้าหมื่นนายตายลงที่ด่านหมิงเย่ว์ก็เป็นผลงานอันยอดเยี่ยมของเขาเสียด้วย

เพื่อที่จะกำจัดผู้เห็นต่าง ยามศึกปีนั้น เขาต่อสู้อย่างบ้าระห่ำกระทั่งตอนนี้เขายังภูมิใจกับมันเลย

ทว่าไม่คิดเลยว่า ห่างออกมานับนานปีปานนี้เลย คนตายกลุ่มนี้ยังก่อเรื่องก่อราวขึ้นมาได้อยู่ดี!

แม่เมิงเถอะ!

เรื่องนี้จะใหญ่เกินไปแล้ว!

เว่ยเชียนชิวเป็นกังวลใจหนัก เรื่องนี้เดิมทีเป็นกับดักอันหน้าไม่อายเป็นที่ยิ่ง!

เดิมทีคนก็ตายไปแล้ว ดินกลับเป็นดิน ฝุ่นกลับเป็นฝุ่น แล้วไอ้ชั่วหน้าไหนมันขุดเรื่องนี้ออกมากัน?

“เฮยหลัง...เรื่องนี้ไม่สวยแล้ว”

สีหน้าของเว่ยเชียนชิวมืดดำยิ่ง

เป็นครั้งแรกเฮยหลังได้ยินคำว่า “ไม่สวย” ออกมาจากปากของเขา

“เจี้ยนกั๋ว เรื่องนี้...เรื่องนี้มันจะบังเอิญเกินไป” เฮยหลังร้อนรนจนกระทั่งมือออกเหงื่อ ในปีนั้นกองทัพตระกูลเซียวสู้จนตัวตาย ทุกคนล้วนถูกฝังเอาไว้ การจัดพิธีศพอะไรก็ถูกต้องเหมาะสมยิ่ง เว่ยเชียนชิวตรวจสอบแล้วตั้งหลายครั้ง ทว่าในยามนี้เป็นเช่นนี้...

แม้ว่าเว่ยเชียนชิวจะเป็นคนโหดร้าย แต่ก็เป็นคนฉลาด

เขารู้ดี ขาดไร้น้ำใจให้เพื่อนทหารก็ประหนึ่งการฆ่าตัวตาย

เพราะเรื่องตัวปลอมนั้น ยามนี้เขาจึงถูกบรรดาขุนนางในราชสำนักระแวงสงสัยหนัก บรรดาขุนนางใต้อาณัติของเขาค่อนข้างเริ่มกังขาในตัวเขาแล้ว

เขาเสียจิตใจของบรรดาลูกน้องไปค่อนข้างมหาศาลแล้ว กระทำเรื่องใดก็ล้วนแต่ไม่สะดวกสบายเหมือนแต่ก่อน

ตอนนี้ หากว่าเรื่องเก่าในปีนั้นถูกขุดออกมา...

ไม่พูดถึงเรื่องอื่น กองทัพชาวยุทธ์แท้ของเขาก็เป็นทหารเช่นกัน แล้วพวกนั้นจะมองเขาเช่นไร?