ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 927

ก่อนที่เซียวเฉวียนจะรู้สึกเศร้าเล็กน้อยต่อมิตรภาพกับชิงหลง ทหารที่ชายแดนก็เริ่มแสดงความยินดีกับเขามากเกินไป

“ใต้เท้าเซียว! ท่านเป็นเทพเซียนหรือ? ท่านได้รับเหลียนจื่อเฉ่าในเวลาเพียงชั่วโมงเดียว!”

“ทำได้อย่างไร?”

“ใช่แล้ว ทำยังไงหรือ มันน่าทึ่งมาก! แถมยังสด และยังมีดินเปียกอีกด้วย!”

ทหารล้อมรอบเซียวเฉวียนและพูดพล่อยๆ พวกเขาดำเนินชีวิตสมกับชื่อเสียงอย่างแท้จริงในฐานะสมาชิกของกองทัพตระกูลเซียว พวกเขาไม่ธรรมดาจริงๆ!

รู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับคำเยินยอ เซียวเฉวียนตอบว่า “เพื่อนช่วยข้า”

“โอ้พระเจ้า! ใต้เท้าเซียวของเรามีเพื่อนที่พิเศษจริงๆ!”

เขาไม่รู้เลยว่าคำเยินยอกำลังจะทวีความรุนแรงมากขึ้น

“ถ้าเป็นแบบนั้น มันง่ายที่จะจินตนาการว่าใต้เท้าเซียวของเราก็โดดเด่นเช่นกัน!”

“ใช่ใช่ใช่! เห็นด้วย!”

พวกทหารหัวเราะอย่างโง่เขลา ขณะหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมา “ใต้เท้าเซียว เราไม่สามารถทำอะไรหรือช่วยเหลือได้มากนัก ดังนั้นเราจึงเตรียมเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับท่าน”

“ท่านเดินทางมาตลอดทางนี้โดยเต็มไปด้วยฝุ่น เมื่อท่านได้พบกับผู้คนในซินเจียง มันก็เหมาะสมแล้วที่ท่านจะต้องมีเสื้อผ้าที่สะอาด”

ขณะที่ทหารนำเสนอเสื้อผ้า เซียวเฉวียนก็ผงะไป ผ้ามีความหรูหรามาก ซึ่งเป็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถสวมใส่ได้

ทหารตัวสูงและกำยำยื่นเสื้อผ้าด้วยความลำบากใจ “พ่อของข้าเคยเป็นพ่อค้าและเคยช่วยคนร่ำรวยในท้องถิ่น ด้วยความขอบคุณ ชายผู้มั่งคั่งได้มอบของขวัญมากมายให้พ่อของข้า รวมถึงผ้าอวิ๋นนี้ด้วย”

“ดังนั้น ครอบครัวของเราจึงตัดเย็บเสื้อผ้าใหม่ โดยหวังว่าข้าจะได้ใส่มันเมื่อข้าหมั้นหมาย แต่เมื่อดูจากรูปร่างของท่านแล้ว ใต้เท้าเซียวมันก็ควรจะเหมาะกับท่านเช่นกัน”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เซียวเฉวียนรีบปฏิเสธ “มันล้ำค่าเกินไป ข้ารับไม่ได้ โปรดนำมันกลับไป ข้ามีเสื้อผ้าที่สะอาดอยู่”

ใบหน้าของทหารเปลี่ยนเป็นสีแดง “ไม่ ไม่ ไม่! ข้าไม่รู้จักผู้หญิงคนไหนเลย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องหมั้น มันไม่มีประโยชน์อะไร ใต้เท้าเซียว โปรดรับมันไว้เถอะ”

เซียวเฉวียนยังคงปฏิเสธ เนื่องจากเป็นนิสัยที่ดี ที่จะไม่รับสิ่งของจากมวลชน เขาไม่สามารถฝ่าฝืนกฎนี้ได้

เมื่อเห็นการปฏิเสธของเซียวเฉวียนทหารก็เริ่มวิตกกังวล “พ่อแม่ของข้าขอให้ข้าเอามันมาให้โดยเฉพาะ ใต้เท้าเซียว ถ้าท่านไม่ใส่มัน ข้าคงไม่มีความสุข และเมื่อข้ากลับไป พ่อแม่จะทุบตีข้า”

“เดิมทีพ่อแม่ของข้าต้องการมาแสดงความเคารพต่อท่าน แต่มีกฎที่ประตูเมืองว่า ห้ามบุคคลภายนอกเข้ามา ดังนั้นข้าจึงต้องนำมันเข้ามาเอง”

ผ้าอวิ๋นมีค่ามหาศาลในยุคปัจจุบัน

ไม่ต้องพูดถึงในสมัยโบราณเลย

ผ้าอวิ๋นนี้มากเกินพอที่จะจับคู่ได้แม้กระทั่งขุนนางชั้นสูง

พ่อของทหารคนนี้ต้องช่วยคนที่ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

เนื่องจากมูลค่ามหาศาลของมัน เซียวเฉวียนจึงไม่สามารถยอมรับได้ เขาพยายามปฏิเสธอีกครั้ง แต่เขากำลังวางแผนที่จะหลบหนี

ทหารก็ล้อมเขาลงอย่างแน่นหนา “ใต้เท้าเซียว โปรดรับไว้เถอะ!”

ทหารเหล่านี้มีความกระตือรือร้นอย่างแท้จริง...…

เซียวเฉวียนรู้สึกหมดหนทาง ถูกกลุ่มผู้ชายบังคับให้สวมเสื้อผ้าใหม่สุดหรู

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นในเมืองหลวง ไม่มีใครจินตนาการได้เลยว่าจะกล้าหาญแค่ไหนที่จะปฏิบัติต่อเซียวเฉวียนในลักษณะที่หยาบคายเช่นนี้

แต่ที่นี่ เซียวเฉวียนไม่ได้โกรธ เขาทำได้เพียงหัวเราะและร้องไห้กับสถานการณ์นั้น

เฮ้อ……

……

……

ในเมืองอีหลิน ในซินเจียง

นี้เป็นเมืองเล็กๆที่อยู่ใกล้กับต้าเหว่ยที่สุด

ชาวเมืองได้ยินว่าองค์หญิงและราชบุตรเขยจะกลับมา พวกเขาแต่งกายด้วยชุดที่ดีที่สุดและเตรียมพร้อมสำหรับพิธีต้อนรับ รอคอยการมาถึงขององค์หญิงและราชบุตรเขยจากบันไดสวรรค์อย่างใจจดใจจ่อ

พวกเขาตั้งตารอ โดยเฉพาะกับองค์หญิง

อย่างไรก็ตาม พวกเขาเกือบจะผิดหวังเพราะองค์หญิงไม่อยู่ที่นั่น

แต่พวกเขาก็ค่อนข้างแปลกใจเช่นกัน เพราะถึงแม้องค์หญิงจะไม่อยู่ แต่ฝ่าบาทหมิงเจ๋อก็ยังปรากฏอยู่

หมิงเจ๋อไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเขาได้ มิฉะนั้นจะเป็นเรื่องน่าอายสำหรับเขาและคนทั้งประเทศ

ทหารชายแดนของซินเจียงได้เตรียมพร้อมมานานแล้ว คราวนี้ พวกเขาไม่ได้รับใครอื่นนอกจากราชบุตรเขยและองค์หญิง!

พวกเขาต้องการดูว่าราชบุตรเขยนี้เตี๊ยแค่ไหน

ผู้ชายคนนี้มีการแข่งขันที่แปลกประหลาด...…

ที่บันไดสวรรค์ เซียวเฉวียนสวมชุดผ้าอวิ๋นอันหรูหรา ถูกทหารชายแดนต้าเหว่ยพาไปที่ทางเข้าบันได

ทหารร้องไห้ราวกับว่าเซียวเฉวียนไม่กลับมา “ใต้เท้าเซียว! โปรดจำพวกเราไว้!”

“ใต้เท้าเซียว เดินทางปลอดภัยนะ! อย่าเป็นหวัด!”

ตลอดช่วงนี้ ทุกคนดูเหมือนมองไม่เห็น ราวกับว่ามีเพียงเซียวเฉวียนในโลก

เซียวเฉวียนรู้สึกประทับใจและสนุกสนาน เขาหันกลับมาแล้วพูดว่า “กลับไปได้แล้ว ขอบคุณพวกเจ้าทุกคน และดูแลตัวเองด้วย”

“รับทราบ! เราจะรับฟังคำแนะนำของใต้เท้าเซียว!”

ทหารเช็ดน้ำตาและเฝ้าดูเซียวเฉวียนที่บันไดสวรรค์

ฮือ ฮือ ฮือ……

พวกเขาบอกว่าเซียวเฉวียนเคยเป็นลูกเขย และตอนนี้เขาเป็นราชบุตรเขยแห่งซินเจียง เป็นไปได้ไหมที่เขาจะไม่กลับมา

ซินเจียงมีผู้หญิงสวยมากมาย และเป็นเรื่องยากสำหรับวีรบุรุษที่จะต้านทานเสน่ห์ ถ้าเซียวเฉวียนไม่กลับมา ต้าเว่ยจะทำอย่างไร?

ทหารเหล่านี้ได้ถ่ายทอดความชื่นชมต่อกองทัพของตระกูล เซียวทั้งหมดไปยังเซียวเฉวียนเพียงลำพัง ราวกับว่าต้าเว่ยจะสูญหายไปโดยไม่มีเขา ดังนั้นพวกเขาจึงร้องไห้ทีละคนพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบหน้าและอ้าปากค้าง

หมิงเจ๋อกลอกตาของเขาอย่างสับสน!

เซียวเฉวียนมีอะไรที่น่าประทับใจมาก!

คนพวกนี้มันวุ่นวายโดยไม่มีเหตุผล!

หมิงเจ๋อยังไม่รู้ว่าแม่ของเขาป่วยหนัก เขาจ้องมองไปที่เซียวเฉวียนซึ่งมือเปล่าโดยไม่มีของขวัญใดๆ นำสมุนไพรมาเพียงไม่กี่ต้นเท่านั้น!

เทียบกันไม่ได้จริงๆ!