ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 926

เซียวเฉวียนและชิงหลงไม่มีถูกหรือผิดต่อกัน

ตำแหน่ง ค่าย และการกระทำของพวกเขาแตกต่างกัน

เซียวเฉวียนสามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้

ชิงหลงต้องการให้ผู้คนในคุนหลุนครองโลกและมีชีวิตที่ดี และเซียวเฉวียนก็เข้าใจเรื่องนี้

เซียวเฉวียนต้องการปกป้องบ้านเกิดของเขาและปกป้องประเทศของเขา และชิงหลงก็สามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้เช่นกัน

เป็นเพราะพวกเขาเข้าใจซึ่งกันและกันจึงสามารถจากกันด้วยเงื่อนไขที่ดี

เนื่องจากความเข้าใจนี้ เซียวเฉวียนจึงสามารถเข้าใจความยากลำบากที่ชิงหลงเผชิญได้

ชิงหลงยังเข้าใจด้วยว่า ในที่สุดเซียวเฉวียนก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกลายเป็นศัตรูของเขา

“รอข้าสักครู่ ข้าจะไปพบนายท่านของพวกเจ้าเป็นการส่วนตัว ข้าจะไปที่เมืองหนานเย่ว์ก่อนเพื่อค้นหาเหลียนจื่อเฉ่า”

“ขอบพระทัยฝ่าบาท” ไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าโค้งคำนับและจากไปอย่างมั่นใจ พวกเขามีงานอื่นที่ต้องทำให้สำเร็จ

ร่างของชิงหลงเป็นประกาย ค้นหายาที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ มุ่งหน้าสู่โอกาสครั้งสุดท้ายของเซียวเฉวียน

……

……

ในหอคอยแห่งต้าเว่ย เซียวเฉวียนได้เตรียมชาและสุราที่เรียบง่ายเพื่อรอการมาถึงของชิงหลง

ทางด้านซ้ายของหอคอยคือต้าเว่ย และทางด้านขวาคือซินเจียง

เซียวเฉวียนมองลงไปและเห็นธงหลากสีสันของซินเจียงปลิวไปตามสายลม ผู้คนได้เตรียมพร้อมที่จะต้อนรับเซียวเฉวียนและองค์หญิงแล้ว

ในอดีตเพราะอาจื่อทำให้เซียวเฉวียนมีชีวิตที่น่าสังเวช เขาไม่เคยมีประสบการณ์ชีวิตของขุนนางในพระราชวังมาก่อน

แต่ตอนนี้เพราะองค์หญิง เขาจึงได้รับการต้อนรับจากผู้คนมากมาย เซียวเฉวียนรู้สึกพึงพอใจอย่างแท้จริงจากก้นบึ้งของหัวใจ

“ราชครูกำลังรอใครอยู่หรือเปล่า?”

ขณะที่เซียวเฉวียนกำลังคิดถึงองค์หญิง ฉินซูโหรวก็มาถึง

เซียวเฉวียนและฉินซูโหรวมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมือนใครและค่อนข้างพิเศษในตอนนี้ ซึ่งทำให้เซียวเฉวียนรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

เขายิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้าตอบ

“ถ้าอย่างนั้น ข้าจะไปกับราชครูระหว่างรอ”

ฉินซูโหรวนั่งเงียบๆด้านข้าง มองไปที่ภูเขาที่อยู่ห่างไกลและธงหลากสีสันที่อยู่ไม่ไกล “ราชครู องค์หญิงเป็นคนดีใช่ไหม?”

“นางเป็นคนดีจริงๆ”

ฉินซูโหรวยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นราชครูก็โชคดี”

“ฉิน...…องค์ชายฉิน” เซียวเฉวียนหันไปมองนาง “เจ้าวางแผนอะไรบ้างในอนาคต?”

ฉินซูโหรวเป็นผู้หญิงและไม่สามารถติดตามเขาไปได้ตลอด ยิ่งไปกว่านั้น เซียวเฉวียนยังสัญญากับฉินปาฟาง ว่าจะดูแลหลานสาวอันมีค่าของเขาให้ดี แม้ว่าฉินซูโหรวและเซียวเฉวียนจะไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์แบบสามีภรรยา แต่เซียวเฉวียนยังคงมีความรู้สึกรับผิดชอบต่อนาง

หากเขาสัญญากับฉินปาฟางบางอย่าง เซียวเฉวียนจะทำตามนั้นอย่างแน่นอน

“หลังจากล้างแค้นปู่ของข้าและสังหารเว่ยเชียนชิวแล้ว ข้าจะไปบวชชี”

คำพูดเหล่านี้มาจากเด็กสาวอายุประมาณสิบปี ทำให้เซียวเฉวียนประหลาดใจ “จริงๆ แล้ว...…เจ้ายังมีชีวิตที่ดีได้นะ”

แม้ว่าชื่อเสียงของฉินซูโหรวจะถูกทำให้มัวหมองโดยอาจื่อ แต่นางก็ยังคงเป็นสมาชิกของราชวงศ์ โดยได้รับการสนับสนุนจากฮ่องเต้และตระกูลฉิน นางสามารถมีชีวิตที่สะดวกสบายและมั่งคั่งได้ถ้านางต้องการ

แค่ต้องการให้ฉินซูโหรวด้านขึ้น และแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอดีต

การเป็นแม่ชี ไม่ใช่การยอมจำนนต่อคนเลวเหล่านั้น แต่เป็นการเสียเวลาชีวิตเพราะอาจื่อ?

“ราชครูกังวลเกี่ยวกับข้าหรือ?” ฉินซูโหรวยิ้มเบาๆ แสดงความโศกเศร้า

เซียวเฉวียนไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรและมองเข้าไปในระยะไกล เขาไม่สามารถเข้าใจความคิดของฉินซูโหรวได้อย่างง่ายดาย

ถ้าเขาบอกว่าเขาห่วงใย นางอาจจะคิดมากเกินไป ถ้าเขาบอกว่าเขาไม่สนใจ มันก็จะดูไร้หัวใจและไม่รู้สึก

เมื่อเห็นเขายังคงเงียบ ฉินซูโหรวก็พูดเบาๆว่า “ท่านก็รู้ ณ จุดนี้ ไม่มีใครสามารถหันหลังกลับได้ สิ่งที่เรียกว่าวันดีๆ เป็นเพียงการหลอกลวงตัวเอง”

เซียวเฉวียนไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร

ในท้ายที่สุด เขาก็รู้สึกผิดบ้างต่อฉินซูโหรว มีความเข้าใจบางอย่างระหว่างพวกเขา เนื่องจากพวกเขาทั้งสองตกเป็นเหยื่อของสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน

“ราชครูมีแขก ข้าจะลาแล้ว”

ฉินซูโหรวกล่าวขอลา เพื่อทำลายบรรยากาศที่ตึงเครียด

เซียวเฉวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่ชิงหลงมาถึงทันเวลาพอดี

ตะกร้าถูกวางไว้ตรงหน้าเซียวเฉวียน เต็มไปด้วยเหลียนจื่อเฉ่าสดที่ยังมีดินเกาะอยู่

ชิงหลงไม่ลังเลที่จะนั่งลงและพูดว่า “เนื่องจากใต้เท้าเซียวเตรียมชาให้ข้าแล้ว ข้าจะไม่เกรงใจ”

“เชิญ”